Tiberius schreef:Alleen zie ik het onjuiste niet in de benadering vanuit wat jij noemt "de resultaten". Want dan zou je Romeinen 9 ook uit je Bijbel kunnen knippen.
Izak en Rebekka wisten vooraf al dat Ezau verworpen was. Toch staat er nergens dat hij niet besneden is.
Kijk eens naar het verband. In Rom.4 staat dit:
Want de belofte is niet door de wet aan Abraham of zijn zaad geschied, namelijk, dat hij een erfgenaam der wereld zou zijn, maar door de rechtvaardigheid des geloofs.
De les van Paulus is dat de rechtvaardiging door het geloof is.
De besnijdenis is een teken en zegel niet van de wereldse erfenis, maar van de rechtvaardiging, de verzoening met God en dat door het geloof. Is dat nu anders dan? Ik lees daar eigenlijk niets anders dan dat Paulus de belofte waar de besnijdenis op wijst, nu nog steeds als zijnde van toepassing aanwijst . De belofte van de waarheid van het Verbond dat een ieder die gelooft niet zal verderven. Omdat er een Weg bereid is die in overeenstemming met Gods recht genade heeft mogelijk gemaakt. De doop is een zegel dat wie gelooft zeker behouden zal worden. De waarheid van het verbond wordt daarmee bevestigt, ongeacht wat de mens daar zelf van vindt. Ongeacht of Ezau gelooft. Ook voor hem was het waar dat in geloof de rechtvaardigheid van Christus zou worden toegerekend. Maar Ezau wilden niet geloven. Hij verhardde zich met teken en zegel al.
De rechtvaardiging door het geloof is het centrum van de verzoeningsleer! Verzoening, waar de doop als uitelrlijk teken is veranderd, maar waarvan het zegel hetzelfde is gebleven. Eerst de heenwijzing in bloed dat wijst op het Lam dat geslacht moest worden. Nu het water dat geput wordt uit het genoegzame offer van het Bloed van het Lam.
Daarom leert de reformatie dat de doop in de plaats van de besnijdenis is gekomen. Calvijn wijst daar zelf op Gen.17:7 en 1.Kor 7:14. Die verwijzing zien we ook terug in de DL H1/17.
