Is een constatering cynisme?Zonderling schreef:Ariene, waarom zo cynisch over de Statenvertaling.Ariene schreef:Dus als ik het goed begrijpt is dat al beperkter dan de SV doet geloven/
In het Grieks zijn er gewoon twee lezingen.
De Statenvertaling volgde de Textus Receptus lezing (de lezing van de Griekse edities van de 16e-17e eeuw). De vertaling luidt dan "in de mensen een welbehagen".
Echter, mogelijk is een andere lezing de oorspronkelijke. En die lezing is de lezing die de Statenvertaling in de kanttekening aangeeft: "in de mensen van [Gods] welbehagen".
De laatste lezing is ook te vinden in de Vulgaat en hoewel de Statenvertaling de Textus Receptus volgt, vonden de vertalers het de moeite waard om ook de andere lezing in de kanttekening te vermelden. De Statenvertaling zijn hier dus zeer consciëntieus mee omgegaan en zij misleiden je bepaalt niet.
Wanneer je er rekening mee houdt dat in het Grieks twee verschillende lezingen bestaan, dan is het verschil tussen de vertalingen dus goed te begrijpen.
Zonderling
Of ben je bang dat ik de volmaakte vertaling aanvalt?
Wees niet bang, ik heb de SV hoog staan, alleen begrijp ik echt het verschil niet.
Ik vind het te ver uit elkaar liggen.
Zoals ik al schreef is het mij altijd zo'n troost geweest. Dat God in mensen een welbehagen had.
Dat gaf mij het gevoel dat ondanks al mijn fouten en gebreken God in mij een welbehagen had.
Niet omdat ik zo welbehaaglijk ben, maar door zijn Liefde.
Nu blijkt dus dat er twee opvattingen mogelijk zijn en het merendeel kiest voor de opvatting dat God alleen een welbehagen heeft in degene die hij uitverkoren heeft.
Al mag ik dat nu weten heeft het wel even een stukje grond weggeslagen bij mij.
Dus niets cynisme, wel een stukje ontgoogeling