: Dan behoor je dus niet tot wat ik de diehards noem. Ik bedoel hen die ab-so-luut niet van minpuntjes willen weten en alles bij voorbaat goedkeuren wat er gebeurt.Tiberius schreef:Ik weet niet of je mij onder die GerGem-diehards schaart.Unionist schreef:Bij de GerGem-diehards merk ik nooit een fiezeltje zelfkritiek.
Maar dat er misstanden in de GerGem zijn, hoef je mij niet te vertellen.
En wat de misstanden in de GerGem zijn, hoef je mij ook niet te vertellen.
---
Toch ....
Gergem diehard lijkt mi. ook enigszins op het verheerlijken van een kerkverband op zich, en daardoor ook fout.Unionist schreef:Dan behoor je dus niet tot wat ik de diehards noem. Ik bedoel hen die ab-so-luut niet van minpuntjes willen weten en alles bij voorbaat goedkeuren wat er gebeurt.Tiberius schreef:Ik weet niet of je mij onder die GerGem-diehards schaart.Unionist schreef:Bij de GerGem-diehards merk ik nooit een fiezeltje zelfkritiek.
Maar dat er misstanden in de GerGem zijn, hoef je mij niet te vertellen.
En wat de misstanden in de GerGem zijn, hoef je mij ook niet te vertellen.
---
Toch ....
Absoluut.Dathenum schreef:Ik neem aan dat je een voorstander ben van het bevel tot bekering en geloof, zoals de Dortse Leeregels dat formuleren (en dat bevel is geen vrome wens, maar ook echt een bevel):Da Capo schreef:Het is de vraag hoe we het geloof zien. Zien we, zoals God zelf zegt, als een gave van God (Ef. 2:8 ), of zien we het als een activiteit van onszelf.
Absoluut.Dathenum schreef: Voorts is de belofte des Evangelies, dat een iegelijk, die in den gekruisigden Christus gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe; welke belofte aan alle volken en mensen, tot welke God naar Zijn welbehagen Zijn Evangelie zendt, zonder onderscheid moet verkondigd en voorgesteld worden, met bevel van bekering en geloof.
Geloof je niet dat als een arminiaanse prediking dit bevel tot geloof en bekering ook brengt (eenzeidig misschien, verwaterd, maar toch aanwezig), God dit kan zegenen met zijn Heilige Geest en daar Zijn zegen aan kan verbinden?
Het spanningsveld tussen de 100% verantwoordelijkheid van de mens en het 100%, eenzijdig werk van God, is iets waar velen over vallen.Dathenum schreef: Uiteraard is het geloof geen werk, in de zin dat we door te geloven iets kunnen verdienen. Geloven is het als uitgewerkte, arme, schuldige zondaar komen tot Christus, en alles van Hem verwachten. Maar dat is hoewel het een gave is toch een activiteit. Hoewel de bekering van de verloren zoon eenzeidig Godswerk was, lag de plciht om te komen bij hem. De vader kwam hem niet ophalen, maar stond bij het hek te wachten. Als een arminiaan zo komt tot Christus (ondanks zijn andere visie op waarom hij gekomen is), is het bij hem dan geen gave van God, en is hij dan per definitie een ongelovige?
Ik wil geen arminiaanse doctrine goedpraten, want dit kan destructief zijn (net zoals hypercalvinisme destructief kan zijn). Maar ik geloof absoluut niet dat een arminiaan (of een hypercalvinist) per definitie een ongelovige is.
Dan zijn we het daar helemaal over eens. Inderdaad erg mooi hoe je dat voorbeeld van die bedelaar beschrijft. Zo krijgt God alle eer (wie roemt, roeme in de Heere!).Da Capo schreef:Het voorbeeld van de bedelaar vind ik zelf erg mooi. Een bedelaar moet zijn hand ophouden (in die zin een activiteit). Die hand moet leeg zijn, anders komt er niks in. Maar dat er wat in die hand komt is niet omdat hij zijn hand ophoud, maar is afhankelijk van diegenen die langskomen en er wat in willen stoppen. Het beeld zal duidelijk zijn, met die kantekening dat God gewillig is om er 'wat in te stoppen'.
Waar staat dat de bekering van de verloren zoon een eenzijdig Godswerk was? Ik zie dat die jongen weg gaat, zijn geld opmaakt aan allerlei dingen en in de moeilijke periode in een varkenshok opeens berouw krijgt en denkt: Ik had het vroeger altijd goed..... ik zal teruggaan naar mijn vader. Natuurlijk is het Gods liefde die ons trekt.... maar daarom moeten we nog wel in beweging komen. En dat is wat er gezegd werd. Als wij niet in beweging komen en onze talenten in de grond begraven worden gebeurt er echt niets mee.... als wij niet arbeiden in de wijngaard gebeurt er niks. Als wij geen vrucht dragen worden we zelfs van de boom verwijderd.Uiteraard is het geloof geen werk, in de zin dat we door te geloven iets kunnen verdienen. Geloven is het als uitgewerkte, arme, schuldige zondaar komen tot Christus, en alles van Hem verwachten. Maar dat is hoewel het een gave is toch een activiteit. Hoewel de bekering van de verloren zoon eenzeidig Godswerk was, lag de plciht om te komen bij hem. De vader kwam hem niet ophalen, maar stond bij het hek te wachten. Als een arminiaan zo komt tot Christus (ondanks zijn andere visie op waarom hij gekomen is), is het bij hem dan geen gave van God, en is hij dan per definitie een ongelovige?
Dortse Leerregels 2-7: Maar zovelen als waarachtiglijk geloven, en door den dood van Christus van de zonden en het verderf verlost en behouden worden, die genieten deze weldaad alleen uit Gods genade, hun van eeuwigheid in Christus gegeven, welke genade Hij niemand schuldig is.Marnix schreef:Waar staat dat de bekering van de verloren zoon een eenzijdig Godswerk was? Ik zie dat die jongen weg gaat, zijn geld opmaakt aan allerlei dingen en in de moeilijke periode in een varkenshok opeens berouw krijgt en denkt: Ik had het vroeger altijd goed..... ik zal teruggaan naar mijn vader. Natuurlijk is het Gods liefde die ons trekt.... maar daarom moeten we nog wel in beweging komen. En dat is wat er gezegd werd. Als wij niet in beweging komen en onze talenten in de grond begraven worden gebeurt er echt niets mee.... als wij niet arbeiden in de wijngaard gebeurt er niks. Als wij geen vrucht dragen worden we zelfs van de boom verwijderd.
Ik geef dat gerust toe.Marnix schreef:Hoewel menzen dit nooit zullen toegeven en vaak ook niet zullen zien, doen ze dit vaak onderbewust wel. Jezelf hoger achten dan je naaste, jou kerkverband hoger achten dan andere kerkverbanden.
Volgens mij heb je mijn postings niet gelezen, want ik beweer helemaal niet dat de mens geen verantwoordelijkheid heeft. Het tegendeel zelfs.Marnix schreef:Tja... daarmee had ze zoon nog wel een eigen verantwoordelijkheid..... Kom je weer uit op het verantwoordelijkheid vs. eenzijdig Godswerk... het een sluit het ander niet uit... God verandert ons maar daarmee moeten we nog wel in beweging komen.... en ons geloof uit onze werken tonen. Anders is het dood.
Gelijkenis verloren zoon is er een uit een drieluik: de verloren penning, het verdwaalde schaap en de verloren zoon. Beelden het werk van de Geest, Christus en de Vader ieder voor zich uit. In de gelijkenis van de verloren zoon gaat het dan ook eigenlijk om de genadige vader. De zoon op weg terug naar huis werd in het licht van de andere gelijkenissen op de schouders van Jezus gedragen als een verdwaalt lammetje.Marnix schreef:Waar staat dat de bekering van de verloren zoon een eenzijdig Godswerk was? Ik zie dat die jongen weg gaat, zijn geld opmaakt aan allerlei dingen en in de moeilijke periode in een varkenshok opeens berouw krijgt en denkt: Ik had het vroeger altijd goed..... ik zal teruggaan naar mijn vader. Natuurlijk is het Gods liefde die ons trekt.... maar daarom moeten we nog wel in beweging komen. En dat is wat er gezegd werd. Als wij niet in beweging komen en onze talenten in de grond begraven worden gebeurt er echt niets mee.... als wij niet arbeiden in de wijngaard gebeurt er niks. Als wij geen vrucht dragen worden we zelfs van de boom verwijderd.Uiteraard is het geloof geen werk, in de zin dat we door te geloven iets kunnen verdienen. Geloven is het als uitgewerkte, arme, schuldige zondaar komen tot Christus, en alles van Hem verwachten. Maar dat is hoewel het een gave is toch een activiteit. Hoewel de bekering van de verloren zoon eenzeidig Godswerk was, lag de plciht om te komen bij hem. De vader kwam hem niet ophalen, maar stond bij het hek te wachten. Als een arminiaan zo komt tot Christus (ondanks zijn andere visie op waarom hij gekomen is), is het bij hem dan geen gave van God, en is hij dan per definitie een ongelovige?
En zo begint het hoofdstuk:Kislev schreef:Gelijkenis verloren zoon is er een uit een drieluik: de verloren penning, het verdwaalde schaap en de verloren zoon. Beelden het werk van de Geest, Christus en de Vader ieder voor zich uit. In de gelijkenis van de verloren zoon gaat het dan ook eigenlijk om de genadige vader. De zoon op weg terug naar huis werd in het licht van de andere gelijkenissen op de schouders van Jezus gedragen als een verdwaalt lammetje.Marnix schreef:Waar staat dat de bekering van de verloren zoon een eenzijdig Godswerk was? Ik zie dat die jongen weg gaat, zijn geld opmaakt aan allerlei dingen en in de moeilijke periode in een varkenshok opeens berouw krijgt en denkt: Ik had het vroeger altijd goed..... ik zal teruggaan naar mijn vader. Natuurlijk is het Gods liefde die ons trekt.... maar daarom moeten we nog wel in beweging komen. En dat is wat er gezegd werd. Als wij niet in beweging komen en onze talenten in de grond begraven worden gebeurt er echt niets mee.... als wij niet arbeiden in de wijngaard gebeurt er niks. Als wij geen vrucht dragen worden we zelfs van de boom verwijderd.Uiteraard is het geloof geen werk, in de zin dat we door te geloven iets kunnen verdienen. Geloven is het als uitgewerkte, arme, schuldige zondaar komen tot Christus, en alles van Hem verwachten. Maar dat is hoewel het een gave is toch een activiteit. Hoewel de bekering van de verloren zoon eenzeidig Godswerk was, lag de plciht om te komen bij hem. De vader kwam hem niet ophalen, maar stond bij het hek te wachten. Als een arminiaan zo komt tot Christus (ondanks zijn andere visie op waarom hij gekomen is), is het bij hem dan geen gave van God, en is hij dan per definitie een ongelovige?
