Dat zag/hoorde ik ook, maar het leek me niet relevant om dit punt te vermelden hier te vermelden.Hendrikus schreef: ↑21 aug 2025, 08:20Bedoeld is dus de melodie van Abide with me (Blijf bij mij, Heer)-DIA- schreef: ↑21 aug 2025, 07:25
We besloten dan om het dichtwerk hier maar te delen...
Gedicht: In tegenspoed tevreden
Tekst: Willem Sluiter
Melodie: William Henry Monk
Hoe wordt gij dus beroerd, o zwakke mens,
omdat het hier niet gaat naar uwe wens?
Wie is er toch die bij de mensen leeft,
die 't alles naar zijn wil en wensen heeft?
Niet één voorwaar; al waar' 't ook dat het scheen
of hij 't geluk der wereld had alleen.
Meent niet dat gij 't hebt slechter dan de rest,
want ieder kent zijn eigen droefheid 't best.
Het waar' geluk is bij dezulke niet,
die nimmermeer beproefd werd met verdriet.
Ja, want er is geen meerder ongeluk
dan nooit te zijn bezocht met kruis en druk.
Al wie verheft naar boven zijn gemoed
en ziet alleen op 't eeuwig hemels goed,
die acht niet wat hij lijden moet op d' aard',
want 't is als niets (daar bij geleken) waard.
En zo gij daar uw harte mee versterkt,
dat Hij het al tot uwen besten werkt:
zo zult gij zijn tevreden met uw staat,
ook als het u nog eens zo kwalijk gaat.
Gedichten
Re: Gedichten
© -DIA- 33.965 || ©Dianthus »since 03.10.2008«
Re: Gedichten
Mij wel-DIA- schreef: ↑21 aug 2025, 08:52Dat zag/hoorde ik ook, maar het leek me niet relevant om dit punt te vermelden hier te vermelden.Hendrikus schreef: ↑21 aug 2025, 08:20Bedoeld is dus de melodie van Abide with me (Blijf bij mij, Heer)-DIA- schreef: ↑21 aug 2025, 07:25
We besloten dan om het dichtwerk hier maar te delen...
Gedicht: In tegenspoed tevreden
Tekst: Willem Sluiter
Melodie: William Henry Monk
Hoe wordt gij dus beroerd, o zwakke mens,
omdat het hier niet gaat naar uwe wens?
Wie is er toch die bij de mensen leeft,
die 't alles naar zijn wil en wensen heeft?
Niet één voorwaar; al waar' 't ook dat het scheen
of hij 't geluk der wereld had alleen.
Meent niet dat gij 't hebt slechter dan de rest,
want ieder kent zijn eigen droefheid 't best.
Het waar' geluk is bij dezulke niet,
die nimmermeer beproefd werd met verdriet.
Ja, want er is geen meerder ongeluk
dan nooit te zijn bezocht met kruis en druk.
Al wie verheft naar boven zijn gemoed
en ziet alleen op 't eeuwig hemels goed,
die acht niet wat hij lijden moet op d' aard',
want 't is als niets (daar bij geleken) waard.
En zo gij daar uw harte mee versterkt,
dat Hij het al tot uwen besten werkt:
zo zult gij zijn tevreden met uw staat,
ook als het u nog eens zo kwalijk gaat.
~~Soli Deo Gloria~~
Re: Gedichten
Melanchthon (vertaald door J.J.L. ten Kate) schreef: Bloedt de wonde, vlijmt de smart,
'k blijf toch op genezing hopen;
waar' ook elke deur verspard,
eeuwig staat de toegang open
tot Gods hemel, tot Gods hart.
Waan niet dat mij God verstiet,
nu Hij mij zoveel doet lijden.
Liefde spaart de roede niet.
Als Hij ophoudt met kastijden,
zeg dan dat Hij mij verliet.
Niet in 't vreugdelicht alleen,
meest in tranen stroomt Gods zegen.
Zij versmelten 't hart van steen.
Levenwekkend stoomt de regen,
door de weke voren heen.
Wie de last des lijders woog,
heeft ook 's lijdens duur gemeten.
Duurt het lang en klimt het hoog,
Heere God, Gij moet het weten,
waar Uw hand gaat, reikt Uw oog.
Op Uw trouw, hoe bang het hijgt,
moet mijn hart zich nederleggen.
Als de wolk ter kimme stijgt,
heeft Uw wijsheid iets te zeggen.
Heer, Gij spreekt, Uw dienstknecht zwijgt.
Harde lessen geeft Gij mij,
maar ik heb ook veel te leren.
Lout'rend blaakt Uw medelij',
slechts 't onreine zal 't verteren.
Heer, Uw slaan is artsenij.
Wat ik hier niet kan verstaan,
zal ik namaals eens doorgronden.
Zalig, met de zegevaan,
overdekt met heldewonden,
tot Uw sabbat in te gaan.