Angsten der hel

[Mariavt]

Angsten der hel. Tja. Het eerste waar ik hierbij aan denk zijn toch de vreselijke angsten, die mensen kunnen hebben in verband met psychische ziekten of vanwege schokkende gebeurtenissen. Mensen, die aan den lijve martelpraktijken of onmenselijke behandelingen hebben ervaren of gezien hebben daar vaak hun hele leven nog last van. nachtmerries, paniek-aanvallen zijn symptomen van post-traumatische stress. In de psychiatrie zijn toestanden van psychose, depressies met suicidale neigingen ook beschreven als omstandigheden waarin een buitenproportionele angst wordt gevoeld. De keel wordt dichtgeknepen, men wordt verlamd door paniek en angst. Wie wel eens een kliniek met dergelijke patieneten bezocht heeft, weet waar ik het over heb.

Toch worden dergelijke angsten door de buitenwacht vaak als oneigenlijke angsten beschouwd. Als buitenstaander 'weet' men immers, dat het allemaal inbeelding is en dat er feitelijk geen gevaar is. Maar angst is niet iets objectiefs, dat door anderen kan worden vastgesteld. het is direct verbonden en afhankelijk van personen. Het is een subjectieve ervaring en werkelijkheid. Voor anderen misschien irrationeel, maar voor een patient dodelijk ernstig.


Kom op, laat je toch niet meevoeren op de zoektocht naar al die vermeende gruwelen. Zeker, een mens mankeert van alles. Hij zal zich van zijn boze weg moeten bekeren. Maar hou het alsjeblieft een beetje concreet. Begin nou eens met je houding tegenover andere mensen te verbeteren, in plaats van al die onpraktisch weetjes over romantische zieleroerselen uit te wisselen

Wie echte angst heeft gekend, doet niet meer mee met al die zogenaamde angstige gevoelens,

gravo

Heb jij enige daadwerkelijke ervaring in deze zaken die jij hier schetst, als psychiater of SPV'er??

Mar wie kent de daarwerkelijke angsten nu beter dan de persoon zélf die eea doormaakt?

Daarbuiten, met het memoreren als iets als "geromantiseerde uitwisseling van zieleroerselen", daar ga je een knap eind te ver mee!!

Zo zie je maar weer Rens, dat mensen maar nietige vertroosters zijn. (Is trouwens ook bijbels, kijk maar naar Job, die vervloekte ook zijn geboortedag)

[Christiaan]

Angsten der hel. Tja. Het eerste waar ik hierbij aan denk zijn toch de vreselijke angsten, die mensen kunnen hebben in verband met psychische ziekten of vanwege schokkende gebeurtenissen. Mensen, die aan den lijve martelpraktijken of onmenselijke behandelingen hebben ervaren of gezien hebben daar vaak hun hele leven nog last van. nachtmerries, paniek-aanvallen zijn symptomen van post-traumatische stress. In de psychiatrie zijn toestanden van psychose, depressies met suicidale neigingen ook beschreven als omstandigheden waarin een buitenproportionele angst wordt gevoeld. De keel wordt dichtgeknepen, men wordt verlamd door paniek en angst. Wie wel eens een kliniek met dergelijke patieneten bezocht heeft, weet waar ik het over heb.

Toch worden dergelijke angsten door de buitenwacht vaak als oneigenlijke angsten beschouwd. Als buitenstaander 'weet' men immers, dat het allemaal inbeelding is en dat er feitelijk geen gevaar is. Maar angst is niet iets objectiefs, dat door anderen kan worden vastgesteld. het is direct verbonden en afhankelijk van personen. Het is een subjectieve ervaring en werkelijkheid. Voor anderen misschien irrationeel, maar voor een patient dodelijk ernstig.


Kom op, laat je toch niet meevoeren op de zoektocht naar al die vermeende gruwelen. Zeker, een mens mankeert van alles. Hij zal zich van zijn boze weg moeten bekeren. Maar hou het alsjeblieft een beetje concreet. Begin nou eens met je houding tegenover andere mensen te verbeteren, in plaats van al die onpraktisch weetjes over romantische zieleroerselen uit te wisselen

Wie echte angst heeft gekend, doet niet meer mee met al die zogenaamde angstige gevoelens,

gravo

Heb jij enige daadwerkelijke ervaring in deze zaken die jij hier schetst, als psychiater of SPV'er??

Mar wie kent de daarwerkelijke angsten nu beter dan de persoon zélf die eea doormaakt?

Daarbuiten, met het memoreren als iets als "geromantiseerde uitwisseling van zieleroerselen", daar ga je een knap eind te ver mee!!

Zo zie je maar weer Rens, dat mensen maar nietige vertroosters zijn. (Is trouwens ook bijbels, kijk maar naar Job, die vervloekte ook zijn geboortedag)

De ware troost is alleen bij God te vinden, in alle omstandigheden.

[Mariavt]

Kun je ook zondigen door aan dingen te blijven denken die je gewoon "af moet sluiten" ?

[JolandaOudshoorn]

Kun je ook zondigen door aan dingen te blijven denken die je gewoon "af moet sluiten" ?

Hangt er vanaf of die dingen zondig zijn. Maar zoals jij het stelt ben ik geneigd te zeggen: nee.

[Duuk]

Kun je ook zondigen door aan dingen te blijven denken die je gewoon "af moet sluiten" ?

Het is niet zo van belang of we achter alles de zonde gaan zoeken, Maria. Wat dat betreft zullen we nooit van die ellendige zonden afkomen. Dat weet God beter dan dat wij dat weten.

Als we gelovig zien op Jezus dan doen de zonden ons niets meer. Steeds weer aan je zonden denken maakt ons mismoedig en depressief en wellicht ook angstig.

De duivel is er op uit om je steeds aan je zonden te herinneren. Luther stuurde de duivel naar Jezus toe als hij weer eens werd aangevallen.

Onze God is een graag vergevend God. Hij vergeeft al als we ons richten op Jezus.

[Josephus]

Kun je ook zondigen door aan dingen te blijven denken die je gewoon "af moet sluiten" ?

Het is niet zo van belang of we achter alles de zonde gaan zoeken, Maria. Wat dat betreft zullen we nooit van die ellendige zonden afkomen. Dat weet God beter dan dat wij dat weten.

Als we gelovig zien op Jezus dan doen de zonden ons niets meer. Steeds weer aan je zonden denken maakt ons mismoedig en depressief en wellicht ook angstig.

De duivel is er op uit om je steeds aan je zonden te herinneren. Luther stuurde de duivel naar Jezus toe als hij weer eens werd aangevallen.

Onze God is een graag vergevend God. Hij vergeeft al als we ons richten op Jezus.

[Herman]

Nu naar die angsten der hel, die in het geestelijk leven een rol zouden (moeten) spelen. Ik denk eerlijk gezegd, dat juist hier, in de taal van de vrome bevindelijkheid, er sprake is van een zekere overdrijving.

Even een woordstudie naar het bijbelse woord angst.

Psalm 116:3 De banden des doods hadden mij omvangen, en de angsten der hel hadden mij getroffen; ik vond benauwdheid en droefenis.

Psalm 118:5 Uit de benauwdheid heb ik den HEERE aangeroepen; de HEERE heeft mij verhoord, stellende mij in de ruimte.

Psalm 119:143 Benauwdheid en angst[/i] hebben mij getroffen, doch Uw geboden zijn mijn vermakingen.

Het in psalm 116 (en 118) gebruikte woord hangt bovendien nauw samen met een grondvorm dat vervloeken betekend, wat in Numeri voorkomt.

Het woord benauwdheid uit Psalm 119 is hetzelfde als uit Jesaja 25: 4 Want Gij zijt den arme een Sterkte geweest, een Sterkte den nooddruftige, als hem bange was. (Vergelijk ook 2 Sam. 22 vers 6 en 7) Eveneens hangt het woord samen met Zefanja 3:17 En Ik zal de mensen bang maken, dat zij zullen gaan als de blinden; want zij hebben tegen den HEERE gezondigd;

Er is sprake van een zekere samenhang in de Bijbel tussen God zelf en het gebruik van het woord angst. Je analyse over zeer stabiele mensen etc. is dus maar een gedeelte van de werkelijkheid.

[jvdg]

De ware troost is alleen bij God te vinden, in alle omstandigheden.

Ja, zeker, ja!!

Maar hoe (!) doe je dat, dat vinden?

[JolandaOudshoorn]

De ware troost is alleen bij God te vinden, in alle omstandigheden.

Ja, zeker, ja!!

Maar hoe (!) doe je dat, dat vinden?

Dit vind ik nu een hele goeie van je jvdg. Want het wordt zo vaak zo makkelijk voorgesteld. Gewoon geloven, gewoon naar God toe gaan, gewoon dit en gewoon dat.
maar ik denk wanneer je daadwerkelijk zelf in zo'n situatie zit/hebt gezeten, je niet meer zo makkelijk denkt.

[jvdg]

Dit vind ik nu een hele goeie van je jvdg. Want het wordt zo vaak zo makkelijk voorgesteld. Gewoon geloven, gewoon naar God toe gaan, gewoon dit en gewoon dat.
maar ik denk wanneer je daadwerkelijk zelf in zo'n situatie zit/hebt gezeten, je niet meer zo makkelijk denkt.

Vanachteren bezien was het soms makkelijk, maar dan weer dat gebrek en onmogelijkheid tot dankbarheid.
Het is en blijft armoe van onze kant, maar als dan het oog eens mag worden geopend (ook weer door Hem), dan is er wel eens zo'n onuitspreekbare rijkdom.

En dan wéér armoe.........

En zo blijven we arm en ellendig tot onze laatste snik toe.

En wonder als we zien dat ook dit God's Leiding tot Zijn eer is..

Soli Deo Gratia.

[Duuk]

Dit vind ik nu een hele goeie van je jvdg. Want het wordt zo vaak zo makkelijk voorgesteld. Gewoon geloven, gewoon naar God toe gaan, gewoon dit en gewoon dat.
maar ik denk wanneer je daadwerkelijk zelf in zo'n situatie zit/hebt gezeten, je niet meer zo makkelijk denkt.

Vanachteren bezien was het soms makkelijk, maar dan weer dat gebrek en onmogelijkheid tot dankbarheid.
Het is en blijft armoe van onze kant, maar als dan het oog eens mag worden geopend (ook weer door Hem), dan is er wel eens zo'n onuitspreekbare rijkdom.

En dan wéér armoe.........

En zo blijven we arm en ellendig tot onze laatste snik toe.

En wonder als we zien dat ook dit God's Leiding tot Zijn eer is..

Soli Deo Gratia.

Tsja, als we steeds maar redeneren dat God onze ogen steeds moet openenen, dan blijven we inderdaad maar arme tobbers.
God geeft ons Zijn Woord waarin Hij Zijn rijk evangelie openbaart. In dat evangelie mogen Hem zien, zonder voorwaarden. En als we gelovig op Hem zien (dat is een opdracht!!) dan zijn we rijk in Hem!

[jvdg]

Dit vind ik nu een hele goeie van je jvdg. Want het wordt zo vaak zo makkelijk voorgesteld. Gewoon geloven, gewoon naar God toe gaan, gewoon dit en gewoon dat.
maar ik denk wanneer je daadwerkelijk zelf in zo'n situatie zit/hebt gezeten, je niet meer zo makkelijk denkt.

Vanachteren bezien was het soms makkelijk, maar dan weer dat gebrek en onmogelijkheid tot dankbarheid.
Het is en blijft armoe van onze kant, maar als dan het oog eens mag worden geopend (ook weer door Hem), dan is er wel eens zo'n onuitspreekbare rijkdom.

En dan wéér armoe.........

En zo blijven we arm en ellendig tot onze laatste snik toe.

En wonder als we zien dat ook dit God's Leiding tot Zijn eer is..

Soli Deo Gratia.

Tsja, als we steeds maar redeneren dat God onze ogen steeds moet openenen, dan blijven we inderdaad maar arme tobbers.
God geeft ons Zijn Woord waarin Hij Zijn rijk evangelie openbaart. In dat evangelie mogen Hem zien, zonder voorwaarden. En als we gelovig op Hem zien (dat is een opdracht!!) dan zijn we rijk in Hem!

Ik zal mij doen overhouden een ellendig en arm volk, en dàt zal op de Naam des Heeren vertrouwen..........

[Oude Paden]

Dit vind ik nu een hele goeie van je jvdg. Want het wordt zo vaak zo makkelijk voorgesteld. Gewoon geloven, gewoon naar God toe gaan, gewoon dit en gewoon dat.
maar ik denk wanneer je daadwerkelijk zelf in zo'n situatie zit/hebt gezeten, je niet meer zo makkelijk denkt.

Vanachteren bezien was het soms makkelijk, maar dan weer dat gebrek en onmogelijkheid tot dankbarheid.
Het is en blijft armoe van onze kant, maar als dan het oog eens mag worden geopend (ook weer door Hem), dan is er wel eens zo'n onuitspreekbare rijkdom.

En dan wéér armoe.........

En zo blijven we arm en ellendig tot onze laatste snik toe.

En wonder als we zien dat ook dit God's Leiding tot Zijn eer is..

Soli Deo Gratia.

Tsja, als we steeds maar redeneren dat God onze ogen steeds moet openenen, dan blijven we inderdaad maar arme tobbers.
God geeft ons Zijn Woord waarin Hij Zijn rijk evangelie openbaart. In dat evangelie mogen Hem zien, zonder voorwaarden. En als we gelovig op Hem zien (dat is een opdracht!!) dan zijn we rijk in Hem!

Duuk, rara....
1. We moeten gelovig op Hem zien, 2. We kunnen gelovig op Hem zien, 3. We kunnen uit onszelf niet op hem zien!
Welke van de drie zijn juist? Volgens mij alleen maar 1 en 3.
Jij doet voorkomen alsof 2 ook een bijbelse waarheid is!
Juist moeten en niet kunnen brengt in de nood! En in de nood is er een Redder! Dat is het wonder!

[Duuk]

...Het is en blijft armoe van onze kant, maar als dan het oog eens mag worden geopend (ook weer door Hem), dan is er wel eens zo'n onuitspreekbare rijkdom....

.....en dàt zal op de Naam des Heeren vertrouwen..........

Zie je het verschil? De tekst die je zelf aanhaalt geeft aan dat Gods volk op de naam van de Heere zal vertrouwen. Niet misschien, of alleen als we het weer eens mogen zien, nee ZAL!

[Duuk]

Duuk, rara....
1. We moeten gelovig op Hem zien, 2. We kunnen gelovig op Hem zien, 3. We kunnen uit onszelf niet op hem zien!
Welke van de drie zijn juist? Volgens mij alleen maar 1 en 3.
Jij doet voorkomen alsof 2 ook een bijbelse waarheid is!
Juist moeten en niet kunnen brengt in de nood! En in de nood is er een Redder! Dat is het wonder!

We kunnen uit onszelf wel degelijk op Hem zien. God heeft immers onze ogen geopend! Het probleem ligt vaak in de onwetendheid of onterechte angst door bijvoorbeeld misleidende prediking.

Ik ben ervan overtuigd dat we, eenmaal verlicht zijnde door de Heilige Geest, we ook de gave hebben ontvangen om op Hem te zien.