Tiberius schreef:
Om te begrijpen, dat een vader zijn kinderen in liefde kan slaan, voor hun eigen bestwil, moet je, denk ik, zelf vader of moeder zijn.
"in liefde slaan"?? je slaat je kind (dat zie ik in seculiere én kerkelijke gezinnen) niet in liefde, maar in kwaadheid, omdat ze het vertikken naar je te luisteren..................
Het is een kwestie van hoe je je kinderen opvoedt: met de kracht van de rede, of met de kracht van de hand..................
Lydianne schreef:Zelf heb ik nog altijd moeite met Psalm 6:1: 'Sla mij met medelijden gelijk een vader doet'. Bij ons op de lagere school werd het inderdaad nog zo uit gelegd dat zoals een vader zijn kind slaat, in liefde, zo doet de Heere dat met Zijn kinderen. Dat was toen al onbegrijpelijk voor me. Ik was toen 7. Ik kon niet begrijpen dat een vader zijn kinderen in liefde kon slaan.
Hét voorbeeld hoe reformatorische jeugd geïndoctrineerd wordt/werd. Zelfs de juffrouws en meesters op school deden er nog aan mee. :roll: :roll: :roll: :roll:
Indoctrinatie is niet het juiste woord. Zelf zou ik liever het woord "inscherpen" willen gebruiken, zoals de Bijbel zelf ook doet: En gij zult ze uw kinderen inscherpen, en daarvan spreken, als gij in uw huis zit, en als gij op den weg gaat, en als gij nederligt, en als gij opstaat.
Verder is de berijming van Datheen op dit vers mooier is:
"Kastijd mij niet zo zwaarlijk / Als ik wel waardig bin."
Om te begrijpen, dat een vader zijn kinderen in liefde kan slaan, voor hun eigen bestwil, moet je, denk ik, zelf vader of moeder zijn. Dat is een flauwe afschaduwing van Gods kastijdende hand, zoals Erasmiaan uit de Hebreeën-brief citeert.
Ik denk dat Erasmiaan een goede uitleg geeft aan het woord kastijden en slaan. Heel simpel, niet alles (toe)geven, grenzen stellen, straf uitdelen (en dat is niet direct een pak slaag, dat kan ook naar je kamer) Eli werd verweten dat hij zijn zonen niet eens zuur aankeek, maw ze mochten alles van hem, hij vond alles bets, hij was nooit boos op ze.
verder, het woord inscherpen kan ook een negatieve klank hebben. Ik zou in dit geval liever de NV volgen die spreekt over inprenten, dus aanleren. Niet dwingend, maar in liefde!
Ma Vis schreef:Als kind dacht ik altijd dat het idee kwam van:
"geen Vader sloeg met groter mededogen"
en
"in liefde kastijden".
Tja, je zou maar heel graag je kinderen netjes willen opvoeden.
Na iets verkeerds te hébben gedaan leek het nog wel een acceptabele straf ook.
De eerste is en kinderlijke gedachtenfout. Met het woord 'sloeg' in deze zin wordt 'gadeslaan' bedoelt. Maar begrijpelijk hoor...
Zelf heb ik nog altijd moeite met Psalm 6:1: 'Sla mij met medelijden gelijk een vader doet'. Bij ons op de lagere school werd het inderdaad nog zo uit gelegd dat zoals een vader zijn kind slaat, in liefde, zo doet de Heere dat met Zijn kinderen. Dat was toen al onbegrijpelijk voor me. Ik was toen 7. Ik kon niet begrijpen dat een vader zijn kinderen in liefde kon slaan.
Maar waarschijnlijk zijn mijn gedachten op dat punt een beetje misvormd.
Misschien zouden we onder slaan, kastijden, ook kunnen verstaan: niet alles geven wat ze willen. Gods kinderen ontvangen pijn en moeite ook uit Vaders Hand, al zouden ze gezond willen blijven.
Dit zegt Hebreeen 12 erover:
7 Indien gij de kastijding verdraagt, zo gedraagt Zich God jegens u als zonen; (want wat zoon is er, dien de vader niet kastijdt?)
8 Maar indien gij zonder kastijding zijt, welke allen deelachtig zijn geworden, zo zijt gij dan bastaarden, en niet zonen.
Zo is het ook in het natuurlijke.
Ook met Hebreeën 12 heb ik moeite... Kastijden geeft bij mij de associatie met slaan. Dat wordt ook duidelijk in dit hoofdstuk gezegd.
Maar nogmaals: op dit punt zijn mijn gedachten misvormd. In theorie weet ik wel hoe het zou moeten opgevat worden.
Dat Bijbelteksten misbruikt worden voor allerlei misstanden, zal ik niet ontkennen.
Geen enkele Bijbeltekst, maar ook die jij noemt niet, biedt een verontschuldiging voor kindermishandeling.
In de SV staat: Weer de tucht van den jongen niet; als gij hem met de roede zult slaan, zal hij niet sterven.
Gij zult hem met de roede slaan, en zijn ziel van de hel redden.
De kanttekenaren merken bij "niet sterven" op: Te weten, noch hier door de tijdelijke straf der overheid, noch hierna door de eeuwige straf van God.
Dus: door hem met de roede te slaan, spaar je hem voor strafvervolging door de overheid.
Nou, van de overheid krijg je geen straf als je op zondag om 1 uur thuiskomt, of als je naar een film gaat of wat gaat drinken in een cafe.
Kortom, de uitleg kan kloppen... de vraag is alleen: Om wat voor dingen gaat het. En dan zijn er ouders die hun kinderen heel strak houden op allerlei regels die voor sommigen heel onredelijk zijn. De generatiekloof is soms wat dieper dan men denkt en wat vroeger echt niet kon is nu wel heel normaal. Stel, er is iets ontzettends leuks te doen, wat ook geen kwaad kan, maar je ouders verbieden het toch om onzinnige redenen en omdat dat vroeger ook niet zo makkelijk ging, en goede vrienden en vriendinnen mogen wel gewoon, dan kan ik me best voorstellen dat kinderen/jongeren daar heel verontwaardigd om zijn. Sommige ouders hebben daar gewoon totaal geen gevoel voor en dat kan voor conflicten zorgen... en om dat gelijk te gaan slaan om je eigen gelijk maar door te drukken, dat is ook weer wat rigoreus. Natuurlijk moet je als kinderen je ouders gehoorzamen.... maar sommigen houden hun kinderen wel heel erg strak. Logisch dat dat een keer gaat escaleren.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Tiberius schreef:Dat Bijbelteksten misbruikt worden voor allerlei misstanden, zal ik niet ontkennen.
Geen enkele Bijbeltekst, maar ook die jij noemt niet, biedt een verontschuldiging voor kindermishandeling.
In de SV staat: Weer de tucht van den jongen niet; als gij hem met de roede zult slaan, zal hij niet sterven.
Gij zult hem met de roede slaan, en zijn ziel van de hel redden.
De kanttekenaren merken bij "niet sterven" op: Te weten, noch hier door de tijdelijke straf der overheid, noch hierna door de eeuwige straf van God.
Dus: door hem met de roede te slaan, spaar je hem voor strafvervolging door de overheid.
Oké, maar waar ligt dan de grens tussen het Bijbels 'slaan met de roede' en 'kindermishandeling'?
Ik zie dat hier, net zoals zo veel in de wereld, hier in Canada ook, lichamelijke straffen en kindermishandeling verward worden.
Er is wel degelijk verschil tussen de beide.
Meen ook te weten dat je zelf kinderen moet hebben om dit volkomen te kunnen begrijpen.
Lichamelijke straffen zijn volkomen, op grond van Gods Woord, geoorloofd, en zelfs geboden. Maar dat mag nooit uit drift geschieden, maar altijd kalm. Niet dat ik dit altijd gedaan heb, maar meen dat het goed is het kind eerst mee te nemen naar een andere kamer, even tot 10 tellen, voordat de kastijding begint. Dat is natuurlijk niet altijd mogelijk, als een kind bijvoorbeeld bijna zich aan een kachel brandt. En we moeten altijd aan onze kinderen uitleggen het waarom en waarvoor van de straf. Ook op dat moment bidden met het kind is erg aanbevolen. En na de straf, een leuke knuddel.
En als we als ouders te hard straffen, dat moeten we altijd het kind ons excuses vragen. Uitleggen dat we als ouders ook aan zonde onderhevig zijn.
Niet dat kinderen je soms niet het bloed van onder de nagels vandaan kunnen halen...
Ook meen ik, dat als ze zo'n 12, 13 jaar oud zijn, dat meestal lichamelijke straffen niet doelmatig zijn.
Voor kindermishandeling heb ik geen goed woord over. Ze moesten ze allemaal opsluiten.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Bert Mulder schreef:Lichamelijke straffen zijn volkomen, op grond van Gods Woord, geoorloofd, en zelfs geboden. Maar dat mag nooit uit drift geschieden, maar altijd kalm. Niet dat ik dit altijd gedaan heb, maar meen dat het goed is het kind eerst mee te nemen naar een andere kamer, even tot 10 tellen, voordat de kastijding begint. Dat is natuurlijk niet altijd mogelijk, als een kind bijvoorbeeld bijna zich aan een kachel brandt. En we moeten altijd aan onze kinderen uitleggen het waarom en waarvoor van de straf. Ook op dat moment bidden met het kind is erg aanbevolen. En na de straf, een leuke knuddel.
Ik zie het helemaal voor me.
Mee naar andere kamer.
Pa legt het waarom en waarvoor van de straf uit.
Pa telt eerst tot tien.
Dan begint de kastijding. [marq=right] Pets pets pets.[/marq]Ook op dat moment bidden met het kind. [hoe doe je dat, tussen de petsen door?]
En tot slot, "een leuke knuddel".
Bert Mulder schreef:Lichamelijke straffen zijn volkomen, op grond van Gods Woord, geoorloofd, en zelfs geboden. Maar dat mag nooit uit drift geschieden, maar altijd kalm. Niet dat ik dit altijd gedaan heb, maar meen dat het goed is het kind eerst mee te nemen naar een andere kamer, even tot 10 tellen, voordat de kastijding begint. Dat is natuurlijk niet altijd mogelijk, als een kind bijvoorbeeld bijna zich aan een kachel brandt. En we moeten altijd aan onze kinderen uitleggen het waarom en waarvoor van de straf. Ook op dat moment bidden met het kind is erg aanbevolen. En na de straf, een leuke knuddel.
Ik zie het helemaal voor me.
Ja hoor. :roll:
Hendrikus, ik meen niet dat bespotting hier nodig is, of zelfs gepast is. En dit is wel, in alle zwakheid, het Bijbelse voorbeeld naleven.
Je moest je schamen!
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Adorote schreef:Kindermishandeling is totaal af te wijzen en daar moet met kracht tegen opgetreden worden.
Iedereen kan maar kinderen krijgen , maar of men geschikt is voor het vaderschap of moederschap is een andere vraag , dat is niet iedereen derhalve.
Iedereen kan ook maar net zoveel kinderen krijgen als men zelf wil. Dat is denk ik ook van belang als het gaat om kindermishandeling, zeker in de reformatorische gezindte.
Een groot gezin is nu eenmaal moeilijker te managen dan een gering aantal kinderen.
Rens schreef:Bert, wat versta jij feitelijk onder "kastijding"??
Voor mijzelf heb ik bij mijn kids vrijwel áltijd kunnen volstaan met een woordelijke vermaning zij het met enige stemverheffing.
Mag ik jouw zienswijze lezen?
mmm, ik heb soms ook een tijdelijke afzondering nodig. Maar idd, mijn oudste zoon vindt alleen het feit al dat ik boos ben verschrikkelijk! Mijn dochter is wat eigengereider, soms geef ik een tik, maar dat doe ik met mijn wijsvinger op haar hand. Daar is ze dan zo verontwaardigd over dat ze heel hard "auw" roept en snel bij me op schoot kruipt om het helemaal weer goed te maken.
Bert Mulder schreef:
Hendrikus, ik meen niet dat bespotting hier nodig is, of zelfs gepast is. En dit is wel, in alle zwakheid, het Bijbelse voorbeeld naleven.
Je moest je schamen!
Ik heb maar twee woorden voor jouw pedagogische aanpak: ronduit belachelijk!!
Net of je door bijbel aangemoedigd zou worden om je kinderen te slaan.