Vrouwen aan de studie...??!!

[Marnix]

Natuurlijk nemen die mensen daar wel hun verantwoording... maar kinderen hebben ook ouders nodig. Voor kinderen is het beter om niet 5 dagen per week naar een kinderdagverblijf te gaan. En ach, je hoeft toch niet allebei full-time te werken om rond te kunnen komen?

[memento]

En als opvoeden zo belangrijk is: waarom worden vaders van gezinnen dan als ouderling of diaken aangesteld? En waarom mogen die 80 uur per week werken en noemen we die dan ijverig? Als de vrouw een studie volgt met 16 of 20 collegeuren is de beer los en als de man nooit thuis is dan is het prima. Zeker als het 'ambtelijk' werk is.

Even voor de duidelijkheid: Het gezin gaat bóven het ambtelijke werk en het gewone werk. Iemand die per week 80 uur draait, terwijl hij een gezin heeft, zie ik eerder als een work-o-holic en een slechte vader, dan als ijverig.

Als we dan het woord ijverig ergens op moeten plakken, dan plak ik het liever op die moeder die om goede redenen een studie wil gaan volgen. Als haar man dit ondersteund, acht ik dit prachtig. Alleen, dan acht ik het ook redelijk dat hij dan 1 of 2 dagen per week vrij neemt, om die dagen het huishouden en opvoeden (opvoeden in de breedtste zin des woords, dus voornamelijk het "er zijn" voor de kinderen) op zich te nemen.

[cosmo]

Als we dan het woord ijverig ergens op moeten plakken, dan plak ik het liever op die moeder die om goede redenen een studie wil gaan volgen. Als haar man dit ondersteund, acht ik dit prachtig. Alleen, dan acht ik het ook redelijk dat hij dan 1 of 2 dagen per week vrij neemt, om die dagen het huishouden en opvoeden (opvoeden in de breedtste zin des woords, dus voornamelijk het "er zijn" voor de kinderen) op zich te nemen.

Daar heb je dus kinderopvang voor. Daarnaast is het zo dat een studie niet betekent dat je 40 uur per week college dient te volgen. Waarschijnlijk is dat niet meer dan 2 of drie dagen per week.

[memento]

Als we dan het woord ijverig ergens op moeten plakken, dan plak ik het liever op die moeder die om goede redenen een studie wil gaan volgen. Als haar man dit ondersteund, acht ik dit prachtig. Alleen, dan acht ik het ook redelijk dat hij dan 1 of 2 dagen per week vrij neemt, om die dagen het huishouden en opvoeden (opvoeden in de breedtste zin des woords, dus voornamelijk het "er zijn" voor de kinderen) op zich te nemen.

Daar heb je dus kinderopvang voor. Daarnaast is het zo dat een studie niet betekent dat je 40 uur per week college dient te volgen. Waarschijnlijk is dat niet meer dan 2 of drie dagen per week.

Het is een illusie dat een kinderopvang het "er zijn" van de ouders overneemt, laat staan dat het de geestelijke opvoeding overneemt. Maargoed, zou het toeval zijn dat juist onder kinderen waarbij beide ouders werken, en die dus hun 1e levensjaren slijten op een kinderopvang, probleemgedrag, ADHD, problemen met vertrouwens-relaties en tal van andere "psychische problemen" onevenredig veel voorkomen...?

En hoeveel ouders hebben er later spijt van, dat ze zoveel van het opgroeien van hun kinderen gemist hebben...

Maargoed, in "de wereld" is het idealiseren van het werken van beide partners op zn retour, en zie je steeds meer dat men probeert ervoor te zorgen thuis te zijn, zodat het kind minder naar de kinderopvang hoeft. Misschien dat de progressievelingen in de kerk over 20 jaar ook zo ver zijn. Tot die tijd: Arme kinderen....

[Tiberius]

Op zich ben ik het wel met je eens, Memento.

Maar wat als het jongste kind hele dagen naar school gaat? En moeder na een half uurtje stofzuigen de hele dag niets meer te doen heeft? Zoals in de onderhavige case (van JALP).
Dan praten we hooguit over een uurtje of wat naschoolse opvang.

[cosmo]

Het is een illusie dat een kinderopvang het "er zijn" van de ouders overneemt, laat staan dat het de geestelijke opvoeding overneemt. Maargoed, zou het toeval zijn dat juist onder kinderen waarbij beide ouders werken, en die dus hun 1e levensjaren slijten op een kinderopvang, probleemgedrag, ADHD, problemen met vertrouwens-relaties en tal van andere "psychische problemen" onevenredig veel voorkomen?

Het heet dan ook opvang en geen vervanging. Daarnaast vraag ik mij af of inderdaad blijkt uit uitgebreid wetenschappelijk onderzoek dat kinderen die naar kinderopvang zijn geweest significant meer problemen hebben.

Maargoed, in "de wereld" is het idealiseren van het werken van beide partners op zn retour, en zie je steeds meer dat men probeert ervoor te zorgen thuis te zijn, zodat het kind minder naar de kinderopvang hoeft. Misschien dat de progressievelingen in de kerk over 20 jaar ook zo ver zijn. Tot die tijd: Arme kinderen....

Men gaat vaker in deeltijd werken, wat een prima optie is om man en vrouw beiden hun doelen zien te verwezenlijken. Overigens schaar ik mij wat betreft dit eerder onder hetgeen jij verstaat onder ' de wereld' dan onder de ' progressieven der kerk' .

[refo]

En wat doen we met de oppasopa's en dito oma's?
Valt dat ook onder dumpen?

[Josephus]

Maargoed, zou het toeval zijn dat juist onder kinderen waarbij beide ouders werken, en die dus hun 1e levensjaren slijten op een kinderopvang, probleemgedrag, ADHD, problemen met vertrouwens-relaties en tal van andere "psychische problemen" onevenredig veel voorkomen...?

Heb je daar cijfers van?

[Wilhelm]

Maargoed, zou het toeval zijn dat juist onder kinderen waarbij beide ouders werken, en die dus hun 1e levensjaren slijten op een kinderopvang, probleemgedrag, ADHD, problemen met vertrouwens-relaties en tal van andere "psychische problemen" onevenredig veel voorkomen...?

Heb je daar cijfers van?

Steeds meer wetenschappers komen met deze geluiden naar buiten.
Wees nu eens eerlijk , de ideale situatie is toch gewoon dat de moeder er voor de kinderen is.
Opvang na school door je eigen moeder met een bakje thee of limonade , een gesprekje over hoe de dag is geweest.
Zelf bewaar ik er goede herinneringen aan.

En ik zie het nu bij mijn kinderen ook, het is een rustmoment na een voor de kinderen intensieve schooldag.
Als ik dan idd de problemen en de gehaastheid zie van hen die hun kinderen menen naar de opvang te moeten brengen , en daar schaar ik dan voor het gemak ook de oppas opa's en oma's onder, dan ben ik blij en dankbaar dat ik dat mijn kinderen niet hoef aan te doen.

In al het opvangen en gehaast proef ik de tijdgeest die ons allen meesleurt , met meestal maar een doel , om al onze hedendaagse matrealistische verlangens te dienen en te bevredigen.

En ben wel eens bang voor wat de gevolgen zullen zijn als deze huidige generatie opvangkinderen, die opgevoed worden door zeer veel verschillende vaak ook nog seculiere "opvoeders", een jaar of 15 / 16 zullen zijn, en wat voor een impact het dan zal hebben op het gezinsleven.
We zullen het beleven....

[Josephus]

[Steeds meer wetenschappers komen met deze geluiden naar buiten.

Dat zou kunnen (hoewel er ook in dat geval minstens zoveel wetenschappers zullen zijn die het tegenovergestelde beweren), maar als je je beroept op de wetenschap is het toch niet zo vreemd dat een ander om bronnen en cijfers vraagt? "Steeds meer wetenschappers" is me net iets te vaag namelijk en kan evengoed neigen naar een autoriteitsdrogreden.

Maar waarom moet er altijd zo'n tegenstelling gemaakt worden? Er wordt vaak net gedaan of kinderen van werkende ouders altijd 'gedumpt' worden of - als ze wat ouder zijn - 'sleutelkinderen' zijn. Een kleine vriend van ons is twee dagen per week in een peuterspeelzaal. Neem maar van mij aan dat hij dat leuker vindt dan dat hij die twee dagen met zijn moeder in huis moet zitten... Vandaar dat zijn moeder hem daar ook wel eens heen brengt als ze zelf vrij is... Opvoeden gebeurt echt niet alleen in het ouderlijk huis!

[Wilhelm]

(...)

Wijsneus.

Bedankt voor je inhoudelijke reactie.
Ik dacht dat je je de laatste tijd ergerde aan al die wijsneuzerigheid , zodat je besloten had om op dit forum niet meer te posten ?

Ben je toch van gedachten veranderd, en kom je toch je "eigenwijsheden" hier weer verkondigen ?

[parsifal]

Ik ben ook benieuwd naar de cijfers.
Puur op grond van een slecht geheugen heb ik het idee dat landen met een sterke "vrouw aan het werk" cultuur (voornamelijk de scandinavische landen en finland) het niet slecht doen op het gebied van criminaliteit en op het gebied van schoolprestaties. Natuurlijk speelt er veel meer en ik weet niet eens zeker of de arbeidsparticipatie van vrouwen in de scandinavisch landen hoger, maar het geeft mij een beetje het gevoel dat het niet vanzelfsprekend is dat er een directe samenhang is tussen de gedeeltelijke aanwezigheid of afwezigheid van de moeder en de verdere ontwikkeling van kinderen.

[cosmo]

Steeds meer wetenschappers komen met deze geluiden naar buiten.

Ik sluit mij bij Josephus aan voor wat betreft deze zin.

Wees nu eens eerlijk , de ideale situatie is toch gewoon dat de moeder er voor de kinderen is.
Opvang na school door je eigen moeder met een bakje thee of limonade , een gesprekje over hoe de dag is geweest.
Zelf bewaar ik er goede herinneringen aan.

Ik weet niet of dat de ideale situatie is. Ik heb het idee dat het meer nostalgie is, dan dat het daadwerkelijk beter is voor een kind.

[Gian]

Als ik om kwart over zes een hummeltjes van 3 achter het hek van de kinderopvang zie staan, terwijl alle vriendjes al thuis zitten, denk ik wel, dat nooit voor mijn kinderen!
Onderzoek of niet, dat vind ik te zot voor woorden.

[jvdg]

...ik acht het ook ongepast dat een christelijke vader vaak dagen van huis is (visser of vrachtwagenchauffeur),.....

Een aantal van de discipelen was visser......
Ons land kent ook vele vissers en zeelieden van christelijken huize.....
Vrachtwagenchauffeur is een onchristelijk beroep?

Daarnaast waren in vroeger dagen vele vrouwen de ganse dag in touw om de eindjes aan elkaar te knopen middels arbeid in de landbouw of industrie (en die tijd lijkt in gewijzigde vorm weer aan te breken).

In veel dingen ben ik het met memento eens, maar er zijn (te) veel uitzonderingen om harde standpunten in te nemen als het gaat om de inzet van moeders/vrouwen.

Maar als het enigszins mogelijk is, dan is de vrouw primair aangewezen voor de zorg over het gezin (inclusief de man).