Wat is nog het verschilpunt tussen hen die het aanbod van genade radicaal afwijzen en hen die het juist proclameren als onvoorwaardelijk en welmenend in de evangelieverkondiging onder de oproep van geloof en bekering?Bert Mulder schreef: Klavier, ik kan het wel zo ongeveer eens zijn met wat je in je post geschreven hebt, en niet alleen hetgene ik hier citeer. ONze visies liggen blijkbaar dicht bijn elkaar, zoals ik ook eerder gezegd heb.
Ik kan me persoonlijk in het geheel niet vinden in de visie die het aanbod van genade afwijst. Zelfs het voorwaardelijk stellen van het aanbod van genade, wijs ik af, met een beroep op de acta van de Dordtse synode.
Ik ken een aantal geschriften en preken van hen die het aanbod van genade afwijzen maar die kenmerken zich alle door het ontbreken van een oproep van geloof en bekering. Als logische doorzetting van dat standpunt kan ik dat begrijpen. Want als het aanbod van genade vanuit de verkiezing en verwerping als leerstuk wordt afgewezen, heeft dat implicaties voor de prediking.
De oproep tot geloof in Christus is niets anders dan de oproep tot genade. Die oproep komt tot allen. Niemand wordt verkondigd geen Verlosser van de zonden nodig te hebben. Daar volgt vanzelf wel een aanbod van genade uit voor alle hoorders, maar dan nadrukkelijk onder de oproep tot tot geloof en bekering.
Daarin wordt een ieder verkondigd dat er in Christus genade is te krijgen. Voor zondaren. Om niet. De wetsprediking, die hand in hand gaat met het Evangelie stelt elke mens tot zondaar.
Wet en Evangelie spreken van zonden en verlossing, tot alle mensen, tot alle hoorders.
Wie de wet gelooft en het evangelie mag op Gods Woord vertrouwen en bouwen. Daar ligt de grond om tot Christus te gaan.
Voor hen die het aanbod van genade afwijzen, is bovenstaande gedachtegang niet correct. Dan is de letter van Gods Woord geen enkele basis voor het geloof. Daaruit herken ik opmerkingen als 'verstandsgeloof' en 'beschouwend'. In die lijn is het getuigenis van de Schrift geen middel tot ontdekking, laat staan tot wedergeboorte, zo vat ik het dan op. Bovendien zit ik dan met de vraag hoe Gods Geest werkt onder de verkondiging van het evangelie. Werkt Gods Geest niet door het Woord? Niet door de dwaasheid van de prediking, de dwaasheid van de letter, door het gehoor?
Hoe is de middelijke weg van de wedergeboorte, de levendmaking, etc.
Kortom, er liggen vragen. Een gelijkogende dogmatiek ten aanzien van de predestinatie en gereformeerde belijdenis. En toch zo'n verschillende uitwerking.
Is er inderdaad weinig verschil?
