-

[BJD]

Om even te reageren op kinderen wegbrengen naar de oppas. Mijn ouders en mijn schoonouders vinden het prachtig om een dag op te passen op hun kleinkind(eren). Al is het maar een dagdeel. Als je een huilbaby heb (KISS syndroom bijv.) dan zou ik (klinkt heel egoistisch) heel blij zijn als ik er een dagje tussen uit zou glippen (om te werken).

Zou ik ook hebben, ik denk niet dat dat egoistisch is maar verstandig. Van een huilbaby kan je echt gek worden, denk ik zo. Uit de politiepraktijk weet ik dat sommige moeders dan ineens hele rare dingen gaan doen met hun baby, ondanks dat ze van hun kind houden. Ze verliezen hun zelfbeheersing, raken over de kook ... met alle gevolgen van dien...

[helma]

..... Anderzijds is het wel zo dat je wat meewarig wordt bekeken als je 'maar' huurt. En je meubels bij de Ikea haalt. Ja hoor, gewoon in onze gezindte. Zeker in onze gezindte, helaas!

Ik ben dat helemaal met je eens.
Er zijn maar weinig mensen die zich hier niets van aantrekken. Juist in onze gezindte vinden we status zo belangrijk.
Waar haal je je kleren? Welke meubelen koop je? Heb je wel de juiste auto? Woon je wel
in een goede buurt? En dat doen ze zeker op een dorp.

dit herken ik helemaal niet...
kinderen onderling hoor ik wel eens over bep. merkkleding, maar ik hoor eigenlijk geen volwassenen iets zeggen over kleding/meubels/auto o.i.d tegen elkaar (of wordt er dan juist niet met mij maar met anderen over mij gepraat )
ik heb al 20 jaar dezelfde meubels (en er mankeert echt wel een en ander aan) haal onze kleding voor het grote deel bij het Leger des heils winkeltje/kringloop (en ik krijg gelukkig ook nog wel eens wat). Bij Collegestyle kom ik alleen als het 4 halen 1 betalen is....(dan bekijken ze me trouwens wel van top tot teen; dat is zo. want ik heb niet de juiste kleding aan voor hun winkel. )
Ik zou niet weten hoe we het anders rond moesten breien. Vanwege burnout ben ik in mei een week met mijn man naar Zwisterland geweest. dat betekent gewoon dat we nu niet met het gezin wegkunnen. Op = op.

Ik hoor nooit iemand die daar iets lelijks over zegt. En aan de ene kant ben ik ook blij dat we niet veel te besteden hebben maar ook onze kinderen voor kunnen leven hoe je gelukkig kan (móet!) zijn met hetgeen de Heere je geeft.
Wat is de garantie dat ze zelf later kunnen kopen wat ze willen? Juist in hun jeugd moeten ze leren tevreden te zijn met wat er is en niet zich te spiegelen aan andere kinderen/mensen. Hoe moeilijk dat ook kan zijn (en niet alleen voor kinderen...)
En helaas zien ze genoeg voorbeelden om zich heen dat mensen met dure huizen/meubels/kleding/auto's helemaal niet gelukkig zijn. tenminste helaas...voor degenen die het betreft dan; ik ben eigenlijk wel blij dat we die voorbeelden in onze omgeving hebben

Beter is een gerecht met groenmoes waar ook liefde is....enz.

[helma]

Om even te reageren op kinderen wegbrengen naar de oppas. Mijn ouders en mijn schoonouders vinden het prachtig om een dag op te passen op hun kleinkind(eren). Al is het maar een dagdeel. Als je een huilbaby heb (KISS syndroom bijv.) dan zou ik (klinkt heel egoistisch) heel blij zijn als ik er een dagje tussen uit zou glippen (om te werken).

Zou ik ook hebben, ik denk niet dat dat egoistisch is maar verstandig. Van een huilbaby kan je echt gek worden, denk ik zo. Uit de politiepraktijk weet ik dat sommige moeders dan ineens hele rare dingen gaan doen met hun baby, ondanks dat ze van hun kind houden. Ze verliezen hun zelfbeheersing, raken over de kook ... met alle gevolgen van dien...

Ja...en wát is het dan fijn als je (schoon) zussen niet werken maar kunnen aanbieden het af en toe een keer van je over te nemen.

[Lassie]

tsja ik werk wel..... maar help m'n zussen zo nu en dan wel. (heel stiekum strijk ik of lap de ramen als ik op haar kids past als haar man in t buitenland zit, terwijl ze dat eigenlijk helemaal niet wil).

[Wilhelm]

Idd een heel mooi stuk van ds Stelwagen. Ben het in de grote lijnen helemaal met hem eens.

Zeker, hoewel de toon misschien hier en daar iets genuanceerder had gekunt,heeft hij hier wel een punt.
In deze tijd wordt je echt als bijzonder gezien als de vrouw niet buitenshuis werkt, en helaas ook binnen onze eigen kring.
En wat mij verbaast is dat als je werkelijk doorvraagt het in de meeste gevallen uiteindelijk toch gaat om het materiële en dat als men werkelijk de keuze zou hebben dat de gezondste en de meest wenselijke situatie toch zou zijn als de moeder voor de volle 100% zich in kon zetten voor de kinderen.

Ik ben wel eens bang dat de gevolgen voor de kinderen onderschat worden, en dat men in deze ontwikkeling meegesleurd wordt door de tijdsgeest, om verwarring , onrust te scheppen binnen onze gezinnen.

[Naam Loos]

Ik blijf het echt een moeilijk punt vinden.. Nu zit ik in 5 atheneum, wil misschien geneeskunde gaan studeren.. en dan? Ik ben tussen de 24 en 30 voor mijn opleiding af is, en dan thuis gaan zitten?
We kunnen natuurlijk niet in de toekomst kijken, en er is er Eén die ook wat dit betreft alles weet. Maar is het niet logisch dat je je gezonde verstand laat spreken?
Ik ben sterk geneigd HBO verpleegkunde te gaan doen, omdat die opleiding minder zwaar is én korter duurt.

Wat zouden jullie doen?

Wat ik merk aan de reacties die geplaatst worden, is dat het het meest wenselijk om als moeder thuis te zijn. Wanneer het in ieder geval financieel mogelijk is, wat voor een gedeelte afhankelijk is van de levensstijl die je wilt handhaven.

Waarom zou je dan een hele lange opleiding volgen? En vervolgens toch niet werken? Is dat niet een beetje jammer van alle studiejaren en studiekosten? Ik zal maar eerlijk zeggen dat het in mijn omgeving nogal gestimuleerd wordt om een zo hoog mogelijke opleiding te volgen. Er bestaat toch ook zoiets als een Goddelijk beroep? Is dat per definitie de hoogst mogelijke opleiding?

@ Helma, kheb bewondering voor je dat je op deze manier leeft/wilt leven!

[Tiberius]

@Naam Loos: ik denk dat je 2 dingen door elkaar haalt.

Als een vrouw een gezin heeft, is het inderdaad het meest wenselijk om bij de kinderen thuis te zijn.
Maar dat wil niet zeggen, dat jij daar nu als VWO5-meisje alvast op moet voorsorteren. Zoals je situatie nu is, zou ik zeggen: benut je talenten maximaal. Dat is je plicht. Bovendien kan ik zo minstens 10 scenario's uit de mouw schudden, waarin je daar later, ook met kinderen, heel veel aan kan hebben.

[henriët]

[quote="Tiberius"]

Als een vrouw een gezin heeft, is het inderdaad het meest wenselijk om bij de kinderen thuis te zijn.]

Fijn dat je zegt 'meest wenselijk'
In sommige gevallen is het gewoon goed, om als vrouw gewoon even een dag eruit te zijn om te werken, en als de kinderen dan een dagje naar opa en oma mogen... niks mis mee!!!!!

[Naam Loos]

@ Tiberius Ik haal misschien idd twee dingen door elkaar, maar waarom móet je je talenten maximaal benutten? Je zegt dat dat je plicht is... waar haal je dat vandaan? Moet je die talenten ook alleen zoeken in de hoek van een opleiding volgen?

[Jongere]

Ik zal maar eerlijk zeggen dat het in mijn omgeving nogal gestimuleerd wordt om een zo hoog mogelijke opleiding te volgen. Er bestaat toch ook zoiets als een Goddelijk beroep? Is dat per definitie de hoogst mogelijke opleiding?

Dat hoef je niet "eerlijk te zeggen" hoor, ik ben ook zo iemand die iedereen stimuleert om een zo hoog mogelijke opleiding te volgen. Net wat Tiberius zegt; het is niet goed en ook niet verantwoord om nu tijdens het VWO vooruit te lopen op een denkbeeldige situatie in de toekomst. Ik ken ook een vrouw die heel jong weduwe is geworden en altijd heeft 'meegelift' op de goede baan van haar man - maar nu wel een probleem heeft, ook tegenover de kinderen terwijl ze ruime capaciteiten had om een goede opleiding te volgen. Je verantwoordelijkheid hierin kennen is denk ik ook nodig.
Bovendien is het voor jezelf heel leerzaam en verrijkend om een hogere opleiding te gaan volgen. Ik vind de houding "wat heb ik eraan als ik toch niet ga werken" juist heel erg spreken van een soort 'winstgedachte' - het is toch ook zo dat je geestelijke basis door zo'n opleiding gelegd wordt? Bovendien kan in de kerk heel veel behoefte zijn aan mensen met hogere opleidingen, zeker ook aan vrouwen. Er bestaat de kans dat je helemaal geen kinderen krijgt, met die optie moet je eigenlijk net zo goed rekenen als met het standaard vooruitzicht dat er wel een gezin zal komen.
Er bestaat denk ik wel zoiets als een Goddelijk beroep, al is dat ook gewoon een naampje wat je eraan wilt geven, maar de gedachte erachter vind ik wel mooi. Maar dat zegt niets over een opleiding. Ik zou zeggen: als je de talenten hebt om het te doen: zeker doen! En vergeet niet op een studentenvereniging te gaan, want dat is dubbel verrijkend voor je leven! Zeker als dat samen met je vriend(in) kan.
Maar als je eigenlijk gewoon geen zin hebt om een hogere opleiding te gaan volgen omdat je passie ergens anders ligt (bijv. verloskunde, om maar wat te noemen), dan zou ik wel daarvoor gaan. Maar besef wel dat dit een kans is die je niet zo snel meer later in je leven kunt benutten.. en ik zie best wel wat vrouwen in mijn omgeving die daar nu spijt van hebben! Maar principiële bezwaren tegen een hogere opleiding zijn er niet, juist niet! Eerder principiële argumenten om wèl een opleiding te volgen.

[refo]

Werkende vrouwen:

- Als het over een onderneming gaat wordt dat heel verstandig geacht. Spaart minstens een werknemer uit.
- Als het over een loondienst gaat is het opeens materialistisch.

Natuurlijk werkt niemand voor niets. Hoewel je toch kunt werken omdat je het leuk vindt.

Er is geen enkel motief aan te dragen waarom de vrouw geen betaald arbeid zou mógen verrichten. Hooguit het wat emotionele over 'opvoeding'. Theorie:Je ziet het voor je: kindje komt thuis. Moeder schenkt kopje thee in. Kaakje erbij. Vraagt belangstellend naar school, inclusief de bijbelvertelling. Bespreekt nog wat ervaren moeilijkheden. etc. Praktijk: hallomamikbenbijjantjehoorikgavoetballendoei!!

Opvoeden speelt zich af buiten de kantooruren. Gaat u gerust werken mevrouw. En laat de dominees maar praten. Want die hebben makkelijk kletsen. Als het gezin groeit bouwt de gemeente wel weer een dakkapel of een aanbouw. U mag het zelf betalen. Inderdaad wel belangrijk dat de kinderen op een vertrouwd adres terechtkunnen. Misschien dat de kerkelijke gemeentes daarin wat kunnen betekenen.

Of je je talenten maximaal moet benutten, weet ik niet. de bijbelse zakken geld worden wel eens verward met de nederlandse talenten. Als je er tegenop ziet geneeskunde te gaan doen, moet je het niet doen. Er zijn zat mooie dingen om te doen. Doe wat je leuk vindt, dat gaat het beste.

En vrijwillgerswerk: daarvoor gelden geen andere regels dan voor betaald werk. Werk is werk.

[JolandaOudshoorn]

Ik vind dat Jongere een goed punt heeft. Als je 17 jaar bent, weet je helemaal niet hoe de toekomst eruit gaat zien. Dat weet je overigens nooit en daarom is het dus niet goed om te zeggen: ik doe niets met mijn talenten. Misschien lijkt het wel heel vanzelfsprekend om als meisje later te trouwen en kinderen te krijgen, maar er zijn genoeg voorbeelden van vrouwen die zeggen: getrouwd zijn en kinderen krijgen is voor mij niet van toepassing. Of inderdaad, je zal maar vroeg weduwe worden, wat God verhoedde. En dan?
En een opleiding is nooit weggegooid geld of tijd. Ook niet als je later helemaal gaat voor je kinderen en gezin. En wat als de kinderen allemaal het huis uit zijn??

[jvdg]

Een Bijbelse carriere:

Spreuken 31: 10/31

De lof der deugdelijke huisvrouw

[MariaW]

Een Bijbelse carriere:

Spreuken 31: 10/31

De lof der deugdelijke huisvrouw

Deze vrouw werkte heel hard (ook buitenshuis)!

[Marnix]

Idd een heel mooi stuk van ds Stelwagen. Ben het in de grote lijnen helemaal met hem eens.

Zeker, hoewel de toon misschien hier en daar iets genuanceerder had gekunt,heeft hij hier wel een punt.
In deze tijd wordt je echt als bijzonder gezien als de vrouw niet buitenshuis werkt, en helaas ook binnen onze eigen kring.
En wat mij verbaast is dat als je werkelijk doorvraagt het in de meeste gevallen uiteindelijk toch gaat om het materiële en dat als men werkelijk de keuze zou hebben dat de gezondste en de meest wenselijke situatie toch zou zijn als de moeder voor de volle 100% zich in kon zetten voor de kinderen.

Ik ben wel eens bang dat de gevolgen voor de kinderen onderschat worden, en dat men in deze ontwikkeling meegesleurd wordt door de tijdsgeest, om verwarring , onrust te scheppen binnen onze gezinnen.

Aan de ene kant is het goed voor het kind dat de ouders hem/haar veel aandact geven. Aan de andere kant kunnen kinderen ook wel heel aanhankelijk worden. Ik hoorde laatst van een stel die na ruim 7 maanden nadat hun kindje kwam pas een keer samen 's avonds wat gingen doen en dat werd zo'n ramp, het kind huilde de hele avond. Dan denk ik wel: Logisch als dat kind 7 maanden nog nooit zijn ouders een paar uurtjes heeft moeten missen.

1 of 2 dagen in de week opvang lijkt me helemaal niet zo verkeerd, als ouders allebei fulltime of 4 dagen werken ofzo wordt het natuurlijk een heel ander verhaal, dan ontstaat er een ongezonde situatie.

Ik hou echter wel 1 grote vraag over Wilhelm. Waarom kom je toch weer uit bij de moeder die zich voor de volle 100% in moet zetten voor de kinderen? Ik ben benieuwd naar de onderbouwing hiervoor. Je zou bijvoorbeeld allebei 3 dagen kunnen werken en die ene dag opvang of oppas kunnen regelen. Het zou zelfs kunnen dat de vrouw 100% werkt en de man voor de kinderen zorgt en het huishouden doet. Natuurlijk werken in de Bijbel de mannen en wordt de huisvrouw geroemd maar is dat niet logisch omdat dat de cultuur van toen was?

Helemaal mee eens dat de kinderen voldoende aandacht moeten krijgen. Af en toe een keertje opvang, daar gaat zo'n kind niet dood van, integendeel. Het kan heel goed zijn, wat sociale ontwikkeling betreft als het leren zelfstandig zijn. Vaak hebben kinderen die af en toe naar een peuterspelzaal gaan veel minder moeite met de stap naar de basisschool, ze zijn gewend met andere kinderen samen te zijn, te spelen etc, hebben vaak ook al vriendjes en vriendinnetjes.

Die 100% vind ik dus wat overdreven... net als het feit dat het 100% de vrouw moet zijn die dat doet. Het is ook wel gezond als de man daar wat tijd voor neemt... anders krijg je van die moederskindjes...