Generale Synode Christelijke Gereformeerde Kerken 2024

[Refojongere]

Ik voor mij vind het een interessante gedachte: geen nieuw kerkverband nodig, maar aansluiten bij de GK.

Dat zou inderdaad 'winst' zijn, als er niet nóg een kerkverband bij komt. Ik kan mij de gedachte ook wel voorstellen. De verschillen zijn volgens mij minimaal. Nog meer winst is het als er afspraken gemaakt worden die de CGK en GK aansporen om met elkaar in gesprek te gaan en te blijven, met het oog op de eenheid der kerken zoals ook de CGK-kerkorde altijd beoogd.

Het zou ook winst zijn als de rest van de CGK zich ook ergens aansluit en niet te doen alsof ze een uniek kerkverband zijn waar iedereen dan maar moet aansluiten. Gelukkig proef ik ook geen "wij zijn de ware kerk-gedachte" bij de achterblijvers, dus dat moet vast lukken.

[MidMid]

Ik heb er een artikel over geschreven, waarin ik ook laat zien hoe het ook kan (in lijn met uitspraken van de GS in 1983).

Een belangrijke sleutel in je artikel ligt in de vraag, hoe je de gemeente ziet: rond de gekruisigde Christus, of rond de opgestane Christus? Als een gemengde gemeente van kaf en koren, of als een verzameling van louter wedergeborenen. Maar daarin zet je toch wissels om die de Bijbel zo niet kent?

Kruis zonder opstanding, is de dood.
Opstanding na kruis, is het leven.

Ik vind het een valse tegenstelling die wordt gemaakt.
Het is een gemeente rondom de gekruisigde en opgestane Christus.
Het enkele feit al dat we op de echo van de Paasmorgen samenkomen, is daarvan het bewijs.

Juist deze twee van elkaar scheiden, daarmee zet je grote Bijbelse wissels om.
Als gemeenten die bestaan na de Paasmorgen, kun je daar niet meer achter terug.
Zoals het kijken naar en spreken over het kruis niet losgemaakt kan worden van de Paasmorgen.

Het is én-én, geen óf-óf. Dit 'De vraag is dus eigenlijk: op welk verhaal wil een kerkenraad wijzen middels het ambt?' is dus een valse vraag...

[rhadders]

Het zou ook winst zijn als de rest van de CGK zich ook ergens aansluit en niet te doen alsof ze een uniek kerkverband zijn waar iedereen dan maar moet aansluiten. Gelukkig proef ik ook geen "wij zijn de ware kerk-gedachte" bij de achterblijvers, dus dat moet vast lukken.

Eens, dat zou mooi zijn!

Het is een gemeente rondom de gekruisigde en opgestane Christus.
Het enkele feit al dat we op de echo van de Paasmorgen samenkomen, is daarvan het bewijs.
Juist deze twee van elkaar scheiden, daarmee zet je grote Bijbelse wissels om.
Als gemeenten die bestaan na de Paasmorgen, kun je daar niet meer achter terug.
Zoals het kijken naar en spreken over het kruis niet losgemaakt kan worden van de Paasmorgen.

Het is én-én, geen óf-óf. Dit 'De vraag is dus eigenlijk: op welk verhaal wil een kerkenraad wijzen middels het ambt?' is dus een valse vraag...

Dat zeg je mooi en ik ben het daar mee eens. In het artikel schrijf ik ook dat deze zaken bij elkaar horen. Maar in de CGK worden verschillende accenten gelegd. Het is maar waar je op wilt wijzen. Of, om de woorden van Paulus te gebruiken: de één nuttigt melk, de ander vast voedsel. Sommigen moeten eerst de verlossingskracht van Christus nog ontdekken ('toeeigening van het heil'), anderen mogen vanuit de Geest die zij hebben ontvangen "zelfs de diepten van God" ontdekken (1Kor.2). De schaduwbeelden in de Schrift - en overigens ook in de schepping - wijzen zowel naar basiswaarheden als diepere waarheden. Vandaar: het is maar wie je voor ogen hebt en waar je op wilt wijzen. Dit wijs toepassen lijkt mij ook de kern van onderwijs.

[MidMid]

Het zou ook winst zijn als de rest van de CGK zich ook ergens aansluit en niet te doen alsof ze een uniek kerkverband zijn waar iedereen dan maar moet aansluiten. Gelukkig proef ik ook geen "wij zijn de ware kerk-gedachte" bij de achterblijvers, dus dat moet vast lukken.

Eens, dat zou mooi zijn!

Het is een gemeente rondom de gekruisigde en opgestane Christus.
Het enkele feit al dat we op de echo van de Paasmorgen samenkomen, is daarvan het bewijs.
Juist deze twee van elkaar scheiden, daarmee zet je grote Bijbelse wissels om.
Als gemeenten die bestaan na de Paasmorgen, kun je daar niet meer achter terug.
Zoals het kijken naar en spreken over het kruis niet losgemaakt kan worden van de Paasmorgen.

Het is én-én, geen óf-óf. Dit 'De vraag is dus eigenlijk: op welk verhaal wil een kerkenraad wijzen middels het ambt?' is dus een valse vraag...

Dat zeg je mooi en ik ben het daar mee eens. In het artikel schrijf ik ook dat deze zaken bij elkaar horen. Maar in de CGK worden verschillende accenten gelegd. Het is maar waar je op wilt wijzen. Of, om de woorden van Paulus te gebruiken: de één nuttigt melk, de ander vast voedsel. Sommigen moeten eerst de verlossingskracht van Christus nog ontdekken ('toeeigening van het heil'), anderen mogen vanuit de Geest die zij hebben ontvangen "zelfs de diepten van God" ontdekken (1Kor.2). De schaduwbeelden in de Schrift - en overigens ook in de schepping - wijzen zowel naar basiswaarheden als diepere waarheden. Vandaar: het is maar wie je voor ogen hebt en waar je op wilt wijzen. Dit wijs toepassen lijkt mij ook de kern van onderwijs.

Ooit een preek gehoord over melk en vast voedsel onder het thema 'van flesvoeding naar boerenkool'.
Maar naar de inhoud.
Verschillende accenten leggen, is voor mij anders dan melk of vast voedsel.
Helemaal in de manier waarop je het toepast.
Dan gaat het niet om accentverschillen, maar om een onvolledig evangelie aanbieden.
Melk of vast voedsel heeft voor mij te maken met het hele evangelie verkondigen - in basisvorm of in een meer verdiepende vorm.
Eigenlijk zeg je dit zelf ook met basiswaarheden en diepere waarheden.
Dezelfde zaken kennen meerder lagen.

Dus ik snap niet waarom de vraag van óf een gekruisigde óf een opgestane Christus relevant is. Het is eenvoudigweg allebei.

[Middenrefo]

Deze week begreep ik dat er op het convent van Rijnsburg ook geluiden waren van gemeenten die achter de uitgangspunten staan en ook mee willen doen, maar alleen als de kerkelijke weg gevolgd wordt via de synode.

[Refojongere]

Deze week begreep ik dat er op het convent van Rijnsburg ook geluiden waren van gemeenten die achter de uitgangspunten staan en ook mee willen doen, maar alleen als de kerkelijke weg gevolgd wordt via de synode.

Wat is het voordeel als de synodale weg gevolgd wordt?

[Herman]

Deze week begreep ik dat er op het convent van Rijnsburg ook geluiden waren van gemeenten die achter de uitgangspunten staan en ook mee willen doen, maar alleen als de kerkelijke weg gevolgd wordt via de synode.

Het volgen van de kerkelijke weg zal niet leiden tot een beoogde splitsing. Daarvoor is deze groep numeriek te klein.

[Middenrefo]

Deze week begreep ik dat er op het convent van Rijnsburg ook geluiden waren van gemeenten die achter de uitgangspunten staan en ook mee willen doen, maar alleen als de kerkelijke weg gevolgd wordt via de synode.

Wat is het voordeel als de synodale weg gevolgd wordt?

Er zijn gemeenten die graag de kerkelijke weg willen bewandelen in plaats van zelf afsplitsen zonder overleg, zeker na de notitie van Zondag en De Hek. Ik heb respect voor die houding.

[Middenrefo]

Deze week begreep ik dat er op het convent van Rijnsburg ook geluiden waren van gemeenten die achter de uitgangspunten staan en ook mee willen doen, maar alleen als de kerkelijke weg gevolgd wordt via de synode.

Het volgen van de kerkelijke weg zal niet leiden tot een beoogde splitsing. Daarvoor is deze groep numeriek te klein.

Ja, stel je voor dat ze zich moeten houden aan een synodebesluit

[Herman]

Deze week begreep ik dat er op het convent van Rijnsburg ook geluiden waren van gemeenten die achter de uitgangspunten staan en ook mee willen doen, maar alleen als de kerkelijke weg gevolgd wordt via de synode.

Het volgen van de kerkelijke weg zal niet leiden tot een beoogde splitsing. Daarvoor is deze groep numeriek te klein.

Ja, stel je voor dat ze zich moeten houden aan een synodebesluit

Dat is voor de gewone man aan de zijlijn ook niet te snappen.

[Refojongere]

Deze week begreep ik dat er op het convent van Rijnsburg ook geluiden waren van gemeenten die achter de uitgangspunten staan en ook mee willen doen, maar alleen als de kerkelijke weg gevolgd wordt via de synode.

Het volgen van de kerkelijke weg zal niet leiden tot een beoogde splitsing. Daarvoor is deze groep numeriek te klein.

Ja, stel je voor dat ze zich moeten houden aan een synodebesluit

Dat is voor de gewone man aan de zijlijn ook niet te snappen.

Beetje de houding van de Hervormde Kerk in 1834. Niet optreden tegen dwalingen. Wel de afgescheidenen aanpakken.

Geschiedenis herhaalt zich.

[Refojongere]

Deze week begreep ik dat er op het convent van Rijnsburg ook geluiden waren van gemeenten die achter de uitgangspunten staan en ook mee willen doen, maar alleen als de kerkelijke weg gevolgd wordt via de synode.

Wat is het voordeel als de synodale weg gevolgd wordt?

Er zijn gemeenten die graag de kerkelijke weg willen bewandelen in plaats van zelf afsplitsen zonder overleg, zeker na de notitie van Zondag en De Hek. Ik heb respect voor die houding.

Rijnsburg is bereid te overleggen toch. Dus wat is het probleem. Dat het stukgelopen is en er geen oplossingen zijn heeft de synode immers al uitgesproken.

[Herman]

Beetje de houding van de Hervormde Kerk in 1834. Niet optreden tegen dwalingen. Wel de afgescheidenen aanpakken.

Geschiedenis herhaalt zich.

Dat was ook het geval met de kerkscheuring rond de Marrow-man. Dwalingen toelaten en een helder boek (Fisher - Merg) veroordelen.

[HHR]

Beetje de houding van de Hervormde Kerk in 1834. Niet optreden tegen dwalingen. Wel de afgescheidenen aanpakken.

Geschiedenis herhaalt zich.

Dat was ook het geval met de kerkscheuring rond de Marrow-man. Dwalingen toelaten en een helder boek (Fisher - Merg) veroordelen.

Niets nieuws onder de zon.
De Bijbel geeft het al aan: Matth 10:22 // 36

[Middenrefo]

Het volgen van de kerkelijke weg zal niet leiden tot een beoogde splitsing. Daarvoor is deze groep numeriek te klein.

Ja, stel je voor dat ze zich moeten houden aan een synodebesluit

Dat is voor de gewone man aan de zijlijn ook niet te snappen.

Beetje de houding van de Hervormde Kerk in 1834. Niet optreden tegen dwalingen. Wel de afgescheidenen aanpakken.

Geschiedenis herhaalt zich.

Niet te vergelijken.