Gebedssamenkomsten

[Grace]

REVIVING THE CHURCH PRAYER MEETING

“We shall never see much change for the better in our churches in general until the prayer meeting occupies a higher place in the esteem of Christians.” wrote Charles Spurgeon in “Only A Prayer Meeting.”

The regular meeting of members of a congregation for the express purpose of uniting in earnest prayer is becoming rare in the average church. Many churches no longer even schedule prayer meetings, and in those churches that do, typically less than 10% of the members would participate.

In all too many churches, prayer meetings have become dull, cold and lifeless, lacking in Biblical focus and missionary purpose.

THE BAROMETER OF OUR SPIRITUAL LIFE

Erroll Hulse in “The Vital Place of the Prayer Meeting” writes: “You can tell with a fair degree of accuracy what the church is like by the demeanor or substance of the weekly prayer meeting. Is there genuine evangelistic concern? If so, it will be expressed in the prayers. Is there a heartfelt longing for the conversion of unconverted family members? If so, that is sure to surface. Is there a world vision and a fervent desire for Revival and the Glory of our Redeemer among the nations of the world? Such a burden cannot be suppressed…Intercession in the prayer meeting will soon reveal a loving church that cares for those who are oppressed and weighed down with trials and burdens. Those bearing trials too painful or personal to be described in public will nevertheless find comfort in the prayer meeting, for there the Holy Spirit is especially at work.”

Matthew Henry wrote: “When God designs mercy, He stirs up prayer.”

Peter Masters in “The Power of the Prayer Meeting” writes: “In the prayer gathering preoccupation with ourselves as individual believers slips away, and we become a group of people longing for the blessing of others, and for the prospering of the cause. In the prayer gathering we are refined and honed… It cements unions and promotes respect… the church that prays together, stays together.”

Jonathan Edwards in: “A Call to United, Extraordinary Prayer” writes: “Prayerfulness is the natural response of a heart that is fully caught up in all Christ is to us and for us, over us and within us, through us and before us and upon us. Christ defines our agenda in prayer. Christ opens up the door to Heaven to present our prayers…Christ is the ultimate answer to all our prayers.”

Jonathan Edwards also encouraged children’s prayer meetings: “God, in His Word, has shown a remarkable regard to little children. Never was there such a glorious work amongst persons in their childhood…He has been pleased, and in a wonderful manner, to perfect praise out the mouths of babes and sucklings; and many of them have more of that knowledge and wisdom that please Him, and rendered their religious worship acceptable, than many of the great and learned men of the world….”

The Lord Jesus promised: “If two of you shall agree on earth as touching anything that they shall ask, it shall be done for them of My Father which is in Heaven. For where two or three are gathered together in My Name, there am I in the midst of them.” Matthew 18:19 – 20

Before the Day of Pentecost, the disciples “all continued with one accord in prayer and supplication…” Acts 1:14. After Pentecost, the disciples continued steadfastly “in the Apostle’s Doctrine and fellowship and in breaking of bread, and in prayers.” Acts 2:42

When the church was afflicted by fierce persecution, “they raised their voice to God with one accord…” Acts 4:24

The first church in Europe was born in a women’s prayer meeting (Acts 16:13 – 15). When Paul and Silas were arrested, they held a midnight prayer meeting in jail (Acts 16:22 – 26).

During the time of the Reformation, churches often held daily services for preaching and prayer, every morning and every evening. During the severe persecution in Sudan, many churches held daily prayer meetings  each morning and evening. Some of the fastest church growth in recent years has taken place in South Korea where most church members consistently participate in early morning prayer meetings – daily.

“If it is true that the kind of piety in a church rises no higher than it manifests itself in a prayer meeting, so that here, has one a barometer. All changes in spiritual life are faithfully recorded, then certainly too much attention cannot be given, by both the pastor and people, to the conducting of the prayer meeting.” (Lewis Thompson “The Prayer Meeting and Its Improvement” 1878).

REVIVALS BEGIN IN PRAYER MEETINGS

Those who conscientiously and habitually participate in prayer meetings “experience more sweet and pure delight in the very exercise…grow more rapidly and steadily in grace… become the most devotional, active and useful Christians… and become the life and soul, as it were, of the church.” (Edwin Hatfield “The Social Prayer Meeting” 1844).

Dr. Joel Beeke in “Attending Prayer Meetings” challenges: “If every God fearing family, in every God honouring church around the world took the congregational prayer meeting seriously, what impact would that have around the globe? I believe that Scripture and Church history teaches us that the future of our children, our family, our church, and our nations depends on God’s people storming the mercy seat together. Prayer is the normal means that God uses to shower His Heavenly blessings upon the earth…. We customarily record our appointments on our calendar. Will you not mark your church prayer meetings on your calendar as engagements of the highest priority for your entire family? Will you not prepare for them and try to bring a friend or two with you? Let us treasure prayer meetings. Let us engage in it with all our heart, remembering that Revivals usually begin with prayer meetings.”

Prayerlessness is a root sin. God acts in answered prayer. Prayer is the price of spiritual success. Prayer is to the soul what breathing is to the body. If you are too busy to pray then you are busier than God wants you to be. There is nothing beyond the reach of prayer – except that which is outside of the Will of God.

“For this reason I bow on my knees to the Father of our Lord Jesus Christ, for whom the whole family in Heaven and earth is named, that He would grant you, according to the riches of His glory, to be strengthened with might through His Spirit in the inner man, that Christ may dwell in your hearts through faith; that you, being rooted and grounded in love, may be able to comprehend with all the saints what is the width and length and depth and height – to know the love of Christ which passes knowledge; that you may be filled with all the fullness of God. Now to Him who is able to do exceeding abundantly above all that we ask or think according to His power that works in us, to Him be glory in the church by Christ Jesus to all generations, forever and ever. Amen.” Ephesians 3:14 – 21
------------------------------------------------------------

Waarom kennen onze kerken en gemeenten(ik spreek tot alle kerken) geen geïntegreerde gebedssamenkomsten in het kerkelijke leven. De meeste kerken in het buitenland hebben de prayer-meetings. Waar zijn ze bij ons gebleven? Zijn ze er ooit geweest? De quotes van voorgangers uit heden en verleden laten ook juist het belang zien daarvan. Waarom kennen wij ze niet? Zien we het belang er van in? Ik pleit dus voor prayermeetings in de kerk of gemeente, als een vaste samenkomst, bijvoorbeeld op woensdagavond ofzo. Graag jullie mening.

[memento]

Prayer meetings zijn in bijna alle kerken waar ze gehouden worden of werden, alleen toegankelijk voor gelovigen. Met name de baptisten hadden prayer meetings hoog staan, zoals ook blijkt uit het lijstje geciteerde predikanten hierboven.

In volkskerken heeft het nooit echt geleefd. Waarschijnlijk vanwege de hoge(re) mate van 'kaf onder het koren'..

[Grace]

Prayer meetings zijn in bijna alle kerken waar ze gehouden worden of werden, alleen toegankelijk voor gelovigen. Met name de baptisten hadden prayer meetings hoog staan, zoals ook blijkt uit het lijstje geciteerde predikanten hierboven.

In volkskerken heeft het nooit echt geleefd. Waarschijnlijk vanwege de hoge(re) mate van 'kaf onder het koren'..

Zitten er geen gelovigen in de volkskerk? Was Jonathan Edwards een Baptist? Wat wil je hiermee zeggen? Dan maar niet praktiseren?

[memento]

Zitten er geen gelovigen in de volkskerk?

Natuurlijk wel. Alleen de kracht van een prayer meeting ligt m in het feit van Gods kinderen bij elkaar in besloten kring, samen biddend en smekend. Bij baptistengemeenten, waar men alleen ná bekering lid kan worden, is dit makkelijker te organiseren dan in een kerk waar iedereen lid is.

Was Jonathan Edwards een Baptist?

Jepz. Op latere leeftijd heeft hij, na veel nadenken, zijn doopsvisie gewijzigd, en is baptist geworden.

Wat wil je hiermee zeggen? Dan maar niet praktiseren?

Nee, dat niet. Alleen ik denk dat het goed is om het een besloten bijeenkomst, alleen voor Gods kinderen, te maken. En dat gaat in NL de nodige problemen opleveren.

[Dathenum]

In schotland hebben de presbyterianen ook prayermeetings. Het zijn dus niet alleen baptisten die dit praktiseren.

[Miscanthus]

Alleen ik denk dat het goed is om het een besloten bijeenkomst, alleen voor Gods kinderen, te maken. En dat gaat in NL de nodige problemen opleveren.

De kerk bestaat uit kinderen van God, waaronder ook huichelaars zitten. En iedereen die wil bidden die is toch welkom? (huichelaar of niet).

[Dathenum]

De kerk bestaat uit kinderen van God, waaronder ook huichelaars zitten

Dat is inderdaad in overeenstemming met de Nederlandse Geloofsbelijdenis:

Wij geloven dat men wel naarstiglijk en met goede voorzichtigheid, uit den Woorde Gods, behoort te onderscheiden welke de ware Kerk zij; aangezien alle sekten die heden ten dage in de wereld zijn, zich met den naam der Kerk bedekken. Wij spreken hier niet van het gezelschap der hypocrieten, welke in de Kerk onder de goeden vermengd zijn, en intussen van de Kerk niet zijn, hoewel zij naar het lichaam in haar zijn; maar wij zeggen dat men het lichaam en de gemeenschap der ware Kerk onderscheiden zal van alle sekten welke zeggen dat zij de Kerk zijn.

[Miscanthus]

Zitten er geen gelovigen in de volkskerk?

Natuurlijk wel. Alleen de kracht van een prayer meeting ligt m in het feit van Gods kinderen bij elkaar in besloten kring, samen biddend en smekend. Bij baptistengemeenten, waar men alleen ná bekering lid kan worden, is dit makkelijker te organiseren dan in een kerk waar iedereen lid is..

Wie tot God komt, moet geloven dat HIj is. Volgens mij maak je hier een oneigenlijk onderscheid

[helma]

Matthew Henry zegt hele mooie dingen over het gezamenlijk bidden
bij de tekst: Indien er twee van u samenstemmen en Waar twee of drie in Mijn Naam vergaderd zijn.
(Matth 18:19,20)
o.a.: "Zij zullen Gods aangezicht niet tevergeefs zoeken. Wij hebben in de Schrift vele beloften van een genadige verhoring van het gebed des geloofs; maar deze belofte hier geeft een bijzondere aanmoediging voor het verenigd bidden............"
".........Als zij zich verenigen in dezelfde bede, als zij volgens afspraak samenkomen en zich voor de troon der genade stellen met een bijzondere boodschap, of wel, als zij, hoewel op een afstand van elkander, overeenkomen omtrent een bijzondere zaak, die zij van God begeren, dan zullen zij wél slagen.
Behalve dat God in het algemeen acht slaat op de gebeden der heiligen, is Hem hun eenheid en gemeenschap in het gebed zeer bijzonder welbehaaglijk."

Echt de moeite waard om het hele stuk eens te lezen.

[Unionist]

In baptistengemeenten in Engeland heb ik geregeld prayer meetings meegemaakt. Die waren voor iedereen toegankelijk, maar alleen de gedoopte mannen deden het publiek gebed.

[fallen king]

Het is belangrijk dat mensen ervan overtuigd raken hoe bijbels een gebedsbijeenkomst is.
En een gebedsbijeenkomst van de gemeente moet toch ook in Nederland mogelijk zijn? Zoals Unionist het hieronder noemt, heb ik het ook wel meegemaakt, hoewel de vrouwen dan ook mochten bidden. Zo is het denk ik goed.

[uitgeworpen]

Het is belangrijk dat mensen ervan overtuigd raken hoe bijbels een gebedsbijeenkomst is.
En een gebedsbijeenkomst van de gemeente moet toch ook in Nederland mogelijk zijn? Zoals Unionist het hieronder noemt, heb ik het ook wel meegemaakt, hoewel de vrouwen dan ook mochten bidden. Zo is het denk ik goed.

Stel: bij mij in de gemeente zijn geen gebedsbijeenkomsten maar ik smeek de Heere persoonlijk op 'gezette tijden' thuis of Hij een herleving wil geven in kerkelijk Nederland.
Heeft mijn gebed dan wel zin of moeten er persé zulke meetings komen?

[Marnix]

Natuurlijk heeft dat zin.... maar samen bidden is behoorlijk Bijbels (denk bijv. aan de gemeente in Jeruzalem die bijeenkomt om te bidden voor Petrus, als hij gevangengenomen is.)

Het is fijn om dat samen te kunnen doen... want geloven doe je samen... dat is toch het doel van gemeentezijn? Dan is het toch ook logisch dat je samen bidt?

[zinleving]

Volgens mij kan je dat 'behoorlijk' weglaten.

Voor God maakt het niet uit of je samen of alleen bidt. Over beide staan mooie dingen / beloften in de bijbel.

Voor jezelf denk ik wel:
Bij het 'alleen' bidden kan je iets ervaren van gemeenschap met andere christen, ondanks dat zij niet lijfelijk aanwezig zijn (maar dat heb ik lang niet altijd).
Mijn ervaring is dat wanneer ik 'alleen' bid het accent sterker ligt op mijn relatie met God / Gods werk in mijn leven.

Wanneer we samen bidden leg je je hart niet alleen open naar God, maar ook naar elkaar, en dat is heel kwetsbaar en mooi.
Elkaar bij de troon van God brengen is telkens weer bijzonder.
Elkaar vertrouwen is voor mij heel belangrijk. En ik moest het ook leren...

[fallen king]

Ja, met het spreken over gebedssamenkomsten wil ik zeker niet zeggen dat persoonlijk gebed minder waarde heeft ofzo. Het is juist ook heel belangrijk dat wij een persoonlijk gebedsleven kennen.
Maar ook het gezamenlijk bidden zie ik als een opdracht van God, die wij niet mogen nalaten. Jezus heeft er zelf zo'n heerlijke belofte aan verbonden!