pierre27 schreef: ↑Gisteren, 16:00
Marietje1982 schreef: ↑Gisteren, 12:24
Geeske_1991 schreef: ↑Gisteren, 06:58
Marietje1982 schreef:Geeske, wat zou jouw antwoord zijn op de vraag: wat moet ik doen om zalig te worden? Het antwoord van Paulus en Silas kennen we maar ik ben benieuwd hoe jij dat ziet. Als ik jouw berichten zo lees kunnen we niets, willen we niets, zullen we niets en rest ons niets anders dan te gaan zitten en wachten op dat heel, heel misschien God zich over ons zou willen ontfermen.
Ik hoop dat ik je verkeerd begrijp en je berichten niet goed interpreteer, die kans zit er natuurlijk altijd in. Ik ben er oprecht benieuwd naar.
Nou dat zal ik je vertellen.
Met je armen over elkaar wachten, de genademiddelen ernstig waarnemen. Wie weet God mocht zich wenden.
En het is behoorlijk duivels om je dan maar te gaan gedragen zoals je diep van binnen zou willen, als je het dan toch niet zelf kan doen.
Lees vraag 64 van de HC.
Maakt deze leer dan geen zorgeloze mensen?
Jou vraagt lijkt erop alsof je de verkiezing en verwerping van eeuwigheid niet onderstreept.
God heeft al besloten wie er zalig worden. Dat betekend natuurlijk niet dat je de genademiddelen ook moet verwerpen want God werkt middelijker wijs.
Verstuurd vanaf mijn SM-S911B met Tapatalk
Bedankt Geeske dat je de moeite neemt om overal op te reageren. Mijn doel is niet om jou te vertellen dat je het niet goed ziet en het anders moet gaan zien. We weten maar zo weinig van hoe God werkt, Wie Hij is en ik zou zeker niet pretenderen dat mijn manier van interpreteren en geloven de enige juiste manier is.
Ik ben gestopt met alles sluitend te krijgen in m’n hoofd. Ik ben opgegroeid onder een prediking vol systemen, gebrekkig bijbelonderwijs waarin rasters over de tekst werden gelegd ipv het Woord simpelweg uit te leggen hoe het er staat. Maar niet alles wat slecht. De diepe eerbied voor God en voor Zijn woord is mij echt bijgebracht. Ook zal ik nooit vergeten hoe in en in slecht ik ben van huis uit.
Maar o.a. ander soort prediking ( in hetzelfde kerkverband) en het bestuderen van doopformulier heeft mij zo geholpen om anders over God te gaan denken. Toen ik nog te klein was om überhaupt te beseffen dat ik zondig was, kwam Hij al naar mij toe en legde beslag op mijn leven. Bij de doop is gezegd dat als wij door zwakheid in zonde vallen, wij niet aan Zijn genade moeten twijfelen of in de zonde moeten blijven liggen. De rijkdom en ruimte van Gods kant is enorm. En nee dat geeft geen vrijbrief om er maar op los te leven, in tegendeel. Maar af te wachten met de armen over elkaar is voor mij niet voldoende en naar mijn idee verdient God dat we ons voor Hem inspannen en heeft Hij daar ook recht op. Inspannen niet uit slaafsheid maar inspannen uit dankbaarheid en liefde.
Naar mijn mening is het volbracht en is de verzoening aangebracht en is aan Gods kant alles gedaan en vraagt Hij alleen van ons geloof en vertrouwen dat Zijn woorden waar zijn. En met dat Hij het van ons vraagt, zal hij het ook geven.
Ik gun jou oprecht alle goeds, Geeske. We zijn allebei gevormd door eigen achtergronden, prediking, ervaringen in het leven etc. Ik zou niet durven beweren dat ik de waarheid in pacht heb, meer dan jij dat hebt. Uiteindelijk lezen we dezelfde Bijbel en gaat het over dezelfde God. Ik gun je alleen wel dat je rust mag vinden in God.
Een mooie, liefdevolle en naar mijn beleving ook inhoudsvolle reactie!
@Pierre 27, Mooi en liefdevol. Een goede zaak dat u mededogen heeft voor uw medemens. Maar je zou je ook kunnen afvragen: Wat was Paulus dan een keiharde prediker toen hij aan de Galaten schreef: 'O gij uitzinnige Galaten, wie heeft u betoverd, dat gij der waarheid niet zoudt gehoorzaam zijn; denwelken Jezus Christus voor de ogen te voren geschilderd is geweest, onder u gekruist zijnde?' Hebben wij op refoforum de leer van de Schriften niet lief, de leer van Christus? Proberen wij het te vergoelijken als er bijvoorbeeld van de uitverkiezing een karikatuur wordt gemaakt? Is de Synode van Dordrecht een schertsvertoning geweest? De remonstranten hebben vanaf het begin geprobeerd de leer van de uitverkiezing belachelijk te maken. Ze hadden een bloedhekel aan bijvoorbeeld Calvijn cs. Mijn voorstel zou zijn: laten we voor de personen liefdevol zijn, maar niet proberen begrip te tonen voor radicaal verkeerde standpunten. Dat is vanzelfsprekend niet onze taak, maar hier is vermaan en tucht nodig. De zaak is van levensbelang. Dat heeft Paulus ons geleerd in o.a de Galatenbrief. Heb hier een boek bij me liggen met als titel: 'Galaten, De scherpste brief', geschreven door dr. R. van Kooten. Ter illustratie nog het volgende: afkomstig uit een gemeente uiterst rechts van het spectrum, na huwelijk en verhuizing en terugkeer tot de kerk der vaderen hoorde ik dr. van Kooten zo'n 50 jaar geleden voor het eerst preken in onze Hervormde gemeente. En, misschien zijn er lezers die mijn reaktie herkennen; zat me af te vragen is die dominee niet te ruim in zijn prediking? Hoe was het gekomen dat ik de euvele moed had om dit te bedenken?Ik denk dat ik het weet:
Onvoorstelbaar hoe eenzijdig de voorwaardelijke prediking was die ik in mijn jeugd hoorde. Het woord belofte werd niet eens genoemd, dat was een gevaarlijk woord. De liefde van Christus hoorden we niet van. Het woord geloof werd op een slimme manier vermeden, omdat 'een mens niet kon geloven'
op zich waar, maar probeert u maar eens één tekst te vinden waaruit blijkt dat de apostelen hun prediking begonnen met: 'een mens kan niet geloven'. Akkoord, een bijbelgetrouwe forummer zou kunnen wijzen op Jes. 53:1: 'Wie heeft onze prediking gehoord, en aan wie is de arm des HEEREN geopenbaard?' Maar dat weerhield Jesaja ( lees de Heilige Geest) niet, om als Evangelist van het Oude Testament Christus uit te schilderen. Ik denk dat ik het weet:
Onvoorstelbaar hoe eenzijdig de voorwaardelijke prediking was die ik in mijn jeugd hoorde. Het woord belofte werd niet eens genoemd, dat was een gevaarlijk woord. De liefde van Christus hoorden we niet van. Het woord geloof werd op een slimme manier vermeden, omdat 'een mens niet kon geloven'
op zich waar, maar probeert u maar eens één tekst te vinden waaruit blijkt dat de apostelen hun prediking begonnen met: 'een mens kan niet geloven'. Akkoord, een bijbelgetrouwe forummer zou kunnen wijzen op Jes. 53:1: 'Wie heeft onze prediking gehoord, en aan wie is de arm des HEEREN geopenbaard?' Maar dat weerhield Jesaja ( lees de Heilige Geest) niet, om als Evangelist van het Oude Testament Christus uit te schilderen.
