Om met dat laatste te beginnen: Dat is een uitstekend advies. Zodra zaken 'gewoon' gaan worden, verdwijnt het besef dat de genade van God door Christus een wonder is.Geeske_1991 schreef: ↑Vandaag, 08:32 ....
Wat men nu doet is een veronderstelde wedergeboorte aan de doop verbinden. Dat is dus precies waarom er zoveel kerkscheuringen ontstaan.
...
Roemt toch niet in je afkomst, godvrezende ouders, je doop of je kennis van Gods woord. Vraagt of God je stenen hart wil wegnemen en je een vlesen hart schenke dat Hem vreest in waarheid en oprechtheid.
Tegelijk is dat wonder denk ik nog iets groter dan je beseft. De doop en de wedergeboorte liggen heel dicht bij elkaar, zie Titus 3. Historisch gezien werd doop en wedergeboorte sterk vereenzelvigd. De HC in Zondag 27 onkent die band ook niet, al wil het wegblijven van magisch denken alsof de kracht in het water zat. De kracht zit in het bloed van Christus.
Het probleem is dat we moeite hebben om dat ook echt te geloven, dat God ons door zoiets eenvoudigs redt. En als we God niet geloven, dan staat dat inderdaad onze redding in de weg. Alleen, door de kracht van de doop zo te minimaliseren, denk ik niet dat je helpt om een dergelijk kinderlijk geloof te versterken, eerder dat je het in de weg zit.
Ik moest denken aan Naaman, die dat ook te simpel vond, die "doop" in de Jordaan. Het is ook bijna niet te geloven. Net als Naaman hebben we vaak andere mensen nodig om ons erop te wijzen.