Wat is een Bijbelse prediking?

[Erasmiaan]

Maar nu snap ik nog Miscanthus probleem niet met fout citeren, of verkeerd gebruiken van deze tekst?

Miscantus doelt ws. op wat de kanttekeningen noemen bij 'onze', namelijk dat de tekst op de Joden slaat, en niet op ieder kind van God.

Dat is dan weer in strijd met kanttekening 108, die het weer heel duidelijk tot "ons" betrekken. Het is in die tijd voor de joden geschreven, maar ik denk dat "onze vaderen" van mening waren dat dit ook voor ons nog steeds van toepassing is.

[Miscanthus]

Ik citeer even voor een beter begrip Galaten 3 uit de NBV:

23 Voordat dit geloof kwam, werden we door de wet bewaakt; we leefden in gevangenschap tot het geloof geopenbaard zou worden. 24 Kortom, de wet hield toezicht op ons totdat Christus kwam, zodat we door ons vertrouwen op God als rechtvaardigen konden worden aangenomen. 25 Maar nu het geloof gekomen is, staan we niet langer onder toezicht, 26 want door het geloof en in Christus Jezus bent u allen kinderen van God.

De NBV licht er hier 1 aspect uit: toezichthouden. dat klopt ook want in vs 19 staat: Waarom dan toch de wet? De wet is later ingevoerd (SV: daar bij gesteld) om ons bewust te maken van de zonde, in de tijd dat de nakomeling aan wie de belofte was gedaan nog komen moest.
1 Aspect is in deze vertaling verdwenen; dat de wet een voorafbeelding was van Christus, zals het bloed van stieren en bokken heen wees naar het Bloed van Christus. In die zin was de wet een pedaigogos, tuchtmeester tot Christus. Dat is dus niet de decaloog (10 geboden) maar de gehele ceremoniële wet, die heenwees naar Christus. Daarom vind ik tuchtmeester een minder geslaagd woord, alsof de wet ons naar Christus zou slaan. Maar de bedoeling en de reikweidte is is wel duidelijk.

Ds Huisman heeft hier een helder boekje over geschreven: : Wet en Evangelie."

[Matthijs]

Ds Huisman heeft hier een helder boekje over geschreven: : Wet en Evangelie."

Spreekt ds. Huisman zichzelf tegen in dat boekje met het onderstaande, wat ik van hem citeer uit een preek over zondag 23 van de Heidelberger?

Kom, zien we dat eens een ogenblik nader. God is het als Rechter, Die de
onrechtvaardige, de verdachte, de zondaar vóór de vierschaar daagt, die het
leven onwaardig is, die voor God niet bestaan kan. God overwint het hart van
een zondaar, waarin hij het voor Hem moet bekennen aan al de geboden
schuldig te staan. De wet veroordeelt, de wet vloekt, de wet wijst niet heen
naar Christus, de wet zegt alleen: Betaal, en anders sterven. De satan doet het
zijne er bij. Hij zegt: Gij hebt geen heil bij God, u kunt wel wanhopen, want
er is voor u geen verzoening. En, waar zou ik heengaan om God te
ontvluchten? Al bedde ik mij in de hel, zie Gij zijt daar. Nergens kan een
zondaar heenvluchten, hoewel hij het aan alle zijden getracht heeft. De Heere
houdt hem vast door Zijn Heilige Geest, totdat hij het bekent: Heere, ik heb
tegen al Uw geboden zwaarlijk gezondigd en geen daarvan gehouden, en ik
heb geen hoop meer het ooit nog goed te kunnen maken.
En zie, daar zet zich het gericht. Daar treedt God de Vader naar voren en
spreekt de zondaar vrij. Vrij? Waarom? Wel, omdat Hij de zondaar aanziet in
Jezus Christus. Christus toont Hem Zijn doorboorde handen, toont Hem de
losprijs, en het is genoeg voor de Vader.
Ziet, dat heeft plaats in het hof des Hemels.

Luther heeft een prachtige verklaring geschreven over de brief aan de Galaten. Ik zal even opzoeken wat hij er van geschreven heeft.

[Miscanthus]

Ik kan geen tegenstrijdigheid ontdekken.

[Matthijs]

Je bedoeld dus dat de Wet niet heen wijst naar Christus?

Overigens is het bevindelijke taal wat ds. Huisman schrijft.
Hij leerde wel je veroordeeld te weten onder de Wet, maar dat het Evangelie de vloekwaardige vrijspreekt van zonde, schuld en vloek.
Een zogenaamde "rechtvaardiging in de vierschaar der conscientie" kom ik bij hem tegen.

[jacob]

Je bedoeld dus dat de Wet niet heen wijst naar Christus?

Overigens is het bevindelijke taal wat ds. Huisman schrijft.
Hij leerde wel je veroordeeld te weten onder de Wet, maar dat het Evangelie de vloekwaardige vrijspreekt van zonde, schuld en vloek.
Een zogenaamde "rechtvaardiging in de vierschaar der conscientie" kom ik bij hem tegen.

volgens mij is dat heeeeeeeeeeel iets anders Mathijs.

[Matthijs]

Je bedoeld dus dat de Wet niet heen wijst naar Christus?

Overigens is het bevindelijke taal wat ds. Huisman schrijft.
Hij leerde wel je veroordeeld te weten onder de Wet, maar dat het Evangelie de vloekwaardige vrijspreekt van zonde, schuld en vloek.
Een zogenaamde "rechtvaardiging in de vierschaar der conscientie" kom ik bij hem tegen.

volgens mij is dat heeeeeeeeeeel iets anders Mathijs.

Leg eens uit

[jacob]

Nou je vergelijkt een schematische bekering van een vierschaar beleving met een algemene waarheid die direct terug te voeren is op de bijbel.

Zoals ds Huisman het hier omschrijft is het m.i. helemaal in orde.

Maar echte vierschaar verkondigers als Du Marchie van Voorthuizen en ds P Blok gaan veel verder.

Maar je hebt eigenlijk wel gelijk. In vroegere tijden was dit idd de voorstelling van de vierschaar.

[Miscanthus]

Ik zie niet waar ik iets anders zeg dan Ds Huisman. Lijkt me ook niet logisch, want ik heb het van hem geleerd.
Of ik moet hem verkeerd weergeven.

[jacob]

De vierschaar beleving is in de loop van de tijd een bizar leven gaan leiden.

Ik dacht eerst even dat Mathijs daar op doelde. Maar dat is niet zo. Daarom, ik was wat te vroeg met mijn opmerking dat het totaal iets anders was.

[Erasmiaan]

Is dit niet de tegenstrijdigheid waar Matthijs op doelt;

De wet veroordeelt, de wet vloekt, de wet wijst niet heen
naar Christus, de wet zegt alleen: Betaal, en anders sterven.

Dat is wat ds. Huisman in de catechismus zegt,

In die zin was de wet een pedaigogos, tuchtmeester tot Christus. Dat is dus niet de decaloog (10 geboden) maar de gehele ceremoniële wet, die heenwees naar Christus. Daarom vind ik tuchtmeester een minder geslaagd woord, alsof de wet ons naar Christus zou slaan. Maar de bedoeling en de reikweidte is is wel duidelijk.

Ds Huisman heeft hier een helder boekje over geschreven: : Wet en Evangelie."

En hier zeg je eigenlijk, zoals ik het ook begreep; de wet wijst heen naar Christus, maar niet als tuchtmeester.

Of begrijp ik dit verkeerd?

[Pim]

Is dit niet de tegenstrijdigheid waar Matthijs op doelt;

De wet veroordeelt, de wet vloekt, de wet wijst niet heen
naar Christus, de wet zegt alleen: Betaal, en anders sterven.

Dat is wat ds. Huisman in de catechismus zegt,

In die zin was de wet een pedaigogos, tuchtmeester tot Christus. Dat is dus niet de decaloog (10 geboden) maar de gehele ceremoniële wet, die heenwees naar Christus. Daarom vind ik tuchtmeester een minder geslaagd woord, alsof de wet ons naar Christus zou slaan. Maar de bedoeling en de reikweidte is is wel duidelijk.

Ds Huisman heeft hier een helder boekje over geschreven: : Wet en Evangelie."

En hier zeg je eigenlijk, zoals ik het ook begreep; de wet wijst heen naar Christus, maar niet als tuchtmeester.

Of begrijp ik dit verkeerd?

Volgens mij wijst de Wet niet eens heen naar Christus. Ik zou zeggen: de Wet leert de noodzaak van verzoening. Christus openbaart zichzelf in het Evangelie. Anders gezegd: de Wet doodt en het Evangelie maakt levend.

[Marnix]

Is dit niet de tegenstrijdigheid waar Matthijs op doelt;

De wet veroordeelt, de wet vloekt, de wet wijst niet heen
naar Christus, de wet zegt alleen: Betaal, en anders sterven.

Dat is wat ds. Huisman in de catechismus zegt,

In die zin was de wet een pedaigogos, tuchtmeester tot Christus. Dat is dus niet de decaloog (10 geboden) maar de gehele ceremoniële wet, die heenwees naar Christus. Daarom vind ik tuchtmeester een minder geslaagd woord, alsof de wet ons naar Christus zou slaan. Maar de bedoeling en de reikweidte is is wel duidelijk.

Ds Huisman heeft hier een helder boekje over geschreven: : Wet en Evangelie."

En hier zeg je eigenlijk, zoals ik het ook begreep; de wet wijst heen naar Christus, maar niet als tuchtmeester.

Of begrijp ik dit verkeerd?

Volgens mij wijst de Wet niet eens heen naar Christus. Ik zou zeggen: de Wet leert de noodzaak van verzoening. Christus openbaart zichzelf in het Evangelie. Anders gezegd: de Wet doodt en het Evangelie maakt levend.

Inderdaad. De wet doe ons onze zonde kennen, de wet veroordeeld ons.... Christus vervulde de wet en wie in Hem geloof wordt niet meer geoordeeld maar is vrij van de vloek van de zonde die door de wet zichtbaar wordt. (Romeinen 7 en 8)

[Afgewezen]

Nou je vergelijkt een schematische bekering van een vierschaar beleving met een algemene waarheid die direct terug te voeren is op de bijbel.

Zoals ds Huisman het hier omschrijft is het m.i. helemaal in orde.

Maar echte vierschaar verkondigers als Du Marchie van Voorthuizen en ds P Blok gaan veel verder.

Maar je hebt eigenlijk wel gelijk. In vroegere tijden was dit idd de voorstelling van de vierschaar.

Ik vind ds. Huisman hier ook een echte vierschaarverkondiger en ik ben het helemaal met hem eens.
Mogelijk gebruiken ds. Du Marchie en ds. Blok wat andere bewoordingen, maar m.i. gaat het hier gewoon over hetzelfde. Maar als ds. Huisman het zegt, dan mag het, hè...

[Matthijs]

Nou je vergelijkt een schematische bekering van een vierschaar beleving met een algemene waarheid die direct terug te voeren is op de bijbel.

Zoals ds Huisman het hier omschrijft is het m.i. helemaal in orde.

Zoals ds. Huisman het stelt is het Bijbels?

Maar echte vierschaar verkondigers als Du Marchie van Voorthuizen en ds P Blok gaan veel verder.

De laatste predikant ken ik alleen van naam. Van. ds. Du Marchie van Voorthuijsen heb ik wat van gelezen en een preek op een bandje gehoord.
Wat bedoel je dat zij verder gaan? Dat zij een bijzondere visionaire vierschaar beleving prediken? Zoals o.a. Potappel meegemaakt heeft.

Maar je hebt eigenlijk wel gelijk. In vroegere tijden was dit idd de voorstelling van de vierschaar.

Ik vind dat de kenmerken van de beleving in de vierschaar gepredikt moet worden.
Ds. Huisman doet het ook en ook de oude schrijvers.
De Heilige Geest werkt nog net zo in de mens als 200 jaar geleden en als 2000 en 6000 jaar geleden.
-------------------------------------------------------------------------------------
De Wet wijst de zonde aan; de Wet dood; de Wet vloekt; de Wet veroordeelt. De Wet wijst niet op Christus, want dat doet het Evangelie, maar als in de onmogelijkheid, wanneer je totaal uitgewerkt bent, ja dood gewerkt bent (niet letterlijk), ja vloekwaardig (of: veroordelenswaardig) bent, dan wordt Christus geopenbaard door het gepredikte aan een arme en schuldige zondaar. Alleen dan is het Evangelie een blijde boodschap voor de schuldige ziel.

Nu zijn er helaas een hele hoop mensen die zonder de beleving er van zeggen dat de Wet dood, vloekt en veroordeelt en daarom zonder bevindelijke kennis (het gaat niet zonder) naar hun eigen denkbeeldige en eigengemaakte verlosser de toevlucht nemen, maar niet naar de Christus der Schriften.
Dus heel verstandelijk: "ik ben zondaar, dus....".
Die kennen helaas niet om als een goddeloze gerechtvaardigd te worden door het geloof in Hem.
Wie maakt nu een goddeloos mens? Dat is de Wet. Waar leidt het op uit, als alle doodlopende wegen afgesneden worden? Op Christus die de Weg, de Waarheid en het Leven is!
Dus de Wet een tuchtmeester tot Christus? Ja, maar de Wet wijst niet op Christus. Het Evangelie laat Christus zien door Woord en Geest. Christus is het einde van de Wet (Rom. 4:10).

Zo dan, de wet is onze tuchtmeester geweest tot Christus, opdat wij uit het geloof zouden gerechtvaardigd worden.
Goddeloos gemaakt door de Wet, om als een goddeloze gerechtvaardigd te worden door het geloof in Hem.

Maar als het geloof gekomen is, zo zijn wij niet meer onder den tuchtmeester.

Wanneer wij de toevlucht hebben genomen tot Christus door het geloof, dan kan de Wet vloeken en oordelen, maar dan is Christus voor je de Wet Volbrenger en ziet God je aan in Hem (alsof jezelf de Wet volmaakt gehouden hebt).
Dus we zijn niet meer onder de Wet wanneer we door een waar geloof Hem ingelijfd zijn. Verlost van de vloek der Wet. Vrijheid!
De Wet zal dan wel als regel voor de dankbaarheid gelden; een jagen naar een heilige levenswandel.

Zoals beloofd zou ik dr. Maarten Luther citeren.
Het is bevindelijk.

3:24 ... opdat wij uit het geloof zouden gerechtvaardigd worden.
De wet is pedagoog, niet met het oog op een andere wetgever die goede werken eist, maar met het oog op Christus, Die rechtvaardig maakt en redt, zodat wij door het geloof in Hem en niet door de werken gerechtvaardigd worden. Maar als de mens de dwang van de wet gevoelt, ziet hij dat niet in en gelooft het niet. Dan zegt de mens gewoonlijk: ik heb verkeerd geleefd, al de geboden overtreden en heb daarom de eeuwige dood verdiend. Als God nog enige jaren of tenminste enige maanden aan mijn leven zou toevoegen, zou ik mijn leven willen beteren en van nu aan heilig leven. Dan maakt de mens van het ware gebruik van de wet een misbruik, verliest Christus uit het oog en ziet een nieuwe wetgever. Want het verstand, door zulke verschrikkingen en angsten aangegrepen, waagt het, God de vervulling van alle werken der gehele wet in het uitzicht te stellen. (...)

Het ware gebruik der wet is, dat ik weten moet, dat ik door de wet tot kennis van de zonde gebracht en nederig wordt, om zo tot Christus te komen en de rechtvaardiging in het geloof te ervaren. Het geloof is geen wet of werk, het is een vast vertrouwen, dat Christus aangrijpt en Christus is het einde van de wet (Romeinen 10:4). Op welke wijze? Niet dat Christus de oude wet wegdoet en een nieuwe wet zou geven of een rechter zou willen zijn, die door werken verzoend zou moeten worden, zoals de pausgezinden geleerd hebben. Christus is het einde van de wet tot gerechtigheid voor een ieder die gelooft, en dat wil zeggen dat een ieder die in Christus gelooft rechtvaardig is, en dat de wet hem niet opnieuw kan aanklagen. (...)

Paulus spreekt, zoals boven uitvoerig uiteengezet, over degenen die de rechtvaardiging nodig hebben, niet over de gerechtvaardigden. Als u op de juiste wijze over de wet wilt spreken, moet u het hebben over het voorwerp van de wet, dat is de zondaar en goddeloze. Deze goddeloze wordt niet door de wet gerechtvaardigd, de wet stelt hem de zonde voor ogen, verbreekt hem, enz. (...) Die echter het geloof reeds hebben, zijn niet onder de wet, maar zijn vrij van haar, zoals Paulus straks zal aangeven. (...) Maar wat werkt de wet in degenen, die door Christus gerechtvaardigd zijn? Paulus antwoordt met woorden, die als het ware een aanvulling vormen: