Generale Synode Gereformeerde Gemeenten 2007 (vervolg)

[caprice]

Ik zit nu in een impasse:

-Men zegt: je bent erin geplaatst
-Men zegt: daarom mag je de kerk niet verlaten
-Dus heb ik belijdenis gedaan in de kerk
-Daarop zegt men: Hé, je hebt er zelf voor gekozen.

Lees het boek van ds. C. Harinck eens, 'Tot belijden geroepen'.

Het is zo dat je door Gods voorzienigheid in een gemeente geplaatst bent. Er kunnen maar twee wettige redenen zijn dat je de kerk/het kerkverband verlaat.

1. Door een huwelijk
2. Als (volgens de NGB, art. 28) Het Woord niet zuiver gepreekt, de sacramenten niet recht bediend worden, en de tucht niet gehandhaafd.
En dan moet het in beide gevallen nóg een worsteling zijn voor Gods genadetroon.

[JolandaOudshoorn]

Ik zit nu in een impasse:

-Men zegt: je bent erin geplaatst
-Men zegt: daarom mag je de kerk niet verlaten
-Dus heb ik belijdenis gedaan in de kerk
-Daarop zegt men: Hé, je hebt er zelf voor gekozen.

Lees het boek van ds. C. Harinck eens, 'Tot belijden geroepen'.

Het is zo dat je door Gods voorzienigheid in een gemeente geplaatst bent. Er kunnen maar twee wettige redenen zijn dat je de kerk/het kerkverband verlaat.

1. Door een huwelijk
2. Als (volgens de NGB, art. 28) Het Woord niet zuiver gepreekt, de sacramenten niet recht bediend worden, en de tucht niet gehandhaafd.
En dan moet het in beide gevallen nóg een worsteling zijn voor Gods genadetroon.

En wie beoordeelt dat uiteindelijk, zeker de laatste zin? Ik denk dat er meer "worstelingen" zijn dan wat jij vermoed!! Laat zulke keuzes en zulke dingen ook blijven voor de troon van God, tussen God en de betreffende persoon! En laten wij er buiten blijven!

[hervormde]

Ben ik met belijdenis doen in een kerkverband geplaatst?

In het binnenste van mijn moeder werd ik een bondeling van een Drie-Ene God. Dit is onherroepelijk. Zijn keuze ging aan mijn keuze vooraf. Daarom ben ik een kind van Zijn verbond.

De doop is een teken van dit verbond. Midden in de gemeente: Zijn gemeente, ontvang ik het teken. Hij verzegelt daarmee dat mijn zonden vergeven zijn en dat ik de Heilige Geest ontvangen hebt. Het naambordje aan de voordeur van de kerk heeft niet zoveel gewicht. Het eeuwigheidsgewicht ligt in het verbond. Daar vindt het alles grond.

Belijdenis doen is een baptistisch overblijfsel. De keuze is al gemaakt. Het teken draag je mee. Altijd. Overal. Ook op plaatsen waar Hij niet is. Dan getuigt het tegen je. Het is ook een heerlijke pleitgrond, want het heeft Zijn onwankelbaar Woord als grond. Die rots is nooit van zijn plaats te halen. Vast ligt hij en dat blijft hij doen tot in alle eeuwigheid.

Daarom zijn we kinderen van het Koninkrijk! Zijn Koninkrijk. Met de belofte als teken aan ons voorhoofd. De vraag die dringt: hebben wij deze belofte al omhelsd. Hebben wij deze belofte al voor Zijn voeten neergelegd. HEERE: U hebt het beloofd. U wilt mij zondaar of zondares tot een God zijn. Wat een ernst. Want een kind van het Koninkrijk kan ook verloren gaan. De belofte ontvangen, maar .... verworpen.

Mogen we dan Zijn gemeente zomaar verlaten? Nee, alles moet er ons aan gelegen liggen om Zijn gemeente terug te brengen naar het Woord. Dat is kruisdragen. Tot hoever? Dat is moeilijk. Als we kinderen hebben, weegt de zuivere verkondiging ons ook zwaar. Laat het een zaak van het gebed zijn.

[NIMROD]

Belijdenis leg je af van je geloof.. Niet van een bepaald kerkverband

[memento]

Het is zo dat je door Gods voorzienigheid in een gemeente geplaatst bent. Er kunnen maar twee wettige redenen zijn dat je de kerk/het kerkverband verlaat.

1. Door een huwelijk
2. Als (volgens de NGB, art. 28) Het Woord niet zuiver gepreekt, de sacramenten niet recht bediend worden, en de tucht niet gehandhaafd.
En dan moet het in beide gevallen nóg een worsteling zijn voor Gods genadetroon.

Oei, als je kijkt naar pt 2 die je noemt, dan had de afscheiding niet plaats mogen vinden, of zou iig nu teruggedraait moeten worden...

[Bert Mulder]

Het is zo dat je door Gods voorzienigheid in een gemeente geplaatst bent. Er kunnen maar twee wettige redenen zijn dat je de kerk/het kerkverband verlaat.

1. Door een huwelijk
2. Als (volgens de NGB, art. 28) Het Woord niet zuiver gepreekt, de sacramenten niet recht bediend worden, en de tucht niet gehandhaafd.
En dan moet het in beide gevallen nóg een worsteling zijn voor Gods genadetroon.

Oei, als je kijkt naar pt 2 die je noemt, dan had de afscheiding niet plaats mogen vinden, of zou iig nu teruggedraait moeten worden...

Had de Afscheiding niet plaats mogen vinden?

De Afscheiding heeft plaats gevonden omdat Ds. de Cock, in de eeerste plaats, geforceerd is om deze weg te nemen. Namelijk, omdat hij door de Staat afgezet werd. En toen de Staat (let wel, in bijde gevallen de Staat) het ook niet toeliet dat Ds. Scholte preekte, heeft de kerkeraad de beslissing genomen af te scheiden.

Dus zien we, doordat de Staat de plaats van de Kerk innam, kon ook de tucht niet meer gehandhaaft worden, en dat, meer dan enig ander, heeft tot de Afscheiding geleid. Omdat de tucht niet meer gehandhaaft werd over de prediking, konden vele doopouders niet met een klaar geweten hun kinderen ten doop houden in een kerk waar de prediking niet zuiver was, omdat ze bij de doop zworen het eens te zijn met de leer zoals die plaatselijke gemeente geleerd werd.

Nu gaan de redenen hier heel ver terug. Al kort na de reformatie kwam de Nederlandse kerk onder de duim van de staat te zitten. In plaats van een Roomse kerk, waar de kerk over de staat regeerde, kreeg je een staat die over de kerk regeerde. Zo zien we ook dat de Nationale Synode in 1618-9 niet plaats kon vinden zonder de toestemming van de staat. Koning Willem I maakte het alleen nog erger, door het officieel te maken met zijn Reglement.

[Mister]

Dus zien we, doordat de Staat de plaats van de Kerk innam, kon ook de tucht niet meer gehandhaaft worden, en dat, meer dan enig ander, heeft tot de Afscheiding geleid. Omdat de tucht niet meer gehandhaaft werd over de prediking, konden vele doopouders niet met een klaar geweten hun kinderen ten doop houden in een kerk waar de prediking niet zuiver was, omdat ze bij de doop zworen het eens te zijn met de leer zoals die plaatselijke gemeente geleerd werd.

Tja, hoe lees je 'alhier geleerd'?

[memento]

Het is zo dat je door Gods voorzienigheid in een gemeente geplaatst bent. Er kunnen maar twee wettige redenen zijn dat je de kerk/het kerkverband verlaat.

1. Door een huwelijk
2. Als (volgens de NGB, art. 28) Het Woord niet zuiver gepreekt, de sacramenten niet recht bediend worden, en de tucht niet gehandhaafd.
En dan moet het in beide gevallen nóg een worsteling zijn voor Gods genadetroon.

Oei, als je kijkt naar pt 2 die je noemt, dan had de afscheiding niet plaats mogen vinden, of zou iig nu teruggedraait moeten worden...

Had de Afscheiding niet plaats mogen vinden?

De Afscheiding heeft plaats gevonden omdat Ds. de Cock, in de eeerste plaats, geforceerd is om deze weg te nemen. Namelijk, omdat hij door de Staat afgezet werd. En toen de Staat (let wel, in bijde gevallen de Staat) het ook niet toeliet dat Ds. Scholte preekte, heeft de kerkeraad de beslissing genomen af te scheiden.

Ik meende dat hij op een kerkrechtelijk correcte wijze is afgezet. Er was namelijk door de kerk een besluit genomen (stamt al uit de tijd van de Dordtse Leerregels!) dat het niet was toegestaan kinderen in een andere gemeente dan waar men lid was, te laten dopen. Ds. de Cock negeerde dit herhaaldelijk, en is op grond daarvan afgezet. De afzetting van ds. de Cock is op een kerkrechtelijk correcte wijze geschiedt. In plaats dat hij de kerkelijke weg volgde om de misstanden en dwalingen die er in de kerk waren aan te vechten, scheidde hij zich af.

Dat de staat niet toeliet dat de afgezette ds. nog preekte, was omdat de staat het als haar plicht zag, op grond van de NGB!, om kerkelijke besluiten te handhaven. Let wel: De kerk had eerst betreffende predikant kerkrechtelijk terecht afgezet, daarna heeft pas de staat dit gehandhaafd.

[Bert Mulder]

Het is zo dat je door Gods voorzienigheid in een gemeente geplaatst bent. Er kunnen maar twee wettige redenen zijn dat je de kerk/het kerkverband verlaat.

1. Door een huwelijk
2. Als (volgens de NGB, art. 28) Het Woord niet zuiver gepreekt, de sacramenten niet recht bediend worden, en de tucht niet gehandhaafd.
En dan moet het in beide gevallen nóg een worsteling zijn voor Gods genadetroon.

Oei, als je kijkt naar pt 2 die je noemt, dan had de afscheiding niet plaats mogen vinden, of zou iig nu teruggedraait moeten worden...

Had de Afscheiding niet plaats mogen vinden?

De Afscheiding heeft plaats gevonden omdat Ds. de Cock, in de eeerste plaats, geforceerd is om deze weg te nemen. Namelijk, omdat hij door de Staat afgezet werd. En toen de Staat (let wel, in bijde gevallen de Staat) het ook niet toeliet dat Ds. Scholte preekte, heeft de kerkeraad de beslissing genomen af te scheiden.

Ik meende dat hij op een kerkrechtelijk correcte wijze is afgezet. Er was namelijk door de kerk een besluit genomen (stamt al uit de tijd van de Dordtse Leerregels!) dat het niet was toegestaan kinderen in een andere gemeente dan waar men lid was, te laten dopen. Ds. de Cock negeerde dit herhaaldelijk, en is op grond daarvan afgezet. De afzetting van ds. de Cock is op een kerkrechtelijk correcte wijze geschiedt. In plaats dat hij de kerkelijke weg volgde om de misstanden en dwalingen die er in de kerk waren aan te vechten, scheidde hij zich af.

Dat de staat niet toeliet dat de afgezette ds. nog preekte, was omdat de staat het als haar plicht zag, op grond van de NGB!, om kerkelijke besluiten te handhaven. Let wel: De kerk had eerst betreffende predikant kerkrechtelijk terecht afgezet, daarna heeft pas de staat dit gehandhaafd.

Dat is inderdaad zo, maar tegelijkertijd verhinderde de staat de zuivere prediking van het Woord, terwijl allerlei wind van leer, behalve de zuivere, wel toegelaten werd.

Dus kreeg men een situatie niet zoals de Roomse kerk, hoewel omgekeerd.

[memento]

Oei, als je kijkt naar pt 2 die je noemt, dan had de afscheiding niet plaats mogen vinden, of zou iig nu teruggedraait moeten worden...

Had de Afscheiding niet plaats mogen vinden?

De Afscheiding heeft plaats gevonden omdat Ds. de Cock, in de eeerste plaats, geforceerd is om deze weg te nemen. Namelijk, omdat hij door de Staat afgezet werd. En toen de Staat (let wel, in bijde gevallen de Staat) het ook niet toeliet dat Ds. Scholte preekte, heeft de kerkeraad de beslissing genomen af te scheiden.

Ik meende dat hij op een kerkrechtelijk correcte wijze is afgezet. Er was namelijk door de kerk een besluit genomen (stamt al uit de tijd van de Dordtse Leerregels!) dat het niet was toegestaan kinderen in een andere gemeente dan waar men lid was, te laten dopen. Ds. de Cock negeerde dit herhaaldelijk, en is op grond daarvan afgezet. De afzetting van ds. de Cock is op een kerkrechtelijk correcte wijze geschiedt. In plaats dat hij de kerkelijke weg volgde om de misstanden en dwalingen die er in de kerk waren aan te vechten, scheidde hij zich af.

Dat de staat niet toeliet dat de afgezette ds. nog preekte, was omdat de staat het als haar plicht zag, op grond van de NGB!, om kerkelijke besluiten te handhaven. Let wel: De kerk had eerst betreffende predikant kerkrechtelijk terecht afgezet, daarna heeft pas de staat dit gehandhaafd.

Dat is inderdaad zo, maar tegelijkertijd verhinderde de staat de zuivere prediking van het Woord, terwijl allerlei wind van leer, behalve de zuivere, wel toegelaten werd.

Dus kreeg men een situatie niet zoals de Roomse kerk, hoewel omgekeerd.

Ho ho, de staat heeft de zuivere verkondiging van de leer nooit verhinderd. Het enige wat gebeurde is dat ze geschorste predikanten verhinderde om te prediken...

Er waren in die tijd idd dwaalleraars in de kerk actief, die niet bestreden werden vanuit de kerkelijke vergaderingen. Dat is idd verdrietig. Maar het is niet zo dat de verkondiging van de waarheid verboden of lastig gemaakt werd.

[jvdg]

Er waren in die tijd idd dwaalleraars in de kerk actief, die niet bestreden werden vanuit de kerkelijke vergaderingen. Dat is idd verdrietig. Maar het is niet zo dat de verkondiging van de waarheid verboden of lastig gemaakt werd.

Maar uiterlijke zaken zoals het "niet geografisch" dopen werden wel door de meerdere vergaderingen c.q. overheden aangegrepen om (rechtzinnige) kritiek op de NHK de kop in te drukken.

[memento]

Er waren in die tijd idd dwaalleraars in de kerk actief, die niet bestreden werden vanuit de kerkelijke vergaderingen. Dat is idd verdrietig. Maar het is niet zo dat de verkondiging van de waarheid verboden of lastig gemaakt werd.

Maar uiterlijke zaken zoals het "niet geografisch" dopen werden wel door de meerdere vergaderingen c.q. overheden aangegrepen om (rechtzinnige) kritiek op de NHK de kop in te drukken.

Zo werd dat idd ervaren door degenen die zich later afscheidde. De vraag is of dat terecht is geweest.

Het verhaal zoals ik het begrijp is als volgt: Sommige predikanten zagen hun kerken leeglopen (die mensen gingen elders, bij een rechtzinnige predikant, kerken) en klaagden daarover bij de classis. De classis besloot dan, op basis van uitspraken van de Dordtse Synode (toen kwam dat ook al voor!) om dit geloop tegen te gaan. Een ieder moest in zijn eigen dorpsgemeente kerken, en nergens anders.

Kortom, rechtzinnige predikanten gingen tegen de kerkelijke regels in, door tóch kinderen te dopen uit andere gemeenten, en tóch pastoraal werk te verrichten onder schapen van een andere herder. Hiertegen is toen, kerkrechtelijk zeer correct, opgetreden, door die eigenwijze predikanten (na herhaaldelijk waarschuwen) uit hun ambt te ontzetten.

Punt daarbij is, dat de kerkelijke weg, die openstond om leerstellige misstanden te bestrijden, niet gebruikt is door de predikanten die zich hebben afgescheiden. De liefhebbers van het afscheidingsverhaal vergelijken de situatie graag met Luther, die ook uit zijn kerk gezet is. Men vergeet dan alleen dat Luther eerst heeft geprobeerd de kerk te hervormen, alvorens zich af te scheiden...

[jvdg]

Er waren in die tijd idd dwaalleraars in de kerk actief, die niet bestreden werden vanuit de kerkelijke vergaderingen. Dat is idd verdrietig. Maar het is niet zo dat de verkondiging van de waarheid verboden of lastig gemaakt werd.

Maar uiterlijke zaken zoals het "niet geografisch" dopen werden wel door de meerdere vergaderingen c.q. overheden aangegrepen om (rechtzinnige) kritiek op de NHK de kop in te drukken.

Zo werd dat idd ervaren door degenen die zich later afscheidde. De vraag is of dat terecht is geweest.

Het verhaal zoals ik het begrijp is als volgt: Sommige predikanten zagen hun kerken leeglopen (die mensen gingen elders, bij een rechtzinnige predikant, kerken) en klaagden daarover bij de classis. De classis besloot dan, op basis van uitspraken van de Dordtse Synode (toen kwam dat ook al voor!) om dit geloop tegen te gaan. Een ieder moest in zijn eigen dorpsgemeente kerken, en nergens anders.

Kortom, rechtzinnige predikanten gingen tegen de kerkelijke regels in, door tóch kinderen te dopen uit andere gemeenten, en tóch pastoraal werk te verrichten onder schapen van een andere herder. Hiertegen is toen, kerkrechtelijk zeer correct, opgetreden, door die eigenwijze predikanten (na herhaaldelijk waarschuwen) uit hun ambt te ontzetten.

Punt daarbij is, dat de kerkelijke weg, die openstond om leerstellige misstanden te bestrijden, niet gebruikt is door de predikanten die zich hebben afgescheiden. De liefhebbers van het afscheidingsverhaal vergelijken de situatie graag met Luther, die ook uit zijn kerk gezet is. Men vergeet dan alleen dat Luther eerst heeft geprobeerd de kerk te hervormen, alvorens zich af te scheiden...

Ik vrees echter, memento, dat de "overtreden kerkorde" is veroorzaakt door de "kleine luyden" welke het niet aandurfden om de in hun ogen niet van God geleerde ambtsdragers, hun kinderen te laten dopen.
Ze zochten naar een "alternatief" wat aansloot bij hun bevindelijk hervormd zijn.
Er was geen "rede", maar een gevoel, uitgaande naar, die Driënige God waar ze zich (cultureel en historisch) naar voelden uitgaan.

[Mister]

Er waren in die tijd idd dwaalleraars in de kerk actief, die niet bestreden werden vanuit de kerkelijke vergaderingen. Dat is idd verdrietig. Maar het is niet zo dat de verkondiging van de waarheid verboden of lastig gemaakt werd.

Maar uiterlijke zaken zoals het "niet geografisch" dopen werden wel door de meerdere vergaderingen c.q. overheden aangegrepen om (rechtzinnige) kritiek op de NHK de kop in te drukken.

Zo werd dat idd ervaren door degenen die zich later afscheidde. De vraag is of dat terecht is geweest.

Het verhaal zoals ik het begrijp is als volgt: Sommige predikanten zagen hun kerken leeglopen (die mensen gingen elders, bij een rechtzinnige predikant, kerken) en klaagden daarover bij de classis. De classis besloot dan, op basis van uitspraken van de Dordtse Synode (toen kwam dat ook al voor!) om dit geloop tegen te gaan. Een ieder moest in zijn eigen dorpsgemeente kerken, en nergens anders.

Kortom, rechtzinnige predikanten gingen tegen de kerkelijke regels in, door tóch kinderen te dopen uit andere gemeenten, en tóch pastoraal werk te verrichten onder schapen van een andere herder. Hiertegen is toen, kerkrechtelijk zeer correct, opgetreden, door die eigenwijze predikanten (na herhaaldelijk waarschuwen) uit hun ambt te ontzetten.

Punt daarbij is, dat de kerkelijke weg, die openstond om leerstellige misstanden te bestrijden, niet gebruikt is door de predikanten die zich hebben afgescheiden. De liefhebbers van het afscheidingsverhaal vergelijken de situatie graag met Luther, die ook uit zijn kerk gezet is. Men vergeet dan alleen dat Luther eerst heeft geprobeerd de kerk te hervormen, alvorens zich af te scheiden...

Ik vrees echter, memento, dat de "overtreden kerkorde" is veroorzaakt door de "kleine luyden" welke het niet aandurfden om de in hun ogen niet van God geleerde ambtsdragers, hun kinderen te laten dopen.
Ze zochten naar een "alternatief" wat aansloot bij hun bevindelijk hervormd zijn.
Er was geen "rede", maar een gevoel, uitgaande naar, die Driënige God waar ze zich (cultureel en historisch) naar voelden uitgaan.

Daarom, ik zeg het nog maar weer eens: hoe lees je de woorden: 'alhier geleerd' ? Misschien hadden de 'kleine luyden' dat ook anders uit kunnen leggen?

[caprice]

En wie beoordeelt dat uiteindelijk, zeker de laatste zin? Ik denk dat er meer "worstelingen" zijn dan wat jij vermoed!! Laat zulke keuzes en zulke dingen ook blijven voor de troon van God, tussen God en de betreffende persoon! En laten wij er buiten blijven!

Dat weet ik inderdaad niet. Ik suggereer ook niets, geef slechts wat aan.

Had de Afscheiding niet plaats mogen vinden?

De Afscheiding heeft plaats gevonden omdat Ds. de Cock, in de eeerste plaats, geforceerd is om deze weg te nemen. Namelijk, omdat hij door de Staat afgezet werd. En toen de Staat (let wel, in bijde gevallen de Staat) het ook niet toeliet dat Ds. Scholte preekte, heeft de kerkeraad de beslissing genomen af te scheiden.

Ik meende dat hij op een kerkrechtelijk correcte wijze is afgezet. Er was namelijk door de kerk een besluit genomen (stamt al uit de tijd van de Dordtse Leerregels!) dat het niet was toegestaan kinderen in een andere gemeente dan waar men lid was, te laten dopen. Ds. de Cock negeerde dit herhaaldelijk, en is op grond daarvan afgezet. De afzetting van ds. de Cock is op een kerkrechtelijk correcte wijze geschiedt. In plaats dat hij de kerkelijke weg volgde om de misstanden en dwalingen die er in de kerk waren aan te vechten, scheidde hij zich af.[/quote]
En hoe zit dat dan met ds. L.G.C. Ledeboer, waar ik me meest verwant bij voel? Die is echt letterlijk uit de kerk gezet. De toegang tot de kansel werd hem geweigerd. En hij wilde zich ook niet aansluiten bij de afgescheidenen. Hij had altijd Hervormd gebleven, als de weg tot de kansel hem niet verhinderd was. Aanvankelijk door een veldwachter, maar die durfde hem niet tegenhouden, waarop 3 mannen uit de gemeente hem, niet terugdeinzende voor fysiek geweld, hem tegenhielden, waarop hij tot de gemeente sprak: 'Wie mij liefheeft, die volge mij', waarop hij aan de overkant van de straat ging preken in de lege burgemeesterswoning, die zijn eigendom was.