De Heilige Geest werkt onrust?
-
MBE
.Met die keuze verdienen we onze redding niet of zo... maar je kan die wel verspelen. Onze zaligheid is dus inderdaad niet van ons afhankelijk, want we kunnen er helemaal niets aan verdienen en krijgen de redding uit genade, door Jezus Christus. Dat we die redding krijgen, daar dragen we helemaal niets aan bij. Maar als we vervolgens niets doen met die mogelijkheden die we krijgen kunnen we het wel verspelen. Dat zegt Jezus in Mattheus 25: Omdat je dit en dat niet hebt gedaan ben je vervloekt, Het is dus niet zo dat onze keuzes totaal geen consequenties hebben voor onze zaligheid. We kunnen die verwerpen, verspelen
Hiermee zeg je dat Jezus geen volkomen zaligmaker is. God onterend ben je op deze manier bezig. Ik kan het niet anders zien en ik vind het onbegrijpelijk dat de moderators niet ingrijpen.
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
En het volk Israel dan? Ze waren verlost uit Egypte, hadden de belofte van Kanaan en ze zijn niet binnengegaan. Waarom niet?MBE schreef:[Het is dus niet zo dat onze keuzes totaal geen consequenties hebben voor onze zaligheid. We kunnen die verwerpen, verspelen.Hiermee zeg je dat Jezus geen volkomen zaligmaker is. God onterend ben je op deze manier bezig. Ik kan het niet anders zien en ik vind het onbegrijpelijk dat de moderators niet ingrijpen.
Omdat ze het verspeeld hebben.
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
ik vind dat je een beetje te veel 'hypert' op de souvereiniteit van God ten koste van de verantwoordelijkheid van de mens.Afgewezen schreef:Schuldig en machteloos. "Onbekwaam tot enig goed en geneigd tot alle kwaad."refo schreef:Wat houdt 'verantwoordelijkheid' eigenlijk in? Schuldig maar hulpeloos?
-
jacob
Sommige hyperen te veel op de onmacht van de mens, andere weer op de verantwoordelijkheid van de mens.Miscanthus schreef:ik vind dat je een beetje te veel 'hypert' op de souvereiniteit van God ten koste van de verantwoordelijkheid van de mens.Afgewezen schreef:Schuldig en machteloos. "Onbekwaam tot enig goed en geneigd tot alle kwaad."refo schreef:Wat houdt 'verantwoordelijkheid' eigenlijk in? Schuldig maar hulpeloos?
In beide zaken schuilt een gevaar. Ik kan niets met de theologie de Marnix brengt. Maar over de eeuwige staat van Marnix kan ik niet oordelen. Sterker nog, ondanks dit dogma zou hij weleens dichter bij de troon van God kunnen staan dan ik. (ik citeer (heel vrij) whitefield over een remonstrantse broeder......)Het gaat niet om dit dogma ten diepste.
Eigenlijk heeft de evangelieprediking helemaal geen functie. De mens ligt schuldig. Hij is onmachtig tot enig goed. Tot het evangelie tussenbeide komt. Althans, dat leert de Bijbel. De onmacht is er dan niet meer. Dan komt er toch zoiets als een keuzemogeleijkheid. Dan is alles opgelost. Wie dan de Geest nog 'eerst' wat wil laten doen, koppelt dan de Drieëenheid los van elkaar. Dat werk van de Geest is onlosmakelijk met het Woord verbonden. Machtige mens? Misschien. God wil wel vrijwillg gediend worden. Het lijkt allemaal misschien mensenwerk. Dat is het niet. Ik hoop dat de evangelischen en de (in eigen ogen) gereformeerden elkaar nog eens vinden. Als je elkaars staat niet bewtijfeld, moet er in de definties is mis zijn.
Ga door... je houdt namelijk halverwege de zin op...Bij de oude mens.Afgewezen schreef:Schuldig en machteloos. "Onbekwaam tot enig goed en geneigd tot alle kwaad."refo schreef:Wat houdt 'verantwoordelijkheid' eigenlijk in? Schuldig maar hulpeloos?
Schuldig en machteloos, onbekwaam tot enig goed, geneigd tot alle kwaad.
Afhankelijk van Gods genade.
Wel verantwoordelijk, maar niet in staat daar goed mee om te gaan.
Het zijn allemaal dingen die horen bij ongeloof, het God vaarwel hebben gezegd, bij Hem vandaan zijn geraakt.
Dat zag God, en Hij stuurde Jezus Christus, omdat wij het niet konden.
Pas dan, als Hij naar ons toekomt en de weg naar God weer open is, en Hij ons verandert (nieuwe mens) komt verantwoordelijkheid van mensen om de hoek kijken. Ook dat staat in de context van Mattheus 25, waar het gaat om mensen die de bruidegom kennen, de meester kennen en talenten ontvingen... en de slaaf die door de koning vergeven was. Met die verantwoordelijkheid kunnen we niet uit onszelf wat doen maar enkel en alleen dankzij Christus... en dat is wat anders dan dat we die verantwoordelijkheid dan niet meer niet kunnen nemen... anders had die knecht zijn talent niet in de grond begraven en hadden de 5 dwaze maagden wel genoeg oilie gehad.
Ik hoef niet nogmaals in een crisis te komen Afgewezen, ik heb ontdekt dat God me redt en me voor keuzes stelt waarin ik twee kanten op kan gaan. Ik kies regelmatig verkeerd, gelukkig staat Christus voor me in de bres... maar vraagt Hij ook elke keer weer: Wil je me volgen en de goede keuzes maken? Als ik bewust besluit dat niet te doen heeft dat consequenties.
5 Laat dus wat aards in u is afsterven: ontucht, zedeloosheid, hartstocht, lage begeerten en ook hebzucht – hebzucht is afgoderij –, 6 want om deze dingen treft Gods toorn degenen die hem ongehoorzaam zijn. 7 Vroeger hebt u ook die weg gevolgd en zo geleefd, 8 maar nu moet u alles wat slecht is opgeven: woede en drift, vloeken en schelden. 9 Bedrieg elkaar niet, nu u de oude mens en zijn leefwijze afgelegd hebt 10 en de nieuwe mens hebt aangetrokken, die steeds vernieuwd wordt naar het beeld van zijn schepper en zo tot inzicht komt. 11 Dan is er geen sprake meer van Grieken of Joden, besnedenen of onbesnedenen, barbaren, Skythen, slaven of vrijen, maar dan is Christus alles in allen.
12 Omdat God u heeft uitgekozen, omdat u zijn heiligen bent en hij u liefheeft, moet u zich kleden in innig medeleven, in goedheid, bescheidenheid, zachtmoedigheid en geduld. 13 Verdraag elkaar en vergeef elkaar als iemand een ander iets te verwijten heeft; zoals de Heer u vergeven heeft, moet u elkaar vergeven. 14 En bovenal, kleed u in de liefde, dat is de band die u tot een volmaakte eenheid maakt. 15 Laat in uw hart de vrede van Christus heersen, want daartoe bent u geroepen als de leden van één lichaam. Wees ook dankbaar. 16 Laat Christus’ woorden in al hun rijkdom in u wonen; onderricht en vermaan elkaar in alle wijsheid, zing met heel uw hart psalmen en hymnen voor God en liederen die de Geest u vol genade ingeeft. 17 Doe alles wat u zegt of doet in de naam van de Heer Jezus, terwijl u God, de Vader, dankt door hem.
18 Vrouwen, erken het gezag van uw man, zoals past bij uw verbondenheid met de Heer. 19 Mannen, heb uw vrouw lief en wees niet bitter tegen haar. 20 Kinderen, gehoorzaam je ouders in alles, want dat is de wil van de Heer. 21 Vaders, vit niet op uw kinderen, want dat maakt ze moedeloos. 22 Slaven, gehoorzaam uw aardse meester in alles, niet met uiterlijk vertoon om bij de mensen in de gunst te komen, maar oprecht en met ontzag voor de Heer. 23 Wat u ook doet, doe het van harte, alsof het voor de Heer is en niet voor de mensen, 24 want u weet dat u van de Heer een erfenis als beloning zult ontvangen – uw meester is Christus! 25 Maar iedereen die onrecht doet zal daarvoor boeten, en daarbij wordt geen onderscheid gemaakt. (Kol 3)
17 Maar de HEER is trouw aan wie hem vrezen,
van eeuwigheid tot eeuwigheid.
Hij doet recht aan de kinderen en kleinkinderen
18 van wie zich houdt aan zijn verbond
en naar zijn geboden leeft.
5 Dit is wat wij hem hebben horen verkondigen en wat we u verkondigen: God is licht, er is in hem geen spoor van duisternis. 6 Als we zeggen dat we met hem verbonden zijn terwijl we onze weg in het duister gaan, liegen we en leven we niet volgens de waarheid. 7 Maar gaan we onze weg in het licht, zoals hijzelf in het licht is, dan zijn we met elkaar verbonden en reinigt het bloed van Jezus, zijn Zoon, ons van alle zonde. 8 Als we zeggen dat we de zonde niet kennen, misleiden we onszelf en is de waarheid niet in ons. 9 Belijden we onze zonden, dan zal hij, die trouw en rechtvaardig is, ons onze zonden vergeven en ons reinigen van alle kwaad. (1 Joh 1)
1 Betekent dit nu dat we moeten blijven zondigen om de genade te laten toenemen? 2 Dat in geen geval. Hoe zouden wij, die dood zijn voor de zonde, nog in zonde kunnen leven? 3 Weet u niet dat wij die gedoopt zijn in Christus Jezus, zijn gedoopt in zijn dood? 4 We zijn door de doop in zijn dood met hem begraven om, zoals Christus door de macht van de Vader uit de dood is opgewekt, een nieuw leven te leiden. 5 Als wij delen in zijn dood, zullen wij ook delen in zijn opstanding. 6 Immers, we weten dat ons oude bestaan met hem gekruisigd is omdat er een einde moest komen aan ons zondige leven: we mochten niet langer slaven van de zonde zijn. 7 Wie gestorven is, is rechtens vrij van de zonde. 8 Wanneer wij met Christus zijn gestorven, geloven we dat we ook met hem zullen leven, 9 omdat we weten dat hij, die uit de dood is opgewekt, niet meer sterft. De dood heeft geen macht meer over hem. 10 Hij is gestorven om een einde te maken aan de zonde, voor eens en altijd; en nu hij leeft, leeft hij voor God. 11 Zo moet u ook uzelf zien: dood voor de zonde, maar in Christus Jezus levend voor God. 12 Laat de zonde dus niet heersen over uw sterfelijke bestaan, geef niet toe aan uw begeerten. 13 Stel uzelf niet langer in dienst van de zonde als een werktuig voor het onrecht, maar stel uzelf in dienst van God. Denk aan uzelf als levenden die uit de dood zijn opgewekt en stel uzelf in dienst van God als een werktuig voor de gerechtigheid. 14 De zonde mag niet langer over u heersen, want u staat niet onder de wet, maar leeft onder de genade.
(Rom 6)
Omdat elk verbond twee delen heeft, namelijk een belofte en een eis, worden wij door God in de doop ook geroepen en verplicht tot een nieuwe verantwoordelijkheid. (er staat niet: Veranderd zodat we die nieuwe verantwoordelijkheid nemen).
Die roeping en plicht is: dat we deze enige God, Vader Zoon en Heilige Geest aanhangen, vertrouwen en liefhebben met heel ons hart, heel onze ziel, heel ons verstand en al onze krachten.Het betekent dat wij met de wereld breken, onze oude natuur doden en godvrezend leven.
Jacob, ik snap niet hoe je kan schrijven dat je met de dingen die ik aangeef niets zou kunnen... het is volgens mij namelijk de eis die bij de beloften van je doop zitten. Gods oproep aan jou om Hem te dienen met alles wat je in je hebt. Daar zou je volgens mij een hoop mee moeten kunnen. Toch? God vraagt het toch van je en geeft tegelijk in die beloften toch ook mee dat je dat kan?! Dat is volgens mij niet remonstrants maar puur de gereformeerde verbondvisie... lees het doopformulier er nog maar eens op na!
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
-
MBE
Dus jij zegt ook dat als God je verlost, je vervolgens de zaligheid nog kan verliezen en niet in het beloofde Kanaan hierboven komt?Miscanthus schreef:En het volk Israel dan? Ze waren verlost uit Egypte, hadden de belofte van Kanaan en ze zijn niet binnengegaan. Waarom niet?MBE schreef:[Het is dus niet zo dat onze keuzes totaal geen consequenties hebben voor onze zaligheid. We kunnen die verwerpen, verspelen.Hiermee zeg je dat Jezus geen volkomen zaligmaker is. God onterend ben je op deze manier bezig. Ik kan het niet anders zien en ik vind het onbegrijpelijk dat de moderators niet ingrijpen.
Omdat ze het verspeeld hebben.
MBE, wat ik aangeef is dat het verbond twee delen heeft, namelijk een belofte en een eis. Als wij de eis aan onze laars lappen zetten we ons voor de beloften buitenspel. Zoals het volk Israel dat bijvoorbeeld ook deed. Paulus wijst hier in de Hebreeenbrief (Hoofdstuk 3) nog op.
Ik zou zeggen, lees wat Paulus daar schrijft over wie er in zullen gaan... daarin staat het antwoord op de vraag die je stelt.
1 U allen, heilige broeders en zusters, die deel hebt aan de hemelse roeping, richt uw aandacht op Jezus, de apostel en hogepriester van het geloof dat wij belijden, 2 die trouw is aan wie hem heeft aangesteld, zoals Mozes in heel Gods huis zijn taak trouw vervulde. 3 Jezus echter werd groter eer waardig geacht dan Mozes, zoals de bouwer van een huis meer eer krijgt dan het huis zelf. 4 Elk huis heeft zijn bouwer, maar God is de bouwer van alles. 5 Mozes vervulde trouw zijn taak in heel Gods huis, als dienaar die getuigde van de komende openbaringen, 6 Christus echter is trouw als Zoon die over dat huis is aangesteld. Wij vormen dat huis, mits we trots en zonder schroom vasthouden aan datgene waarop wij hopen. 7 De heilige Geest zegt immers:
‘Horen jullie vandaag zijn stem,
8 wees dan niet koppig, als tijdens de opstand,
toen jullie mij beproefden in de woestijn,
9 waar jullie voorouders mij op de proef stelden en tartten
hoewel ze mijn daden hadden gezien, 10 veertig jaar lang.
Daarom werd die generatie door mijn woede getroffen, ik zei:
“Altijd weer dwaalt hun hart,
mijn wegen kennen ze niet.”
11 En in mijn toorn heb ik gezworen:
“Nooit zullen ze binnengaan in mijn rust.”’
12 Zie er dus op toe, broeders en zusters, dat niemand van u door een kwaadwillig, ongelovig hart afvallig wordt van de levende God, 13 maar wijs elkaar terecht, elke dag dat dit ‘vandaag’ nog geldt, opdat niemand van u halsstarrig wordt omdat hij door zonde verleid werd. 14 Want alleen als we tot het einde toe resoluut vasthouden aan ons aanvankelijk vertrouwen, blijven we deelgenoten van Christus. 15 Wanneer er gezegd wordt ‘Horen jullie vandaag zijn stem, wees dan niet koppig, als tijdens de opstand’ – 16 wie waren het dan die zijn stem hoorden en toch opstandig werden? Waren dat niet degenen die onder Mozes’ leiding uit Egypte waren weggetrokken? 17 Wie werden veertig jaar lang door zijn woede getroffen? Waren dat niet degenen die gezondigd hadden en van wie de lijken neervielen in de woestijn? 18 En aan wie zwoer hij dat ze niet zouden binnengaan in zijn rust – toch zeker aan hen die ongehoorzaam waren? 19 Zo zien we dat zij er niet konden binnengaan vanwege hun ongeloof.
Ik zou zeggen, lees wat Paulus daar schrijft over wie er in zullen gaan... daarin staat het antwoord op de vraag die je stelt.
1 U allen, heilige broeders en zusters, die deel hebt aan de hemelse roeping, richt uw aandacht op Jezus, de apostel en hogepriester van het geloof dat wij belijden, 2 die trouw is aan wie hem heeft aangesteld, zoals Mozes in heel Gods huis zijn taak trouw vervulde. 3 Jezus echter werd groter eer waardig geacht dan Mozes, zoals de bouwer van een huis meer eer krijgt dan het huis zelf. 4 Elk huis heeft zijn bouwer, maar God is de bouwer van alles. 5 Mozes vervulde trouw zijn taak in heel Gods huis, als dienaar die getuigde van de komende openbaringen, 6 Christus echter is trouw als Zoon die over dat huis is aangesteld. Wij vormen dat huis, mits we trots en zonder schroom vasthouden aan datgene waarop wij hopen. 7 De heilige Geest zegt immers:
‘Horen jullie vandaag zijn stem,
8 wees dan niet koppig, als tijdens de opstand,
toen jullie mij beproefden in de woestijn,
9 waar jullie voorouders mij op de proef stelden en tartten
hoewel ze mijn daden hadden gezien, 10 veertig jaar lang.
Daarom werd die generatie door mijn woede getroffen, ik zei:
“Altijd weer dwaalt hun hart,
mijn wegen kennen ze niet.”
11 En in mijn toorn heb ik gezworen:
“Nooit zullen ze binnengaan in mijn rust.”’
12 Zie er dus op toe, broeders en zusters, dat niemand van u door een kwaadwillig, ongelovig hart afvallig wordt van de levende God, 13 maar wijs elkaar terecht, elke dag dat dit ‘vandaag’ nog geldt, opdat niemand van u halsstarrig wordt omdat hij door zonde verleid werd. 14 Want alleen als we tot het einde toe resoluut vasthouden aan ons aanvankelijk vertrouwen, blijven we deelgenoten van Christus. 15 Wanneer er gezegd wordt ‘Horen jullie vandaag zijn stem, wees dan niet koppig, als tijdens de opstand’ – 16 wie waren het dan die zijn stem hoorden en toch opstandig werden? Waren dat niet degenen die onder Mozes’ leiding uit Egypte waren weggetrokken? 17 Wie werden veertig jaar lang door zijn woede getroffen? Waren dat niet degenen die gezondigd hadden en van wie de lijken neervielen in de woestijn? 18 En aan wie zwoer hij dat ze niet zouden binnengaan in zijn rust – toch zeker aan hen die ongehoorzaam waren? 19 Zo zien we dat zij er niet konden binnengaan vanwege hun ongeloof.
Laatst gewijzigd door Marnix op 28 mar 2006, 09:11, 1 keer totaal gewijzigd.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
-
jacob
3 Maar wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden.MBE schreef:Dus jij zegt ook dat als God je verlost, je vervolgens de zaligheid nog kan verliezen en niet in het beloofde Kanaan hierboven komt?Miscanthus schreef:En het volk Israel dan? Ze waren verlost uit Egypte, hadden de belofte van Kanaan en ze zijn niet binnengegaan. Waarom niet?MBE schreef:[Het is dus niet zo dat onze keuzes totaal geen consequenties hebben voor onze zaligheid. We kunnen die verwerpen, verspelen.Hiermee zeg je dat Jezus geen volkomen zaligmaker is. God onterend ben je op deze manier bezig. Ik kan het niet anders zien en ik vind het onbegrijpelijk dat de moderators niet ingrijpen.
Omdat ze het verspeeld hebben.
zeker ook remonstrants?
Als we elkaar nou eens zouden WILLEN begrijpen. Wat zou daar al een hoop mee gewonnen zijn!
-
MBE
Ik zeg: De Zaligmaker maakt iemand zo volkomen zalig dat deze ook volharden zal tot het einde. Hij zal zeker zalig worden.jacob schreef: 3 Maar wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden.
zeker ook remonstrants?
Als we elkaar nou eens zouden WILLEN begrijpen. Wat zou daar al een hoop mee gewonnen zijn!
Begrijp je?
Een gelovige kan zijn geloof niet meer kwijt raken.
-
jacob
Ik ben het met je eens. Maar dit zal niemand op dit forum ontkennen.MBE schreef:Ik zeg: De Zaligmaker maakt iemand zo volkomen zalig dat deze ook volharden zal tot het einde. Hij zal zeker zalig worden.jacob schreef: 3 Maar wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden.
zeker ook remonstrants?
Als we elkaar nou eens zouden WILLEN begrijpen. Wat zou daar al een hoop mee gewonnen zijn!
Begrijp je?
Een gelovige kan zijn geloof niet meer kwijt raken.
Toch Miscanthus en Marnix?
En, zijn we er al over uit als de Heilige Geest onrust werkt ja of nee?
Vanmorgen las ik nog even in het abc des geloofs van Comrie.
a. Dat voor en aleer Jezus Christus van nabij tot een arme verloren zondaar nadert om Zich aan hem in Zijn gunst te ontdekken, en hem tot een gemeenzame oefening des geloofs in een verbondsonderhandeling toe te laten; dat God, door Zijn alwijze regering, bestiering en toelating, beschikt enige zaken of omstandigheden omtrent dat onderwerp, welke hem kwellen, zonder enige rust of vrede toe te laten, een knagende worm gevende, die het sap van alle genoegen en vertroosting wegneemt. Zo was het met de bekeerden op het Pinksterfeest, Hand. 2: 87, hun harten waren doorpriemd. Zo is het met deze vrouw: haar dochter was deerlijk van de duivel bezeten; dit was het, wat deze vrouw dreef en aanzette om naar Christus te gaan; dit maakte haar aanhoudende. Zo is ook Gods weg nog heden ten dage met velen. Hij doet hen onder de roede der verdrukking doorgaan, eer Hij hen onder de liefelijke band van zijn verbond brengt, Ezech. 20: 11, 12.
Hij zendt plagen, oordelen en vele engten, waardoor de consciëntie ontwaakt wordt, en de mens rusteloos en radeloos en hulpeloos gemaakt wordt; zijn gelaat verandert, hij kan niet leven zoals voorheen; daar is inwendig benauwdheid, die de fleur van zijn leven wegneemt, schoon hij dikwijls niet weet, waar het aan schort. Ik geloof, dat velen tot God door deze weg gebracht worden. Leest met een nauwkeurige aandacht, Psalm 107, daar zijn voorbeelden van alle soorten van mensen, uit benauwdheid tot God roepende, die God helpt. Konden kleinen, in wie een beginsel van Gods werk is, ofschoon zij het niet weten, dit opmerken, het zou voor moedeloosheid bewaren; immers het eerste wat de Heilige Geest werkt, is dit; en waar het in waarheid is, zal het ook de Geest verder brengen.
Als ik 'm goed begrijp, dan zegt hij eigenlijk: ken je niets van die kwellende onrust in je, heb je nog nooit de hitte van Gods gramschap voelen branden op je ziel, werp dan vandaag nog maar weg wat je voor bekering hield.
Vanmorgen las ik nog even in het abc des geloofs van Comrie.
a. Dat voor en aleer Jezus Christus van nabij tot een arme verloren zondaar nadert om Zich aan hem in Zijn gunst te ontdekken, en hem tot een gemeenzame oefening des geloofs in een verbondsonderhandeling toe te laten; dat God, door Zijn alwijze regering, bestiering en toelating, beschikt enige zaken of omstandigheden omtrent dat onderwerp, welke hem kwellen, zonder enige rust of vrede toe te laten, een knagende worm gevende, die het sap van alle genoegen en vertroosting wegneemt. Zo was het met de bekeerden op het Pinksterfeest, Hand. 2: 87, hun harten waren doorpriemd. Zo is het met deze vrouw: haar dochter was deerlijk van de duivel bezeten; dit was het, wat deze vrouw dreef en aanzette om naar Christus te gaan; dit maakte haar aanhoudende. Zo is ook Gods weg nog heden ten dage met velen. Hij doet hen onder de roede der verdrukking doorgaan, eer Hij hen onder de liefelijke band van zijn verbond brengt, Ezech. 20: 11, 12.
Hij zendt plagen, oordelen en vele engten, waardoor de consciëntie ontwaakt wordt, en de mens rusteloos en radeloos en hulpeloos gemaakt wordt; zijn gelaat verandert, hij kan niet leven zoals voorheen; daar is inwendig benauwdheid, die de fleur van zijn leven wegneemt, schoon hij dikwijls niet weet, waar het aan schort. Ik geloof, dat velen tot God door deze weg gebracht worden. Leest met een nauwkeurige aandacht, Psalm 107, daar zijn voorbeelden van alle soorten van mensen, uit benauwdheid tot God roepende, die God helpt. Konden kleinen, in wie een beginsel van Gods werk is, ofschoon zij het niet weten, dit opmerken, het zou voor moedeloosheid bewaren; immers het eerste wat de Heilige Geest werkt, is dit; en waar het in waarheid is, zal het ook de Geest verder brengen.
Als ik 'm goed begrijp, dan zegt hij eigenlijk: ken je niets van die kwellende onrust in je, heb je nog nooit de hitte van Gods gramschap voelen branden op je ziel, werp dan vandaag nog maar weg wat je voor bekering hield.