Wat is dan dat voorbereidend werk van Gods kant?Origineel geplaatst door Rinie
Beste Ndonselaar,
Naar mijn idee sluit die zinssnede van Comrie een toeleidende weg niet uit, maar wel een toeleidende weg waarop we zelf wat betekenen. Comrie sluit (voorzover ik het goed lees) voorbereidingen van onze kant op de wedergeboorte uit, maar dat wil niet zeggen dat Comrie geen ruimte laat voor voorbereidend werk van Gods kant. Of niet?
De toeleidende weg tot Christus II
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Ik denk dat de naam 'Zoeker' wel veranderd kan worden in 'Vinder'.Origineel geplaatst door Grace
Ik vind dit een hele mooie reactie die je plaatst Zoeker(waarvan eigenlijk?).
Ik kan me er volledig in vinden.
Mvrgr, Grace
Inderdaad een prachtig stukje, ik kan me er volledig in vinden. (maar dat had ik je al ge-U2U-ed :! )
-
Zoeker
Ja, die reactie was een beetje te uitgebreid geworden geloof ik. Het was bedoeld om de stelling dat we zelf geen voorbereidend werk kunnen doen, te bekrachtigen, maar toen ik eenmaal aan het typen was liep het een beetje uit. :!
Enfin, om terug te keren naar dat stukje van Comrie. Refojongere heeft het over voorbereidend werk van Gods kant. Ik denk dat dat er zeker kan zijn. Je zou bijvoorbeeld door God eerst aan je zonden ontdekt kunnen zijn, en dat je daardoor beseft dat je jezelf niet kunt zaligen en zo je heil gaat zoeken bij een ander. Je komt uiteindelijk bij Christus uit. Maar goed, als je daar in 1 keer bent is het ook goed natuurlijk. Wat ik dus zou zeggen, is dat de prediking niet over de toeleidende weg moet gaan. Hoezo zou je mensen daarmee gaan vermoeien? Als het toch zoals je zelf zegt van Gods kant moet komen, en de mens daar dus niets aan kan doen? Wel moet je natuurlijk handvatten voor dat voorbereidend werk aanreiken. Wel preken dat mensen zondig zijn, natuurlijk!, en dat we daarom een Borg nodig hebben. Maar niet preken dat je een Borg kunt krijgen door je zonden 'in te leven'. Is ook nog eens niet waar.
Volgens mij ben je, als je zondag aan zondag in de kerk zit en goed luistert, en als je de Bijbel goed leest, al heel goed 'voorbereid' op de wedergeboorte.
'Zomaar' aannemen dus? Als je Christus aanneemt met het idee: 'o, het is heel simpel, ik hoef Hem alleen maar aan te nemen en dan is het goed', dan denk je in principe iets heel goeds. Maar toch: als de intentie is, dat je zalig wordt om iets uit jezelf, dus in dit geval: omdat je Christus 'aangenomen' hebt, dan heb je Hem toch niet aangenomen. Want dan begin je toch weer bij jezelf. Je doet iets, en dan wil Christus iets. Maar zo is het gewoon niet. Onze taal schiet hier wat tekort. Ik denk dat het woord 'overgeven aan' beter past dan 'aannemen van' Christus. Dat geeft het iets duidelijker aan. Het is een volkomen mistrouwen aan jezelf en een volkomen vertrouwen in Christus. Die dingen kun je nooit loskoppelen. Dan bedoel ik niet dat men moet gaan staan naar ellendekennis, maar ik bedoel aan te geven dat deze dingen logisch met elkaar verbonden zijn. Als je volledig op Christus vertrouwt, dan zoek je het ook niet meer in jezelf. Het is een heerlijke wetenschap, dat de zaligheid niet in ons ligt, maar in het onwrikbare Fundament Jezus Christus. Alleen daarom is het ook zo zeker.
[Veranderd op 17/5/02 door Zoeker]
Enfin, om terug te keren naar dat stukje van Comrie. Refojongere heeft het over voorbereidend werk van Gods kant. Ik denk dat dat er zeker kan zijn. Je zou bijvoorbeeld door God eerst aan je zonden ontdekt kunnen zijn, en dat je daardoor beseft dat je jezelf niet kunt zaligen en zo je heil gaat zoeken bij een ander. Je komt uiteindelijk bij Christus uit. Maar goed, als je daar in 1 keer bent is het ook goed natuurlijk. Wat ik dus zou zeggen, is dat de prediking niet over de toeleidende weg moet gaan. Hoezo zou je mensen daarmee gaan vermoeien? Als het toch zoals je zelf zegt van Gods kant moet komen, en de mens daar dus niets aan kan doen? Wel moet je natuurlijk handvatten voor dat voorbereidend werk aanreiken. Wel preken dat mensen zondig zijn, natuurlijk!, en dat we daarom een Borg nodig hebben. Maar niet preken dat je een Borg kunt krijgen door je zonden 'in te leven'. Is ook nog eens niet waar.
Volgens mij ben je, als je zondag aan zondag in de kerk zit en goed luistert, en als je de Bijbel goed leest, al heel goed 'voorbereid' op de wedergeboorte.
'Zomaar' aannemen dus? Als je Christus aanneemt met het idee: 'o, het is heel simpel, ik hoef Hem alleen maar aan te nemen en dan is het goed', dan denk je in principe iets heel goeds. Maar toch: als de intentie is, dat je zalig wordt om iets uit jezelf, dus in dit geval: omdat je Christus 'aangenomen' hebt, dan heb je Hem toch niet aangenomen. Want dan begin je toch weer bij jezelf. Je doet iets, en dan wil Christus iets. Maar zo is het gewoon niet. Onze taal schiet hier wat tekort. Ik denk dat het woord 'overgeven aan' beter past dan 'aannemen van' Christus. Dat geeft het iets duidelijker aan. Het is een volkomen mistrouwen aan jezelf en een volkomen vertrouwen in Christus. Die dingen kun je nooit loskoppelen. Dan bedoel ik niet dat men moet gaan staan naar ellendekennis, maar ik bedoel aan te geven dat deze dingen logisch met elkaar verbonden zijn. Als je volledig op Christus vertrouwt, dan zoek je het ook niet meer in jezelf. Het is een heerlijke wetenschap, dat de zaligheid niet in ons ligt, maar in het onwrikbare Fundament Jezus Christus. Alleen daarom is het ook zo zeker.
[Veranderd op 17/5/02 door Zoeker]
-
Refojongere
Ik zou het met je eens kunnen zijn als je zegt dat de zogenaamde toeleidende weg verschillen kan van een paar jaar tot een paar uur. Maar deze quote stel je nadrukkelijk tegenover de toeleidende weg. Ik blijf toch zeggen dat een mens zijn hoogmoed moet kwijtraken voor Gods troon. Hoe dat gaat maakt niet veel uit, ALS dat maar gebeurt.Maar goed, als je daar in 1 keer bent is het ook goed natuurlijk.
Waarom je mensen zou 'vermoeien' met een toeleidende weg? Dat kan je op twee manieren opvatten. Het kan een prediking zijn van: dit en dit moet je meemaken voordat je Christus ingelijfd bent. Of een ontdekkende prediking waar niet de geloofservaring gepreekt wordt (dat is wel mooi voor een behandeling doordeweeks ofzo), maar waar een mens verbrijzeld wordt en er gepreekt wordt WAT het precies inhoudt: Christus aannemen, je overgeven aan Hem. En dan komen de elementen van de toeleidende weg denk ik ook wel aan bod.
Daarom is het ook niet verkeerd om over de wedergeboorte te preken, hoewel dat ook Gods werk is.
Ik ben het met je eens dat een algemeen geloof (dat de waarheden toestemt) wel noodzakelijk is. Maar ja, wie is er voorbereid op de wedergeboorte. Die zinsnede komt bij mij op de een of andere manier wat vreemd over. Omdat het geestelijk leven niet zo systematisch loopt. Maargoed, ik denk vooral dit: een mens moet 'ontledigd' worden in geestelijk opzicht, alle houvast buiten Jezus verliezen. Dan kan God Zijn genade schenken. Een farizeer ging bij wijze van spreken ook naar de kerk, hoorde ook Gods Woord, maar was vol van zichzelf, en dus niet 'voorbereid' voor de wedergeboorte.Volgens mij ben je, als je zondag aan zondag in de kerk zit en goed luistert, en als je de Bijbel goed leest, al heel goed 'voorbereid' op de wedergeboorte.
Dit alles moet niet leiden tot een onderzoek van: ben ik al voorbereid voor de wedergeboorte? (vandaar dat het eigenlijk vreemd taalgebruik is vind ik). Het moet je wel in gebed brengen.
[Veranderd op 18/5/02 door Refojongere]
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Ik ben het met RJ eens dat de laatste zinsnede van Zoeker wat vreemd overkomt, alsof in de kerk zitten en de bijbel je 'voorbereidt' op de wedergeboorte.
Natuurlijk wordt in de kerk Gods Woord gepredikt en we lezen toch dat God zondaren trekt door de dwaasheid der prediking.
Maar beste RJ, nu weer even over je 'toeleidende weg'. God gebruikt Gods Woord als middel om Christus te prediken aan zondaren. Nooit echter mag het zo gelezen worden alsof we eerst zondaar moeten zijn, en dus geschikt moeten worden, en daarna de Christus gepredikt wordt. Nee Christus wordt onvoorwaardelijk aan een ieder aangeboden, wie we ook zijn.
We lezen bv. in Handelingen 2 dat men onder de prediking van Petrus 'verslagen' werd. In het Grieks staat hier kat enugesan. Dat betekent prikken, steken, doorsteken. Wat predikt Petrus hier? De Christus der Schriften. En deze prediking doorwondt hun zielen!
Weet je hoe we komen aan een toeleidende weg? Omdat we de Heidelberger niet meer verstaan. De Heidelberger kunnen we vinden in Psalm 32. Ook Psalm 32 begint met de enige troost. Welgelukzalig is hij, wiens overtreding vergeving, wiens zonde bedekt is. Hierna vervolgt de psalmist met de kennis der ellende. Ook de HC begint met Zondag 1. Dat betekent dat de drie stukken ellende/verlossing/dankbaarheid weldaden zijn die voortvloeien uit die troost.
Ook denk ik wel eens dat sommige mensen er moeite mee hebben dat God mensen bekeert door de prediking. Het komt ze te simpel over! Toch heeft God het niet anders gewild! Hij had ook in Zijn ondoorgrondelijke wijsheid kunnen beslissen om Zijn uitverkorenen in één ogenblik te zaligen, maar neen, door de dwaasheid der prediking, want immers is het geloof door het gehoor en het gehoor door het gepredikte Woord Gods.
Daarom zegt men dan 'de Geest moet het doen'. Dus eerst moet een mens door de Geest geschikt gemaakt worden en daarna mag aan zo'n geschikt gemaakt mens de Christus gepredikt worden. Toch is dit lijnrecht tegen Gods Woord in. De Geest verbindt Zich aan Zijn eigen Woord. Hij verbreekt of Hij verhardt. Het Woord is of een reuke des levens of een reuke des dodes.
Natuurlijk wordt in de kerk Gods Woord gepredikt en we lezen toch dat God zondaren trekt door de dwaasheid der prediking.
Maar beste RJ, nu weer even over je 'toeleidende weg'. God gebruikt Gods Woord als middel om Christus te prediken aan zondaren. Nooit echter mag het zo gelezen worden alsof we eerst zondaar moeten zijn, en dus geschikt moeten worden, en daarna de Christus gepredikt wordt. Nee Christus wordt onvoorwaardelijk aan een ieder aangeboden, wie we ook zijn.
We lezen bv. in Handelingen 2 dat men onder de prediking van Petrus 'verslagen' werd. In het Grieks staat hier kat enugesan. Dat betekent prikken, steken, doorsteken. Wat predikt Petrus hier? De Christus der Schriften. En deze prediking doorwondt hun zielen!
Weet je hoe we komen aan een toeleidende weg? Omdat we de Heidelberger niet meer verstaan. De Heidelberger kunnen we vinden in Psalm 32. Ook Psalm 32 begint met de enige troost. Welgelukzalig is hij, wiens overtreding vergeving, wiens zonde bedekt is. Hierna vervolgt de psalmist met de kennis der ellende. Ook de HC begint met Zondag 1. Dat betekent dat de drie stukken ellende/verlossing/dankbaarheid weldaden zijn die voortvloeien uit die troost.
Ook denk ik wel eens dat sommige mensen er moeite mee hebben dat God mensen bekeert door de prediking. Het komt ze te simpel over! Toch heeft God het niet anders gewild! Hij had ook in Zijn ondoorgrondelijke wijsheid kunnen beslissen om Zijn uitverkorenen in één ogenblik te zaligen, maar neen, door de dwaasheid der prediking, want immers is het geloof door het gehoor en het gehoor door het gepredikte Woord Gods.
Daarom zegt men dan 'de Geest moet het doen'. Dus eerst moet een mens door de Geest geschikt gemaakt worden en daarna mag aan zo'n geschikt gemaakt mens de Christus gepredikt worden. Toch is dit lijnrecht tegen Gods Woord in. De Geest verbindt Zich aan Zijn eigen Woord. Hij verbreekt of Hij verhardt. Het Woord is of een reuke des levens of een reuke des dodes.
-
Rinie
Beste ND,
Geheel mee eens. Ik sluit me aan bij wat je hier zegt. Behalve, één ding, je zegt: 'Hij had ook in Zijn ondoorgrondelijke wijsheid kunnen beslissen om Zijn uitverkorenen in één ogenblik te zaligen, maar neen, door de dwaasheid der prediking.' Ik denk echter, dat God wel in één keer zaligt, want je bent of zalig, of niet, en zo wordt een zondaar in een punt des tijds zalig. Maar voor de beleving kan het inderdaad anders zijn. En zeker, God werkt doorgaans door de prediking, waarom Smytegeldt ook zegt: Wie nat wil worden moet in de regen gaan staan.
Je vroeg trouwens wat ik bedoelde met voorbereidende werkingen van Gods kant. Naar mijn idee laat Comrie in het door jou aangehaalde citaat wel ruimte voor de voorbereidingen zoals RJ die in zijn laatste reactie noemt: de zondaar ontledigen aan zichzelf. Wat Comrie doet is, uitsluiten dat het een verdienste van de zondaar zou kunnen zijn.
Wat ik in elk geval geheel met jullie eens ben is: laten we er niet naar streven om op de toeleidende weg te komen, maar laat ons toegaan op de verse en levende Weg. Niet bidden om ellendekennis (als opstapje om tot geloof te komen) maar om geloof, opdat wij gelovende het leven zullen hebben in Zijn dierbare Naam.
Geheel mee eens. Ik sluit me aan bij wat je hier zegt. Behalve, één ding, je zegt: 'Hij had ook in Zijn ondoorgrondelijke wijsheid kunnen beslissen om Zijn uitverkorenen in één ogenblik te zaligen, maar neen, door de dwaasheid der prediking.' Ik denk echter, dat God wel in één keer zaligt, want je bent of zalig, of niet, en zo wordt een zondaar in een punt des tijds zalig. Maar voor de beleving kan het inderdaad anders zijn. En zeker, God werkt doorgaans door de prediking, waarom Smytegeldt ook zegt: Wie nat wil worden moet in de regen gaan staan.
Je vroeg trouwens wat ik bedoelde met voorbereidende werkingen van Gods kant. Naar mijn idee laat Comrie in het door jou aangehaalde citaat wel ruimte voor de voorbereidingen zoals RJ die in zijn laatste reactie noemt: de zondaar ontledigen aan zichzelf. Wat Comrie doet is, uitsluiten dat het een verdienste van de zondaar zou kunnen zijn.
Wat ik in elk geval geheel met jullie eens ben is: laten we er niet naar streven om op de toeleidende weg te komen, maar laat ons toegaan op de verse en levende Weg. Niet bidden om ellendekennis (als opstapje om tot geloof te komen) maar om geloof, opdat wij gelovende het leven zullen hebben in Zijn dierbare Naam.
-
Zoeker
Dat 'voorbereiden op de wedergeboorte' klinkt inderdaad wat vreemd. Ik sloot me aan bij het eerdere taalgebruik (alleen vertaalde ik de Latijnse term), Rinie had het over voorbereidend werk van Gods kant. Maar wat ik wilde zeggen is: die 'voorbereiding' hoeft toch niet uit veel bijzonders te bestaan. Iets basiskennis moet je wel hebben, want anders weet je niet waar je in gelooft. Hoewel... God kan ook nog onmiddelijk werken.
Verder ben ik het met ndonselaar eens.
RJ, je zegt dat eens mens toch zijn hoogmoed moet kwijtraken voor Gods troon. Maar als ik een vraag mag stellen: kun je Christus aannemen als je hoogmoedig bent? Als je denkt jezelf te kunnen zaligen? Ik denk van niet! Als je dat bedoelt met 'toeleidende weg', okay, maar is dat echt een weg, waarom noem je het dan zo? Het lijkt me een erg logisch gegeven.
Rinie, wat bedoel je precies met het in 1 keer zaligen? Ik dacht dat ndonselaar wat anders bedoelde nl. dat God ook had kunnen beslissen dat Zijn uitverkorenen direct allemaal wedergeboren geboren zouden worden. Nu gebeurt dat echter slechts bij enkele uitverkorenen en worden de meesten onder de prediking bekeerd. En verder kan hier verwarring ontstaan, want het eigenlijke zaligen is natuurlijk door Jezus Christus gebeurd, toen hij betaalde voor onze zonden. Maar goed, laat ndonselaar voor zichzelf spreken wat hij(/zij) bedoelde.
Verder ben ik het met ndonselaar eens.
RJ, je zegt dat eens mens toch zijn hoogmoed moet kwijtraken voor Gods troon. Maar als ik een vraag mag stellen: kun je Christus aannemen als je hoogmoedig bent? Als je denkt jezelf te kunnen zaligen? Ik denk van niet! Als je dat bedoelt met 'toeleidende weg', okay, maar is dat echt een weg, waarom noem je het dan zo? Het lijkt me een erg logisch gegeven.
Rinie, wat bedoel je precies met het in 1 keer zaligen? Ik dacht dat ndonselaar wat anders bedoelde nl. dat God ook had kunnen beslissen dat Zijn uitverkorenen direct allemaal wedergeboren geboren zouden worden. Nu gebeurt dat echter slechts bij enkele uitverkorenen en worden de meesten onder de prediking bekeerd. En verder kan hier verwarring ontstaan, want het eigenlijke zaligen is natuurlijk door Jezus Christus gebeurd, toen hij betaalde voor onze zonden. Maar goed, laat ndonselaar voor zichzelf spreken wat hij(/zij) bedoelde.
-
Rinie
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Beste Zoeker je hebt me goed verwoordt. Ik bedoelde inderdaad dat God in Zijn ondoorgrondelijke wijsheid had kunnen besluiten om alle mensen die zalig worden in één ogenblik tijd, dus op het zelfde moment, te zaligen en op te nemen in Zijn heerlijkheid. Hij heeft echter anders besloten en middels Zijn geopenbaarde raad is dat door de dwaasheid der prediking. Door de prediking van het Woord Gods.
-
Refojongere
Beste Forummers,
Ik heb nog een mooi stukje gevonden over de
Noodzakelijkheid van de toeleidende weg tot Christus
“God verkondigt en belooft slechts hun, die berouw hebben en in de Zoon geloven, de vergeving der zonden. Hij verwekt tevens het berouw door de verkondiging, weliswaar niet in allen, die het Woord horen, maar alleen in diegenen, die naar Zijn wil in de natuur van God besloten zijn.
Ten eerste toont God vanwege Zijn wijsheid aan de mens de zonden en de verdoemenis, die hij heeft verdiend, opdat Hij de uitverkorenen zou voorbereiden om Zijn barmhartigheid te begeren. Ook doet Hij zulks om aan de geveinsden en verachters de verontschuldiging te ontnemen (Jer. 31:18; Joh. 9:39).
Ten tweede: omdat Hij barmhartig is en de ongerechtigheid en de misdaden vergeeft, alzo biedt Hij alleen de beladenen en vermoeiden (want de geveinsden en verachters zijn uitgesloten, omdat zij hun eigen blindheid niet erkennen willen, Joh. 9:32-41) de belofte van de barmhartigheid aan.â€
Ik heb nog een mooi stukje gevonden over de
Noodzakelijkheid van de toeleidende weg tot Christus
“God verkondigt en belooft slechts hun, die berouw hebben en in de Zoon geloven, de vergeving der zonden. Hij verwekt tevens het berouw door de verkondiging, weliswaar niet in allen, die het Woord horen, maar alleen in diegenen, die naar Zijn wil in de natuur van God besloten zijn.
Ten eerste toont God vanwege Zijn wijsheid aan de mens de zonden en de verdoemenis, die hij heeft verdiend, opdat Hij de uitverkorenen zou voorbereiden om Zijn barmhartigheid te begeren. Ook doet Hij zulks om aan de geveinsden en verachters de verontschuldiging te ontnemen (Jer. 31:18; Joh. 9:39).
Ten tweede: omdat Hij barmhartig is en de ongerechtigheid en de misdaden vergeeft, alzo biedt Hij alleen de beladenen en vermoeiden (want de geveinsden en verachters zijn uitgesloten, omdat zij hun eigen blindheid niet erkennen willen, Joh. 9:32-41) de belofte van de barmhartigheid aan.â€
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Beste RJ, ik begrijp je stukje niet helemaal, tenminste niet in welke context je dit bedoeld.
Dat het noodzakelijk is voor ieder persoonlijk om tot Christus geleid te worden is zeker waar. Maar dat dit stukje spreekt van een toeleidende weg is mij niet duidelijk.
Dat het noodzakelijk is voor ieder persoonlijk om tot Christus geleid te worden is zeker waar. Maar dat dit stukje spreekt van een toeleidende weg is mij niet duidelijk.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
-
Refojongere
Er wordt vaak in 'Om Sions Wil' gezegd door ds. De Knegt dat een mens bekeerd wordt in de weg van 'missen, zoeken en vinden'.
Nu stellen er sommigen op dit forum dat een mens wedergeboren is als men erachter komt dat men God mist en dan gaat zoeken.
Anderen stellen weer dat je pas kan zeggen dat iemand wedergeboren is als men Christus 'gevonden' heeft (m.a.w. Hem bewust hebt aangenomen).
Hoe zit dat nu precies?
Nu stellen er sommigen op dit forum dat een mens wedergeboren is als men erachter komt dat men God mist en dan gaat zoeken.
Anderen stellen weer dat je pas kan zeggen dat iemand wedergeboren is als men Christus 'gevonden' heeft (m.a.w. Hem bewust hebt aangenomen).
Hoe zit dat nu precies?
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Een stukje van Ds. Du Marchie van Voorthuysen:
Kuyper leerde de leer van de veronderstelde wedergeboorte. Tegenwoordig wordt de leer van de veronderstelde rechtvaardigmaking gedreven. En dat niet zomaar in de Gereformeerde kerken; nee, dat vind je bij de rechterflank van wat men noemt
de zwaardere gemeenten. Daar kun je van Adam afgesneden zijn zonder het te weten, en daar kun je in Christus ingelijfd zijn zonder het bewust te zijn. Zonder dat je het weet, ben je in Christus levend gemaakt. Ik kan het niet geloven; ik wil het niet geloven. Wanneer het zo is dat een vrouw een kind zal baren zonder pijn, en zonder dat ze het weet; dat ze een kind gebaard zal hebben zonder dat ze er ooit iets van gevoeld heeft, dan moet u nog maar eens komen
praten, maar dan zal ik het nog niet geloven. Waar lees je dat, dat er een onbewuste overgang is in Christus? Waar leren de reformatoren dat? Ik zeg niet: Waar wordt het geleerd; ik vraag waar de reformatoren dat leren. Waar staat dat
in de Belijdenisgeschriften? Waar staat dat in de Catechismus? Weet je wat er in de Catechismus staat in Zondag 1? Dat er drie stukken nodig zijn die gekend moeten worden om getroost te leven en te sterven. Drie stukken, niet drie toestanden. Dat is de enige troost, niet een troost. Deze drie stukken namelijk: Ten eerste: hoe groot mijn zonden en ellende zijn. Ten andere: hoe ik van al mijn zonden en ellende verlost worde. En ten derde: hoe ik Gode voor zulke verlossing zal dankbaar zijn.
Ook een uitspraak van deze predikant was: Het einde ligt niet in het begin maar het begin ligt in het eind, die het vat die vatte het.
Daarom RJ, natuurlijk werkt God niet buiten onze schuld om, maar er zijn drie stukken nodig om te weten....
Er wordt in 'rechtse kerken' veel gesproken over mensen die over de ellendekennis heenspringen. Dat klinkt echt gereformeerd als je dat zegt. Dan krijg je veel jaknikkers achter je. Echter wat mij verwondert is dat men niet over de ellendekennis heen mag springen maar wel over de verlossing. Vreemd! Daarom de boom wordt aan zijn vrucht gekend. Die vrucht kan alleen 'Jezus Christus en Dien gekruisigd' zijn.
Kuyper leerde de leer van de veronderstelde wedergeboorte. Tegenwoordig wordt de leer van de veronderstelde rechtvaardigmaking gedreven. En dat niet zomaar in de Gereformeerde kerken; nee, dat vind je bij de rechterflank van wat men noemt
de zwaardere gemeenten. Daar kun je van Adam afgesneden zijn zonder het te weten, en daar kun je in Christus ingelijfd zijn zonder het bewust te zijn. Zonder dat je het weet, ben je in Christus levend gemaakt. Ik kan het niet geloven; ik wil het niet geloven. Wanneer het zo is dat een vrouw een kind zal baren zonder pijn, en zonder dat ze het weet; dat ze een kind gebaard zal hebben zonder dat ze er ooit iets van gevoeld heeft, dan moet u nog maar eens komen
praten, maar dan zal ik het nog niet geloven. Waar lees je dat, dat er een onbewuste overgang is in Christus? Waar leren de reformatoren dat? Ik zeg niet: Waar wordt het geleerd; ik vraag waar de reformatoren dat leren. Waar staat dat
in de Belijdenisgeschriften? Waar staat dat in de Catechismus? Weet je wat er in de Catechismus staat in Zondag 1? Dat er drie stukken nodig zijn die gekend moeten worden om getroost te leven en te sterven. Drie stukken, niet drie toestanden. Dat is de enige troost, niet een troost. Deze drie stukken namelijk: Ten eerste: hoe groot mijn zonden en ellende zijn. Ten andere: hoe ik van al mijn zonden en ellende verlost worde. En ten derde: hoe ik Gode voor zulke verlossing zal dankbaar zijn.
Ook een uitspraak van deze predikant was: Het einde ligt niet in het begin maar het begin ligt in het eind, die het vat die vatte het.
Daarom RJ, natuurlijk werkt God niet buiten onze schuld om, maar er zijn drie stukken nodig om te weten....
Er wordt in 'rechtse kerken' veel gesproken over mensen die over de ellendekennis heenspringen. Dat klinkt echt gereformeerd als je dat zegt. Dan krijg je veel jaknikkers achter je. Echter wat mij verwondert is dat men niet over de ellendekennis heen mag springen maar wel over de verlossing. Vreemd! Daarom de boom wordt aan zijn vrucht gekend. Die vrucht kan alleen 'Jezus Christus en Dien gekruisigd' zijn.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini