Ik geloof juist dat de doop een verbondsmatig karakter heeft, net zoals de puriteinse baptisten Benjamin Keach & Nehemiac Cox dat onderwezen en de Londen Baptist confession 1689.Tiberius schreef:Maar dan geloof je ook niet in het verbondsmatige karakter van de doop?mayflower schreef:Trouwens persoonlijk geloof ik niet in de benamingen volwassendoop of kinderdoop, maar in een doop na geloof en bekering
En de besnijdenis vind je dan waarschijnlijk ook niets?
Zeker mensen als Ismael en Ezau zouden niet besneden moeten zijn, volgens jouw redenering.
Laten we enerzijds vasthouden aan het feit, dat er tweeërlei kinderen des Verbonds zijn. Dus niet elke gedoopte is "automatisch" wedergeboren.
Maar anderzijds ook dat de Doop (evenals de besnijdenis) een teken en zegel van Gods verbond is. En niet in de eerste plaats van mijn (of iemand anders) geloof.
De doop is voor hen die zijn opgenomen in het Verbond der Genade, dat is een Verbond dat de Here Jezus Christus zelf met zijn uitverkorenen heeft opgericht, en dat verbond kan nooit verbroken worden. Het Nieuwe Verbond is hier de vervulling van, zie: Jeremiah 31:33
"..Maar dit is het nieuwe verbond, dat Ik dan met hen zal sluiten: Ik zal mijn wetten in hun harten graveren, zodat zij Mij willen eren; dan zal Ik werkelijk hun God zijn en zij zullen mijn volk zijn...."
In het Abramitische kende een tweevoudig Verbond :
(1) Dit was voor het gehele natuurlijk nageslacht, zoals de belofte van het land Kanaan en het feit dat ze al volk apart waren gezet voor de komst van de Messias ofwel het een profetische veruitwijzing. Het gehele natuurlijk nageslacht was hier deel.
(2) Voor de uitverkorenen, die niet alleen door hun natuurlijke geboorte maar juist door de geestelijke geboorte daadwerkelijk deel uitmaakte van het genade verbond, en waar de aardse shaduwen ook daadwerkelijk hun vervulling in kregen.
In het Nieuwe Verbond, heeft heeft men niet meer die tweevoudigheid van het Verbond zoals dat in het OT was, er is nog alleen maar het genade Verbond dat niet met het natuurlijk nageslacht maar alleen met geestelijk nageslacht is opgericht.
Als die voorbeelden in NT, zoals Hebreeen 10: 22-33 word bijv. vaak gebruik om te laten zien dat men NT ook een verbondsbreuk kent. Maar dit gedeelte laat totaal niets zien dat het Nieuwe Verbond dat Christus zelf heeft opgericht verbroken zou kunnen worden. De afvallige zijn hen die nooit en te nimmer (ondanks dat men mischien lid was van een plaatselijk gemeente) deel geweest van het Genade Verbond.
Ik ga hier verder niet op in, omdat ik dit wel eens eerder een tijdje geleden heb gedeeld.