Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade
Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade
Volgens de Dordtse Leerregels klopt dat niet:
Van deze hun eeuwige en onveranderlijke verkiezing ter zaligheid worden de uitverkorenen te zijner tijd, hoewel bij onderscheiden trappen en met ongelijke mate, verzekerd; niet, als zij de verborgenheden en diepten Gods curieuselijk doorzoeken, maar als zij de onfeilbare vruchten der verkiezing, in het Woord Gods aangewezen (als daar zijn: het waar geloof in Christus, kinderlijke vreze Gods, droefheid die naar God is over de zonde, honger en dorst naar de gerechtigheid, enz.), in zichzelven met een geestelijke blijdschap en heilige vermaking waarnemen (2 Kor. 13:5).
En dienvolgens spruit deze verzekerdheid niet uit enige bijzondere openbaring, zonder of buiten het Woord geschied, maar uit het geloof aan de beloften Gods, die Hij in Zijn Woord zeer overvloedig tot onzen troost geopenbaard heeft; uit het getuigenis des Heiligen Geestes, Die met onzen geest getuigt dat wij kinderen en erfgenamen Gods zijn (Rom. 8:16, 17); eindelijk, uit de ernstige en heilige oefening van een goede consciëntie en van goede werken. En zo de uitverkorenen Gods deze vasten troost in deze wereld niet hadden, dat zij de overwinning behouden zullen, mitsgaders dit onbedrieglijk pand der eeuwige heerlijkheid, zo zouden zij de ellendigste van alle mensen zijn.
Verwerping
Die leren: Dat men geen zekerheid van de toekomende volharding in dit leven kan hebben zonder bijzondere openbaring.
Want door deze leer wordt de vaste troost der ware gelovigen in dit leven weggenomen, en de twijfeling der pausgezinden in de Kerk weder ingevoerd; terwijl de Heilige Schrift deze zekerheid telkens afleidt, niet uit een bijzondere en buitengewone openbaring, maar uit de eigen merktekenen der kinderen Gods, en uit de zeer standvastige beloften Gods. Inzonderheid de apostel Paulus: Geen schepsel zal ons kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onzen Heere (Rom. 8:39). En Johannes: Die Zijn geboden bewaart, blijft in Hem, en Hij in denzelven. En hieraan kennen wij dat Hij in ons blijft, namelijk uit den Geest, Dien Hij ons gegeven heeft (1 Joh. 3:24).
Van deze hun eeuwige en onveranderlijke verkiezing ter zaligheid worden de uitverkorenen te zijner tijd, hoewel bij onderscheiden trappen en met ongelijke mate, verzekerd; niet, als zij de verborgenheden en diepten Gods curieuselijk doorzoeken, maar als zij de onfeilbare vruchten der verkiezing, in het Woord Gods aangewezen (als daar zijn: het waar geloof in Christus, kinderlijke vreze Gods, droefheid die naar God is over de zonde, honger en dorst naar de gerechtigheid, enz.), in zichzelven met een geestelijke blijdschap en heilige vermaking waarnemen (2 Kor. 13:5).
En dienvolgens spruit deze verzekerdheid niet uit enige bijzondere openbaring, zonder of buiten het Woord geschied, maar uit het geloof aan de beloften Gods, die Hij in Zijn Woord zeer overvloedig tot onzen troost geopenbaard heeft; uit het getuigenis des Heiligen Geestes, Die met onzen geest getuigt dat wij kinderen en erfgenamen Gods zijn (Rom. 8:16, 17); eindelijk, uit de ernstige en heilige oefening van een goede consciëntie en van goede werken. En zo de uitverkorenen Gods deze vasten troost in deze wereld niet hadden, dat zij de overwinning behouden zullen, mitsgaders dit onbedrieglijk pand der eeuwige heerlijkheid, zo zouden zij de ellendigste van alle mensen zijn.
Verwerping
Die leren: Dat men geen zekerheid van de toekomende volharding in dit leven kan hebben zonder bijzondere openbaring.
Want door deze leer wordt de vaste troost der ware gelovigen in dit leven weggenomen, en de twijfeling der pausgezinden in de Kerk weder ingevoerd; terwijl de Heilige Schrift deze zekerheid telkens afleidt, niet uit een bijzondere en buitengewone openbaring, maar uit de eigen merktekenen der kinderen Gods, en uit de zeer standvastige beloften Gods. Inzonderheid de apostel Paulus: Geen schepsel zal ons kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onzen Heere (Rom. 8:39). En Johannes: Die Zijn geboden bewaart, blijft in Hem, en Hij in denzelven. En hieraan kennen wij dat Hij in ons blijft, namelijk uit den Geest, Dien Hij ons gegeven heeft (1 Joh. 3:24).
Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade
@ Geeske verkettert stelselmatig de middelijk zekerheid en verkondigt de onmiddellijke zekerheid als enige mogelijkheid.
Daarbij neemt bij haar (en bij velen in de gezindte) een bewuste en gevoelige verzekering die de HEERE kàn schenken, de plaats in van de rechtvaardiging door het geloof. Die bewuste en gevoelige verzekering noemt ze rechtvaardiging in de vierschaar der conciëntie.
Maar ook iemand die zoiets ervaren heeft, kan op zo’n ervaring nooit bouwen wanneer zijn geloof echt aangevochten wordt. En zal evengoed moeten leren om te leven door het geloof op de beloften en de belovende God. Hoeveel ervaringen je ook op gedaan hebt: het algemene, onvoorwaardelijke en welmenende aanbod van Gods genadige beloften blijft de enige vaste grond waaraan je jezelf kan toevertrouwen.
Zo heb ik het in ieder geval zelf ervaren. De strijd na die verzekering, was nog vele malen zwaarder dan voor die verzekering. En ik moest leren leven door het geloof op de beloften. Ook al wordt die weg ook in mijn kerkelijke omgeving niet duidelijk geleerd. Maar uiteindelijk is het ook de HEERE zelf die ons leert en leid..
Je ziet dat ook terug in de Christenreis. De sleutel waarmee ze uit kasteel Wanhoop ontsnappen is niet hun ervaring. Maar de belofte! En dan waarschijnlijk nog specifiek: wie tot Mij komt, zal Ik geenzins uitwerpen.
Ik wijs even terug naar dit topic:
viewtopic.php?t=15522
(Toen heette ik hier “Groot Blankenstein” ;-)
En ik zou @Geeske willen vragen om dit eens te luisteren;
https://downloadpreken.nl/10263/het-aanbod-van-genade
en:
https://downloadpreken.nl/6926/de-recht ... vierschaar
Verder zou deze site nog wel eens leerzaam kunnen zijn: www.aanbodvangenade.nl
Daarbij neemt bij haar (en bij velen in de gezindte) een bewuste en gevoelige verzekering die de HEERE kàn schenken, de plaats in van de rechtvaardiging door het geloof. Die bewuste en gevoelige verzekering noemt ze rechtvaardiging in de vierschaar der conciëntie.
Maar ook iemand die zoiets ervaren heeft, kan op zo’n ervaring nooit bouwen wanneer zijn geloof echt aangevochten wordt. En zal evengoed moeten leren om te leven door het geloof op de beloften en de belovende God. Hoeveel ervaringen je ook op gedaan hebt: het algemene, onvoorwaardelijke en welmenende aanbod van Gods genadige beloften blijft de enige vaste grond waaraan je jezelf kan toevertrouwen.
Zo heb ik het in ieder geval zelf ervaren. De strijd na die verzekering, was nog vele malen zwaarder dan voor die verzekering. En ik moest leren leven door het geloof op de beloften. Ook al wordt die weg ook in mijn kerkelijke omgeving niet duidelijk geleerd. Maar uiteindelijk is het ook de HEERE zelf die ons leert en leid..
Je ziet dat ook terug in de Christenreis. De sleutel waarmee ze uit kasteel Wanhoop ontsnappen is niet hun ervaring. Maar de belofte! En dan waarschijnlijk nog specifiek: wie tot Mij komt, zal Ik geenzins uitwerpen.
Ik wijs even terug naar dit topic:
viewtopic.php?t=15522
(Toen heette ik hier “Groot Blankenstein” ;-)
En ik zou @Geeske willen vragen om dit eens te luisteren;
https://downloadpreken.nl/10263/het-aanbod-van-genade
en:
https://downloadpreken.nl/6926/de-recht ... vierschaar
Verder zou deze site nog wel eens leerzaam kunnen zijn: www.aanbodvangenade.nl
Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade
Dan lees jij verkeerd. Het gaat hier over gelovigen die wel of niet van hun verkiezing verzekerd zijn. Dus ze zijn al tot geloof gekomen, m.a.w. gerechtvaardigd. Maar ze hebben geen extra openbaring nodig om te weten of ze uitverkoren zijn. Dat is dus heel wat anders.
Wat Geeske hier beschrijft is wat er gebeurt wanneer iemand tot geloof komt. Of je dat nu 'rechtvaardigmaking in de vierschaar' noemt of niet, dat maakt niet uit.
Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade
AmenVrouwke schreef: ↑10 dec 2025, 09:37 @ Geeske verkettert stelselmatig de middelijk zekerheid en verkondigt de onmiddellijke zekerheid als enige mogelijkheid.
Daarbij neemt bij haar (en bij velen in de gezindte) een bewuste en gevoelige verzekering die de HEERE kàn schenken, de plaats in van de rechtvaardiging door het geloof. Die bewuste en gevoelige verzekering noemt ze rechtvaardiging in de vierschaar der conciëntie.
Maar ook iemand die zoiets ervaren heeft, kan op zo’n ervaring nooit bouwen wanneer zijn geloof echt aangevochten wordt. En zal evengoed moeten leren om te leven door het geloof op de beloften en de belovende God. Hoeveel ervaringen je ook op gedaan hebt: het algemene, onvoorwaardelijke en welmenende aanbod van Gods genadige beloften blijft de enige vaste grond waaraan je jezelf kan toevertrouwen.
Zo heb ik het in ieder geval zelf ervaren. De strijd na die verzekering, was nog vele malen zwaarder dan voor die verzekering. En ik moest leren leven door het geloof op de beloften. Ook al wordt die weg ook in mijn kerkelijke omgeving niet duidelijk geleerd. Maar uiteindelijk is het ook de HEERE zelf die ons leert en leid..
Je ziet dat ook terug in de Christenreis. De sleutel waarmee ze uit kasteel Wanhoop ontsnappen is niet hun ervaring. Maar de belofte! En dan waarschijnlijk nog specifiek: wie tot Mij komt, zal Ik geenzins uitwerpen.
Ik wijs even terug naar dit topic:
viewtopic.php?t=15522
(Toen heette ik hier “Groot Blankenstein” ;-)
En ik zou @Geeske willen vragen om dit eens te luisteren;
https://downloadpreken.nl/10263/het-aanbod-van-genade
en:
https://downloadpreken.nl/6926/de-recht ... vierschaar
Verder zou deze site nog wel eens leerzaam kunnen zijn: www.aanbodvangenade.nl
Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade
wat zeggen ze dan over de rechtvaardigmaking in de DL?Posthoorn schreef: ↑10 dec 2025, 09:59Dan lees jij verkeerd. Het gaat hier over gelovigen die wel of niet van hun verkiezing verzekerd zijn. Dus ze zijn al tot geloof gekomen, m.a.w. gerechtvaardigd. Maar ze hebben geen extra openbaring nodig om te weten of ze uitverkoren zijn. Dat is dus heel wat anders.
Wat Geeske hier beschrijft is wat er gebeurt wanneer iemand tot geloof komt. Of je dat nu 'rechtvaardigmaking in de vierschaar' noemt of niet, dat maakt niet uit.
Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
Gib dich zufrieden und sei stille
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
Gib dich zufrieden und sei stille
Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade
@posthoorn
Ik reageerde hierop.
Hierop zei ik in tegenstelling tot jouw: dat klopt niet.
Geeske stelt dat een gevoelige ervaring je zekerheid moet geven over je uitverkiezing. Als je dat stelt, heb je Schrift en belijdenis niet aan je kant.
Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade
Ik ben Pierre niet, maar ik begrijp het allemaal prima, en ik vind het op zijn minst bijzonder dat er zoveel ongemak is.
Het is een vaststaand feit de onze vaderen ellendekennis laten voorafgaan aan het geloof. Ook bij Johannes de Doper had je zonder zondenbelijdenis niets te zoeken (Markus 1:5). Maar hier worden zinnen in het belachelijke getrokken en gaat men de drie stukken beantwoorden met vraag 1 zondag 1. Maar als je de aansluitende vraag 2 leest dan staat daar: Hoeveel stukken zijn u nodig te weten, opdat gij in deze troost zaliglijk leven en sterven moogt? Met andere woorden, die eerste vraag kan je niet los verkrijgen buiten het tweede antwoord om.
Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade
de vraag is niet welke drie stukken er gekend moeten zijn, maar moet je eerst overtuigd zijn van zondekennis, of zoals hier wel geponeerd wordt, van je zondekennis, voordat je tot Christus mag vluchten? Oftewel, is zondekennis een voorwaarde, of een weg/middel?
Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
Gib dich zufrieden und sei stille
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
Gib dich zufrieden und sei stille
Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade
Het gaat voornamelijk om hoe Geeske met de uitverkiezing om gaat en haar visie op of er iets aangeboden wordt of niet.Herman schreef: ↑10 dec 2025, 13:15Ik ben Pierre niet, maar ik begrijp het allemaal prima, en ik vind het op zijn minst bijzonder dat er zoveel ongemak is.
Het is een vaststaand feit de onze vaderen ellendekennis laten voorafgaan aan het geloof. Ook bij Johannes de Doper had je zonder zondenbelijdenis niets te zoeken (Markus 1:5). Maar hier worden zinnen in het belachelijke getrokken en gaat men de drie stukken beantwoorden met vraag 1 zondag 1. Maar als je de aansluitende vraag 2 leest dan staat daar: Hoeveel stukken zijn u nodig te weten, opdat gij in deze troost zaliglijk leven en sterven moogt? Met andere woorden, die eerste vraag kan je niet los verkrijgen buiten het tweede antwoord om.
Ongemak is niet het goede woord. Ik vind het een verderfelijke en God onterende leer.
Het is typisch hypercalvinisme. Wordt denk ik alleen in de GGiN zo gepredikt en in de rechterflank van de GG.
Deel jij haar mening ?
Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade
Het is alle twee. Ik verwees niet voor niets naar Markus 1:5.
Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade
dus vooraf een verplichting om te hebben, voordat we naar Christus mogen vluchten?
Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
Gib dich zufrieden und sei stille
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
Gib dich zufrieden und sei stille
Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade
Ik ben geen hypercalvinist, maar ik heb geen enkele behoefte om de geachte dominee Philpot (niet te verwarren met de forummer alhier) een verderfelijke en God onterende leer voor de voeten te werpen. Dat is typisch een cultureel dingetje binnen bepaalde kerkverbanden om alle oordelen in het extreme te trekken. Ds. Philpot was een wijze vrome man en had veel liefde voor Jezus. Dat verbindt meer, dan dat het scheidt.GG links schreef: ↑10 dec 2025, 13:27 Het gaat voornamelijk om hoe Geeske met de uitverkiezing om gaat en haar visie op of er iets aangeboden wordt of niet.
Ongemak is niet het goede woord. Ik vind het een verderfelijke en God onterende leer.
Het is typisch hypercalvinisme. Wordt denk ik alleen in de GGiN zo gepredikt en in de rechterflank van de GG.
Deel jij haar mening ?
Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade
Jazeker. In die zin dat ik duidelijk in 1 Johannes 1 vers 8, 9 en 10 iets lees over de erkenning van onze nood waardoor we gaan vluchten.
Je mag het van mij proberen door te vluchten vanuit het niets, maar als er geen reden is om te vluchten, waarom zou je dat dan doen?
Desniettegenstaande, 'laten we met vrijmoedigheid toegaan tot de troon der genade enz'. De toegang is vrij en open voor iedereen (zie de hele mooie citaten van Lansbergen hierboven). Maar daarmee moeten we de realiteit van ons zondige bestaan niet vergeten.
Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade
Dat is geen antwoord op mijn vraag. Als je het met Geeske eens bent dan ben je, in mijn ogen, een hypercalvinist. Daar ben je overigens vrij in om dat te zijn.Herman schreef: ↑10 dec 2025, 13:36Ik ben geen hypercalvinist, maar ik heb geen enkele behoefte om de geachte dominee Philpot (niet te verwarren met de forummer alhier) een verderfelijke en God onterende leer voor de voeten te werpen. Dat is typisch een cultureel dingetje binnen bepaalde kerkverbanden om alle oordelen in het extreme te trekken. Ds. Philpot was een wijze vrome man en had veel liefde voor Jezus. Dat verbindt meer, dan dat het scheidt.GG links schreef: ↑10 dec 2025, 13:27 Het gaat voornamelijk om hoe Geeske met de uitverkiezing om gaat en haar visie op of er iets aangeboden wordt of niet.
Ongemak is niet het goede woord. Ik vind het een verderfelijke en God onterende leer.
Het is typisch hypercalvinisme. Wordt denk ik alleen in de GGiN zo gepredikt en in de rechterflank van de GG.
Deel jij haar mening ?
Re: Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade
Ik wil het "hoe de Heere normaliter werkt" geen voorwaarde maken. Brakel geeft er helder en bijbels onderwijs over. Daarnaast ben ik vuurbang voor het benadrukken / systematiseren van de ellendekennis. Iemand die "in zijn/haar gemis loopt" kan dat van zichzelf niet inzien. Die hebben we niet aan te zetten om in zichzelf te zoeken, maar om naar Christus te vluchten. Zoals we dat ook te doen hebben bij mensen die zich er helemaal niet mee bezighouden.Herman schreef: ↑10 dec 2025, 13:41Jazeker. In die zin dat ik duidelijk in 1 Johannes 1 vers 8, 9 en 10 iets lees over de erkenning van onze nood waardoor we gaan vluchten.
Je mag het van mij proberen door te vluchten vanuit het niets, maar als er geen reden is om te vluchten, waarom zou je dat dan doen?
Desniettegenstaande, 'laten we met vrijmoedigheid toegaan tot de troon der genade enz'. De toegang is vrij en open voor iedereen (zie de hele mooie citaten van Lansbergen hierboven). Maar daarmee moeten we de realiteit van ons zondige bestaan niet vergeten.
Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
Gib dich zufrieden und sei stille
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
Gib dich zufrieden und sei stille