De toeleidende weg tot Christus II

Refojongere

Bericht door Refojongere »

In de Redelijke Godsdienst schrijft ds. A Brakel: "Sommigen worden op een zeer evangelische wijze overgebracht. De zaligheden en de volheid van de Middelaar Jezus Christus overstelpen de ziel en de zoetigheden van de evangelische goederen vervullen zo hun ziel, dat ze geen tijd hebben met verschrikking aan hun zonden te denken. Maar zij worden als verslonden door het Evangelie en ze ontvangen Jezus met blijdschap zoals Zacheüs."

Gaat ds. Harinck dan niet te ver door te zeggen dat zondekennis noodzakelijk is wil een mens tot Christus komen? Of moet ik bij het bovenstaande voorbeeld denken aan mensen met een kennis van de zonde van het ongeloof in Christus waarvan ze overtuigd werden?
lejo

Bericht door lejo »

RJ,

Toch is in de Bijbel te lezen dat bekering volgt op overtreding. Je komt dit tegen in de prediking van Johannes de Doper, de Messias en de discipelen. (Matth 4:17, Mark 1:15, Hand 2:38)
Om welke reden betwijfel jij de noodzaak van zondekennis zonder daarin eisen tav gradaties te stellen?
Refojongere

Bericht door Refojongere »

Ik betwijfel de noodzaak van zondekennis voordat iemand tot Christus komt, omdat er ook nog de manier is die A Brakel schrijft 'op evangelische wijze getrokken'. Dus niet voor iedereen is het noodzaak.
lejo

Bericht door lejo »

Is het niet juist een geloofszaak dat Gods eer en mijn zaligheid samen gaan. Dat God werkelijk de zonde niet twee keer straft!
(Of vinden we dat in dit boek niet terug?)

Van John Owen lezen we in zijn "Gospel, grounds and evidences of the faith of God’s elect" het volgende:
"A soul enlightened with the knowledge of the truth, and made sensible of its own condition by spiritual conviction, has two predominant desires and aims, whereby it is wholly regulated,--the one is, that God may be gloried; and the other, that itself may be eternally saved.

Klik hier en lees meer.
Zeeuw

Bericht door Zeeuw »

Beste RJ,

"Gaat ds. Harinck dan niet te ver door te zeggen dat zondekennis noodzakelijk is wil een mens tot Christus komen? Of moet ik bij het bovenstaande voorbeeld denken aan mensen met een kennis van de zonde van het ongeloof in Christus waarvan ze overtuigd werden?"

Ik kan me je opmerking goed voorstellen aan de hand van Brakels citaat. Toch denk ik dat ds. Harinck niet met Brakel in strijd is.
Ds. Harinck haalt in zijn boek juist Guthrie instemmend aan; deze spreekt net als Brakel eveneens over een evangelische bekering, en geeft daarbij als voorbeeld o.m. Zacheus.

Als ds.Harinck aanhaalt dat zondekennis noodzakelijk is om tot Christus te komen, dan geloof ik dat hij allereerst ook op Gods gewone weg wijst, evenals de door hem aangehaalde oudvaders.
Daarnaast geloof ik dat hij met deze opmerking bedoelt dat dit niet alleen op de eerste kennis van Christus(dus alleen de toeleidende weg) maar zeer zeker ook op de "verdere weg" telkens noodzakelijk is.

Zo lees je ook van Zacheus, die toch 'evangelisch' getrokken werd, dat hij direct al zijn gestolen waar terug gaf.
Daarbij was dus ook direct zondekennis.

Je kunt dus zeker wel stellen dat zondekennis noodzakelijk is, er is geen enkel kind van God die geen zondekennis heeft.

Alleen vind ik wel dat je daarmee in feite verder gaat dan alleen de toeleidende weg.

Hoe dan ook, een zondaar die Christus mag leren kennen, kent ook iets van zijn zondaarsbestaan. Bij Christus hoort een ellendige zondaar.

OP blz. 203 van het boek geeft ds. Harinck hier denk ik een goede toelichting op.

Groeten.
Gebruikersavatar
refo
Berichten: 24699
Lid geworden op: 29 dec 2001, 11:45

Bericht door refo »

Wat is nodig: Ellende, verlossing en dankbaarheid.
Ellendekennis is niet een voorwaarde om tot verlossingkennis te komen. Ellendekennis is een onderdeel van het ware geloof. Door de ellendekennis te isoleren (als voorwaarde od als iets voorafgaands) kom je verkeerd uit. Slechts mensen die de drie stukken kennen geloven. Mensen die 'alleen' weet hebben van hun ellende en verder geen verlossing kennen zijn nog ongelovig.
lejo

Bericht door lejo »

juist Refo, die "kenmerk/voorwaarde verwisseling" misleidt.
Eigenlijk een heel onnozele vraag, (maar ik weet niet goed hoe het anders moet stellen) waar begint en waar eindigt de toeleidende weg tot Christus?

[Edited on 1/29/02 by lejo]
sochrio

Bericht door sochrio »

Zo onnozel is die vraag volgens mij niet. Waar íe eindigd lijkt me logisch. Bij Christus. Toeleidend betekent: leidend tot. Het eindpunt is dus Christus. OK, maar wanneer ben je bij Hem, of beter gezegd in Hem? Op het moment dat je gaat geloven of op het moment dat je sterft? Zelf denk ik dat je bij hem bent wanneer je gaat geloven. Je kunt dat moment ook wedergeboorte noemen of bekering of het moment dat je Jezus aanneemt, ligt er net aan uit welke achtergrond je komt.
Het begin van die weg lijkt me wat moeilijker aan te geven? als het zo is dat alleen de mensen die uitverkoren zijn bij Hem komen (en dat is zo) dan zou je al op die weg zijn bij je geboorte. Maar als ik dat zeg, zeg ik daarmee ook dat je dus niet uit jezelf op die weg kunt komen. Of dat waar is weet ik niet. Misschien kan iemand van jullie daar iets over zeggen?
Rinie

Bericht door Rinie »

Beste allemaal,
Excuses voor de late reactie, maar ik ben een tijd niet on-line geweest.

Beste Vreemdeling,
Ik zal mijn rectie even toelichten. De genoemde tegenstelling Gods eer eigen zaligheid is onjuist, omdat het ten allen tijde tot Gods eer strekt als er een zondaar tot bekering komt. De stelling zal vast wel voortkomen vanuit een ootmoedige grondhouding (het is zeker waar, geen mens heeft de zaligheid verdiend), maar uiteindelijk ontneemt deze God juist de eer die Hem toekomt, omdat Hij zo niet als een God gezien wordt die met IEDEREEN (inderdaad, zoals Zeeuw aangeeft, in Zijn geopenbaarde wil) het beste voorheeft.
ik hoop dat je ziet, dat ik met mijn reactie geenszins wil pleiten voor iets dat richting de alverzoening wijst, maar dat ik een ieder die door zonden bedrukt niet weet of hij/zij tot Christus mag komen wil bemoedigen door te zeggen, dat het de wil van de Heere is, dat we zullen leven. Dat we ten allen tijde mogen pleiten op Zijn onwankelbare beloften. Dat we ook in de hoogste aanvechtingen Hem om genade mogen vragen, zoals ook David dat deed in de diepste psalm (51).

Beste Zeeuw,
Zoals ik zojuist al aangaf, stem ik geheel in met je notie over de geopenbaarde en verborgen wil. Verder, dat vraagteken had er inderdaad kunnen staan, zo had ik het ook bedoeld, maar het kan zijn dat anderen het niet konden lezen (ik heb er geen intonatie bij getypt). Echter, volgens mij is dat nog geheel onbijbels. Als je ook maar enigszins de mogelijkheid openlaat dat God gediend zou kunnen zijn met onze ondergang, dan ben je verkeerd bezig. Natuurlijk, in Zijn verborgen wil is dat anders, want anders zou iedereen zalig worden, maar als God Zijn verborgen wil verborgen houdt, dan moeten wij dat helemaal doen.
Rinie

Bericht door Rinie »

Beste allemaal,

Gezien het feit dat er reeds lange tijd niet meer gereageerd is, neem ik aan dat we over het onderwerp 'diepte van zondebesef' (voorlopig) uitgepraat zijn. Daarom stel ik voor verder te spreken over het voorlaatste onderwerp uit mijn samenvatting: "de weg van de Borg, de orde van de heilsfeiten, de weg van de discipelen." Lees eerst het betreffende gedeelte in mijn samenvatting nog eens door, en geef je mening maar, zou ik zeggen.

Overigens zal ik hier niet veel meer doen dan het reguleren van de discussie. Zelf meediscussieren zal ik niet veel doen, om de reden die ik genoemd heb in het forum Actuele Zaken, onder het onderwerp Gegroet.
cathechisant

Bericht door cathechisant »

Billy Graham had vijf kinderen. Op een zekere dag werd hij tijdens de huisgodsdienstoefening aangestoten door zijn zoon Franklin, die de uitleg van de Schrift door zijn vader onderbrak met de woorden:â€
Zeeuw

Bericht door Zeeuw »

"â€
samaritaan

Bericht door samaritaan »

De weg van de discipelen is de weg van al Gods kinderen

Wat is deze stelling anders dan een menselijke opvatting. Zelf heb ik door dit soort uitspraken jarenlang in het duister verkeerd. Het is niets anders dan een uitvinding van de duivel om het Licht uit het leven van Gods kinderen te houden. Het is dan ook uitermate droevig dat zo een leer ook door ware Chistenen wordt verkondigd. Mogelijk ligt dit ook wel ter grondslag aan een groot deel van de kerkverlating. De voorbeelden uit de Bijbel zijn velerlei over de verscheidenheid van wegen die God met zijn kinderen gaat. Het is ook de golf aan bekerings geschiedenissen van de laatste jaren die dit soort misstanden heeft gekweekt. Ik hoop dat een ieder het met mijn eens is.
Rinie

Bericht door Rinie »

Beste Samaritaan,
Ik kan me wel in jou reactie vinden. Wat de anderen betreft zullen we maar zeggen: geen bericht is goed bericht.

Aan de stelling "de weg van de discipelen is de weg van al Gods volk" ligt de mening ten grondslag dat de toename van kennis en inzicht bij de discipelen parallel loopt met hun geloofsgroei. Verstandelijke kennis zou dan overeenkomen met bevindelijke kennis. Hoe moeten we hier tegenover staan?
Pied
Berichten: 915
Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:36

Bericht door Pied »

"De weg van de discipelen is de weg van al Gods kinderen."
Samaritaan, je kan met veel argumenten deze stelling onderuit halen. En je kan met veel argumenten deze stelling ondersteunen. Iemand die deze uitspraak doet, zal toch niet menen dat alles wat de discipelen meemaakten als een exacte kopie in het leven van Gods kinderen moet worden meegemaakt?
Dus is mijn vraag: in hoeverre moeten Gods kinderen meemaken wat de discipelen meemaakten? Wat zeg jij daarvan en wat zegt diegene daarvan, die jou leven zo duister maakte? En deed hij dat, of deed je dat zelf?

[Edited on 2/27/02 by Pied]
Plaats reactie