Leeruitspraken 1931 toevoeging of onderstreping?

[Klavier]

Terug naar het onderwerp: het verbond!

Daarom:
Geloven met het verstand, voor iedere hoorder van het Evangelie zonder excuus van kan niet, wil niet etc:
Gedurig alle genademiddelen waarnemen. Bidden en smeken om genade. Pleiten op het Verbondsteken op je voorhoofd. Pleiten op Gods Eigen Woord.

Dan twijfel ik niet, dan doet de Heere wat Hij belooft heeft.

Als ik nou 'pleit', doet de Heere 'wat Hij beloofd' heeft: arminianisme in een gereformeerd jasje.
Pleiten is geloofswerk. Laten we dat vasthouden.

Afgewezen, Wat adviseer jij een ongelovige die zegt niet te kunnen geloven?

[limosa]

Als ik nou 'pleit', doet de Heere 'wat Hij beloofd' heeft: arminianisme in een gereformeerd jasje.
Pleiten is geloofswerk. Laten we dat vasthouden.

Je schiet door. De gedoopte ongelovige mag wel zeker pleiten op de beloften die in de doop zijn bedoeld. Die beloften zijn geen lege huls en de doop is maar niet een verhaaltje. Gods beloften zijn vol van Zijn liefde voor zondaren en de doop is een teken en zegel daarvan.

Hij, Die u roept, is getrouw, Die het ook doen zal. Als God dat ons zegt in Zijn woord mogen we daar op pleiten.

[Klavier]

Als ik nou 'pleit', doet de Heere 'wat Hij beloofd' heeft: arminianisme in een gereformeerd jasje.
Pleiten is geloofswerk. Laten we dat vasthouden.

Afgewezen,

Hier hier heb ik eens over nagedacht. Een nachtje over geslapen.
De vraag die overblijft is hoe jij op het Arminiaanse komt.
Je bent geen hyper-calvinist, zover ik weet.
Maar alles wat een ongelovige doet om TOT geloof te komen lijk je hier tot Arminiaans te benoemen. Het arminiaanse zit niet in het actieve, maar het toeschrijven van het actieve aan de mens.
Als je dat uit het oog verliest wordt je hyper-calvinist.
Ik zou graag willen dat je het inhoudelijk toelicht. Een enkel dogmatische diskussie is goed, maar niet als het een praktijk van de prediking oplevert waarin de ongelovige alleen maar hoort: Geloof. Dat weet die ongelovige al wel.
Dat is de vraag niet. De vraag is: HOE?
Je zult deze vraag inhoudelijk moeten beantwoorden of je vorige post moeten nuanceren. Wat er nu ligt kan niet.

[uitgeworpen]

Terug naar het onderwerp: het verbond!

Daarom:
Geloven met het verstand, voor iedere hoorder van het Evangelie zonder excuus van kan niet, wil niet etc:
Gedurig alle genademiddelen waarnemen. Bidden en smeken om genade. Pleiten op het Verbondsteken op je voorhoofd. Pleiten op Gods Eigen Woord.

Dan twijfel ik niet, dan doet de Heere wat Hij belooft heeft.

Als ik nou 'pleit', doet de Heere 'wat Hij beloofd' heeft: arminianisme in een gereformeerd jasje.
Pleiten is geloofswerk. Laten we dat vasthouden.

Jamaar, wat Klavier beschrijft is toch 'geloofswerk?' Je gelooft de Heere dan toch op Zijn eigen Woord?

[helma]

Als ik nou 'pleit', doet de Heere 'wat Hij beloofd' heeft: arminianisme in een gereformeerd jasje.
Pleiten is geloofswerk. Laten we dat vasthouden.

Je schiet door. De gedoopte ongelovige mag wel zeker pleiten op de beloften die in de doop zijn bedoeld. Die beloften zijn geen lege huls en de doop is maar niet een verhaaltje. Gods beloften zijn vol van Zijn liefde voor zondaren en de doop is een teken en zegel daarvan.

Hij, Die u roept, is getrouw, Die het ook doen zal. Als God dat ons zegt in Zijn woord mogen we daar op pleiten.

Dát leerden wij vroeger al op catechiastie uit het vragenboekje van Ds. Ledeboer

[Erasmiaan]

12 Alzo dan, mijn geliefden, gelijk gij te allen tijd gehoorzaam geweest zijt, niet als in mijn tegenwoordigheid alleen, maar veelmeer nu in mijn afwezen, werkt uws zelfs zaligheid met vreze en beven:

13 Want het is God, Die in u werkt beide het willen en het werken, naar Zijn welbehagen.

Ik denk dat je niet kunt pleiten op de Verbondsbeloften, dat is inderdaad geloofswerk. Ik denk dat je wel mag pleiten op de doop; het feit dat de Heere nog bemoeienis met je gehad heeft.

Maar ik geloof dat Paulus in het hierboven geciteerde ook oproept om de middelen waar te nemen. HIj zegt eigenlijk: Werkt u zelfs zaligheid; bekeert u nu eens, ga eens naar de kerk, lees de Schrift, bid zonder ophouden, want wie weet, wie weet, is het God wel die het in u werkt.

[Afgewezen]

Maar ik geloof dat Paulus in het hierboven geciteerde ook oproept om de middelen waar te nemen. Hij zegt eigenlijk: Werkt u zelfs zaligheid; bekeert u nu eens, ga eens naar de kerk, lees de Schrift, bid zonder ophouden, want wie weet, wie weet, is het God wel die het in u werkt.

Kijk, hier zie je wat er gebeurt: wat Paulus zegt tegen gelovigen, wordt nu zomaar ineens getransformeerd tot een opdracht aan ongelovigen. Ja, geloven en bekeren kunnen we ons natuurlijk niet, maar we kunnen wél naar de kerk gaan, wel de Bijbel lezen, etc. En wie weet, werkt God dan in ons…
Maar laten we heel goed beseffen dat je, als je onbekeerd bent, erbuiten staat. En erbuiten ís ook echt erbuiten.

Jamaar, wat Klavier beschrijft is toch 'geloofswerk?' Je gelooft de Heere dan toch op Zijn eigen Woord?

Nee, dat is helemaal geen geloof. Dat is een soort methode om tot geloof te raken.

Je bent geen hyper-calvinist, zover ik weet.
Maar alles wat een ongelovige doet om TOT geloof te komen lijk je hier tot Arminiaans te benoemen. Het arminiaanse zit niet in het actieve, maar het toeschrijven van het actieve aan de mens.
Als je dat uit het oog verliest wordt je hyper-calvinist.
Ik zou graag willen dat je het inhoudelijk toelicht. Een enkel dogmatische diskussie is goed, maar niet als het een praktijk van de prediking oplevert waarin de ongelovige alleen maar hoort: Geloof. Dat weet die ongelovige al wel.
Dat is de vraag niet. De vraag is: HOE?
Je zult deze vraag inhoudelijk moeten beantwoorden of je vorige post moeten nuanceren. Wat er nu ligt kan niet.

Waar het mij ten diepste om gaat, is wat ik hierboven al aangegeven heb. Een ongelovige, een onbekeerde staat erbuiten. Hij is een vijand van God, hij is ten dode opgeschreven en onmachtig om zichzelf te verbeteren of te bekeren. Als je dat leert inleven, heb je niet meer de mond vol over ‘pleiten’, en leef je niet meer uit de gedachte: als ik nu het mijne doe, dan zal God het Zijne wel doen, want Hij heeft het immers beloofd?
Wat moet een ongelovige horen? Wel, het Evangelie, onder bevel van bekering en geloof. Hij moet dus niet alleen een bevel van bekering en geloof horen (sommige mensen denken dat dát het Evangelie is).

[Erasmiaan]

Afgewezen wil dat we met de armen over elkaar gaan zitten en zeggen: als ik niet uitverkoren ben wordt ik toch niet zalig. En als ik het wel ben dan gebeurt het toch wel.

Nee we zijn het aan de Heere verschuldigt om onze zaligheid te werken. En dan moeten we er achter komen dat nu al ons aanbrengen, al ons werken, de zaligheid toch niet kan werken, omdat die in een Ander ligt.

En als we dan terugkijken dan zien we toch: kijk, daar was het de Heere die het in ons werkte.

[Zonderling]

Afgewezen wil dat we met de armen over elkaar gaan zitten en zeggen: als ik niet uitverkoren ben wordt ik toch niet zalig. En als ik het wel ben dan gebeurt het toch wel.

Afgewezen kan goed voor zichzelf antwoorden, dat hoef ik dus niet te doen, maar wat je hier opschrijft, Erasmiaan, heb ik bij Afgewezen niet gelezen. En ik geloof toch wel dat ik goed gelezen heb.

[Erasmiaan]

Afgewezen wil dat we met de armen over elkaar gaan zitten en zeggen: als ik niet uitverkoren ben wordt ik toch niet zalig. En als ik het wel ben dan gebeurt het toch wel.

Afgewezen kan goed voor zichzelf antwoorden, dat hoef ik dus niet te doen, maar wat je hier opschrijft, Erasmiaan, heb ik bij Afgewezen niet gelezen. En ik geloof toch wel dat ik goed gelezen heb.

Kijk het bizarre in deze discussie is dat ik nu het activisme een zo'n beetje aan het verdedigen ben, terwijl ik toch voor de volle 100% onderschrijf dat we niets kunnen, niets willen en niets zullen doen tot in der eeuwigheid, tenzij dat de Heere in ons werkt. Maar ik zie zo om me heen in de kerken dat omwille van het dogmatisch en exegetisch juiste antwoord zoveel mensen zichzelf voor de gek houden. En een leven leiden met een beetje Godsdienst maar verder zo dood als een pier. Dan zou ik liever op willen roepen tot activisme, waarbij ik wel heel duidelijk wil stellen dat het uiteindelijk toch niets waard is omdat er uit ons geen goeds meer voortkomt tot in der eeuwigheid.

M.a.w.: Gods gewone weg waarlangs men bevindelijk aan de weet komt dat we er buiten staan is toch de weg waarin we alles geprobeerd hebben om er zelf bij te komen.

[Zonderling]

M.a.w.: Gods gewone weg waarlangs men bevindelijk aan de weet komt dat we er buiten staan is toch de weg waarin we alles geprobeerd hebben om er zelf bij te komen.

Ja, en dat kost ons leven.

Zou Afgewezen het hier niet mee eens zijn? Ik denk het wel. Maar dat is toch wel een nuance anders dan eerder hier gezegd is en waartegen Afgewezen stelling nam.

[Pim]

M.a.w.: Gods gewone weg waarlangs men bevindelijk aan de weet komt dat we er buiten staan is toch de weg waarin we alles geprobeerd hebben om er zelf bij te komen.

Oftewel, het Wetshuis is een stand geworden.....?!

Een van mijn bezwaren tegen de standenleer.

[Tiberius]

M.a.w.: Gods gewone weg waarlangs men bevindelijk aan de weet komt dat we er buiten staan is toch de weg waarin we alles geprobeerd hebben om er zelf bij te komen.

Oftewel, het Wetshuis is een stand geworden.....?!

Een van mijn bezwaren tegen de standenleer.

Het woord "stand" lijkt me een stap verder, dwingender dan de term "Gods gewone weg".

Een "stand" komt op mj meer over als een verplichting: daar moet je geweest zijn.
Terwijl "Gods gewone weg" meer klinkt als: er is nog ruimte voor een andere weg.

Kortom: je trekt Erasmiaans standpunt iets door en gaat dat vervolgens bestrijden.

[Klavier]

Afgewezen,

Jouw post is helder maar is vooral de leer.
Ik zoek de uitwerking van die leer in de praktijk.
En dan in eerste instantie voor hen die in het Verbond zijn volgens 1 kor 7:14.

Als iemand mij vraagt: Wat moet ik doen om zalig te worden, dan zal ik eerst met Paulus zeggen:
Geloof in den Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden, gij en uw huis.

Als dan vervolgens de vraag komt 'hoe?', wil ik daar antwoord op kunnen geven.
Alle middelen waarnemen. Geen enkele twijfel. Want een alternatief is er niet.
Als 1 preek niet genoeg is om het verharde hart te breken, moet er een volgende preek komen.
Net zolang tot de zondaar gelooft. De predikant is activist in het verkondigen van Wet en Evangelie!
De luisteraar is ook Activist! Activist is het verharden. Activist in het afwijzen van Gods Woord.
Dat activisme moet omgebogen worden zodat de zondaar gaat doen wat God wil, wat God eist.

Dwing de ongelovige tot geloof en vruchten van geloof. Dwing ze in te gaan!
Predik de wet die de zondaar overtuigt van zijn zonden.
Predik de genade die de zondaar overtuigt dat er een Borg is voor de zonden die volkomen de straf gedragen heeft.
Stop hier niet! Stop niet voordat een ongelovige gelooft!
Predik de wet Zodat hij gaat bidden, zodat hij gaat plijten, ondanks zijn onmogelijkheid.
Houd de genade voor zodat hij weet dat de onmogelijkheid geen onmogelijkheid hoeft te blijven!
Overtuig van wat te verkrijgen is in Christus!
Laat dan het verstand van de ongelovige deze zondaar aan het werk zetten.
Dan komt hij er echt achter dat het onmogelijk is. En dan krijgt de ongelovige te zien dat hij inderdaad zondig is; Dat hij inderdaad dorstig is en wijn en melk nodig heeft. Het wordt praktijk.
En dan krijgt hij ook te zien dat dit te verkrijgen is om niet! Want dat is de belofte van het Evangelie: Gods Geest Werkt door de bediening van Zijn Woord. Niet door de ongelovige die stilzit. Maar die zich ingraaft in Gods Woord. En de Woorden van God tot de zijne maakt en ermee tot Christus komt.
Die ongelovige zal het aanvankelijk als slaafse vrees ervaren maar door Gods Geest worden ingewonnen.
Daar ben ik van overtuigd, dat is de kern van de betekenis van de kinderdoop.
Als we dit niet kunnen geloven is de doop geen ZEGEL maar doch slechts enkel een teken.

Als de zondaar langs deze weg Christus mag leren kennen zal hij zeggen: Dit alles is Gods Werk geweest.
Dan zal hij zien dat het Werk van Gods Geest eerder was dan zijn geloven.
Als Hij mijn verstand niet had overtuigd van de noodzaak van het waarnemen van de middelen, was ik om eigen schuld verloren gegaan.

Plijten een geloofsdaad? Het is een Werk van de Heilige Geest als we er mee tot Christus komen. Dat weten we pas als we in Christus zijn. Niet eerder.
Vooraf: Het is een daad van een dode zondaar.
Achteraf: Het was een daad van de Heilige Geest. En dus toch een geloofsdaad. Geen mensenwerk! Is dat Arminius? NEE! Want die zegt dat de vrije wil in staat is om te geloven. Die stopt juist op het punt van het verstand. Die komt niet aan de onmogelijkheid van zelf geloven. Die gunt God Zijn eer niet van Zijn Eigen Werk.

Plijten op het verbond?
Natuurlijk! Je bent toch gedoopt of niet?
"Heere, uw naam is uitgesproken door Uw dienaar. Tot mij persoonlijk, mijn naam is ook genoemd. Het teken en zegel staat om mijn voorhoofd. U zegt toch Zelf 'want anders waren uw kinderen onrein, maar nu zijn zij heilig'. Maak Uw belofte waar in mijn leven. Ik, die zoveel genade verkondigd krijg, Ik die te hoogmoedig ben om van genade te leven, ik die geen zondekennis heb, ik die geen dorst heb, Ik die niet wil en kan geloven maar weet dat het nodig is. Ik die weet dat ik zondaar ben omdat Uw Woord het zeg. Niet omdat ik het voel. U wilt toch mensen behouden? Uw Woord spreekt tot mij: 'Want de Zoon des mensen is gekomen om zalig te maken, dat verloren was'. En ook: 'De Heere vertraagt de belofte niet (gelijk enigen dat traagheid achten), maar is lankmoedig over ons, niet willende, dat enigen verloren gaan, maar dat zij allen tot bekering komen'. Dat teken van die belofte draag ik toch?"

"En al wat gij zult begeren in het gebed, gelovende, zult gij ontvangen."
Gelovende: iemand die bid omdat hij gelooft dat God Woord waar is, en daarop plijt. Die Gelooft in de Belofte en daarop plijt.

Je kunt dan zeggen: Ja maar die ongelovige is helemaal niet ongelovig als hij begint met bidden en plijten!
Ik zeg dan: Dat is leerstellig juist, maar hij heeft er niets aan want hij heeft Christus nog niet. Wijs hem daarom de weg naar Christus.
Doe je dat niet dan komt hij niet verder en blijft geloven dat hij ongelovig is en zal nooit vrucht dragen. Bovendien kunnen wij pas rusten als we vrucht zien van geloof. Niet eerder wordt de rust gevonden.

Niet eerder mag een prediker iemand de troost van Efeze geven.

Stel NOOIT voorop dat de toeleidende weg geloofsvruchten moet bevatten. Daarmee wordt het een voorwaarde. Dat is een gecamoufleerd hyper-calvinisme en is een spoor dat tot onmogelijkheid lijkt.
Dat is niet de 'onmogelijkheid' die we leren om zelf zalig te worden, maar de 'onmogelijkheid' om een Weg van Behoud te vinden.
De Weg van Behoud moeten we niet 'afsluiten' door onze redenaties.

[Erasmiaan]

Beste Klavier,

Zou je omwille van de duidelijkheid wat minder de 'enter'-knop willen gebruiken? In principe herhaal je nu wat ik ook gezegd heb, ik ben blij dat je het met me eens bent hoor, maar langdradigheid komt de discussie niet ten goede.