Somberen over jongeren

jacob · Bericht door **jacob** » 18 apr 2006, 17:41

Ik begrijp de oude paden mensen niet hoor.

Of ze nu linksom verloren gaan of rechtsom. Tis toch lood om oud ijzer. Kortom wees blij met je eigen bekeerdheid, of juist ombekeerheid. (sommige vinden dat het summun van geloven)

Jullie kunnen nou allemaal wel krijsen hoe slecht en verdoemlijk en eigenwillig het allemaal is. Bij jullie is het ook volstrekt niks, geen ds's geen geestelijk leven, alleen maar zwarte kousen, zwart werkerij (grapje) en onzinnige tradities. En daar kom je er niet mee. Als er 1% naar de hemel gaat dan is het veel. Heel veel slechter kan het links van jullie niet zijn. Dus waar maak je je druk om? Tis allemaal niks.

Ik laat het zo. Ik ben het reageren moe.

Marnix · Bericht door **Marnix** » 18 apr 2006, 18:00

Oude Paden schreef:
Unionist schreef:Maar stuurt Hij weleens iemand weg die denkt dat hij honger heeft, maar nog niet genoeg honger heeft?

Je antwoord op mijn andere vraag begrijp ik niet.
De Bijbel spreekt over honger. niet over veel of weinig honger!

Honger is: Ik ben God kwijt..... nIet een beetje God kwijt.

De levensvraag wordt. Hoe wordt ik met God verzoent!

Het antwoord daarop is gegeven en jij vroeg je vervolgens af of dat "simpele antwoord" nog wel reformatorisch genoemd kon worden...

Volgens mij hebben jongeren daar dus moeite mee, met het moeilijker doen dan nodig. Ben je op zoek naar hoe je behouden kan worden.... en krijg je, waar de Bijbel een heel helder en duidelijk antwoord formuleert, opeens een hele verhaal vol leerstukken... waarin uiteindelijk geeneens een antwoord op de vraag zit behalve: Je kan niets doen... Misschien is dat heel reformatorisch... maar het is niet bijbels.

Afgewezen · Bericht door **Afgewezen** » 18 apr 2006, 19:29

Ik denk toch dat de vragen die Oude Paden stelt, zo gek nog niet zijn.
Ik las in het RD (!) over twee jongeren die belijdenis gingen doen en in wat ze daarvan vertelden, miste ik toch het element 'bekering'.
Zo krijg ik ook een wat vreemd gevoel bij jongeren die ineens tot de ontdekking komen dat ze vroeger ook al geloofden, maar toen nooit zekerheid hadden, want dat mocht niet van de kerk en zo. Misschien generaliseer ik een beetje, maar ik heb het idee dat de bevindelijke kerken in een klimaat komen dat niet ver meer van het klimaat van de Gereformeerde Kerken van enige decennia geleden vandaan ligt: we zijn allemaal gelovig, we hebben allemaal een 'relatie' met God en over bekering moet je het maar niet meer hebben; alleen nog maar over de dagelijkse bekering.
Om maar niet te spreken over hen die de mond vol hebben over het verbond en die denken dat er geen verstandsgeloof bestaat.

Pim · Bericht door **Pim** » 18 apr 2006, 19:31

Afgewezen schreef:(..)
Misschien generaliseer ik een beetje
(..)

Inderdaad.

Marnix · Bericht door **Marnix** » 18 apr 2006, 19:39

Afgewezen schreef:Ik denk toch dat de vragen die Oude Paden stelt, zo gek nog niet zijn.
Ik las in het RD (!) over twee jongeren die belijdenis gingen doen en in wat ze daarvan vertelden, miste ik toch het element 'bekering'.
Zo krijg ik ook een wat vreemd gevoel bij jongeren die ineens tot de ontdekking komen dat ze vroeger ook al geloofden, maar toen nooit zekerheid hadden, want dat mocht niet van de kerk en zo. Misschien generaliseer ik een beetje, maar ik heb het idee dat de bevindelijke kerken in een klimaat komen dat niet ver meer van het klimaat van de Gereformeerde Kerken van enige decennia geleden vandaan ligt: we zijn allemaal gelovig, we hebben allemaal een 'relatie' met God en over bekering moet je het maar niet meer hebben; alleen nog maar over de dagelijkse bekering.
Om maar niet te spreken over hen die de mond vol hebben over het verbond en die denken dat er geen verstandsgeloof bestaat.

Het gaat om geloof. Wie gelooft dat Jezus Christus voor zijn zonden gestorven is zal behouden worden... Wanneer het dan ook gebeurd is, zo iemand is dan bekeerd, anders zou hij dat niet gelooft hebben. Maar bekering brengt wel een andere levenshouding met zich mee... Je gaat anders met dingen om, kijkt er anders tegenaan.

Je ziet op de pinksterdag dat mensen zich bekeren. Dat is: Geloven, en anders leven. (je oude natuur doden en Godvrezend leven). En dat is niet mogelijk zonder Gods trekkende werk... dat geeft God. (Laat ik dat nog even benadrukken)

geledu · Bericht door **geledu** » 18 apr 2006, 20:07

Oude Paden · Bericht door **Oude Paden** » 18 apr 2006, 20:51

Wat ik zo graag terug zou zien in onze reformatorische gezindthe is radicaliteit.

Zowel de radicaliteit van de zonde als die van de genade.

We zijn zondeslaven en onwilligge en onmachtige verloren mensen zoals we op de wereld komen.
We gaan uit onzelf echt Christus niet zoeken. We hebben hem totaal niet nodig. We zullen moeten gaan zien dat we iedere zucht die we hebben er een naar de wereld is.
Maar ook dat we heel godsdienstig kunnen zijn, erkennen dat we zondaar zijn, en daarom rechten laten gelden op Jezus verzoenend bloed.
Zondaar voelen is waqt anders dan zondaar voor GOD zijn!
De enorme scheiding inleven die er tussen de mens en God is. De onoverbrugbare kloof inleven.
Het "ik ellendig mens"inleven, is wat anders dan zeggen: ik ben een zondaar dat is een feit, en nu de boodachap van genade want die is er voor zondaren.
Maar ook de radicale boodchap van genade. Vopr een Godsverzaker, nmoordenaar, sabbatsschender is aan het recht voldaan. God heeft niet een ieder verdelgd, maar heeft nog genade bewezen in het verkiezen van mensen om zich in te verheerlijken. Wij zijn maar stofjes in Gods oog. We hebben met al ons beredeneer over hoe we bekeerd worden geen spetter recht op de hemel. God bepaald en is soeverein. Maar hoe groot is dan ook het wonder als ik dat ben die de Heere trekt!
En ook de boodschap dat we rechtvaardig verloren gaan. Want we zoeken echt Gods eer niet. Ook als we denken dat we al een heel eind op weg zijn. We komen op voor onzelf inplaats dat we ons alles onwaardig achten.

Ondervinding is zo langzamerhand belachelijk aan het worden.

De vraag die ik mezelf wel eens stel is deze.
Als ik de beschrijvingen van al de predikanten (ongeacht Hervormd, Chr. Ger. GG of i.d.) en begenadigde mensen nalees van de hele vorige eeuw en ik leg die naast veel refoforummers, dan is er een onderscheid wijder dan de oceaan.

Werkt God echt anders anno 2006?

refo · Bericht door **refo** » 18 apr 2006, 20:59

Nee, hoor.

God werkt nog steeds volgens Zijn Woord. Wat mensen bevinden kan wel eens afwijken. Sommigen leven een enorme scheiding in. Dat kan. In de Bijbel zie je een dergelijke 'stand' eigenlijk maar weinig. Natuurlijk, je kunt het overal inlezen. Maar benadrukt wordt het niet.

Miscanthus · Bericht door **Miscanthus** » 18 apr 2006, 21:05

Kun je een paar bekeringen noemen uit de Bijbel waar jouw verhaal op gebaseerd is?

Afgewezen · Bericht door **Afgewezen** » 18 apr 2006, 21:08

Voorbeelden van bekeringen in de Bijbel zijn: de tollenaar in de tempel (gelijkenis trouwens), dit geldt ook voor de verloren zoon; verder de pinksterlingen, Paulus.
Verder geeft de Bijbel duidelijk aan wat de elementen van een bekering zijn: boete, wederkeer, in genade aangenomen worden.
Er kán tussen deze dingen een lange tijd zitten, maar dat hoeft niet. Ze moeten er echter wel zijn; tenminste, zo beschrijft de Bijbel de bekering...

Maar hier was al een topic over.

Miscanthus · Bericht door **Miscanthus** » 18 apr 2006, 21:52

knipknip

Miscanthus · Bericht door **Miscanthus** » 18 apr 2006, 21:57

[quote="Oude Paden"]

Oud pad,
je verhaal is een subjectieve ervaring voorafgaand aan genade. Dat is onbijbels. Er gaat niets vooraf aan bekering dan Gods genade. Je focust op de beleving van de zondaar en dat is ook niet Bijbels. Paulus had niets anders voorgenomen te prediken dan Jezus Christus en dien gekruisigd. Hij zorgt overal voor. Er is geen weg naar Jezus, Hij is de Weg. En wie tot hem komt, -in welke staat of stand dan ook-, zal Hij geenszins uitwerpen.

Erasmiaan · Bericht door **Erasmiaan** » 18 apr 2006, 22:16

Mensen, mensen... moeten we als christenen elkaar zo afmaken? Is dat dan de vrucht van de rechtvaardigmaking en heiligmaking? Oude Paden; laat de dominee maar waken voor naamchristenen, die taak hoef jij op een reformatorisch forum niet over te nemen. En Pim, Jacob, refo, Unionist, en wie al niet meer: is het zo erg als er eens een twijfeltje bij ons geloof gezet wordt? Is dat juist niet stichtend, om dan tot ons zelf in te keren, en te beproeven of de geest uit God is?

Laten we toch ophouden! Wat is het nut? Iedereen was het toch zo eens met dat artikel van S.D. Post? Hij stelt juist;

Natuurlijk, ze voelen zich niet echt aangesproken door belangrijke discussies over de twee? of de drieverbondenleer. Beetje jammer. Ze begrijpen niet zo goed waarom we voor het oog van de wereld zo’n geweldig punt maken van de naam van ons kerkverband. Lastig uit te leggen!
Soms zijn ze echt gemakkelijk en oppervlakkig. Dan maakt het ze niets uit of een spreker van kerk A afkomstig is of van kerkverband B. Het ontbreekt ze blijkbaar aan het echte historische besef over de kleine kerkgeschiedenis.

En wat wordt er prompt in dit topic gedaan? Juist, we gaan elkaar af maken.

Pim · Bericht door **Pim** » 18 apr 2006, 22:21

Erasmiaan schreef: En wat wordt er prompt in dit topic gedaan? Juist, we gaan elkaar af maken.

Afmaken, afmaken? Wat heb jij verder vanavond gedaan? Doe ff rustig joh.

Afgewezen · Bericht door **Afgewezen** » 18 apr 2006, 22:22

Er komen verschillen boven. Dat mag. Dat is niet elkaar afmaken.
De controverse Miscanthus-Oude Paden is een heel bekende en volgens mij ook al een oude.
Ik kies in dezen voor Oude Paden en niet voor het verbondsmatige van Miscanthus.
Hier gaapt een diepe kloof en die kloof ís er ook. Laten we die niet gaan verdoezelen op dit forum!
En dit heeft ook alles te maken met je visie op jongeren.