Vrouwen aan de studie...??!!

[Hummel]

Er zijn echter ook vrouwen die zich heel ongelukkig voelen als ze de hele dag alleen maar poepluiers hoeven te verschonen, ...

Het mag misschien wel leuker klinken, maar ook dit klopt niet.

Het gemiddelde kind poept slechts één keer per dag in de luier (en dan nog vaak als pa net thuis komt, weet ik uit ervaring) en bovendien slechts ca. 3 a 4 jaar. Dus als je daar de hele dag mee bezig bent, vraag ik me toch ernstig af of je de juiste instelling hebt om te studeren.

Oh nietes, mijn oppaskindje poepte pas DRIE keer in z'n luier in de tijd dat ik oppaste.
Vrouwen die daar niet zo goed in zijn, zijn daar dus heeeel lang mee bezig...

[henriët]

Heb hier eea eens zitten doorlezen, en wat me verbaasd is dat het zoeken van opvang van kinderen zelfs wordt omschreven als 'dumpen'. dat doet zeer,
zelf ben ik werkende moeder ( anderhalve dag) en zolang je goed een structuur hebt en alles goed plant, is het heel goed en mij dunkt verantwoord om te doen,
mijn moeder werkte vroeger ook een dag, en wij mochten naar oma, heerlijk heerlijk,
daardoor kunnen juist heel goede banden ontstaan.

Wanneer ik niet zou werken, dan zou ik zeker een studie oppakken, of het nou een taal is, of een ander vak...
Het feit is, dat er vrouwen zijn, die nemen genoegen met hun huishouden. Prima, als je je daar goed bij voelt. Maar wanneer je ( niet zo n groot gezin hebt) tijd '' over" hebt, is toch prima als je als vrouw de kwaliteiten hebt om te leren of je ergens in te verdiepen hoger te scholen, en nee dat hoeft niet altijd zn nut te hebben, het kan ook voor een vrouw fijn zijn te weten dat ze haar man bij kan staan, en gesprekken kan voeren met 'niveau'. Ik bedoel hier bijvoorbeeld mee, als je man een universitaire opleiding deed, nu een goede baan heeft,
dan wil je dat toch begrijpen, dan wil je m toch bij kunnen staan.. moet het dan echt alleen maar over wassen etc gaan, ik weet dat ik enigszins overtrek...

Mijn man is dolblij dat ik buitenhuis ook iets kan betekenen voor anderen, en waarom zouden we dan nog een zegen vragen over het werk ( denk aan het vertellen uit de Bijbel) als een werkende moeder niet zou mogen werken...
Mijn man heeft zelf het voorbeeld dat zijn moeder altijd thuis was, prima, maar stimuleert mij nu juist dat niet te doen................

Zo heb ik in de familie ook mensen die een hoge opleiding hebben,
en nu alleen nog maar kunnen praten over kinderen, de was, enz, en dat zou dan beter zijn????????????
k zou stapel knetter worden....


En richting JALP wil ik nog zeggen, weet niet waar je woont, maar als je oppas zoekt...
wie weet kunnen we wat regelen

Zullen we nog eens nadenken over wat er in Spreuken geschreven staat over de huisvrouw,
die had ook een winkel...
etc etc...

[henriët]

Verder denk ik dat jij verder gaat dan Memento, omdat Memento alleen over de moeders lijkt te spreken, terwijl jij over vrouwen in het algemeen lijkt te spreken, waarbij misschien alleen de gehuwde vrouwen bedoeld worden. (Dat is me niet helemaal duidelijk).

Ik heb het inderdaad over moeders, en dan met name over moeders met nog-niet-schoolgaande-kinderen.

Met het werken van ongetrouwde vrouwen heb ik geen moeite, ik zou het (in omstandigheden waarin werken mogelijk zou zijn) van luiheid vinden getuigen als dat niet zou gebeuren. Ook voor werken door vrouwen zonder kinderen heb ik geen moeite; als je zonder kinderen de hele week bezig ben met het huishouden dan is je huis te groot voor met zn 2tjes, of wil je alles zo piekfijn hebben dat het afgoderij geworden is. Ik acht het in zo'n geval ook beter als de vrouw naast haar huishouden gaat werken.

Ook wanneer de kinderen naar school gaan acht ik het geen probleem als die moeders gaan werken tijdens de schooltijd van de kinderen. Persoonlijk zou ik het afraden, omdat het runnen van een huishouden met kinderen, zeker wanneer het er meerdere zijn, m.i. wel een volledige dagtaak is. Ja, alle werkende vrouwen die ik ken klagen altijd over hoeveel werk ze hebben aan het huishouden. Persoonlijk zou ik liever wat armer leven, dan dat van mn vrouw te vragen...

Wat betreft moeders met kinderen die nog thuis zijn, acht ik het als verwaarlozen van de kinderen, wanneer zij meer dan 1 a 2 dagen van huis is (of dat nu is voor werk, studie, visite, of whatever). Vraag het elke psycholoog: De eerste 4 jaren van een leven zijn bepalend voor de vertrouwensrelatie die zo'n persoon de rest van zn hele leven hebben kan. Wanneer het beste is voor het hele gezin, heb ik er geen problemen mee als de man die huishoudelijke taken en de opvoeding overneemt.

Als ik naar mezelf kijk zie ik duidelijk dat ik veel meer talent heb om te studeren, te lezen en na te denken, dan talent voor het huishouden. (...) Er zijn echter ook vrouwen die zich heel ongelukkig voelen als ze de hele dag alleen maar poepluiers hoeven te verschonen, snotterbellen af te vegen, kinderen naar school te brengen en voor eten te zorgen.

Ik ken genoeg predikanten die door God tot het ambt geroepen zijn, die voor het predikantschap veel minder talenten hebben dan tot werk wat ze ervoor hadden. Het gaat erom: Waartoe roept God je.

Hoe je het ook wendt of keert: Als je belijdt dat kinderen een gave van God zijn, dan kan je ook niet anders dan stellen dat God een moeder door die gave tot het moederschap roept. Ook al liggen daar misschien niet direct je meeste talenten. En wees anders consequent: Noem dan het krijgen van kinderen geen gave van God, en begin er niet aan! Want welke rechtgeaarde moeder stelt haar kinderen nodeloos aan risico's bloot (de voorzichtige onderzoeken die er geweest zijn, zijn niet echt positief over kinderopvang zoals die nu is in de Nederlandse situatie) puur om haar eigen belang, puur uit ego-centrische motieven...? Veel mensen, niet alleen uit de kerk maar ook uit "de wereld" zullen me in de oproep steunen als ik zeg: Doe dat je kinderen, en doe dat de maatschappij, niet aan!

Overigens...

een vrouw van een predikant....
alsof die geen 'werk'heeft.................

[cosmo]

Hoe je het ook wendt of keert: Als je belijdt dat kinderen een gave van God zijn, dan kan je ook niet anders dan stellen dat God een moeder door die gave tot het moederschap roept. Ook al liggen daar misschien niet direct je meeste talenten. En wees anders consequent: Noem dan het krijgen van kinderen geen gave van God, en begin er niet aan! Want welke rechtgeaarde moeder stelt haar kinderen nodeloos aan risico's bloot (de voorzichtige onderzoeken die er geweest zijn, zijn niet echt positief over kinderopvang zoals die nu is in de Nederlandse situatie) puur om haar eigen belang, puur uit ego-centrische motieven...? Veel mensen, niet alleen uit de kerk maar ook uit "de wereld" zullen me in de oproep steunen als ik zeg: Doe dat je kinderen, en doe dat de maatschappij, niet aan!

Waar een moeder is, is meestal ook een vader. Je negeert consequent het idee dat God vrouwen een andere plek kan hebben toegedacht dan thuis in het huishouden.

[Mister]

Zo heb ik in de familie ook mensen die een hoge opleiding hebben,
en nu alleen nog maar kunnen praten over kinderen, de was, enz, en dat zou dan beter zijn????????????
k zou stapel knetter worden....

Ik heb onderlaatst gelezen (weet niet meer waar) dat je daar juist je roeping moet hebben liggen...

[henriët]

Zo heb ik in de familie ook mensen die een hoge opleiding hebben,
en nu alleen nog maar kunnen praten over kinderen, de was, enz, en dat zou dan beter zijn????????????
k zou stapel knetter worden....

Ik heb onderlaatst gelezen (weet niet meer waar) dat je daar juist je roeping moet hebben liggen...

uhm je bedoeldt... dat het mn roeping zou zijn ook alleen maar over de was en de kids te praten???

[Tiberius]

Er zijn echter ook vrouwen die zich heel ongelukkig voelen als ze de hele dag alleen maar poepluiers hoeven te verschonen, ...

Het mag misschien wel leuker klinken, maar ook dit klopt niet.

Het gemiddelde kind poept slechts één keer per dag in de luier (en dan nog vaak als pa net thuis komt, weet ik uit ervaring) en bovendien slechts ca. 3 a 4 jaar. Dus als je daar de hele dag mee bezig bent, vraag ik me toch ernstig af of je de juiste instelling hebt om te studeren.

Oh nietes, mijn oppaskindje poepte pas DRIE keer in z'n luier in de tijd dat ik oppaste.
Vrouwen die daar niet zo goed in zijn, zijn daar dus heeeel lang mee bezig...

Hoe lang heb je opgepast? Drie dagen?

Maar in ernst: geen enkele rechtgeaarde moeder (en vader) vindt het erg om haar kind te verzorgen, hoor.
En ik heb JALP al geadviseerd om zijn vrouw rustig te laten studeren, als zij dat samen besloten hebben. Met de kanttekening om de oppas wel zelf te organiseren en niet de verantwoordelijkheid tegen hun zin bij een opa en oma droppen.

Maar jij gebruikt nu wel erg sterke karikaturen. Dus vandaar.

[Tiberius]

Zo heb ik in de familie ook mensen die een hoge opleiding hebben,
en nu alleen nog maar kunnen praten over kinderen, de was, enz, en dat zou dan beter zijn????????????
k zou stapel knetter worden....

Ik heb onderlaatst gelezen (weet niet meer waar) dat je daar juist je roeping moet hebben liggen...

uhm je bedoeldt... dat het mn roeping zou zijn ook alleen maar over de was en de kids te praten???

Je hoeft toch niet perse uitsluitend over je werk te praten? Dat doe ik zelf ook zelden.

[henriët]

nee vanzelf niet,
maar ook niet uitsluitend over de was, of het eten wat zo lekker was... enzo..

[Mister]

Zo heb ik in de familie ook mensen die een hoge opleiding hebben,
en nu alleen nog maar kunnen praten over kinderen, de was, enz, en dat zou dan beter zijn????????????
k zou stapel knetter worden....

Ik heb onderlaatst gelezen (weet niet meer waar) dat je daar juist je roeping moet hebben liggen...

uhm je bedoeldt... dat het mn roeping zou zijn ook alleen maar over de was en de kids te praten???

Ik meende dat het er iets genuanceerder stond, maar dat dat wel de strekking was, ja.
Ik weet alleen niet meer waar het stond, pieker me suf

[memento]

Hoe je het ook wendt of keert: Als je belijdt dat kinderen een gave van God zijn, dan kan je ook niet anders dan stellen dat God een moeder door die gave tot het moederschap roept. Ook al liggen daar misschien niet direct je meeste talenten. En wees anders consequent: Noem dan het krijgen van kinderen geen gave van God, en begin er niet aan! Want welke rechtgeaarde moeder stelt haar kinderen nodeloos aan risico's bloot (de voorzichtige onderzoeken die er geweest zijn, zijn niet echt positief over kinderopvang zoals die nu is in de Nederlandse situatie) puur om haar eigen belang, puur uit ego-centrische motieven...? Veel mensen, niet alleen uit de kerk maar ook uit "de wereld" zullen me in de oproep steunen als ik zeg: Doe dat je kinderen, en doe dat de maatschappij, niet aan!

Waar een moeder is, is meestal ook een vader. Je negeert consequent het idee dat God vrouwen een andere plek kan hebben toegedacht dan thuis in het huishouden.

Ik negeer dat idee absoluut niet. Ik stel steeds dat áls het het beste is voor het gezin dat de vrouw werkt, dat de man dan hetzij uit vrije wil, hetzij uit zelfverloochening, het huishouden en opvoeding overneemt. Een dag per week naar opa of oma, mits die dat met liefde willen, lijkt me ook geen probleem. Maar voorderest: Gun de kinderen in hun eerste levensjaren de rust, stabiliteit en vertrouwen die ze nodig hebben!

PS> Ik schrijf steed dat het moet gaan om het beste voor het gezin. Dit houdt dus niet alleen voor de vrouw, maar evenzeer voor de man in, dat hun eigen wil en hun eigen idealen per definitie ondergeschikt moet zijn aan wat voor het gezin het beste is.

[Hummel]

Het gemiddelde kind poept slechts één keer per dag in de luier (en dan nog vaak als pa net thuis komt, weet ik uit ervaring) en bovendien slechts ca. 3 a 4 jaar. Dus als je daar de hele dag mee bezig bent, vraag ik me toch ernstig af of je de juiste instelling hebt om te studeren.

Oh nietes, mijn oppaskindje poepte pas DRIE keer in z'n luier in de tijd dat ik oppaste.
Vrouwen die daar niet zo goed in zijn, zijn daar dus heeeel lang mee bezig...

Hoe lang heb je opgepast? Drie dagen?

Maar in ernst: geen enkele rechtgeaarde moeder (en vader) vindt het erg om haar kind te verzorgen, hoor.
En ik heb JALP al geadviseerd om zijn vrouw rustig te laten studeren, als zij dat samen besloten hebben. Met de kanttekening om de oppas wel zelf te organiseren en niet de verantwoordelijkheid tegen hun zin bij een opa en oma droppen.

Maar jij gebruikt nu wel erg sterke karikaturen. Dus vandaar.

Van karikaturen ben ik me bewust. Ik hoopte dat dat de boodschap duidelijker zou maken. Natuurlijk houdt (bijna) elke ouder zielsveel van zijn kind(eren), maar niet iedereen voelt zich er gelukkig bij om full-time voor ze te zorgen.
Enne, ik pas al bijna een half jaar elke week één dag op (typisch een geval van werkende ouders...) en je hebt gelijk hoor, meestal moet ik één keer een poepluier verschonen.
Het jongetje waar ik op pas is trouwens altijd erg blij als ik kom en zijn moeder kan fijn gaan werken.

[Afgewezen]

Ik negeer dat idee absoluut niet. Ik stel steeds dat áls het het beste is voor het gezin dat de vrouw werkt, dat de man dan hetzij uit vrije wil, hetzij uit zelfverloochening, het huishouden en opvoeding overneemt. Een dag per week naar opa of oma, mits die dat met liefde willen, lijkt me ook geen probleem. Maar voorderest: Gun de kinderen in hun eerste levensjaren de rust, stabiliteit en vertrouwen die ze nodig hebben!

PS> Ik schrijf steed dat het moet gaan om het beste voor het gezin. Dit houdt dus niet alleen voor de vrouw, maar evenzeer voor de man in, dat hun eigen wil en hun eigen idealen per definitie ondergeschikt moet zijn aan wat voor het gezin het beste is.

Ik denk dat er Bijbels gezien geen directe richtlijnen zijn te geven over het wel of niet 'mogen' werken van een getrouwde vrouw (ja, ongetrouwde moeten wel werken, anders is er geen brood op de plank ) , maar dat er wel indirecte richtlijnen zijn, door memento goed samengevat in: wat is het beste voor je gezin?
Volgens mij is het voor kinderen toch echt beter om als ze thuis zijn terug te kunnen vallen op hun eigen moeder. Rust, reinheid, regelmaat, zo was het toch ooit?

[Mister]

Ik negeer dat idee absoluut niet. Ik stel steeds dat áls het het beste is voor het gezin dat de vrouw werkt, dat de man dan hetzij uit vrije wil, hetzij uit zelfverloochening, het huishouden en opvoeding overneemt. Een dag per week naar opa of oma, mits die dat met liefde willen, lijkt me ook geen probleem. Maar voorderest: Gun de kinderen in hun eerste levensjaren de rust, stabiliteit en vertrouwen die ze nodig hebben!

PS> Ik schrijf steed dat het moet gaan om het beste voor het gezin. Dit houdt dus niet alleen voor de vrouw, maar evenzeer voor de man in, dat hun eigen wil en hun eigen idealen per definitie ondergeschikt moet zijn aan wat voor het gezin het beste is.

Ik denk dat er Bijbels gezien geen directe richtlijnen zijn te geven over het wel of niet 'mogen' werken van een getrouwde vrouw (ja, ongetrouwde moeten wel werken, anders is er geen brood op de plank ) , maar dat er wel indirecte richtlijnen zijn, door memento goed samengevat in: wat is het beste voor je gezin?
Volgens mij is het voor kinderen toch echt beter om als ze thuis zijn terug te kunnen vallen op hun eigen moeder. Rust, reinheid, regelmaat, zo was het toch ooit?

Als dat zo is, en ik ga inderdaad met je mee in deze, dan moet je concluderen dat de emancipatiegeest in onze gezindte zijn 1000-en verslaat...

[JALP]

Ik ontketen wel een heftige discussie...

Nogmaals wil ik aangeven dat het in ons geval niet gaat om hele weken of hele dagen kinderen "dumpen". Daar zou ik ook op tegen zijn. Natuurlijk moeten we als ouders onze verantwoordelijkheden nemen wat betreft onze kinderen. We moeten er voor hen zijn! Daarom hebben we heel bewust gekozen voor de voltijd opleiding. Zo kan mijn vrouw elke morgen onze dochter op school brengen en hebben we in het slechtse geval 1 a 2 x in de week een klein uurtje oppas nodig. De rest van de tijd niet.
Mijn vrouw heeft psychisch behoorlijk diep in de put gezeten. Moet ik dan maar een vrouw blijven houden die alleen maar depressiever wordt? Nee, ik geloof van niet. Laat haar dan maar gaan studeren, zodat ze een doel heeft. Ze heeft oprecht geprobeerd om zich aan te passen en voor het huishouden te gaan zorgen, maar het lukt niet! Haar talenten liggen daar echt niet, natuurlijk ze houdt alles netjes glad (en anderen zeggen dat het in huis brandschoon is), maar het kost haar zo veel energie!

Iemand zei dat het beter is voor een kind als moeder met een bakje thee en een koekje thuis zit te wachten... Tja, bij sommigen wel, maar ik ken ook van nabij dat dat verplichte dingen zijn. Kinderen die dat helemaal niet fijn vonden, die lekker wilde spelen, bij wie je alles aan moeder moest vertellen en anders had moeder het wel door, altijd op de voet gevolgd worden etc etc etc

Kijk en dat mijn vrouw gaat studeren betekent ook voor mij dat ik e.e.a. in het huishouden zal moeten gaan doen... Dat hoort er ook bij (hoewel ik regelmatig al een strijkijzer, wc-borstel, afwaskwast, theedoek, stofzuiger o.i.d. ter hand neem)