Bij deze demonstranten voel ik me vreemdeling
Bij deze demonstranten voel ik me vreemdeling
nog zo'n goed artikel in het zelfde kader als haatklimaat.
Als je onderstaand artikel leest dan durf je toch niets meer te zeggen?
Bij deze demonstranten voel ik me vreemdeling
door Imja Nyznayu
In het vliegtuig kon ik ze niet uit mijn gedachten krijgen, dat jochie van een jaar of zeven en het iets oudere meisje. Met een stukje ijzerdraad op zoek naar iets eetbaars op een vuilnisbelt ergens in Centraal-Azië. Het was een warme nazomerdag en ik moest mijn adem inhouden om niet misselijk te worden van de stank.
Ik zag dat het meisje een stuk brood ontdekte, dat ze handig uit de rottende omgeving viste. Ik kon een braakneiging nauwelijks onderdrukken. Meestal kan ik het werk wel loslaten als ik weer onderweg naar huis ben. Deze keer wilde het maar moeilijk lukken. De ernstige gezichtjes bleven me nastaren: 'kijk, een rijke westerling'.
Na de landing op Schiphol word ik dan toch in beslag genomen door het drukke leven in Nederland. Radio en televisie brengen het vaderlandse nieuws. Het komt een beetje onwerkelijk over. ,,Recent onderzoek heeft aangetoond dat ook in de middeninkomens bezuinigd moet worden. Mensen kunnen minder uitgeven aan eten, kleding, uitgaan en vakantie'', hoor ik de verslaggever met een serieuze stem zeggen. En: ,,Steeds meer jongeren hebben schulden, voornamelijk ten gevolge van het vele bellen met een mobiele telefoon.''
Ik zie mensen met petjes en gekleurde shirtjes, die grote woorden spreken over achteruitgang en afbraak. Ik zie zelfs politiemensen schreeuwen om 'aktie'. Politie zou in de landen waar ik een week geleden was, bij een dergelijke demonstratie waarschijnlijk mensen neerschieten.
Een journalist vraagt actievoerders naar hun motieven. Wat ik ervan begrijp, is dat de meesten denken er persoonlijk op achteruit te gaan. Vooral de kans om tot 65 jaar te moeten werken, spoort mensen aan de straat op te gaan. Er worden beledigende woorden geschreeuwd aan het adres van mensen die als overheid over ons gesteld zijn. Er wordt geschreeuwd over 'nieuwe armoede'. Weten deze als clowns uitgedoste mensen eigenlijk wel wat armoede is?
Ontevreden
Ik ga nog even bij oma langs; ze is altijd heel bezorgd als ik op reis ben. Oma heeft alleen AOW en toch wel een beetje bezorgd geworden, vraag ik haar of ze het financieel wel rooien kan. ,,Natuurlijk jongen, ik kan zelfs nog een beetje sparen.'' Ze weet wel dat dat nergens voor nodig is, op haar hoge leeftijd. Maar het zit er zo in. ,,Ik kom wel wat tekort, jongen'', zegt ze. En op mijn vragende blik komt het antwoord: ,,Dankbaarheid.''
Goed, ik moet erkennen dat Nederland geen christelijk land meer is. Dankbaarheid heb je ten opzichte van iemand of Iemand. En als je die Iemand niet (er)kent, waarom zou je dan dankbaar zijn?
Vul dan in: 'tevredenheid'. Ik denk dat tevreden zijn een tamelijk onbekend fenomeen aan het worden is. Ondanks mooie en grote woorden als 'saamhorigheid' en 'solidariteit' was, op de vragen van een journalist, bij de demonstranten niets van die solidariteit met de minder bedeelden in onze samenleving te merken. Negen van de tien mensen liepen daar om puur persoonlijke reden, meestal dus de angst om later langer te moeten werken.
Dit alles heeft voor mij wel een voordeel: het wordt steeds makkelijker me een vreemdeling te voelen hier op deze aarde. Als het goed gaat, willen we er allemaal op vooruitgaan, maar als het wat minder gaat met de economie, zijn we niet bereid om een stapje terug te doen, want alles behoort dan immers tot de eenmaal verworven rechten.
Als we weten dat de buurvrouw het moeilijk heeft, is het makkelijker de straat op te gaan dan zelf haar eens op te zoeken en te helpen. Nee, we moeten al die zorg van 'de overheid' eisen.
Wie is dat eigenlijk, die overheid? Zijn we dat niet allemaal met elkaar, in de democratie? Ik heb geen zin meer om het te horen en er naar te kijken. Mijn gedachten dwalen af naar twee gezichtjes.
Even daarna dringt een radiostem zich weer aan mij op. ,,Wij zullen de overheid tot andere gedachten dwingen!'' Volgens mij leven we in een land waarin we zelf de overheid mogen kiezen. Als we als meerderheid vinden dat de overheid ons niet vertegenwoordigt, kunnen we na vier jaar een andere overheid kiezen. In de gehele wereldgeschiedenis van de mensheid is dat een vrij uniek systeem, waar nog maar relatief kort ervaring mee opgedaan is.
Een land krijgt wat het verdient, waar het zelf voor gekozen heeft. En als ik ons Nederlanders zo bezig zie, denk ik dat we niet veel goeds verdienen.
Wat verdienen wij mensen eigenlijk? En hoe is de verhouding tussen wat we ontvangen en wat we verdienen? Heel wat mensen op de wereld moeten zeven dagen per week meer dan twaalf uur per dag werken, en dan ontvangen ze nog niet genoeg om hun gezin te onderhouden.
Waarom zie ik nou die gezichtjes steeds weer voor me?
De vraag die me nu bezighoudt is: wat kunnen wij, wat kan ík doen om die kinderen te helpen? Wat kan ik doen aan die twee problemen, waarvan ze er zelf maar één beseffen: zij kennen de Here Jezus niet en ze hebben geen eten. Zij niet en miljoenen anderen ook niet.
Ik heb geen antwoord. Ik hoop dat er meer en meer christenen komen die willen en kunnen helpen. Ik hoop dat christenen 'daar' niet tussen liepen, hun tijd te verdoen met na te praten dat we nóg beter verdienen dan we het hebben. Ik hoop, nee, ik bid dat christenen in ons land hun stem niet zó op straat laten horen, maar in de binnenkamer. Om de Here te vragen om inzicht en wijsheid. Zodat christenen duidelijk het voortouw zullen nemen in het streven naar gerechtigheid en barmhartigheid. Dan zal het niet alleen bij stemmen blijven, maar worden ook de handen uit de mouwen gestoken. Voor de ander, de naaste, zodat die door woord en daad tot Christus geleid kan worden. Laten we als christenen daar onze tijd aan besteden.
Imja Nyznayu werkt voor een hulpverleningsorganisatie in Centraal-Azië.
Als je onderstaand artikel leest dan durf je toch niets meer te zeggen?
Bij deze demonstranten voel ik me vreemdeling
door Imja Nyznayu
In het vliegtuig kon ik ze niet uit mijn gedachten krijgen, dat jochie van een jaar of zeven en het iets oudere meisje. Met een stukje ijzerdraad op zoek naar iets eetbaars op een vuilnisbelt ergens in Centraal-Azië. Het was een warme nazomerdag en ik moest mijn adem inhouden om niet misselijk te worden van de stank.
Ik zag dat het meisje een stuk brood ontdekte, dat ze handig uit de rottende omgeving viste. Ik kon een braakneiging nauwelijks onderdrukken. Meestal kan ik het werk wel loslaten als ik weer onderweg naar huis ben. Deze keer wilde het maar moeilijk lukken. De ernstige gezichtjes bleven me nastaren: 'kijk, een rijke westerling'.
Na de landing op Schiphol word ik dan toch in beslag genomen door het drukke leven in Nederland. Radio en televisie brengen het vaderlandse nieuws. Het komt een beetje onwerkelijk over. ,,Recent onderzoek heeft aangetoond dat ook in de middeninkomens bezuinigd moet worden. Mensen kunnen minder uitgeven aan eten, kleding, uitgaan en vakantie'', hoor ik de verslaggever met een serieuze stem zeggen. En: ,,Steeds meer jongeren hebben schulden, voornamelijk ten gevolge van het vele bellen met een mobiele telefoon.''
Ik zie mensen met petjes en gekleurde shirtjes, die grote woorden spreken over achteruitgang en afbraak. Ik zie zelfs politiemensen schreeuwen om 'aktie'. Politie zou in de landen waar ik een week geleden was, bij een dergelijke demonstratie waarschijnlijk mensen neerschieten.
Een journalist vraagt actievoerders naar hun motieven. Wat ik ervan begrijp, is dat de meesten denken er persoonlijk op achteruit te gaan. Vooral de kans om tot 65 jaar te moeten werken, spoort mensen aan de straat op te gaan. Er worden beledigende woorden geschreeuwd aan het adres van mensen die als overheid over ons gesteld zijn. Er wordt geschreeuwd over 'nieuwe armoede'. Weten deze als clowns uitgedoste mensen eigenlijk wel wat armoede is?
Ontevreden
Ik ga nog even bij oma langs; ze is altijd heel bezorgd als ik op reis ben. Oma heeft alleen AOW en toch wel een beetje bezorgd geworden, vraag ik haar of ze het financieel wel rooien kan. ,,Natuurlijk jongen, ik kan zelfs nog een beetje sparen.'' Ze weet wel dat dat nergens voor nodig is, op haar hoge leeftijd. Maar het zit er zo in. ,,Ik kom wel wat tekort, jongen'', zegt ze. En op mijn vragende blik komt het antwoord: ,,Dankbaarheid.''
Goed, ik moet erkennen dat Nederland geen christelijk land meer is. Dankbaarheid heb je ten opzichte van iemand of Iemand. En als je die Iemand niet (er)kent, waarom zou je dan dankbaar zijn?
Vul dan in: 'tevredenheid'. Ik denk dat tevreden zijn een tamelijk onbekend fenomeen aan het worden is. Ondanks mooie en grote woorden als 'saamhorigheid' en 'solidariteit' was, op de vragen van een journalist, bij de demonstranten niets van die solidariteit met de minder bedeelden in onze samenleving te merken. Negen van de tien mensen liepen daar om puur persoonlijke reden, meestal dus de angst om later langer te moeten werken.
Dit alles heeft voor mij wel een voordeel: het wordt steeds makkelijker me een vreemdeling te voelen hier op deze aarde. Als het goed gaat, willen we er allemaal op vooruitgaan, maar als het wat minder gaat met de economie, zijn we niet bereid om een stapje terug te doen, want alles behoort dan immers tot de eenmaal verworven rechten.
Als we weten dat de buurvrouw het moeilijk heeft, is het makkelijker de straat op te gaan dan zelf haar eens op te zoeken en te helpen. Nee, we moeten al die zorg van 'de overheid' eisen.
Wie is dat eigenlijk, die overheid? Zijn we dat niet allemaal met elkaar, in de democratie? Ik heb geen zin meer om het te horen en er naar te kijken. Mijn gedachten dwalen af naar twee gezichtjes.
Even daarna dringt een radiostem zich weer aan mij op. ,,Wij zullen de overheid tot andere gedachten dwingen!'' Volgens mij leven we in een land waarin we zelf de overheid mogen kiezen. Als we als meerderheid vinden dat de overheid ons niet vertegenwoordigt, kunnen we na vier jaar een andere overheid kiezen. In de gehele wereldgeschiedenis van de mensheid is dat een vrij uniek systeem, waar nog maar relatief kort ervaring mee opgedaan is.
Een land krijgt wat het verdient, waar het zelf voor gekozen heeft. En als ik ons Nederlanders zo bezig zie, denk ik dat we niet veel goeds verdienen.
Wat verdienen wij mensen eigenlijk? En hoe is de verhouding tussen wat we ontvangen en wat we verdienen? Heel wat mensen op de wereld moeten zeven dagen per week meer dan twaalf uur per dag werken, en dan ontvangen ze nog niet genoeg om hun gezin te onderhouden.
Waarom zie ik nou die gezichtjes steeds weer voor me?
De vraag die me nu bezighoudt is: wat kunnen wij, wat kan ík doen om die kinderen te helpen? Wat kan ik doen aan die twee problemen, waarvan ze er zelf maar één beseffen: zij kennen de Here Jezus niet en ze hebben geen eten. Zij niet en miljoenen anderen ook niet.
Ik heb geen antwoord. Ik hoop dat er meer en meer christenen komen die willen en kunnen helpen. Ik hoop dat christenen 'daar' niet tussen liepen, hun tijd te verdoen met na te praten dat we nóg beter verdienen dan we het hebben. Ik hoop, nee, ik bid dat christenen in ons land hun stem niet zó op straat laten horen, maar in de binnenkamer. Om de Here te vragen om inzicht en wijsheid. Zodat christenen duidelijk het voortouw zullen nemen in het streven naar gerechtigheid en barmhartigheid. Dan zal het niet alleen bij stemmen blijven, maar worden ook de handen uit de mouwen gestoken. Voor de ander, de naaste, zodat die door woord en daad tot Christus geleid kan worden. Laten we als christenen daar onze tijd aan besteden.
Imja Nyznayu werkt voor een hulpverleningsorganisatie in Centraal-Azië.
"Indien het hier in 't Vaderland zoo gelegen is, dat men de waarheid niet mag spreken, zoo ist er ellendig gesteld. Nochtans zal ik die spreken, zoo lang als mijn oogen open staan."
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
de journalist heeft natuurlijk wel gelijk, maar toch vind ik het altijd een beetje goedkoop om Nederlanders het zwijgen op te leggen met arme kinderen in de derde wereld.
Zo van: niet zeuren dat je je pink moet missen, er zijn er ook die hun hele arm missen.
Toch is het niet prettig als ze je pink eraf zagen. of je nagel eruit trekken.
Zo van: niet zeuren dat je je pink moet missen, er zijn er ook die hun hele arm missen.
Toch is het niet prettig als ze je pink eraf zagen. of je nagel eruit trekken.
Oorspronkelijk gepost door Unionist
de journalist heeft natuurlijk wel gelijk, maar toch vind ik het altijd een beetje goedkoop om Nederlanders het zwijgen op te leggen met arme kinderen in de derde wereld.
Zo van: niet zeuren dat je je pink moet missen, er zijn er ook die hun hele arm missen.
Toch is het niet prettig als ze je pink eraf zagen. of je nagel eruit trekken.
zucht.........................nog goedkoper is jouw reactie:?:?:?:?:?:?
1. er gaat in NL absoluut niemand dood aan de honger
2. begrijp je reactie wel hoor; tensloote liep PerspectieF ook mee zaterdag, en schuift rouvoet bij de oppositie aan.............:sne:sne:sne:sne:sne
goeie zondag verder Unionist
ik ga verder met ND lezen.
had die vandaag gekocht en kreeg zojuist sterke drang om dat artikel ff digitaal te zoeken en hier te plaatsen.
Overigens staat er in de CV Koers van deze maand een intervieuw met Bart jan Spruyt. c'ést tres interessant
"Indien het hier in 't Vaderland zoo gelegen is, dat men de waarheid niet mag spreken, zoo ist er ellendig gesteld. Nochtans zal ik die spreken, zoo lang als mijn oogen open staan."
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Maar Rens, denk je dat Nederlanders er minder van worden om iets in te leveren? Er is immers genoeg om de wereld te voeden???
En zoals al gezegd, het is een overheid door ons gekozen, door God daar geplaatst (of geloven we daar niet meer in...? En dus niet meer in de Bijbel en de drie Formulieren) en moet je dan zo reageren?
Op zich kan ik me indenken dat het heel moeilijk is als je inkomen etc achteruit gaat! Maar moet je daar als Christen aan meedemonsteren?
En zoals al gezegd, het is een overheid door ons gekozen, door God daar geplaatst (of geloven we daar niet meer in...? En dus niet meer in de Bijbel en de drie Formulieren) en moet je dan zo reageren?
Op zich kan ik me indenken dat het heel moeilijk is als je inkomen etc achteruit gaat! Maar moet je daar als Christen aan meedemonsteren?
Dit lijkt me een verstandige opmerking. Hulp projectmatig en ik zou eraan willen toevoegen, liefst via de kanalen van de NGO's zoals zending etc. met hulp van de VN ofzo om uit de handen van de lokale bureaucratie te blijven.Oorspronkelijk gepost door Rens
Dat de hulp aan ontwikkelingslanden drastisch omhoog moet, daar pleit ik al heel lang voor, maar dan wel hulp die projectmatig wordt gegeven.
ik denk hierbij aan de wijze woorden van Mao Tse Tung:
"Heb je honger? Hier heb je en hengel"
De moraal achter deze uitspraak van Mao: geef de mensen in nood de middelen om zélf in hun levensonderhoud te voorzien, ipv domweg geld/voedsel op lange termijn te geven waarvan je bijna verzekerd bent dat het in verkeerde (lees: criminele (staats-) handen terecht komt.
Oorspronkelijk gepost door Rens
In wezen heeft Unionist gelijk in zijn reactie op het bewuste krantenartikel......
wij leven toch niet dáár, maar HIER!
precies JA!:mad::mad::mad:
en omdat wij het geluk hebben dat we niet DAAR leven maar HIER! ( in dit rijke land van materialistische consumerende en zich volvretende hollanders) moeten we daar eeuwig dankbaar voor zijn en onze mond ( voor sommigen bek) eens houden als we wat minder moeten.
Ben je het er niet mee eens? Blijf dan in debat, maar verlaag je niet tot een demonstrant.
quote by england:En zoals al gezegd, het is een overheid door ons gekozen, door God daar geplaatst (of geloven we daar niet meer in...? En dus niet meer in de Bijbel en de drie Formulieren) en moet je dan zo reageren?
Op zich kan ik me indenken dat het heel moeilijk is als je inkomen etc achteruit gaat! Maar moet je daar als Christen aan meedemonsteren?
helemaal mee eens England.
Las gisteren van Johannes Calvijn wat onze opstelling moet zijn naar de burgelijke regering, die zegt heel wat anders dan demonsteren! Het wordt te lang om dat hier allemaal te citeren maar raad aan iedereen aan om van zijn visie hierop eens kennis te nemen! Hoogst actueel.
Rens, de ontwikkelingshulp is weer een hele andere, overigens interessante, discussie.
't gaat nu sec om de questie of demonstreren en staken tegen de huidige kabinetsplannen bezuinigen geoorloofd is.
Nee dus! We hebben het hier VEEL te goed met z´n allen!!
"Indien het hier in 't Vaderland zoo gelegen is, dat men de waarheid niet mag spreken, zoo ist er ellendig gesteld. Nochtans zal ik die spreken, zoo lang als mijn oogen open staan."
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Je moet er geen tegenstelling in zien: Als de overheid van mij de helft afpakt om aan mijn Afrikaanse broeders en zusters te geven en ik ga dan demonstreren, DAN mag je die vergelijking maken. Maar als de overheid moet bezuinigen, wat overigens niemand ontkent, en ze gaan er rücksichtslos met de botte bijl op af terwijl andere misstanden in uitgavenland nog niet met een fluwele handschoen aangepakt worden, zie ik absoluut niet in waarom ik daar mijn stem niet tegen zou mogen verheffen.
En als de overheid niet luistert naar fatsoenlijk geuite bezwaren vanuit de opppositie, de diverse belangengroepen van gehandicapten en chronisch zieken en de vakbonden, als zij allerlei alternatieven hooghartig van de tafel schuift, mag de bevolking dan niet de straat op om dit kabinet te laten zien dat het maatschappelijk verzet erg groot is?
Is het dan reëel om met hongerend Afrika op de proppen te komen?
Stel: de staat wil de A1 tussen Devneter en Apeldoorn verbreden. Daar woon ik vlakbij en ze willen graag mijn voortuin onteigenen. Als ik daar tegen in het verweer kom, is het toch geen vergelijking om te zeggen: ach, mensen in de sloppenwijken van Rio hebben zelfs geen huis?
Daar gaat het op dat moment helemaal niet om.
En als de overheid niet luistert naar fatsoenlijk geuite bezwaren vanuit de opppositie, de diverse belangengroepen van gehandicapten en chronisch zieken en de vakbonden, als zij allerlei alternatieven hooghartig van de tafel schuift, mag de bevolking dan niet de straat op om dit kabinet te laten zien dat het maatschappelijk verzet erg groot is?
Is het dan reëel om met hongerend Afrika op de proppen te komen?
Stel: de staat wil de A1 tussen Devneter en Apeldoorn verbreden. Daar woon ik vlakbij en ze willen graag mijn voortuin onteigenen. Als ik daar tegen in het verweer kom, is het toch geen vergelijking om te zeggen: ach, mensen in de sloppenwijken van Rio hebben zelfs geen huis?
Daar gaat het op dat moment helemaal niet om.
Toch kan het voor heel veel Nederlanders helemaal geen kwaad om daar eens te kijken. Het is misschien raar om anderen het zwijgen op te leggen met het argument: ga maar eens in ontwikkelingslanden kijken; maar ik geloof dat, als je daar zelf een keer bent geweest, je veel minder moeite doet om hier nog te demonstreren. Los van het feit of het terecht is of niet. En dat kan voor een heel groot deel van de blèrende en (beledigende) posterzwaaiende mensen helemaal geen kwaad.Oorspronkelijk gepost door Unionist
Je moet er geen tegenstelling in zien: Als de overheid van mij de helft afpakt om aan mijn Afrikaanse broeders en zusters te geven en ik ga dan demonstreren, DAN mag je die vergelijking maken. Maar als de overheid moet bezuinigen, wat overigens niemand ontkent, en ze gaan er rücksichtslos met de botte bijl op af terwijl andere misstanden in uitgavenland nog niet met een fluwele handschoen aangepakt worden, zie ik absoluut niet in waarom ik daar mijn stem niet tegen zou mogen verheffen.
En als de overheid niet luistert naar fatsoenlijk geuite bezwaren vanuit de opppositie, de diverse belangengroepen van gehandicapten en chronisch zieken en de vakbonden, als zij allerlei alternatieven hooghartig van de tafel schuift, mag de bevolking dan niet de straat op om dit kabinet te laten zien dat het maatschappelijk verzet erg groot is?
Is het dan reëel om met hongerend Afrika op de proppen te komen?
Stel: de staat wil de A1 tussen Devneter en Apeldoorn verbreden. Daar woon ik vlakbij en ze willen graag mijn voortuin onteigenen. Als ik daar tegen in het verweer kom, is het toch geen vergelijking om te zeggen: ach, mensen in de sloppenwijken van Rio hebben zelfs geen huis?
Daar gaat het op dat moment helemaal niet om.
gaan we nou hier redenen voor verzinnen waarom dit artikel niet van toepassing is op de huidige situatie van protest en demonstraties.????????
zoals ik eerder opmerkte:
Ben je het er niet mee eens? Blijf dan in debat, maar verlaag je niet tot een demonstrant.
dan moet je je schamen:$:$:$:$:$
en dit artikel in je achterhoofd houde........
zoals ik eerder opmerkte:
Ben je het er niet mee eens? Blijf dan in debat, maar verlaag je niet tot een demonstrant.
dan moet je je schamen:$:$:$:$:$
en dit artikel in je achterhoofd houde........
"Indien het hier in 't Vaderland zoo gelegen is, dat men de waarheid niet mag spreken, zoo ist er ellendig gesteld. Nochtans zal ik die spreken, zoo lang als mijn oogen open staan."
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Waarom verlaag je jezelf als je de straat opgaat in protest? Is dat in welke democratie dan ook geen algemeen geaccepteerd uitingsmiddel?
Hebben de christenen het ook niet gedaan rond de euthanasiewetgeving? Goed, ze droegen geen spandoeken en ze noemden het een "waardig protest", naar verder was het gewoon een laten zien hoeveel mensen er achter een bepaalde mening staan. En dat geldt m.i. ook voor allerhande petities en handtekeningenacties. Dat is toch ook geen debat?
Functioneert het debat ttrouwens nog wel in ons semi-monistische stelsel? Het regeerakkoord is en blijft heilig, dus wat de oppostiie inbrengt, veel meer dan kanttekeningen worden er niet gewijzigd.
Hebben de christenen het ook niet gedaan rond de euthanasiewetgeving? Goed, ze droegen geen spandoeken en ze noemden het een "waardig protest", naar verder was het gewoon een laten zien hoeveel mensen er achter een bepaalde mening staan. En dat geldt m.i. ook voor allerhande petities en handtekeningenacties. Dat is toch ook geen debat?
Functioneert het debat ttrouwens nog wel in ons semi-monistische stelsel? Het regeerakkoord is en blijft heilig, dus wat de oppostiie inbrengt, veel meer dan kanttekeningen worden er niet gewijzigd.
Ik ben het wel met Unisionist eens. In Nederland bestaat namelijk wel degelijk armoede.Billy schreef:Oorspronkelijk gepost door Unionist
de journalist heeft natuurlijk wel gelijk, maar toch vind ik het altijd een beetje goedkoop om Nederlanders het zwijgen op te leggen met arme kinderen in de derde wereld.
Zo van: niet zeuren dat je je pink moet missen, er zijn er ook die hun hele arm missen.
Toch is het niet prettig als ze je pink eraf zagen. of je nagel eruit trekken.
zucht.........................nog goedkoper is jouw reactie:?:?:?:?:?:?
1. er gaat in NL absoluut niemand dood aan de honger
2. begrijp je reactie wel hoor; tensloote liep PerspectieF ook mee zaterdag, en schuift rouvoet bij de oppositie aan.............:sne:sne:sne:sne:sne
goeie zondag verder Unionist
ik ga verder met ND lezen.
had die vandaag gekocht en kreeg zojuist sterke drang om dat artikel ff digitaal te zoeken en hier te plaatsen.
Overigens staat er in de CV Koers van deze maand een intervieuw met Bart jan Spruyt. c'ést tres interessant
Bij armoede denken wij al snel aan een plaggen hutje op de hei en geen eten op de plank. Armoede moet je echter altijd in z'n tijd plaatsen. Idd heeft iedereen vandaag de dag wel te eten maar als je als gezinnetje nog nooit in een dierentuin bent geweest omdat dat echt te duur is dan is er wel degelijk sprake van armoede.