Reformatorische christenen staan over het algemeen bekend als strenge, ernstige mensen, die weinig lachen en niet snel een avondje moppen tappen. Er zijn zelfs dominees die nooit lachen. Het leven is daar te ernstig voor. Is het een gebrek aan relativeringsvermogen?
Je leest in de Bijbel inderdaad weinig over lachen of de draak met anderen steken, grappen vertellen. Dat wordt meestal betiteld met ijdel vermaak. In hoeverre doet al te veel humor en relativerend met je levenskeuzes omgaan afbreuk aan de ernst van je geloof(sleven)?
Ernst en humor
Binnen de huiselijke sfeer kan dat nog wel eens meevallen. Ik heb ds Van Aalst zo wel eens op handen en voeten door de woonkamer heen zien lopen, toen hij ons voor wilde doen dat dat zo belachelijk was (mensen op handen en voeten), dat hij echt niet in de evolutietheorie geloofde.Oorspronkelijk gepost door Refojongere Er zijn zelfs dominees die nooit lachen.
-
- Berichten: 1276
- Lid geworden op: 10 mar 2004, 11:54
Nou moe, hier begrijp ik geen snars van. Streng en ernstig... Ik ben een echte refo, streng en ernstig in de leer, maar.... heb echt genoeg humor en lach heel veel!!
En ik ben niet de enigste...
In de Bijbel staan inderdaad geen moppen, maar er staat we meer niet in wat we in het dagelijks leven wel tegen komen. Het zou er niets aan toevoegen.
[Aangepast op 16/3/04 door Barryvrouw]
En ik ben niet de enigste...
In de Bijbel staan inderdaad geen moppen, maar er staat we meer niet in wat we in het dagelijks leven wel tegen komen. Het zou er niets aan toevoegen.
[Aangepast op 16/3/04 door Barryvrouw]
Met je gedachten ergens anders, ben je altijd overal.
Als het over humor en ernst gaat is Bomans natuurlijk van belang. Zo'n figuur missen we nu.Oorspronkelijk gepost door Godfried Bomans
Humor is het vermogen de dingen betrekkelijk te zien. Die relativering is echter niet mogelijk zonder een vaste maatstaf, waarmee de gebeurtenissen gemeten worden. Een geestig mens - ik bedoel hier niet de lolbroek, maar de werkelijk met humor begaafde - is daarom in wezen altijd ernstig. De glimlach die hij bij u te voorschijn roept, komt voort uit het verrassende feit dat hij plotseling het ellemaatje van de actualiteit tegen een blijvende achtergrond legt. Het ding schrompelt ineen tot zijn ware grootte. Het is er nog wel, maar het heeft zijn absoluutheid verloren. Het is relatief geworden.
[Aangepast op 16/3/04 door limosa]
Deze uitspraak vind ik ook interessant:
Oorspronkelijk gepost door Godfried Bomans
Humor is ernst, doorgetrokken naar het absurde. Een geestige mededeling is in wezen altijd serieus. Het kristallisatiepunt ligt evenwel anders. En omdat ze lachen, denken de mensen: dat was iets vrolijks. Maar ze lachen omdat ze het punt, waar ze huilen moesten, allang gepasseerd zijn.
Ik zie dat eerder als een gebrek aan humor.Oorspronkelijk gepost door Refojongere
Reformatorische christenen staan over het algemeen bekend als strenge, ernstige mensen, die weinig lachen en niet snel een avondje moppen tappen. Er zijn zelfs dominees die nooit lachen. Het leven is daar te ernstig voor. Is het een gebrek aan relativeringsvermogen?
Nu ben ik zelf ook niet van het type dat vaak lacht. Humor is iets dat je alleen in uiterste noodgevallen moet gebruiken. Nee, humor is eigenlijk niets voor mij.





Zegt er iemand, "t is toch wat, nét nog zo'n ernstige preek gehouden en nu zo ravotten"
Zie je wel. Ernst en humor worden toch als een tegenstelling gezien, alsof het niet kan samengaan. Dat van Bomans spreekt me heel erg aan, leuk dat je het plaatst limosa.
Kijk, je kan heel ernstig gaan doen: Alles wat je doet of zegt of nalaat moet je kunnen verantwoorden. Dus wat dat betreft moet je alles serieus nemen en dat is juist wat humor NIET doet, iets 'niet serieus' nemen, het relativeren. En christenen staan er juist bekend om dat ze absoluut niet willen relativeren..
Zie je wel. Ernst en humor worden toch als een tegenstelling gezien, alsof het niet kan samengaan. Dat van Bomans spreekt me heel erg aan, leuk dat je het plaatst limosa.
Kijk, je kan heel ernstig gaan doen: Alles wat je doet of zegt of nalaat moet je kunnen verantwoorden. Dus wat dat betreft moet je alles serieus nemen en dat is juist wat humor NIET doet, iets 'niet serieus' nemen, het relativeren. En christenen staan er juist bekend om dat ze absoluut niet willen relativeren..