avondmaalsbijeenkomst

[Wilma van den Berg]

En ik weet niet hoe het jullie vergaat, maar op de één of andere manier lijkt de hectiek in zo'n week vaak toe te nemen, onverwachte en ongeplande dingen, van alles.... en dan zondags soms zo'n akelig stemmetje dat fluistert: heb je je wel genoeg voorbereid?

Herkenbaar MM. Het lijkt wel of de duivel dan extra actief wordt. En alleen daarom is zo'n bezinningsuur heerlijk!

[refo]

Aan de andere kant denk ik wel dat we moeten leren om ook zelf rust te zoeken in die oase van rust. Want hoe gaat het als je geen avondmaal hebt en dus ook geen voorbereidingsavond? Is die oase van rust er dan niet? Laat je je dan wel meeslepen in die hectiek? Of neem je dan zelf de tijd om tot rust te komen bij Hem enzo?

Helemaal waar, Marnix.
Maar misschien denk je daar over een aantal jaren toch nog wel een beetje anders over, als je vader bent geworden van een levendig gezin waar geen uit-knop aan zit en dat ook geen sluitingstijd kent
Dan is het geen kwestie meer van "Laat je je meeslepen in die hectiek", dan rijdt de trein gewoon dóór, voorbereidingsweek of niet.

Het feit dat er vrijwel nooit avondmaal is heeft er voor gezorgd dat er zoiets als 'voorbereiding' is bedacht. Als het iedere week of om de week gehouden zou worden zou er niet zoveel omheen bedacht zijn.

[JolandaOudshoorn]

Aan de andere kant denk ik wel dat we moeten leren om ook zelf rust te zoeken in die oase van rust. Want hoe gaat het als je geen avondmaal hebt en dus ook geen voorbereidingsavond? Is die oase van rust er dan niet? Laat je je dan wel meeslepen in die hectiek? Of neem je dan zelf de tijd om tot rust te komen bij Hem enzo?

Helemaal waar, Marnix.
Maar misschien denk je daar over een aantal jaren toch nog wel een beetje anders over, als je vader bent geworden van een levendig gezin waar geen uit-knop aan zit en dat ook geen sluitingstijd kent
Dan is het geen kwestie meer van "Laat je je meeslepen in die hectiek", dan rijdt de trein gewoon dóór, voorbereidingsweek of niet.

Het feit dat er vrijwel nooit avondmaal is heeft er voor gezorgd dat er zoiets als 'voorbereiding' is bedacht. Als het iedere week of om de week gehouden zou worden zou er niet zoveel omheen bedacht zijn.

Heb jij wel gerealiseerd wat de praktische bezwaren daarvan zijn? (iedere week 2,5 dienst....dat is echt teveel van het goede!)

[Josephus]

Het feit dat er vrijwel nooit avondmaal is heeft er voor gezorgd dat er zoiets als 'voorbereiding' is bedacht. Als het iedere week of om de week gehouden zou worden zou er niet zoveel omheen bedacht zijn.

Heb jij wel gerealiseerd wat de praktische bezwaren daarvan zijn? (iedere week 2,5 dienst....dat is echt teveel van het goede!)

Praktische bezwaren vind ik op dit punt wat minder overtuigend. Natuurlijk duurt een avondmaalsdienst iets langer dan een 'normale' dienst, maar een avondmaalsdienst hoeft echt geen 2 uur te duren. En wat dan nog?

Van sommige goede dingen kun je nooit teveel hebben...

[Hendrikus]

Het feit dat er vrijwel nooit avondmaal is heeft er voor gezorgd dat er zoiets als 'voorbereiding' is bedacht. Als het iedere week of om de week gehouden zou worden zou er niet zoveel omheen bedacht zijn.

In het kader van het Calvijnjaar 2009 een goed onderwerp om eens over na te denken. Want Calvijn wilde dat wél, wekelijkse viering.

[JolandaOudshoorn]

Het feit dat er vrijwel nooit avondmaal is heeft er voor gezorgd dat er zoiets als 'voorbereiding' is bedacht. Als het iedere week of om de week gehouden zou worden zou er niet zoveel omheen bedacht zijn.

Heb jij wel gerealiseerd wat de praktische bezwaren daarvan zijn? (iedere week 2,5 dienst....dat is echt teveel van het goede!)

Praktische bezwaren vind ik op dit punt wat minder overtuigend. Natuurlijk duurt een avondmaalsdienst iets langer dan een 'normale' dienst, maar een avondmaalsdienst hoeft echt geen 2 uur te duren. En wat dan nog?

Van sommige goede dingen kun je nooit teveel hebben...

en kinderen dan? en mensen die niet zo lang kunnen zitten? en aan twee uur ben je zo.

[refo]

Het feit dat er vrijwel nooit avondmaal is heeft er voor gezorgd dat er zoiets als 'voorbereiding' is bedacht. Als het iedere week of om de week gehouden zou worden zou er niet zoveel omheen bedacht zijn.

In het kader van het Calvijnjaar 2009 een goed onderwerp om eens over na te denken. Want Calvijn wilde dat wél, wekelijkse viering.

Dat wordt ook wel weer betwijfeld, geloof ik. Net als de boottochtjes van Marnix.

[refo]

Heb jij wel gerealiseerd wat de praktische bezwaren daarvan zijn? (iedere week 2,5 dienst....dat is echt teveel van het goede!)

Dat bedoel ik: omdat het zo weing gebeurt wordt de dienst ook ellenlang. Eindeloos formulier. Tafel na tafel. Toespraak na toespraak. Maak het onderdeel van de wekelijkse eredienst. Dan komen er vanzelf praktische oplossingen.

[JolandaOudshoorn]

Heb jij wel gerealiseerd wat de praktische bezwaren daarvan zijn? (iedere week 2,5 dienst....dat is echt teveel van het goede!)

Dat bedoel ik: omdat het zo weing gebeurt wordt de dienst ook ellenlang. Eindeloos formulier. Tafel na tafel. Toespraak na toespraak. Maak het onderdeel van de wekelijkse eredienst. Dan komen er vanzelf praktische oplossingen.

Dus dan maar niet iedere keer aangaan? Waarom dan wel elke zondag houden? Kan je het net zo goed clusteren en het gewoon 4x per jaar doen.
En wat doen we dan met de Woordverkoniging? En het andere sacrament? En de kerkelijke hoogtijdagen?

[Josephus]

en kinderen dan? en mensen die niet zo lang kunnen zitten? en aan twee uur ben je zo.

Dat zal per gemeente verschillen. Bij ons duurt de avondmaalsdienst meestal echt niet langer dan anderhalf uur. Dat zal ook te maken hebben met het feit dat we een zgn. 'lopende viering' hebben. Dat gaat nu eenmaal sneller dan afzondelijke tafels (zonder dat het overigens de waardigheid aantast!).

Natuurlijk moet je de praktische situatie van de gemeente (en het gebouw!) meenemen, maar voor praktische bezwaren bestaan meestal ook praktische oplossingen.

[refo]

Heb jij wel gerealiseerd wat de praktische bezwaren daarvan zijn? (iedere week 2,5 dienst....dat is echt teveel van het goede!)

Dat bedoel ik: omdat het zo weing gebeurt wordt de dienst ook ellenlang. Eindeloos formulier. Tafel na tafel. Toespraak na toespraak. Maak het onderdeel van de wekelijkse eredienst. Dan komen er vanzelf praktische oplossingen.

Dus dan maar niet iedere keer aangaan? Waarom dan wel elke zondag houden? Kan je het net zo goed clusteren en het gewoon 4x per jaar doen.
En wat doen we dan met de Woordverkoniging? En het andere sacrament? En de kerkelijke hoogtijdagen?

Je neemt de huidige praktijk als uitgangspunt. Het gaat om het brood en de wijn. Niet om de tafel.

[Marnix]

Aan de andere kant denk ik wel dat we moeten leren om ook zelf rust te zoeken in die oase van rust. Want hoe gaat het als je geen avondmaal hebt en dus ook geen voorbereidingsavond? Is die oase van rust er dan niet? Laat je je dan wel meeslepen in die hectiek? Of neem je dan zelf de tijd om tot rust te komen bij Hem enzo?

Helemaal waar, Marnix.
Maar misschien denk je daar over een aantal jaren toch nog wel een beetje anders over, als je vader bent geworden van een levendig gezin waar geen uit-knop aan zit en dat ook geen sluitingstijd kent
Dan is het geen kwestie meer van "Laat je je meeslepen in die hectiek", dan rijdt de trein gewoon dóór, voorbereidingsweek of niet.

Hm maar dan nog, als je op woensdag tijd heb om naar zo'n voorbereidingsdienst te gaan, heb je toch ook tijd om je op een andere manier die rust te zoeken? In een gezin kan je toch afspraken maken met elkaar daarover, met je partner... Ik krijg nu bijna het idee dat het onmogelijk is je aan die hectiek te onttrekken tenzij de kerkraad een dienst belegt.

[JolandaOudshoorn]

Hm maar dan nog, als je op woensdag tijd heb om naar zo'n voorbereidingsdienst te gaan, heb je toch ook tijd om je op een andere manier die rust te zoeken? In een gezin kan je toch afspraken maken met elkaar daarover, met je partner... Ik krijg nu bijna het idee dat het onmogelijk is je aan die hectiek te onttrekken tenzij de kerkraad een dienst belegt.

Dat is het eigenlijk. Daarom geniet ik ook echt van een kerkdienst. Ja, met een partner valt nog iets af te spreken. Met (kleine) kinderen niet. Maar goed, dat realiseer je je pas als dat echt zo is! Dus, als je (nog) geen kinderen hebt, neem die tijd extra te baat om in Gods Woord te graven!

[Marnix]

Ik weet niet hoor, het moet best te combineren zijn. En dat hoor ik ook van genoeg mensen. Hetzelfde zie je met sporten enzo... mensen die zeggen: Nu ik een gezin heb heb ik geen tijd meer voor hobbies. Terwijl ik mensen ken die dat prima weten te combineren. Je moet daar ook wel een beetje creatief in zijn, samen... Je hebt die kinderen met z'n tweeen dus je kan best allebei afspreken een avond voor hobbies in te plannen... en tijd voor stiilte, bezinnig etc inplannen kan ook.

Ik geloof dus niet dat je je niet meer aan die hectiek kan onttrekken als je een gezinnetje hebt. Genoeg ouders maken me duidelijk dat het best wel te combineren is.

[MarthaMartha]

Ik weet niet hoor, het moet best te combineren zijn. En dat hoor ik ook van genoeg mensen. Hetzelfde zie je met sporten enzo... mensen die zeggen: Nu ik een gezin heb heb ik geen tijd meer voor hobbies. Terwijl ik mensen ken die dat prima weten te combineren. Je moet daar ook wel een beetje creatief in zijn, samen... Je hebt die kinderen met z'n tweeen dus je kan best allebei afspreken een avond voor hobbies in te plannen... en tijd voor stiilte, bezinnig etc inplannen kan ook.

Ik geloof dus niet dat je je niet meer aan die hectiek kan onttrekken als je een gezinnetje hebt. Genoeg ouders maken me duidelijk dat het best wel te combineren is.

Maar als die georganiseerde avond daar een hulpmiddel bij is, is het toch prima?