Veranderend mensbeeld

[-DIA-]

Ik merk al jarenlang dat er veel gesteggel en tegenkanting is omtrent het denken van een mensbeeld zoals die wordt voorgesteld (en dat is toch Bijbels!) in de bevindelijke kerken, of wat daarvan nog over is.
Na het lezen van enkele artikelen kwam ik er toe om er nog eens weer op te wijzen om zo mogelijk nog tot bezinning gebracht te worden. Ook al vrees ik wel dat het huidige denken doorgaat, en uitloopt op de openbaring van de antichrist.

Veranderend mens- en Godsbeeld
Vanavond heb ik o.a. een en ander gelezen wat ds. M. Klaassen en ds. W Visser nu zeggen in de Gezinsgids. Het trof me dat ik hier op dit forum enkele malen tot dezelfde conclusie moest komen, omtrent de tijd waarin we leven. Na de kerstening van Europa zagen we een Europese beschaving (als we dat zo mogen noemen) opkomen. We zagen daarna de kerk wegzinken in de middeleeuwen, verroomsen.
Toch was er nog een zekere mate van de kerstening in ons werelddeel waar te nemen. Men wist waar men over sprak als het over de Bijbel ging, al was de leer zeer verduisterd door Rome.
Maar er volgde nog een Reformatie. Dat kon want ook Luther geloofde nog vóór zijn bekering. Hij was geen atheïst, maar vervreemd van de Bijbelse leer. Hij had een medeweten dat er een God was. Zo kwam hij, door Gods leiding, terug tot de Bijbelse leer. Een deel van Europa, meest Zuid-Europa verzette zich tegen de leer van de Reformatie, en vervolgde de aanhangers te vuur en te zwaard. Zo bleef Zuid-Europa onder het pausdom. Maar er was nog iets waar te nemen van het leven naar de decaloog. Die was ook Rome niet geheel onbekend.

Afval
Dan verwees ik in eerdere topics naar de grote afval. Wanneer zette die in? Als we terug denken kunnen we verschillende tijdstippen aanwijzen die ons veel te zeggen hebben. Wat ik hier enkele malen opmerkte dat we wel in het bijzonder moeten terugzien op de Franse Revolutie. Deze revolutie is vanaf dat ze inzette een doorgaande revolutie geweest. We zijn nu, zo het lijk hoger aan de top van deze revolutie dan ooit eerder in de geschiedenis. Denk aan het mensbeeld.

Mens die centraal staat
Dit mensbeeld staat centraal. De vrijheid van de mens, de vrijheid die leidde tot de volkomen zelfontplooiing van een zondig gevallen mens. Geen God, geen meester. Vrijheid, gelijkheid en broederschap klimmen ten top. En nee, dit is geen christelijke vrijheid, maar we zouden zeggen: Dit leidt tot een antichristelijke vrijheid, waarin het christendom geen plaats meer heeft. We denken nu aan zaken die diep ingrijpend zijn: De mens die de scheppingsorde aan de kant meent te kunnen schuiven. Die het huwelijk teniet maakt zoals die Bijbels zou moeten zijn. We wezen ook op de voortgang van deze revolutie, want deze revolutie is een doorgaande revolutie. Denk nu aan de jaren 60 van de 20e eeuw. Alle nog overeind staande normen en waarden die gegrond waren in het christendom werden aangetast. De kerken hadden geen boodschap meer en liepen leeg.
Als we nuchter de geschiedenis nagaan, en de zaken bezien, dan komen we wel bij een punt waar veel kantelde en de grondslag werd gelegd voor het denken van de mens van nu.

Franse Revolutie en verlichtingsdenken
Het was wel goed om te lezen dat beide predikanten dit opmerkten, maar wat we ook opmerken is de verschrikkelijke onkunde in de Bijbelse leer, en de afkeer van de Bijbel die steeds groter wordt, waar nu al meer dan de helft (een meerderheid) in Nederland niet meer gelooft.
Dit overdenkende zouden kunnen opmaken in welke tijd we thans leven. Enerzijds zijn mensen zijn gerust, mensen willen geen gebondenheid, (denk aan de rebellie tijdens de coronapandemie) en mensen worden mondiger, de waarheid wordt nauwelijks of niet meer verdragen. Anderzijds zien we een onrust onder de mens zonder God.

Bijbels doordenken
Laten we even doordenken over het huidige mensbeeld en het Godsbeeld dat overgebleven is bij mensen die nog ergens in geloven. Dan moeten we eigenlijk wel schrikken. Alles, ja alles moet omgekeerd worden, en dat openbaart zich enerzijds in een verdraagzaamheid in de zonde en de zelfontplooiing van een vrijgevochten mensengeslacht, en in de kerken dringt dit ook door. Let vooral op hoe men tegenover de gereformeerde leer aankijkt, en welke karikaturen daarvan gemaakt worden. (zie ook weer de onverdraagzaamheid, ook door onwetendheid bij de positie die de kerken innemen tijdens de coronapandemie). We zouden het veel verder kunnen uitbreiden, maar laten het hier even bij.

Tenslotte
Ik wil besluiten in deze opening: Laten we mogen blijven strijden en niet verslappen tegen de minste afwijkingen naar links als naar rechts, want door beiden wordt het mens- en Godsbeeld vertekend

[Ditbenik]

Ik merk al jarenlang dat er veel gesteggel en tegenkanting is omtrent het denken van een mensbeeld zoals die wordt voorgesteld (en dat is toch Bijbels!) in de bevindelijke kerken, of wat daarvan nog over is.
Na het lezen van enkele artikelen kwam ik er toe om er nog eens weer op te wijzen om zo mogelijk nog tot bezinning gebracht te worden. Ook al vrees ik wel dat het huidige denken doorgaat, en uitloopt op de openbaring van de antichrist.

Veranderend mens- en Godsbeeld
Vanavond heb ik o.a. een en ander gelezen wat ds. M. Klaassen en ds. W Visser nu zeggen in de Gezinsgids. Het trof me dat ik hier op dit forum enkele malen tot dezelfde conclusie moest komen, omtrent de tijd waarin we leven. Na de kerstening van Europa zagen we een Europese beschaving (als we dat zo mogen noemen) opkomen. We zagen daarna de kerk wegzinken in de middeleeuwen, verroomsen.
Toch was er nog een zekere mate van de kerstening in ons werelddeel waar te nemen. Men wist waar men over sprak als het over de Bijbel ging, al was de leer zeer verduisterd door Rome.
Maar er volgde nog een Reformatie. Dat kon want ook Luther geloofde nog vóór zijn bekering. Hij was geen atheïst, maar vervreemd van de Bijbelse leer. Hij had een medeweten dat er een God was. Zo kwam hij, door Gods leiding, terug tot de Bijbelse leer. Een deel van Europa, meest Zuid-Europa verzette zich tegen de leer van de Reformatie, en vervolgde de aanhangers te vuur en te zwaard. Zo bleef Zuid-Europa onder het pausdom. Maar er was nog iets waar te nemen van het leven naar de decaloog. Die was ook Rome niet geheel onbekend.

Afval
Dan verwees ik in eerdere topics naar de grote afval. Wanneer zette die in? Als we terug denken kunnen we verschillende tijdstippen aanwijzen die ons veel te zeggen hebben. Wat ik hier enkele malen opmerkte dat we wel in het bijzonder moeten terugzien op de Franse Revolutie. Deze revolutie is vanaf dat ze inzette een doorgaande revolutie geweest. We zijn nu, zo het lijk hoger aan de top van deze revolutie dan ooit eerder in de geschiedenis. Denk aan het mensbeeld.

Mens die centraal staat
Dit mensbeeld staat centraal. De vrijheid van de mens, de vrijheid die leidde tot de volkomen zelfontplooiing van een zondig gevallen mens. Geen God, geen meester. Vrijheid, gelijkheid en broederschap klimmen ten top. En nee, dit is geen christelijke vrijheid, maar we zouden zeggen: Dit leidt tot een antichristelijke vrijheid, waarin het christendom geen plaats meer heeft. We denken nu aan zaken die diep ingrijpend zijn: De mens die de scheppingsorde aan de kant meent te kunnen schuiven. Die het huwelijk teniet maakt zoals die Bijbels zou moeten zijn. We wezen ook op de voortgang van deze revolutie, want deze revolutie is een doorgaande revolutie. Denk nu aan de jaren 60 van de 20e eeuw. Alle nog overeind staande normen en waarden die gegrond waren in het christendom werden aangetast. De kerken hadden geen boodschap meer en liepen leeg.
Als we nuchter de geschiedenis nagaan, en de zaken bezien, dan komen we wel bij een punt waar veel kantelde en de grondslag werd gelegd voor het denken van de mens van nu.

Franse Revolutie en verlichtingsdenken
Het was wel goed om te lezen dat beide predikanten dit opmerkten, maar wat we ook opmerken is de verschrikkelijke onkunde in de Bijbelse leer, en de afkeer van de Bijbel die steeds groter wordt, waar nu al meer dan de helft (een meerderheid) in Nederland niet meer gelooft.
Dit overdenkende zouden kunnen opmaken in welke tijd we thans leven. Enerzijds zijn mensen zijn gerust, mensen willen geen gebondenheid, (denk aan de rebellie tijdens de coronapandemie) en mensen worden mondiger, de waarheid wordt nauwelijks of niet meer verdragen. Anderzijds zien we een onrust onder de mens zonder God.

Bijbels doordenken
Laten we even doordenken over het huidige mensbeeld en het Godsbeeld dat overgebleven is bij mensen die nog ergens in geloven. Dan moeten we eigenlijk wel schrikken. Alles, ja alles moet omgekeerd worden, en dat openbaart zich enerzijds in een verdraagzaamheid in de zonde en de zelfontplooiing van een vrijgevochten mensengeslacht, en in de kerken dringt dit ook door. Let vooral op hoe men tegenover de gereformeerde leer aankijkt, en welke karikaturen daarvan gemaakt worden. (zie ook weer de onverdraagzaamheid, ook door onwetendheid bij de positie die de kerken innemen tijdens de coronapandemie). We zouden het veel verder kunnen uitbreiden, maar laten het hier even bij.

Tenslotte
Ik wil besluiten in deze opening: Laten we mogen blijven strijden en niet verslappen tegen de minste afwijkingen naar links als naar rechts, want door beiden wordt het mens- en Godsbeeld vertekend

Misschien moeten we niet zo wijzen naar buiten de kerk maar veel dichter bij huis beginnen. Binnen de kerk. Juist ook binnen, wat u noemt, de bevindelijke kerken. Zijn het niet juist de kerken die de opdracht van de Heere Jezus hebben verwaarloosd en er niet op uit zijn gegaan om de mensen buiten in liefde en vanuit de liefde van Christus in aanraking te brengen met de boodschap van zonde en genade. Zolang er geen bekering is in de kerken, hebben we buiten de kerk niets te verwachten maar ook niets te beschuldigen.

[DDD]

@DIA:
Het zou helpen als je eens een duidelijke definitie geeft van het juiste en van het onjuiste mensbeeld en een of twee voorbeelden van een ongewenste ontwikkeling. Nu is het voor mij allemaal wat onduidelijk.

[-DIA-]

Moeten we nog een vraagteken over een kantelend wereld- en mensbeeld?
Ik ben het niet 100% eens met deze christelijke apologeet, maar hier worden wel zaken naar voren gebracht die ons heel veel te zeggen hebben. De vraag kan gesteld worden: staan hier reformatorische christenen nog vast? Of wankelt ook het christelijk geloof?
https://www.youtube.com/watch?v=9PNp2lG7CYk

[Christen]

Als ik zwak ben, ben ik machtig...

[-DIA-]

Als ik zwak ben, ben ik machtig...

Dat is niet niks.. Maar als de over zevenmaal heter wordt gestookt. Zouden we standvastig blijven? Of als we in het dal van Dura zouden staan, en misschien we toch stiekem zouden buigen (en natuurlijk in onze gedachten denken dat we niet het beeld aanbidden, naar dat we God aanbidden). Ik geloof niet dat een mens zomaar deze standvastigheid heeft. Of denk ik verkeerd en zie ik teveel op mezelf en vrees ik...? Vrezen wij dan nooit eens?

[refo]

Een mens lijdt dikwijls 't meest
voor 't lijden dat hij vreest
en dat nooit op komt dagen.
Zo heeft hij meer te dragen
dan God te dragen geeft.

[Terri]

Als ik zwak ben, ben ik machtig...

Dat is niet niks.. Maar als de over zevenmaal heter wordt gestookt. Zouden we standvastig blijven? Of als we in het dal van Dura zouden staan, en misschien we toch stiekem zouden buigen (en natuurlijk in onze gedachten denken dat we niet het beeld aanbidden, naar dat we God aanbidden). Ik geloof niet dat een mens zomaar deze standvastigheid heeft. Of denk ik verkeerd en zie ik teveel op mezelf en vrees ik...? Vrezen wij dan nooit eens?

Ik begrijp je heel goed, ( helaas heb ik hier zelf ook last van) maar mij klaagt het altijd aan als ik zo vol 'vrees' naar de toekomst kijk.
Er staan zoveel bemoedigingen in de Bijbel dat we niet hoeven te vrezen. Ongeloof veroorzaakt dit vrezen.
Maar nogmaals, ik sta niet in een of andere ivoren toren en steek m'n vingertje uit en concludeer rationeel; vrees hoort bij ongeloof. Klaar.
Overigens niet het vrezen vanuit ontzag en respect voor de Heere bedoel ik hier. Maar vrezen vanuit angst.

[Bertiel]

Ik moet vaak aan Christopher Love denken, de eerste keer kon hij de druk niet aan, de tweede keer wel.
het is ook daarin dat onze zwakheid door Zijn kracht wordt volbracht.
Maar ik sidder als ik er aan denk en op mezelf zie

[Zeeuw]

Als ik zwak ben, ben ik machtig...

Dat is niet niks.. Maar als de over zevenmaal heter wordt gestookt. Zouden we standvastig blijven? Of als we in het dal van Dura zouden staan, en misschien we toch stiekem zouden buigen (en natuurlijk in onze gedachten denken dat we niet het beeld aanbidden, naar dat we God aanbidden). Ik geloof niet dat een mens zomaar deze standvastigheid heeft. Of denk ik verkeerd en zie ik teveel op mezelf en vrees ik...? Vrezen wij dan nooit eens?

Als we naar ons zelf zien vrezen we heel veel DIA. Dat is ook menselijk en terecht. Maar als we op Hem mogen zien en vooral andersom Hij op ons, dan is er zoveel hoop voor de toekomst.

[De Rijssenaar]

Als ik zwak ben, ben ik machtig...

Dat is niet niks.. Maar als de over zevenmaal heter wordt gestookt. Zouden we standvastig blijven? Of als we in het dal van Dura zouden staan, en misschien we toch stiekem zouden buigen (en natuurlijk in onze gedachten denken dat we niet het beeld aanbidden, naar dat we God aanbidden). Ik geloof niet dat een mens zomaar deze standvastigheid heeft. Of denk ik verkeerd en zie ik teveel op mezelf en vrees ik...? Vrezen wij dan nooit eens?

Tot nu toe ben je ook standvastig gebleven.. Zou dat uit jezelf zijn? Ik hoef nu ook niet te weten of ik dan standvastig ben; want als we echt standvastig zijn dan zal God ons ook overeind houden als het nog zwaarder wordt..

[-DIA-]

Als ik zwak ben, ben ik machtig...

Dat is niet niks.. Maar als de over zevenmaal heter wordt gestookt. Zouden we standvastig blijven? Of als we in het dal van Dura zouden staan, en misschien we toch stiekem zouden buigen (en natuurlijk in onze gedachten denken dat we niet het beeld aanbidden, naar dat we God aanbidden). Ik geloof niet dat een mens zomaar deze standvastigheid heeft. Of denk ik verkeerd en zie ik teveel op mezelf en vrees ik...? Vrezen wij dan nooit eens?

Tot nu toe ben je ook standvastig gebleven.. Zou dat uit jezelf zijn? Ik hoef nu ook niet te weten of ik dan standvastig ben; want als we echt standvastig zijn dan zal God ons ook overeind houden als het nog zwaarder wordt..

Zou het misschien normaal zijn als je als je voor die éne Waarheid probeert te spreken, ik zeg probeert, want ik val me elke keer weer tegen, maar zou het niet veel tegenstand ondervinden? Zie ook de Bijbel en de hele kerkgeschiedenis door. Je moet het vanzelf niet opzoeken, en dat is ook de reden, dat zullen er hier wel wat gemerkt hebben, dat ik me hier meer terugtrek. Er is een blad dat StandVastig heet. Maar ik moet mezelf wel afvragen of ik wel zo standvastig ben. En wat lees je dan ook? Wie meent te staan... je weet het vast wel.