Homoseksualiteit in Bijbels licht

[Afgewezen]

Beste RainbowKees,

Als er posts zijn waarvan de inhoud niet door de beugel kan, neem ik de vrijheid de moderators hiervan op de hoogte te stellen. Dat kan door middel van de button met het uitroepteken en ik voel niet de morele verplichting iemand daarvan op de hoogte te stellen.
Wat mij met name stoort in je manier van optreden, is niet het feit dat je homo bent, maar dat je degenen die homofilie afkeuren tamelijk agressief tegemoet treedt.
Je kunt er namelijk lang of kort over praten: homosexualiteit is zonde. Dat moet gezegd kunnen blijven worden, zonder dat je daarmee de homofiele mens afwijst.
Tot slot: is het verstandig om meteen als nieuweling op een refoforum binnen te stappen met de mededeling: hallo, ik ben homo (en jullie doen het helemaal fout)?

Groet,
iemand die zich noemt 'Afgewezen'

Jammer dat je die morele verplichting nu niet voelt, terwijl je op andere punten zo gevoelig ben.
Overigens is jou interpretatie van zijn postings absoluut de mijne niet, maar daar hebben we het al over gehad.
Daarnaast geeft Kees aan geen homosexueel te zijn. Hij gaf zelfs in zijn postings aan zeker te weten dat God
seksualiteit alleen bedoeld heeft tussen man en vrouw.
En ja, waarom zou hij niet reageren op een forum terwijl het nota bene over zijn geaardheid gaat.

Ik heb niet gezegd dat Kees een homosexueel is.
En verder verzoek ik je je van persoonlijke opmerkingen c.q. aantijgingen te onthouden.

[freek]

Goed dat je nog een keer gereageerd hebt, Kees. Ik ben overigens wel bang dat mijn mening over homofilie een beetje anders is dan de huidige opvatting in de gereformeerde gezindte. Volgens mij - ik probeer het zo voorzichtig mogelijk te zeggen, ik ben er ook nog niet zeker van - maar volgens mij zijn homofiele verlangens óók zonde. Per definitie zonde: doel missen. Ik weet niet hoe je er zelf in staat, maar de meest gangbare opvatting is zo ongeveer dat je jezelf moet neerleggen bij je homofiele verlangens, maar dat je moet strijden tegen de begeerte om er gehoor aan te geven. Ik betwijfel dat. Seksuele verlangens naar mensen van je eigen geslacht is bijbels gezien per definitie zonde. De vergelijking met een vrijgezel die verlangt naar seksuele omgang met het andere geslacht (een veelgehoorde vergelijking) is m.i. van een heel andere orde. Misschien vind je ook dit een opvatting die valt onder het kopje 'hard' en 'liefdeloos', maar zoals jij begrip vraagt voor jouw opvatting, vraag ik begrip voor deze opvatting. Deze visie maakt homofilie des te meer een worsteling, dat snap ik ook wel. Maar als je de kracht van Zijn liefde kent, en de kracht van Zijn opstanding - niet te vergeten! - dan kun je toch ook deze strijd aan?
Ten slotte, zou Jezus echt liefdevol de hoererij en de 'dieverij' van hoeren en tollenaren geaccepteerd hebben? 'Ga heen en zondig niet meer', dát was de houding.

[RainbowKees]

Beste RainbowKees,

Als er posts zijn waarvan de inhoud niet door de beugel kan, neem ik de vrijheid de moderators hiervan op de hoogte te stellen. Dat kan door middel van de button met het uitroepteken en ik voel niet de morele verplichting iemand daarvan op de hoogte te stellen.

Ik zou dan graag willen weten wat jij niet door de beugel vind kunnen. En jij voelt niet de morele plicht, ik zie dat niet als morele plicht maar als christenplicht. Het is een christelijke gewoonte om problemen eerst met de persoon zelf uit te praten of hem erop te wijzen. Maar ik waardeer enorm dat je er later wel eerlijk over bent geweest!

Wat mij met name stoort in je manier van optreden, is niet het feit dat je homo bent, maar dat je degenen die homofilie afkeuren tamelijk agressief tegemoet treedt.

Ik heb alleen opgeschreven hoe ik de reacties die gegeven waren op me afkwamen en wat dat met me deed. Daarnaast heb ik met een aantal vragen aan de kaak proberen te stellen hoe 'niet-reformatorisch' sommige reacties waren, en mensen aan het denken proberen te zetten. En oké het was hard, maar dat waren de gegeven reacties soms ook.
Daarnaast heb ik ook duidelijk geprobeerd aan te geven dat je je niet aangesproken hoefde te voelen, maar als dat wel zo was wilde ik dat je daarop zelfonderzoek ging doen.
Ik kan natuurlijk niet zelf beoordelen of ik agressief was of niet. Mocht dat het geval geweest zijn, mijn oprechte verontschuldiging daarvoor.

Je kunt er namelijk lang of kort over praten: homosexualiteit is zonde. Dat moet gezegd kunnen blijven worden, zonder dat je daarmee de homofiele mens afwijst.

Ik denk dat je twee dingen door elkaar haalt. Homoseksualiteit is niet zondig zolang het niet in de praktijk word gebracht. Anders zou ik door mijn geaardheid zondig zijn, en dat is niet zo. Ik ben namelijk zondig doordat ik mens ben, en in Adam gevallen. Zou ik echter gemeenschap hebben met iemand van hetzelfde geslacht, dan zou ik volgens 7 teksten uit de bijbel in zonden vallen (de meest aangehaalde en bekende is Lev. 18:22)

Daarnaast zeg je, dat moet gezegd blijven worden. Heb jij het recht om dit te zeggen? Tuurlijk je mag op grond van de bijbel mij aanwijzen wat zonden zijn, maar is het niet veel bijbelser om eerst de balk uit je eigen oog te halen? Laat het oordelen nou maar aan God over!
Christenen die worstelen met hun geaardheid worden veel te snel afgeserveerd doordat er tegen ze gezegd word wat ze niet mogen. Maar heb je ooit is nagedacht wat dit voor die ander betekend? En daarnaast, elke homoseksuele christen weet dit al, waarom moet het dan eindeloos gezegd worden?

Tot slot: is het verstandig om meteen als nieuweling op een refoforum binnen te stappen met de mededeling: hallo, ik ben homo (en jullie doen het helemaal fout)?

Het is mijn keuze om me te mengen in een discussie die over mij gaat. En ik heb helemaal niet gezegd dat jullie fout zijn, ik heb enkel en alleen gezegd wat ik vond van sommige reacties en ik heb geprobeerd om een aantal vragen op te noemen waarvan ik vind dat sommige forummers zich dat eens moesten afvragen.
Daarnaast is het zo dat ik me nooit en nergens voorstel als hallo ik ben Kees, en ik ben homo. Sorry hoor, maar dit is een hele verkeerde interpretatie van je. Maar ik vind niet dat ik me hier maar angstvallig buiten dit onderwerp moet houden, omdat het zo op mezelf gericht is.
Helaas misschien maar ik ben iemand die recht voor z'n raap is, zegt wat hij denkt, en niet bang is voor negatieve reacties, maar altijd me vasthou aan de dingen die ik wel heb, en vasthou aan Gods woord!

Groet,
iemand die zich noemt 'Afgewezen'

Nogmaals, ik wijs jou niet af, en ik wijs helemaal niemand af.
(maar je mag natuurlijk zelf je eigen naam bedenken)

[RainbowKees]

Goed dat je nog een keer gereageerd hebt, Kees. Ik ben overigens wel bang dat mijn mening over homofilie een beetje anders is dan de huidige opvatting in de gereformeerde gezindte. Volgens mij - ik probeer het zo voorzichtig mogelijk te zeggen, ik ben er ook nog niet zeker van - maar volgens mij zijn homofiele verlangens óók zonde. Per definitie zonde: doel missen. Ik weet niet hoe je er zelf in staat, maar de meest gangbare opvatting is zo ongeveer dat je jezelf moet neerleggen bij je homofiele verlangens, maar dat je moet strijden tegen de begeerte om er gehoor aan te geven. Ik betwijfel dat. Seksuele verlangens naar mensen van je eigen geslacht is bijbels gezien per definitie zonde. De vergelijking met een vrijgezel die verlangt naar seksuele omgang met het andere geslacht (een veelgehoorde vergelijking) is m.i. van een heel andere orde. Misschien vind je ook dit een opvatting die valt onder het kopje 'hard' en 'liefdeloos', maar zoals jij begrip vraagt voor jouw opvatting, vraag ik begrip voor deze opvatting. Deze visie maakt homofilie des te meer een worsteling, dat snap ik ook wel. Maar als je de kracht van Zijn liefde kent, en de kracht van Zijn opstanding - niet te vergeten! - dan kun je toch ook deze strijd aan?
Ten slotte, zou Jezus echt liefdevol de hoererij en de 'dieverij' van hoeren en tollenaren geaccepteerd hebben? 'Ga heen en zondig niet meer', dát was de houding.

Ha Freek,

Dankjewel voor je open reactie.
Graag zou ik hierop in willen gaan.
Allereerst ik respecteer je visie, en je mag van me denken hoe jij het wilt.
Maar volgens jou theorie zou ik continu zondigen. Hoe kan ik nu strijden tegen gevoelens en gedachten die diep in me zitten, die ik zelf niet bestuur? Het enige wat ik kan doen is vechten zodat ik de gevoelens en gedachten die bij me opkomen niet in de praktijk ga brengen.

Als ik het goed begrijp vind jij mijn geaardheid zondig. Weetje ik zie het anders. Mijn geaardheid heb ik niet zelf uitgedacht, dus het is geen zonde van me. Maar het is wel een gevolg van de gebrokenheid van de schepping. En door de zondeval zijn wij allemaal zondaar, homo of hetero, allemaal!

Door de kracht van Zijn liefde kan ik de strijd aan. Maar dat betekend dat ik mijn kruis op me neem. Is dat mogelijk zonder dat ik dat kruis accepteer? Nee. Voordat ik mijn kruis op me kon nemen, moest ik eerst mijn kruis accepteren. Ik ga dus niet meer strijden tegen mijn gevoel of mijn gedachten, want dan word ik depressief. Daar ga ik aan kapot. Het enige wat ik doe is het uit handen geven aan Hem, en zeggen Gij weet wat ik voel en wat ik denk, behoedt me voor de verleidingen en bewaar me.

[Afgewezen]

Beste RainbowKees,

Als er posts zijn waarvan de inhoud niet door de beugel kan, neem ik de vrijheid de moderators hiervan op de hoogte te stellen. Dat kan door middel van de button met het uitroepteken en ik voel niet de morele verplichting iemand daarvan op de hoogte te stellen.

Ik zou dan graag willen weten wat jij niet door de beugel vind kunnen. En jij voelt niet de morele plicht, ik zie dat niet als morele plicht maar als christenplicht. Het is een christelijke gewoonte om problemen eerst met de persoon zelf uit te praten of hem erop te wijzen. Maar ik waardeer enorm dat je er later wel eerlijk over bent geweest!

Op een forum gelden forumregels. Dat betekent dat je moderators mag waarschuwen wanneer deze geschonden worden. Ik geloof niet dat je dat moet rangschikken onder de categorie van een broeder zien zondigen en zo. Op een forum gaat het om schriftelijke uitlatingen van in principe onbekende personen.
Om die reden voel ik me ook niet geroepen om meteen in de hulpverlenersrol te duiken, wat ik hier regelmatig zie gebeuren.

Je kunt er namelijk lang of kort over praten: homosexualiteit is zonde. Dat moet gezegd kunnen blijven worden, zonder dat je daarmee de homofiele mens afwijst.

Ik denk dat je twee dingen door elkaar haalt. Homoseksualiteit is niet zondig zolang het niet in de praktijk word gebracht. Anders zou ik door mijn geaardheid zondig zijn, en dat is niet zo. Ik ben namelijk zondig doordat ik mens ben, en in Adam gevallen. Zou ik echter gemeenschap hebben met iemand van hetzelfde geslacht, dan zou ik volgens 7 teksten uit de bijbel in zonden vallen (de meest aangehaalde en bekende is Lev. 18:22).

Ik haal geen twee dingen door elkaar. Maar ik heb de indruk dat homo's al wat geprikkeld reageren als men hardop zegt dat homoseksualiteit zonde is. Ik heb namelijk niet het idee dat in refokringen homofielen als zodanig worden afgewezen.

Daarnaast zeg je, dat moet gezegd blijven worden. Heb jij het recht om dit te zeggen? Tuurlijk je mag op grond van de bijbel mij aanwijzen wat zonden zijn, maar is het niet veel bijbelser om eerst de balk uit je eigen oog te halen? Laat het oordelen nou maar aan God over!

Waar slaat dit nou weer op? Ik mag toch ook zeggen dat stelen zonde is, en doodslaan, en echtbreken? Wat heeft dat met een balk in mijn eigen oog te maken?

Christenen die worstelen met hun geaardheid worden veel te snel afgeserveerd doordat er tegen ze gezegd word wat ze niet mogen. Maar heb je ooit is nagedacht wat dit voor die ander betekend? En daarnaast, elke homoseksuele christen weet dit al, waarom moet het dan eindeloos gezegd worden?

Ik geloof niet dat het waar is dat 'christenen die worstelen met hun geaardheid veel te snel afgeserveerd worden'. Wat moet ik me hierbij voorstellen?

Maar ik vind niet dat ik me hier maar angstvallig buiten dit onderwerp moet houden, omdat het zo op mezelf gericht is.

Nou, dat is weer het andere uiterste volgens mij.

Helaas misschien maar ik ben iemand die recht voor z'n raap is, zegt wat hij denkt, en niet bang is voor negatieve reacties, maar altijd me vasthou aan de dingen die ik wel heb, en vasthou aan Gods woord!

Prima hoor, maar neem het iemand anders niet kwalijk als die ook zo is.

[Jongere]

Maar volgens jou theorie zou ik continu zondigen. Hoe kan ik nu strijden tegen gevoelens en gedachten die diep in me zitten, die ik zelf niet bestuur? Het enige wat ik kan doen is vechten zodat ik de gevoelens en gedachten die bij me opkomen niet in de praktijk ga brengen.

Even een vraagje. Je reageert hiermee op de stelling dat homofiele verlangens zondig zijn, zoals freek zegt. Maar dan is dit toch geen tegenargument? Want dit zijn toch juist de kenmerken van zonden en van onze zondige aard: dat de gevoelens en gedachten die bij ons opkomen diep vanuit ons komen. Dat we continu zondigen. Dat we het zelf niet kunnen besturen. En dat we om dat op te lossen, de opstandingskracht van Christus nodig hebben, zoals freek zegt.

[memento]

Maar volgens jou theorie zou ik continu zondigen. Hoe kan ik nu strijden tegen gevoelens en gedachten die diep in me zitten, die ik zelf niet bestuur? Het enige wat ik kan doen is vechten zodat ik de gevoelens en gedachten die bij me opkomen niet in de praktijk ga brengen.

De vraag is dan: Zijn gedachten zondig? En ik vrees dat een traditionele calvinist dan zal wijzen op zonden van gedachten, woorden en werken. En wat te denken van het gebod: Gij zult niet begeren. Dat gáát het om een gedachte.

Jezus zegt: Wie een vrouw aanziet, om haar te begeren, die heeft alreeds overspel met haar gedaan. Gewoon alleen kijken (niet met opzet, maar omdat die vrouw gewoon voorbij loopt), en denken "die ziet er lekker uit", God noemt het al zonde.

Daarmee wil ik zeggen dat niet alleen homo's, maar iedereen continue zondigt met zijn gedachten. Diep in ons, ook na ontvangen genade, zit een vuile bron, die voortdurend ons aanzet tot zonde, zonde van gedachten, woorden en werken. Het wijzen naar iets wat diep in ons zit, is denk ik daarvoor geen excuus. Want waarom zou het makkelijker zijn voor een hetero-man om zondige gedachten mbt vrouwen te ondrukken, dan voor een homo-man om zondige gedachten mbt mannen te onderdrukken? Ik denk dat het voor beiden een haast onmogelijke zaak is. Maar dat maakt het niet minder zondig...

Kees, ik ben blij dat je er voor open staat deze discussie te voeren. Maar besef wel dat je hier op een theologisch forum zit, waar mensen ook een theologische redenatie zullen geven. Ik hoop dat je die afstand wilt en kunt nemen, om de discussie niet vanuit het gevoel, maar beargumenteerd te voeren. Anders vrees ik dat je de theologische visies van sommigen (misschien ook wel van mij) als kwetsend zult ervaren. Terwijl ze niet persoonlijk zijn bedoelt, maar in het kader van een theologische discussie gegeven zijn.

[jakobmarin]

Maar volgens jou theorie zou ik continu zondigen. Hoe kan ik nu strijden tegen gevoelens en gedachten die diep in me zitten, die ik zelf niet bestuur? Het enige wat ik kan doen is vechten zodat ik de gevoelens en gedachten die bij me opkomen niet in de praktijk ga brengen.

De vraag is dan: Zijn gedachten zondig? En ik vrees dat een traditionele calvinist dan zal wijzen op zonden van gedachten, woorden en werken. En wat te denken van het gebod: Gij zult niet begeren. Dat gáát het om een gedachte.

Kees, ik ben blij dat je er voor open staat deze discussie te voeren. Maar besef wel dat je hier op een theologisch forum zit, waar mensen ook een theologische redenatie zullen geven.

En laten we vooral ook de pastorale kant niet vergeten.
Luther zei in dezen: als je een vogelpoepje op je hoofd krijgt, daar kun je niet zoveel aan doen. Maar als hij een nestje gaat bouwen in je haar, dáár kun je wel iets aan doen.

Dus een gedachte, begeerte die zondig is, is en blijft zonde, maar het 'overkomt' je, zoals bij ieder mens. Maar het koesteren en beoefenen van die begeerten en gedachten, dát is duidelijk en brug te ver.

[jvdg]

Dus een gedachte, begeerte die zondig is, is en blijft zonde, maar het 'overkomt' je, zoals bij ieder mens. Maar het koesteren en beoefenen van die begeerten en gedachten, dát is duidelijk en brug te ver.

En dat geldt voor alle geboden.

[RainbowKees]

Naja weetje ik weet ook wel dat gedachten zondig kunnen zijn. Sterker nog de meeste gedachten van een mens zijn zondig. Maar zoals eindelijk toegegeven, dat is bij iedereen zo. Waarom die focus op homo's?
En nog steeds word er gesproken over homoseksualiteit als zonde. Ik denk dat het goed is om de geaardheid los te zien van het praktiseren. Misschien lees ik het fout hoor kan ook, maar ik heb het idee dat dat nog steeds niet gebeurd.
Het laatste theologische woord zal ook heus nog niet gezegd zijn over dit onderwerp, sterker nog juist de laatste tijd word er veel aandacht aan besteed.
Dit is ook goed denk, maar ik zou jullie willen vragen, verplaats je nu eens in een persoon als ik. Stel je voor dat er in de bijbel zou staan dat het hebben van gemeenschap uberhaupt verboden is. Hoe zou je dat vinden?
Kijk ik ben er inmiddels wel een beetje aan gewend, ik heb het vaker gehoord, kan er mee leven en weet dat er ook een andere kant is. Maar ik ken heel veel homo's die juist om die keiharde reacties, en het altijd maar blijven benoemen van praktiserende homoseksualiteit als zonden, weggaan bij de kerk, en daarmee ook weg bij Gods woord.
En natuurlijk het is ook zonden, en het mag ook heus wel worden benoemd. Maar waarom kijk je niet eerst naar jezelf, je hebt zelf ook genoeg zonden. Ik zei het al in mn reactie naar Afgewezen toe, en die vond het belachelijk, maar ik denk toch dat het goed is. Ga niet direct wijzen naar de zonden, of mogelijke zonden (waarvan jij denkt dat de ander daar snel mee in de verleiding komt), maar begin eerst is met je eigen leven.
En daarnaast, misschien ben ik wel te evangelisch voor dit forum hoor, maar de vervulling van de wet is de liefde. Ga daarom met liefde met de medemens om (dus ook de homoseksuele medemens) en ga niet meteen met het vingertje wijzen.
Ik ben ook heel blij met de reactie van Memento die stelt dat het voor een homo net zo moeilijk is als voor een hetero als het gaat om zondige gedachten.

Als laatste wil ik ingaan op de reactie van Jongere.

Even een vraagje. Je reageert hiermee op de stelling dat homofiele verlangens zondig zijn, zoals freek zegt. Maar dan is dit toch geen tegenargument? Want dit zijn toch juist de kenmerken van zonden en van onze zondige aard: dat de gevoelens en gedachten die bij ons opkomen diep vanuit ons komen. Dat we continu zondigen. Dat we het zelf niet kunnen besturen. En dat we om dat op te lossen, de opstandingskracht van Christus nodig hebben, zoals freek zegt.

Ik onderstreep dat onze gedachten voortkomen uit onze zondige aard. Maar ook na een volledige overgave zijn we niet in staat dit te veranderen. En juist door Zijn liefde krijgen we last van die gedachten, willen we het zo snel mogelijk wegbannen uit onze gedachten. Maar dat wil niet zeggen dat het toch altijd wel weer zal blijven. Het zit in me, en ook al weet ik dat het bijbels gezien niet kan blijft er toch een verlangen.
En daar kom ik echt nooit vanaf, net zoals ik nooit van mn homoseksuele geaardheid af zal komen.

[Ariene]

En dan zijn deze woorden uit de DL zo'n troost

Van de volharding der heiligen
Hieruit spruiten de dagelijkse zonden der zwakheid, en ook aan de allerbeste werken der heiligen kleven gebreken. Hetwelk hun gestadige oorzaak geeft om zich voor God te verootmoedigen, hun toevlucht tot den gekruisigden Christus te nemen, het vlees hoe langer hoe meer door den Geest des gebeds en heilige oefeningen der godvruchtigheid te doden, en naar het eindperk der volmaaktheid te zuchten, totdat zij van dit lichaam des doods ontbonden zijnde, met het Lam Gods in de hemelen zullen regeren.

Ter oorzake van deze overblijfselen der inwonende zonde, en ook vanwege de aanvechtingen der wereld en des satans, zouden de bekeerden in die genade niet kunnen volstandig blijven, zo zij aan hun eigen krachten overgelaten werden. Maar God is getrouw, Die hen in de genade, hun eenmaal gegeven, barmhartiglijk bevestigt en ten einde toe krachtiglijk bewaart.

En hoewel die macht Gods, waardoor Hij de ware gelovigen in de genade bevestigt en bewaart, meerder is dan dat zij van het vlees zou kunnen overwonnen worden, zo worden nochtans de bekeerden niet altijd alzo van God geleid en bewogen, dat zij in sommige bijzondere daden door hun eigen schuld van de leiding der genade niet zouden kunnen afwijken, en van de begeerlijkheden des vleses verleid worden en die volgen. Daarom moeten zij gestadiglijk waken en bidden dat zij niet in verzoekingen geleid worden.

[gravo]

Soms is de waarheid scherp, maar wordt er toch veel mee verhelderd.

Zou het, ten aanzien van homosexualiteit, tegenwoordig niet zo zijn:

Ouweneel wordt er van beschuldigd, dat hij zijn standpunt over hoe om te gaan met homosexualiteit in de christelijke gemeente heeft verschoven. De vraag is even: ten opzichte van welke opvatting is hij gaan schuiven.

Ik denk, dat de oudtestamentische opvatting over homosexualiteit zonneklaar is. Het wordt duidelijk afgewezen. Ook in nieuw-testamentische tijden heeft de christelijke gemeente dit standpunt volgehouden en is het in de christelijke wereld eigenlijk altijd de officiele lijn geweest.

Onder invloed van de opkomst van de burger, de ontdekking van de individuele persoon(lijkheid) en de emancipatie van veel minderheidsgroepen is er in de cultuur acceptatie gekomen van homosexualiteit. Deze emancipatie is goeddeels voltooid en inmiddels hebben veel westerse christenen hun standpunten ook verruimd.

Ouweneel heeft dit ook gedaan.

Onmiskenbaar is er dus opgeschoven. Dat lijkt mij het eerste harde feit.

Het tweede harde feit is, dat er ook een verschuiving achter steekt, die te maken heeft met hoe je naar de Bijbel kijkt. Er wordt een onderscheid gemaakt naar de tijd van de Bijbel en onze tijd en er wordt onderscheid gemaakt tussen de letter en de geest van de Bijbel.

Ouweneel heeft deze verschuiving ook ondergaan. Ik denk dan ook, dat de tweede harde constatering is, dat Ouweneel het op onderdelen niet eens is met de visie, die de oud- of nieuwtestamentische schrijvers hadden op homosexualiteit. Hij vervangt deze visie voor één, die beter past bij de huidige cultuur en die hem zelf ook beter voorkomt.

Bovenstaande lijkt wel een uitnodiging om Ouweneel nu publiekelijk te lasteren of te stenigen onder het mom van: "Wat hebben wij nog meer bewijs van node".

Dat zou ik niet doen.

Ik vind de visie van Ouweneel namelijk goed te verdedigen en ik prijs hem om zijn helderheid en inzicht. De Bijbel moet op onderdelen in zijn tijd en context worden verstaan. Wij mogen andere opvattingen hebben, dan de bijbelschrijvers. Want deze schrijvers hadden net zo min een één-op-één contact met God, als wij dat hebben.

gravo

[Grace]

De Bijbel moet op onderdelen in zijn tijd en context worden verstaan. Wij mogen andere opvattingen hebben, dan de bijbelschrijvers. Want deze schrijvers hadden net zo min een één-op-één contact met God, als wij dat hebben.gravo

Ik ben bang dat je je hierin een beetje heel erg vergist gravo. Zeer gevaarlijk om zulke uitspraken te doen. Je begeeft je hiermee op erg glad ijs. Wie gaat er bepalen op welke onderdelen wij anders mogen denken dan de bijbelschrijvers? Ons verstand, onze cultuur? Wat en wankele basis. Nee, Gods woorden zijn onveranderlijk, eeuwig en universeel.

[Auto]

Soms is de waarheid scherp, maar wordt er toch veel mee verhelderd.

Zou het, ten aanzien van homosexualiteit, tegenwoordig niet zo zijn:

Ouweneel wordt er van beschuldigd, dat hij zijn standpunt over hoe om te gaan met homosexualiteit in de christelijke gemeente heeft verschoven. De vraag is even: ten opzichte van welke opvatting is hij gaan schuiven.

Ik denk, dat de oudtestamentische opvatting over homosexualiteit zonneklaar is. Het wordt duidelijk afgewezen. Ook in nieuw-testamentische tijden heeft de christelijke gemeente dit standpunt volgehouden en is het in de christelijke wereld eigenlijk altijd de officiele lijn geweest.

Onder invloed van de opkomst van de burger, de ontdekking van de individuele persoon(lijkheid) en de emancipatie van veel minderheidsgroepen is er in de cultuur acceptatie gekomen van homosexualiteit. Deze emancipatie is goeddeels voltooid en inmiddels hebben veel westerse christenen hun standpunten ook verruimd.

Ouweneel heeft dit ook gedaan.

Onmiskenbaar is er dus opgeschoven. Dat lijkt mij het eerste harde feit.

Het tweede harde feit is, dat er ook een verschuiving achter steekt, die te maken heeft met hoe je naar de Bijbel kijkt. Er wordt een onderscheid gemaakt naar de tijd van de Bijbel en onze tijd en er wordt onderscheid gemaakt tussen de letter en de geest van de Bijbel.

Ouweneel heeft deze verschuiving ook ondergaan. Ik denk dan ook, dat de tweede harde constatering is, dat Ouweneel het op onderdelen niet eens is met de visie, die de oud- of nieuwtestamentische schrijvers hadden op homosexualiteit. Hij vervangt deze visie voor één, die beter past bij de huidige cultuur en die hem zelf ook beter voorkomt.

Bovenstaande lijkt wel een uitnodiging om Ouweneel nu publiekelijk te lasteren of te stenigen onder het mom van: "Wat hebben wij nog meer bewijs van node".

Dat zou ik niet doen.

Ik vind de visie van Ouweneel namelijk goed te verdedigen en ik prijs hem om zijn helderheid en inzicht. De Bijbel moet op onderdelen in zijn tijd en context worden verstaan. Wij mogen andere opvattingen hebben, dan de bijbelschrijvers. Want deze schrijvers hadden net zo min een één-op-één contact met God, als wij dat hebben.

gravo

Dit is precies wat dr. Loonstra in het verleden gepubliceerd heeft. De schrift wordt afhankelijk gemaakt van de cultuur en er worden leesregels opgesteld en zo wordt de schrift afhankelijk gemaakt van de mens!

[Paoli]

De Bijbel moet op onderdelen in zijn tijd en context worden verstaan. Wij mogen andere opvattingen hebben, dan de bijbelschrijvers. Want deze schrijvers hadden net zo min een één-op-één contact met God, als wij dat hebben.gravo

Ik ben bang dat je je hierin een beetje heel erg vergist gravo. Zeer gevaarlijk om zulke uitspraken te doen. Je begeeft je hiermee op erg glad ijs. Wie gaat er bepalen op welke onderdelen wij anders mogen denken dan de bijbelschrijvers? Ons verstand, onze cultuur? Wat en wankele basis. Nee, Gods woorden zijn onveranderlijk, eeuwig en universeel.

De bijbel is geschreven dmv inspiratie gegeven door de Heilige Geest.
In andere woorden: de bijbel is het Woord van God.
Het is hetzelfde gisteren, vandaag en morgen. Het verandert niet, nooit en nimmer.
Het is geschreven voor gisteren, vandaag en morgen.
Er kan niet aan veranderd of toegevoegd worden.
"Tijd en context" zijn excuses om het Woord van God proberen te veranderen.