Wat is wereldgelijkvormigheid?

[Forummer]

Wat wel problematisch is, is dat mensen als Job een heel andere definitie hanteren voor vruchten. Zijn opmerking an sich klopt. Maar de kant die ermee opgegaan wordt, klopt niet. Als voorbeeld: als iemand in lichte kleren aan het avondmaal gaat, word zo iemand afgekeurd. In plaats van vreugde dat er een zondaar is die zich bekeerd heeft, is er verdriet om de kledingkeuze. Dan wordt er op een ongeestelijke wijze mee omgegaan. Er wordt gezegd: aan de vrucht ken je de boom, dus het is niet echt bij diegene. Dat wantrouwen...

Waar hoor je me zeggen dat ik de dingen die jij noemt als vruchten zie dan? "Mensen als Job.."

Job, het is slechts 1 voorbeeld. Jij (re)presenteert je hier op het forum zeer regelmatig dusdanig dat we een aardig kijkje hebben in jouw gedachten. Dus uit je andere bijdragen volgt dit voorbeeld. Daar hangt een hele gedachtewereld achter, want je bent niet de enige die zo denkt (vandaar mensen als Job). En die gedachtewereld ken ik, ik heb daar zo'n 35 jaar in verkeerd. In die gedachtewereld betekent: "aan de vruchten herkent men de boom" vooral: als je je niet aan de ongeschreven clubregels (incl de juiste verwoording) houdt, kun je geen kind van God zijn. En dat gedachtegoed wordt geinitieerd vanaf de kansel. En helaas gaat dat vooral (niet enkel) over uiterlijkheden en persoonlijke maatstaven aan anderen opleggen.

[Forummer]

Wat is wereldgelijkvormigheid?
Volgens mij enkel leven voor het hier en nu.
En dat kan met of zonder ernst.

Dus niet gericht op God. Geen verlangen naar de wederkomst. Geen geestelijke wapenrusting. Geen vrucht van de Geest.

[DDD]

Wat wel problematisch is, is dat mensen als Job een heel andere definitie hanteren voor vruchten. Zijn opmerking an sich klopt. Maar de kant die ermee opgegaan wordt, klopt niet. Als voorbeeld: als iemand in lichte kleren aan het avondmaal gaat, word zo iemand afgekeurd. In plaats van vreugde dat er een zondaar is die zich bekeerd heeft, is er verdriet om de kledingkeuze. Dan wordt er op een ongeestelijke wijze mee omgegaan. Er wordt gezegd: aan de vrucht ken je de boom, dus het is niet echt bij diegene. Dat wantrouwen...

Waar hoor je me zeggen dat ik de dingen die jij noemt als vruchten zie dan? "Mensen als Job.."

Nou, dat herken ik niet, dus het is nog maar wel de vraag of jij dat zelf wel zo goed invult.

Job, het is slechts 1 voorbeeld. Jij (re)presenteert je hier op het forum zeer regelmatig dusdanig dat we een aardig kijkje hebben in jouw gedachten. Dus uit je andere bijdragen volgt dit voorbeeld. Daar hangt een hele gedachtewereld achter, want je bent niet de enige die zo denkt (vandaar mensen als Job). En die gedachtewereld ken ik, ik heb daar zo'n 35 jaar in verkeerd. In die gedachtewereld betekent: "aan de vruchten herkent men de boom" vooral: als je je niet aan de ongeschreven clubregels (incl de juiste verwoording) houdt, kun je geen kind van God zijn. En dat gedachtegoed wordt geinitieerd vanaf de kansel. En helaas gaat dat vooral (niet enkel) over uiterlijkheden en persoonlijke maatstaven aan anderen opleggen.

[Job]

Wat wel problematisch is, is dat mensen als Job een heel andere definitie hanteren voor vruchten. Zijn opmerking an sich klopt. Maar de kant die ermee opgegaan wordt, klopt niet. Als voorbeeld: als iemand in lichte kleren aan het avondmaal gaat, word zo iemand afgekeurd. In plaats van vreugde dat er een zondaar is die zich bekeerd heeft, is er verdriet om de kledingkeuze. Dan wordt er op een ongeestelijke wijze mee omgegaan. Er wordt gezegd: aan de vrucht ken je de boom, dus het is niet echt bij diegene. Dat wantrouwen...

Waar hoor je me zeggen dat ik de dingen die jij noemt als vruchten zie dan? "Mensen als Job.."

Hier:

(...) Punt is natuurlijk dat het vat wel uitgeeft wat erin zit. Uiterlijke wereldse vertoning is geen wereldgelijkvormigheid, maar wel een blijk ervan.

Het punt is dat ik "uiterlijke wereldse vertoning" totaal niet heb ingevuld met zaken zoals me nu in de mond gelegd worden. Ik neem er echt afstand van, dit is te makkelijk.

[pierre27]

Wat wel problematisch is, is dat mensen als Job een heel andere definitie hanteren voor vruchten. Zijn opmerking an sich klopt. Maar de kant die ermee opgegaan wordt, klopt niet. Als voorbeeld: als iemand in lichte kleren aan het avondmaal gaat, word zo iemand afgekeurd. In plaats van vreugde dat er een zondaar is die zich bekeerd heeft, is er verdriet om de kledingkeuze. Dan wordt er op een ongeestelijke wijze mee omgegaan. Er wordt gezegd: aan de vrucht ken je de boom, dus het is niet echt bij diegene. Dat wantrouwen...

Waar hoor je me zeggen dat ik de dingen die jij noemt als vruchten zie dan? "Mensen als Job.."

Job, het is slechts 1 voorbeeld. Jij (re)presenteert je hier op het forum zeer regelmatig dusdanig dat we een aardig kijkje hebben in jouw gedachten. Dus uit je andere bijdragen volgt dit voorbeeld. Daar hangt een hele gedachtewereld achter, want je bent niet de enige die zo denkt (vandaar mensen als Job). En die gedachtewereld ken ik, ik heb daar zo'n 35 jaar in verkeerd. In die gedachtewereld betekent: "aan de vruchten herkent men de boom" vooral: als je je niet aan de ongeschreven clubregels (incl de juiste verwoording) houdt, kun je geen kind van God zijn. En dat gedachtegoed wordt geinitieerd vanaf de kansel. En helaas gaat dat vooral (niet enkel) over uiterlijkheden en persoonlijke maatstaven aan anderen opleggen.

Je vult het weer aardig voor Job en mensen als Job in. Daarbij vanuit gaande dat jouw bevindingen kloppend zijn voor de mainstream...

[Dodo]

Er begon zich een aardig gesprek te ontwikkelen in dit topic, maar al in het tiende bericht zette Job zwaar in op de oorbellen. Dat is jammer, omdat je daarmee het gesprek weer naar de uiterlijkheden trekt. En daar kun je over discussiëren tot je een ons weegt zonder dat het wat oplevert.

[Chrisje72]

Job heeft toen ook gezegd: als het hier niet op zijn plek is dan misschien afsplitsen. Misschien alsnog

[Tiberius]

Wat wel problematisch is, is dat mensen als Job een heel andere definitie hanteren voor vruchten. Zijn opmerking an sich klopt. Maar de kant die ermee opgegaan wordt, klopt niet. Als voorbeeld: als iemand in lichte kleren aan het avondmaal gaat, word zo iemand afgekeurd. In plaats van vreugde dat er een zondaar is die zich bekeerd heeft, is er verdriet om de kledingkeuze. Dan wordt er op een ongeestelijke wijze mee omgegaan. Er wordt gezegd: aan de vrucht ken je de boom, dus het is niet echt bij diegene. Dat wantrouwen...

Waar hoor je me zeggen dat ik de dingen die jij noemt als vruchten zie dan? "Mensen als Job.."

Hier:

(...) Punt is natuurlijk dat het vat wel uitgeeft wat erin zit. Uiterlijke wereldse vertoning is geen wereldgelijkvormigheid, maar wel een blijk ervan.

Het punt is dat ik "uiterlijke wereldse vertoning" totaal niet heb ingevuld met zaken zoals me nu in de mond gelegd worden. Ik neem er echt afstand van, dit is te makkelijk.

Zoals ik eerder al zei, heeft wereldgelijkvormigheid niets met uiterlijke zaken te maken in deze tekst, maar juist met het innerlijk.
Met jouw bericht zet je uiterlijk vertoon op één lijn met vruchten, en stuur je de discussie in een onjuiste richting; zeker als je pal daar bovenop over oorbellen begint.
Dan is het nu wel erg makkelijk om net te doen of je neus bloedt.

[Adagio]

Paulus waarschuwt de Romeinen om niet gelijkvormig te worden aan deze wereld. Maar wat houdt wereldgelijkvormigheid in?

Hoe voorkomen we dat we nieuwe dingen afwijzen onder het oordeel van wereldgelijkvormigheid, om ze tien jaar later geruisloos te aanvaarden? Of anders gezegd: hoe kun je werkelijk het onderscheid maken tussen wereldgelijkvormig en 'bang voor nieuw'?

In Kol. 2: 20 waarschuwt Paulus zijn lezers, om zich niet weer te belasten met inzettingen, alsof men in de wereld leeft. De wereld heeft kennelijk wetten en inzettingen. "Ni Dieu, ni maître. Geen verantwoording schuldig, geen zeggenschap van anderen."
Daarentegen beveelt Paulus juist: "Alle dingen zijn mij geoorloofd, maar alle dingen zijn niet oorbaar; alle dingen zijn mij geoorloofd, maar alle dingen stichten niet. Niemand zoeke wat zijns zelfs is; maar een iegelijk zoeke wat des anderen is.” “Weest zonder aanstoot te geven, en den Joden en den Grieken, en der gemeente Gods. Gelijkerwijs ik ook in alles allen behaag, niet zoekende mijn eigen voordeel, maar het voordeel van velen, opdat zij mochten behouden worden.”

Dus voorkomen om in kleine tradities nooit te hoeven veranderen is best een klus, eigenlijk. Dat impliceert een systeem te bedenken voor geheel je familie, geheel Nederland en wereldwijd, geldend voor de steentijd, de tijd der middeleeuwen, vandaag de dag, en in de toekomst als de liefde van velen nog verder zal verkouden. Als je hierin op jezelf wordt terug geworpen, leidt dit eerder tot individualisme, en het niet meer durven aanspreken van elkaar zoals Paulus wel doet in 1 Kor. 10: 23.

Of wat Paulus doet bij de Thessalonicenzen "En wij bevelen u, broeders, in den Naam van onzen Heere Jezus Christus, dat gij u onttrekt van een iegelijken broeder die ongeregeld wandelt, en niet naar de inzetting die hij van ons ontvangen heeft." “Maar indien iemand ons woord, door dezen brief geschreven, niet gehoorzaam is, tekent dien, en vermengt u niet met hem, opdat hij beschaamd worde; En houdt hem niet als een vijand, maar vermaant hem als een broeder.” De kanttekeinngen beginnen hun uitleg bij 'inzetting' met: "Dit kan hier in het gemeen voor alle ongeregeldheid worden genomen waardoor ergernis wordt gegeven in de gemeente Gods".

[Wim Anker]

Waar hoor je me zeggen dat ik de dingen die jij noemt als vruchten zie dan? "Mensen als Job.."

Hier:

(...) Punt is natuurlijk dat het vat wel uitgeeft wat erin zit. Uiterlijke wereldse vertoning is geen wereldgelijkvormigheid, maar wel een blijk ervan.

Het punt is dat ik "uiterlijke wereldse vertoning" totaal niet heb ingevuld met zaken zoals me nu in de mond gelegd worden. Ik neem er echt afstand van, dit is te makkelijk.

Zoals ik eerder al zei, heeft wereldgelijkvormigheid niets met uiterlijke zaken te maken in deze tekst, maar juist met het innerlijk.
Met jouw bericht zet je uiterlijk vertoon op één lijn met vruchten, en stuur je de discussie in een onjuiste richting; zeker als je pal daar bovenop over oorbellen begint.
Dan is het nu wel erg makkelijk om net te doen of je neus bloedt.

Het sturend vermogen van Job is dan wel weer een gave toch? Ik wou dat ik zoveel invloed had in discussies....
Moet je wat mee gaan doen Job!

[Tiberius]

Hm, jij kan er anders ook wat van hoor. Jaloers op jullie

[Arja]

Paulus waarschuwt de Romeinen om niet gelijkvormig te worden aan deze wereld. Maar wat houdt wereldgelijkvormigheid in?

Hoe voorkomen we dat we nieuwe dingen afwijzen onder het oordeel van wereldgelijkvormigheid, om ze tien jaar later geruisloos te aanvaarden? Of anders gezegd: hoe kun je werkelijk het onderscheid maken tussen wereldgelijkvormig en 'bang voor nieuw'?

In Kol. 2: 20 waarschuwt Paulus zijn lezers, om zich niet weer te belasten met inzettingen, alsof men in de wereld leeft. De wereld heeft kennelijk wetten en inzettingen. "Ni Dieu, ni maître. Geen verantwoording schuldig, geen zeggenschap van anderen."
Daarentegen beveelt Paulus juist: "Alle dingen zijn mij geoorloofd, maar alle dingen zijn niet oorbaar; alle dingen zijn mij geoorloofd, maar alle dingen stichten niet. Niemand zoeke wat zijns zelfs is; maar een iegelijk zoeke wat des anderen is.” “Weest zonder aanstoot te geven, en den Joden en den Grieken, en der gemeente Gods. Gelijkerwijs ik ook in alles allen behaag, niet zoekende mijn eigen voordeel, maar het voordeel van velen, opdat zij mochten behouden worden.”

Dus voorkomen om in kleine tradities nooit te hoeven veranderen is best een klus, eigenlijk. Dat impliceert een systeem te bedenken voor geheel je familie, geheel Nederland en wereldwijd, geldend voor de steentijd, de tijd der middeleeuwen, vandaag de dag, en in de toekomst als de liefde van velen nog verder zal verkouden. Als je hierin op jezelf wordt terug geworpen, leidt dit eerder tot individualisme, en het niet meer durven aanspreken van elkaar zoals Paulus wel doet in 1 Kor. 10: 23.

Of wat Paulus doet bij de Thessalonicenzen "En wij bevelen u, broeders, in den Naam van onzen Heere Jezus Christus, dat gij u onttrekt van een iegelijken broeder die ongeregeld wandelt, en niet naar de inzetting die hij van ons ontvangen heeft." “Maar indien iemand ons woord, door dezen brief geschreven, niet gehoorzaam is, tekent dien, en vermengt u niet met hem, opdat hij beschaamd worde; En houdt hem niet als een vijand, maar vermaant hem als een broeder.” De kanttekeinngen beginnen hun uitleg bij 'inzetting' met: "Dit kan hier in het gemeen voor alle ongeregeldheid worden genomen waardoor ergernis wordt gegeven in de gemeente Gods".

Mee eens @Adagio: een systeem dat in alle tijden past is er niet. Maar dit wel: Paulus roept op tot vernieuwing van denken (Rom. 12:2). Zo blijft het niet ieder voor zich, maar leren Gods kinderen in de gemeente samen beproeven wat Gods wil is.

[pierre27]

Hm, jij kan er anders ook wat van hoor. Jaloers op jullie

Nou dat is ook een gave zulke rake kopstootjes...

[Job]

Even een algemeen antwoord aan mensen die op mij reageerden (of reaguurden). Jammer dat ik niet duidelijk heb kunnen maken wat ik bedoelde. Nog één keer proberen uit te leggen dan. Tiberius gaf aan dat wereldgelijkvormigheid over de gerichtheid van het hart gaat en niet over truien, broeken etc. Ik onderschreef dat, maar met de kanttekening dat het vat wel uitgeeft wat erin zit. Wereldgelijkvormigheid is, betoogde ik, niet gelegen in uiterlijkheden. Maar soms maakt de aan- of afwezigheid van wereldgelijkvormigheid zich wel bekend in uiterlijkheden.

Ik maakte zelfs de kanttekening dat door de nadruk op uiterlijkheden bij een deel van de gezindte dát de hele godsdienst is geworden. Nota bene.

Vervolgens bracht ik de oorbellen in. Niet "massief", niet met een mening, maar als oprechte vraag. Immers, soms hoor ik waarschuwen tegen oorbellen als zijnde iets wereldgelijkvormigs, zonder dat ik daar een Bijbelse toelichting bij hoor. Daarom vroeg ik om Bijbelse voors en tegens. De reactie van bijv. Helma vond ik daarop verhelderend en mooi.

Daarna horen mensen als ik ineens bij hen die Avondmaalgangers afschrijven op hun lichte pak. Bijzonder.

[Forummer]

Even een algemeen antwoord aan mensen die op mij reageerden (of reaguurden). Jammer dat ik niet duidelijk heb kunnen maken wat ik bedoelde. Nog één keer proberen uit te leggen dan. Tiberius gaf aan dat wereldgelijkvormigheid over de gerichtheid van het hart gaat en niet over truien, broeken etc. Ik onderschreef dat, maar met de kanttekening dat het vat wel uitgeeft wat erin zit. Wereldgelijkvormigheid is, betoogde ik, niet gelegen in uiterlijkheden. Maar soms maakt de aan- of afwezigheid van wereldgelijkvormigheid zich wel bekend in uiterlijkheden.

Ik maakte zelfs de kanttekening dat door de nadruk op uiterlijkheden bij een deel van de gezindte dát de hele godsdienst is geworden. Nota bene.

Vervolgens bracht ik de oorbellen in. Niet "massief", niet met een mening, maar als oprechte vraag. Immers, soms hoor ik waarschuwen tegen oorbellen als zijnde iets wereldgelijkvormigs, zonder dat ik daar een Bijbelse toelichting bij hoor. Daarom vroeg ik om Bijbelse voors en tegens. De reactie van bijv. Helma vond ik daarop verhelderend en mooi.

Daarna horen mensen als ik ineens bij hen die Avondmaalgangers afschrijven op hun lichte pak. Bijzonder.

Heb je mijn uitleg wel gelezen Job? Dit komt niet 'ineens' nadat jij een vraag over oorbellen stelt, dat komt door het geheel van je postings op het gehele forum over lange tijd. En het is slechts 1 voorbeeld, het gaat om de complete gedachtewereld die erachter zit.

Geeft niet dat ik het nogmaals moet uitleggen. Hoop dat het nu wel tot je doordringt.