Aanspraak tot "geveinsden"

[refo]

Da's allemaal mooi geredeneerd, maar ze worden beide aangevochten en beide vertroost. En dan heb je nog die Satan.
Wie houdt de boel nu uit elkaar? Wat is echt en wat is vals?
Als theoretisch model is het duidelijk. Je noemt de één een kind van God en de andere een geveinsde. De uitkomst staat vooraf vast. Maar hoe houd je de verschillen in de gaten in real life?

'Ik las eens' volstaat niet. Tenzij je de Bijbel bedoelt.

[caprice]

Da's allemaal mooi geredeneerd, maar ze worden beide aangevochten en beide vertroost. En dan heb je nog die Satan.
Wie houdt de boel nu uit elkaar? Wat is echt en wat is vals?
Als theoretisch model is het duidelijk. Je noemt de één een kind van God en de andere een geveinsde. De uitkomst staat vooraf vast. Maar hoe houd je de verschillen in de gaten in real life?

Wat het verschil is? Gods kind wordt vertroost door de prediking, en de geveinsde stelt zichzelf gerust.

[rekcor]

Wat het verschil is? Gods kind wordt vertroost door de prediking, en de geveinsde stelt zichzelf gerust.

Maar hoe kan ik onderscheid maken tussen deze twee opties? En hoe kan ik weten dat dat onderscheid van God komt en niet van mezelf? En hoe kan ik weten dat dat ook niet van mezelf komt, maar van God. Enzovoort, enzovoort.

Een gevolg van jouw redenering is dat je nooit zeker kunt weten of je een kind van God bent of een geveinsde.

[caprice]

Wat het verschil is? Gods kind wordt vertroost door de prediking, en de geveinsde stelt zichzelf gerust.

Maar hoe kan ik onderscheid maken tussen deze twee opties? En hoe kan ik weten dat dat onderscheid van God komt en niet van mezelf? En hoe kan ik weten dat dat ook niet van mezelf komt, maar van God. Enzovoort, enzovoort.

Een gevolg van jouw redenering is dat je nooit zeker kunt weten of je een kind van God bent of een geveinsde.

Jawel, de Heere zelf geeft dat aan. Voor een kind van God is het vaak duister en in de prediking mag het wel eens licht zijn. Voor een geveinsde is het vaak licht dat in de prediking wel eens duister is. Lees ook Jesaja 50: 10 en 11 eens.

[Afgewezen]

We kunnen ons afvragen waar het nu om gaat.
Onze grootste vraag moet toch niet zijn: hoor ik erbij of hoor ik er niet bij?
Het gaat er toch niet om dat je bij jezelf vast kunt stellen: ja hoor, ik hoor erbij, maar dat je Gód hebt leren kennen zoals Hij Zich in Christus openbaart?
Ik heb wel eens de indruk dat dit laatste helemaal niet meer van betekenis is. Of dat je dat 'per conclusie' kunt weten: ik heb dat en dat meegemaakt, dus ik ben een kind van God, o, dan heb ik vrede met God.
Dat lijkt me geen goede ontwikkeling.

[rekcor]

Jawel, de Heere zelf geeft dat aan.

Maar hoe weet ik dat het de Heere is die dat aangeeft, en niet mijn 'veinsende' hart?

Voor een kind van God is het vaak duister en in de prediking mag het wel eens licht zijn. Voor een geveinsde is het vaak licht dat in de prediking wel eens duister is.

Wat bedoel je met 'duister' en 'licht' en waar staat dit in de bijbel?

Lees ook Jesaja 50: 10 en 11 [/I]eens.

Hier namelijk niet. Vers 10 gaat over iemand die, ondanks tegenslagen in zijn leven, blijft vertrouwen op de Heere. Tegenslagen in de zin van:
- Concrete vervolging om Gods/Christus' naam o.a. zoals David die had in zijn leven (zie Psalm 23).
- Het vallen in de zonde, m.a.w. het moeilijke leven van een Christen, vanwege het eigen zondige vlees, de wereld en satan. Deze mensen zullen vertroost woorden. Jesaja 50:10 sluit daarbij precies aan op Romeinen 7:24-25 ("Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods? Ik dank God, door Jezus Christus, onzen Heere.").
Vers 10 gaat dus over gelovigen die ondanks alle moeilijkheden op God blijven vertrouwen.

Vers 11 is vervolgens een waarschuwing voor mensen die dat niet doen.

Ik snap niet wat dit te maken heeft met:

Voor een kind van God is het vaak duister en in de prediking mag het wel eens licht zijn. Voor een geveinsde is het vaak licht dat in de prediking wel eens duister is.

[caprice]

Jawel, de Heere zelf geeft dat aan.

Maar hoe weet ik dat het de Heere is die dat aangeeft, en niet mijn 'veinsende' hart?

Voor een kind van God is het vaak duister en in de prediking mag het wel eens licht zijn. Voor een geveinsde is het vaak licht dat in de prediking wel eens duister is.

Wat bedoel je met 'duister' en 'licht' en waar staat dit in de bijbel?

Lees ook Jesaja 50: 10 en 11 [/I]eens.

Hier namelijk niet. Vers 10 gaat over iemand die, ondanks tegenslagen in zijn leven, blijft vertrouwen op de Heere. Tegenslagen in de zin van:
- Concrete vervolging om Gods/Christus' naam o.a. zoals David die had in zijn leven (zie Psalm 23).
- Het vallen in de zonde, m.a.w. het moeilijke leven van een Christen, vanwege het eigen zondige vlees, de wereld en satan. Deze mensen zullen vertroost woorden. Jesaja 50:10 sluit daarbij precies aan op Romeinen 7:24-25 ("Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods? Ik dank God, door Jezus Christus, onzen Heere.").
Vers 10 gaat dus over gelovigen die ondanks alle moeilijkheden op God blijven vertrouwen.

Vers 11 is vervolgens een waarschuwing voor mensen die dat niet doen.

Ik snap niet wat dit te maken heeft met:

Voor een kind van God is het vaak duister en in de prediking mag het wel eens licht zijn. Voor een geveinsde is het vaak licht dat in de prediking wel eens duister is.

In dit geval kon een preek van ds. J.C. Philpot misschien nog wat licht geven, genaamd 'De erfgenamen des hemels wandelende in de duisternis en de erfgenamen der hel wandelende in het licht', zijnde een stof over Jesaja 50: 10 en 11.

[Tiberius]

In dit geval kon een preek van ds. J.C. Philpot misschien nog wat licht geven, genaamd 'De erfgenamen des hemels wandelende in de duisternis en de erfgenamen der hel wandelende in het licht', zijnde een stof over Jesaja 50: 10 en 11.

Post ff een link, aub.

[caprice]

In dit geval kon een preek van ds. J.C. Philpot misschien nog wat licht geven, genaamd 'De erfgenamen des hemels wandelende in de duisternis en de erfgenamen der hel wandelende in het licht', zijnde een stof over Jesaja 50: 10 en 11.

Post ff een link, aub.

Hij staat nog bij Kool te Ederveen in de catalogus, en verder nog hier.

Helaas kan ik niet meer vinden. Hij staat niet online.

[refo]

Misschien kun je de Bijbel er eens bijpakken.

[Duuk]

In dit geval kon een preek van ds. J.C. Philpot misschien nog wat licht geven, genaamd 'De erfgenamen des hemels wandelende in de duisternis en de erfgenamen der hel wandelende in het licht', zijnde een stof over Jesaja 50: 10 en 11.

Het is gevaarlijk om zomaar conclusies te gaan trekken op basis van een preek van een individu. De tekst geeft iets heel wat anders aan dan een voornamelijk wandelen in het duister.

Zulke conclusies zorgen ervoor dat juist veel in het duister wordt gewandeld. Niet doen dus.

[Bert Mulder]

Even van Dale opgezocht:

hypocriet verwijst naar huichelachtig.

hui·chel·ach·tig (bn.)
1 niet oprecht in zijn bedoelingen, of daarvan blijk gevend => farizees, gemaakt, hypocriet, schijnheilig, voorgewend

Dus blijkt, dat een hypocriet zichzelf alleen houd, als zijnde bezittende. En hij weet drommels goed, dat hij niet bezit, en WIL ook niet bezitten, zoals de farizeers ook niet WILDEN. Anders waren ze wel, met de wijzen uit het oosten, naar Bethlehem gegaan.

[JolandaOudshoorn]

Even van Dale opgezocht:

hypocriet verwijst naar huichelachtig.

hui·chel·ach·tig (bn.)
1 niet oprecht in zijn bedoelingen, of daarvan blijk gevend => farizees, gemaakt, hypocriet, schijnheilig, voorgewend

Dus blijkt, dat een hypocriet zichzelf alleen houd, als zijnde bezittende. En hij weet drommels goed, dat hij niet bezit, en WIL ook niet bezitten, zoals de farizeers ook niet WILDEN. Anders waren ze wel, met de wijzen uit het oosten, naar Bethlehem gegaan.

Dus een geveinsde is iemand die duidelijk de schijn ophoudt en ook dus niet de behoefte heeft om zichzelf gerust te stellen. Die kunnen we dan toch gewoon onder de onbekeerden scharen?

[rekcor]

In dit geval kon een preek van ds. J.C. Philpot misschien nog wat licht geven, genaamd 'De erfgenamen des hemels wandelende in de duisternis en de erfgenamen der hel wandelende in het licht', zijnde een stof over Jesaja 50: 10 en 11.

Dit vind ik geen discussie voeren. Graag wil ik van jou weten wat er mis is met mijn uitleg, die m.i. erg voor de hand ligt als je Jesaja 50:1-11 leest.

[Bert Mulder]

Even van Dale opgezocht:

hypocriet verwijst naar huichelachtig.

hui·chel·ach·tig (bn.)
1 niet oprecht in zijn bedoelingen, of daarvan blijk gevend => farizees, gemaakt, hypocriet, schijnheilig, voorgewend

Dus blijkt, dat een hypocriet zichzelf alleen houd, als zijnde bezittende. En hij weet drommels goed, dat hij niet bezit, en WIL ook niet bezitten, zoals de farizeers ook niet WILDEN. Anders waren ze wel, met de wijzen uit het oosten, naar Bethlehem gegaan.

Dus een geveinsde is iemand die duidelijk de schijn ophoudt en ook dus niet de behoefte heeft om zichzelf gerust te stellen. Die kunnen we dan toch gewoon onder de onbekeerden scharen?

Dat zei ik dan ook:

Moet ik toch zeggen dat ik deze verdeling een beetje geforceerd vindt. Is het natuurlijk zo dat er onbekeerden en geveinsden (hypocrieten) in de kerk zitten. Hoe rangschik (en waarom zou je rangschikken) je de onbekeerden, die niet geveinst zijn? Dat ze alleen naar de kerk gaan omdat het zo hoort? Dat is ook weer een andere manier van veinzen. Van deze hele groep kan je zeggen, dat ze de Zaligmaker niet achten, zolang ze zich niet met ernst tot God bekeren.

Is het ook zo dat er bekommerden in de kerk zitten. Maar waarvandaan komt die bekommering? Is de Heere in hun harten bezig? Want zonder het licht van de Heilige Geest zullen we, van nature nooit bekommerd zijn. Dus dan zouden we die toch onder God's ware volk moeten rekenen, zij het dat ze de geloofsverzekering, in elk geval voor een (groot) gedeelte, missen.

Dan vindt ik toch dat DL 1-16 het troostelijker verwoord, en tegelijkertijd meer waarschuwend voor de onbekeerden:

1-16. Die het levend geloof in Christus, of het zeker vertrouwen des harten, den vrede der consciëntie, de betrachting van de kinderlijke gehoorzaamheid, den roem in God door Christus, in zich nog niet krachtiglijk gevoelen, en nochtans de middelen gebruiken, door welke God beloofd heeft deze dingen in ons te werken, die moeten niet mismoedig worden, wanneer zij van de verwerping horen gewagen, noch zichzelven onder de verworpenen rekenen, maar in het waarnemen der middelen vlijtig voortgaan, naar den tijd van overvloediger genade vuriglijk verlangen, en dien met eerbiedigheid en ootmoedigheid verwachten. Veel minder behoren voor deze leer van de verwerping verschrikt te worden degenen, die ernstiglijk begeren zich tot God te bekeren, Hem alleen te behagen, en van het lichaam des doods verlost te worden, en nochtans in den weg der godzaligheid en des geloofs zo ver nog niet kunnen komen, als zij wel wilden; aangezien de barmhartige God beloofd heeft dat Hij de rokende vlaswiek niet zal uitblussen, en het gekrookte riet niet zal verbreken. Maar deze leer is met recht schrikkelijk voor degenen, die God en Christus den Zaligmaker niet achtende, zichzelven aan de zorgvuldigheden der wereld en aan de wellusten des vleses geheel hebben overgegeven, zolang zij zich niet met ernst tot God bekeren.

Nu is het zo, dat bij ons de prediking gewoonlijk geen apartgezette toepassing heeft. Is in wezen ook niet wat je een "bevindelijke" prediking zou noemen. Wel een Schriftuurlijke, Christus centrale prediking. En God's Woord maakt zelf die separatie. Er zijn tenslotte maar 2 soorten mensen, niet 3 of 4.

Verder dit citaat van Ds. Kersten:

Het is vanwege de zwakke toe-eigening dat het schijnt alsof de schuld nog openstaat, maar je bent reeds vrijgesproken. Ja, ook het zwakste geloof dat meteen weer aangevochten wordt neemt Christus aan, heeft geloofsoefeningen met de Middelaar van het nieuwe verbond. Het hart van zo iemand gaat naar Hem uit en begeert Hem voor eeuwig trouw te blijven en te volgen. Of dat waarheid in het hart is? Dat blijkt uit de dagelijkse strijd, uit het daadwerkelijk kiezen tegen de zonden en de vreugde in het houden van Zijn geboden die goed voor ons zijn.

Alleen die gelovige ziel ervaart niet altijd die gemeenschap met God. Dan is het donker en smeekt ze: Geef mij weder de vreugde Uws heils. Die zekerheid van het gevoel dat er niet altijd is. Het kan soms zo donker zijn dat je aan alles gaat twijfelen: Is het ooit wel echt geweest, anders zou ik toch nooit zo geesteloos zijn en zo vleselijk leven? De remedie: Zie op Christus...jazeker, dat moet je geschonken worden, dat ervaar je wel, maar je weet ook dat er geen andere weg is, dat heb je ook ervaren. De vreugde van het heil kan immers enkel in Christus beleefd worden.

Psalm 62:5 zegt dat zo treffend:
5 In God is al mijn heil, mijn eer,
Mijn sterke rots, mijn tegenweer;
God is mijn toevlucht in het lijden.
Vertrouw op Hem, o volk, in smart,
Stort voor Hem uit uw ganse hart:
God is een toevlucht t' allen tijde.