Kijk-tip
Kijk-tip
Wij bekeken gisterenavond het volgende programma via internet. Erg mooi en aangrijpend: http://www.eo.nl/portals/programs/episo ... de=5669681
ik weet het niet, misschien kijk ik er té nuchter tegenaan, maar aangrijpend vind ik het in ieder geval niet
Deze mensen verkopen de toko en gaan emigreren, what's new? Ze kiezen voor ZA. Begrijpelijke keuze want, dat geven ze terecht zelf ook aan, je kunt je kinderen gewoon westerse opvoeding en scholing geven. Als je geld hebt tenminste maar dat is er na de verkoop van het bedrijf. Verder gaan ze werken in de hulpverlening. Heel mooi, maar dat kan in Nederland ook. En talloze mensen doen dat ook in Nederland.
Prima dat deze mensen zich inzetten voor hun medemens maar laten we niet gaan overdrijven.
Deze mensen verkopen de toko en gaan emigreren, what's new? Ze kiezen voor ZA. Begrijpelijke keuze want, dat geven ze terecht zelf ook aan, je kunt je kinderen gewoon westerse opvoeding en scholing geven. Als je geld hebt tenminste maar dat is er na de verkoop van het bedrijf. Verder gaan ze werken in de hulpverlening. Heel mooi, maar dat kan in Nederland ook. En talloze mensen doen dat ook in Nederland.
Prima dat deze mensen zich inzetten voor hun medemens maar laten we niet gaan overdrijven.
Bijzonder mooi inderdaad, en ook beschamend.
Er was net weer een nieuw blaadje van Kimon gekomen. Er zijn weer kopers, maar het is nog afwachten of het wat wordt.
Ida schrijft over hun worsteling, heel herkenbaar:
Mag je bijvoorbeeld iedere moeilijke situatie in je leven zien als een beproeving, waarop een antwoord van onze kant moet komen? Of moet je soms ook zeggen dat een beproeving een antwoord is op een bepaalde situatie in ons leven? Voelt u hoe moeilijk dat is? Wanneer deze koop niet door gaat is dat dan de zoveelste beproeving, of is het Gods antwoord op onze worsteling?
Er was net weer een nieuw blaadje van Kimon gekomen. Er zijn weer kopers, maar het is nog afwachten of het wat wordt.
Ida schrijft over hun worsteling, heel herkenbaar:
Mag je bijvoorbeeld iedere moeilijke situatie in je leven zien als een beproeving, waarop een antwoord van onze kant moet komen? Of moet je soms ook zeggen dat een beproeving een antwoord is op een bepaalde situatie in ons leven? Voelt u hoe moeilijk dat is? Wanneer deze koop niet door gaat is dat dan de zoveelste beproeving, of is het Gods antwoord op onze worsteling?

Aangrijpend om de ellende op de wereld te zien. Kinderen die met Aids geboren worden, hoe triest.limosa schreef:ik weet het niet, misschien kijk ik er té nuchter tegenaan, maar aangrijpend vind ik het in ieder geval niet
Deze mensen verkopen de toko en gaan emigreren, what's new? Ze kiezen voor ZA. Begrijpelijke keuze want, dat geven ze terecht zelf ook aan, je kunt je kinderen gewoon westerse opvoeding en scholing geven. Als je geld hebt tenminste maar dat is er na de verkoop van het bedrijf. Verder gaan ze werken in de hulpverlening. Heel mooi, maar dat kan in Nederland ook. En talloze mensen doen dat ook in Nederland.
Prima dat deze mensen zich inzetten voor hun medemens maar laten we niet gaan overdrijven.
Verder is het heel simpel geredeneerd dat het voor hen makkelijk is, omdat ze geld genoeg hebben.
Wanneer heb je 'geld genoeg'? Zijn wij mensen geen rupsjes nooit-genoeg. Zeggen wij niet als we de beschikking hebben over een paar ton: 'als het een miljoen was zou ik wel stoppen met werken en mijn leven besteden ten dienste van mijn naaste (in directe zin), nu is het nog een beetje te weinig'. En tegen de tijd dat we een miljoen hebben, hebben we wel weer een ander excuus.
Dus van mijn kant veel bewondering voor dit gezin en ontroering om te zien hoe direct God in hun leven werkt en spreekt. Verder veel herkenning mbt de vraag waar Erwin mee worstelde, misschien dat het programma me daarom ook aansprak.
Dat het triest is wat er in Africa gebeurt als gevolg van Aids (maar ook als gevolg van oorlogen, stammentwisten, honger, geweld, etc. etc.) is duidelijk. Daarover verschillen we niet van mening.Pim schreef:Aangrijpend om de ellende op de wereld te zien. Kinderen die met Aids geboren worden, hoe triest.limosa schreef:ik weet het niet, misschien kijk ik er té nuchter tegenaan, maar aangrijpend vind ik het in ieder geval niet
Deze mensen verkopen de toko en gaan emigreren, what's new? Ze kiezen voor ZA. Begrijpelijke keuze want, dat geven ze terecht zelf ook aan, je kunt je kinderen gewoon westerse opvoeding en scholing geven. Als je geld hebt tenminste maar dat is er na de verkoop van het bedrijf. Verder gaan ze werken in de hulpverlening. Heel mooi, maar dat kan in Nederland ook. En talloze mensen doen dat ook in Nederland.
Prima dat deze mensen zich inzetten voor hun medemens maar laten we niet gaan overdrijven.
Verder is het heel simpel geredeneerd dat het voor hen makkelijk is, omdat ze geld genoeg hebben.
Wanneer heb je 'geld genoeg'? Zijn wij mensen geen rupsjes nooit-genoeg. Zeggen wij niet als we de beschikking hebben over een paar ton: 'als het een miljoen was zou ik wel stoppen met werken en mijn leven besteden ten dienste van mijn naaste (in directe zin), nu is het nog een beetje te weinig'. En tegen de tijd dat we een miljoen hebben, hebben we wel weer een ander excuus.
Dus van mijn kant veel bewondering voor dit gezin en ontroering om te zien hoe direct God in hun leven werkt en spreekt. Verder veel herkenning mbt de vraag waar Erwin mee worstelde, misschien dat het programma me daarom ook aansprak.
De worsteling is overigens ook wel herkenbaar.
En ja, rupsje nooitgenoeg, dat zal zo zijn. Maar het is echt niet zo dat onze medemens er beter van wordt als we stoppen met werken. En met een miljoen zou ik overigens nog niet stoppen op jouw leeftijd Pim, dat gaat toch nog wel snel op hoor.
Kijk, ze werkten met z'n tweeen en hard ook. Je kan je afvragen of een echtpaar waarvan de man kostwinner is en de vrouw zich inzet in het gezin en er vrijwilligerswerk bijdoet niet minimaal net zoveel betekend. In dat licht vond ik het een beetje opgeblazen verhaal. Met zoveel veilige keuzen dat ik het eerder met een emigratie dan met een avontuur zou willen vergelijken.
Maar ik zeg erbij, ik ken de mensen niet, ik heb het filmpje gezien en meer niet. En dat mensen zich inzetten voor hun medemens, da's altijd een goede zaak.
- Dodo
- Berichten: 5879
- Lid geworden op: 15 jun 2013, 15:40
- Locatie: dodo.refoforum@gmail.com
Re: Kijk-tip
Deze week heb ik het eerste deel gekeken op Videoland over de Nederlandse bewakers in Auschwitz. Heel boeiend, en heel aangrijpend.
Ik denk vanavond het tweede deel.
Ik denk vanavond het tweede deel.
Re: Kijk-tip
Op Youtube staan een drietal uitzendingen over "in de voetsporen van Paulus". Presentatie door Antoine Bodar.
www.youtube.com/watch?v=99oQ98j5YqQ&t=565s
www.youtube.com/watch?v=mFwsGernqxE
www.youtube.com/watch?v=EjJMM-wjBgc
De moeite waard om te bekijken. Er komen mooie beelden voorbij en Antoine Bodar is een begenadigd verteller.
www.youtube.com/watch?v=99oQ98j5YqQ&t=565s
www.youtube.com/watch?v=mFwsGernqxE
www.youtube.com/watch?v=EjJMM-wjBgc
De moeite waard om te bekijken. Er komen mooie beelden voorbij en Antoine Bodar is een begenadigd verteller.
Re: Kijk-tip
Interessant!Konijntje schreef: ↑08 jul 2025, 18:33 Op Youtube staan een drietal uitzendingen over "in de voetsporen van Paulus". Presentatie door Antoine Bodar.
www.youtube.com/watch?v=99oQ98j5YqQ&t=565s
www.youtube.com/watch?v=mFwsGernqxE
www.youtube.com/watch?v=EjJMM-wjBgc
De moeite waard om te bekijken. Er komen mooie beelden voorbij en Antoine Bodar is een begenadigd verteller.
Re: Kijk-tip
Een oude bekende prediker... Ja, wie kent hem niet? Misschien eens luisteren?
https://www.youtube.com/watch?v=MzHHXB_jSrE&t=2s
https://www.youtube.com/watch?v=MzHHXB_jSrE&t=2s
© -DIA- 33.965 || ©Dianthus »since 03.10.2008«
Re: Kijk-tip
Bedankt DIA. Wat een mooi en ook leerzaam gesprek. Hier hoor je wat ware bevinding is.-DIA- schreef: ↑16 aug 2025, 11:27 Een oude bekende prediker... Ja, wie kent hem niet? Misschien eens luisteren?
https://www.youtube.com/watch?v=MzHHXB_jSrE&t=2s
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Re: Kijk-tip
MOgen er ook natuurfilms in KIJK-TIP?
Het is nog geen herfst maar dit vind ik zo'n mooie: https://www.youtube.com/watch?v=7KLKG6IwXOA
Belgisch
Het is nog geen herfst maar dit vind ik zo'n mooie: https://www.youtube.com/watch?v=7KLKG6IwXOA
Belgisch

-
- Berichten: 972
- Lid geworden op: 10 nov 2015, 21:41
Re: Kijk-tip
Mooi interview met Ds. M. Messemaker.
Opgenomen in zijn geboorteplaats het mooie Katwijk aan Zee!
https://youtu.be/g462L4I_EUw?si=MqGZk7sYz5s4SGfr
Opgenomen in zijn geboorteplaats het mooie Katwijk aan Zee!
https://youtu.be/g462L4I_EUw?si=MqGZk7sYz5s4SGfr
Bewaar mijn ziel en red mij; laat mij niet beschaamd worden, want tot U heb ik de toevlucht genomen. (Psalm25:20, Belijdenistekst)
Re: Kijk-tip
Een "vreemde en oude wereld" (ik weinig mensen die die tijd bewust hebben meegemaakt)
Ja, ik dacht aan een vreemde nieuwe wereld (van Carl Trueman)
https://www.youtube.com/watch?v=97wJh3xtLF0&t=608s
Een greep uit wat recacties (van over de hele wereld, vertaald door Google) op de beelden uit de jaren 30, 40, 50, 60
Er staan meer films uit deze tijd, die van kleur zijn voorzien. Voor zover ik het heb gelezen staan er geen negatieve reacties bij.
De reacties van mensen all over the world (ik zie zo Griekse letters, Cyrillisch, en Indiase krabbels…):
Als Irakees zeg ik u dat New York City een van de mooiste steden ter wereld is. Ik wens u, de inwoners van New York, vrede en liefde.
Als ik deze video bekijk, kan ik wel huilen. De mensen waren goed gekleed, de vrouwen waren eleganter, er reden prachtige, karaktervolle auto's op de weg en ik hoor coole jazz in mijn hoofd. Ondanks smartphones en andere troep leven we in een koude, karakterloze tijd. Natuurlijk was niet alles beter toen, maar veel wel... Ik wou dat ik een tijdmachine had.
Je ziet een kalmte onder de mensen. Geen spanning in de lucht!
Dit laat zien hoe mensen waarde hechtten aan hun kleding en goed gekleed zijn
, mannen én vrouwen. De lucht leek smog en vervuild. Geen zebrapad en geen straatverlichting voor voetgangers. Maar ik weet zeker dat het leven toen veel aangenamer was dan nu, met minder criminaliteit en meer vriendelijkheid onder de mensen
Zeker meer respect
Ik kom uit Pakistan. Na het bekijken van deze video besef ik dat ons land nog steeds achterloopt op het Amerikaanse tijdperk van de jaren 50.
Ik ben geboren in 1937 in New York. Ik wou dat ik terug in de tijd kon. Het leven was eenvoudig, vredig en mooi. Mensen geven om elkaar en respecteren elkaar. Ik
NY
Wat deze video me eraan heeft herinnerd, is dat we hier niet voor altijd zullen zijn. Laten we goed zijn zolang we hier zijn en ruimte maken voor toekomstige generaties.
Ik woonde van 1941 tot 1952 in 181 Street Manhattan, New York. Ik genoot ervan om over Broadway te lopen bij 181 Street en vrachtwagens en trolleys te zien. DeSoto waren taxi's en trolleys reden in het midden van Broadway. Een zeer brede straat van misschien wel 38 meter breed. Rond 1950 werden die elektrische trolleys vervangen door nieuwe Surface Transit-bussen. Ze werden geëlektrificeerd met behulp van trolleykabels. Die bussen reden over heel Broadway om passagiers op te halen en af te zetten. Mijn vader reed ermee en merkte op hoe gevaarlijk ze waren. Ongeveer een jaar of twee later verving Surface Transit de elektrische bussen door dieselbussen die op rubberen banden reden. De trolleys werden verwijderd. De rails bleven zitten terwijl ik nog in New York woonde. Ik herinnerde me erg lawaaierige diesels, maar mijn vader vertelde me dat ongelukken bijna waren gestopt. Nu ben ik 83 en woon ik in New Jersey. Bedankt voor het lezen.
Uitstekende video. Ik had nooit gedacht dat ik het verleden van 75 jaar zou kunnen zien. Te veel reinheid die keer.
In de jaren 50 en 60 reed ik in Chicago in dat soort bussen. En ik ben 93 jaar oud. En ik ben nog steeds dol op die bussen! Later reed mijn vader in die bussen.
Ik vond elk onderdeel van deze video geweldig❤❤❤❤❤ Bedankt.
Lees altijd in de reacties: "Deze mensen in deze film zijn nu allemaal dood. Nou ja, ik zat in deze film en ik ben niet dood. Ik schrijf dit..."
Mensen waren toen beschaafd, ik ben geboren in 1953
75 jaar geleden zag New York er beter uit dan nu
Dit is buitengewoon nostalgisch. Iedereen was trots op hun uiterlijk. Zo goed verzorgd
Ik hou van deze video. Ruwe beelden van het leven in de jaren 50 in New York. Geen film
en niet gescript
100 keer mooier dan het New York van vandaag
Geen bende, geen lascars, geen groen, iedereen verhuisde voor werk of een goede reden; zelfs de straten waren schoner.
Hartelijk dank voor het zoeken en delen van deze video.
Ja, ik dacht aan een vreemde nieuwe wereld (van Carl Trueman)
https://www.youtube.com/watch?v=97wJh3xtLF0&t=608s
Een greep uit wat recacties (van over de hele wereld, vertaald door Google) op de beelden uit de jaren 30, 40, 50, 60
Er staan meer films uit deze tijd, die van kleur zijn voorzien. Voor zover ik het heb gelezen staan er geen negatieve reacties bij.
De reacties van mensen all over the world (ik zie zo Griekse letters, Cyrillisch, en Indiase krabbels…):
Als Irakees zeg ik u dat New York City een van de mooiste steden ter wereld is. Ik wens u, de inwoners van New York, vrede en liefde.
Als ik deze video bekijk, kan ik wel huilen. De mensen waren goed gekleed, de vrouwen waren eleganter, er reden prachtige, karaktervolle auto's op de weg en ik hoor coole jazz in mijn hoofd. Ondanks smartphones en andere troep leven we in een koude, karakterloze tijd. Natuurlijk was niet alles beter toen, maar veel wel... Ik wou dat ik een tijdmachine had.
Je ziet een kalmte onder de mensen. Geen spanning in de lucht!
Dit laat zien hoe mensen waarde hechtten aan hun kleding en goed gekleed zijn
Zeker meer respect
Ik kom uit Pakistan. Na het bekijken van deze video besef ik dat ons land nog steeds achterloopt op het Amerikaanse tijdperk van de jaren 50.
Ik ben geboren in 1937 in New York. Ik wou dat ik terug in de tijd kon. Het leven was eenvoudig, vredig en mooi. Mensen geven om elkaar en respecteren elkaar. Ik
Wat deze video me eraan heeft herinnerd, is dat we hier niet voor altijd zullen zijn. Laten we goed zijn zolang we hier zijn en ruimte maken voor toekomstige generaties.
Ik woonde van 1941 tot 1952 in 181 Street Manhattan, New York. Ik genoot ervan om over Broadway te lopen bij 181 Street en vrachtwagens en trolleys te zien. DeSoto waren taxi's en trolleys reden in het midden van Broadway. Een zeer brede straat van misschien wel 38 meter breed. Rond 1950 werden die elektrische trolleys vervangen door nieuwe Surface Transit-bussen. Ze werden geëlektrificeerd met behulp van trolleykabels. Die bussen reden over heel Broadway om passagiers op te halen en af te zetten. Mijn vader reed ermee en merkte op hoe gevaarlijk ze waren. Ongeveer een jaar of twee later verving Surface Transit de elektrische bussen door dieselbussen die op rubberen banden reden. De trolleys werden verwijderd. De rails bleven zitten terwijl ik nog in New York woonde. Ik herinnerde me erg lawaaierige diesels, maar mijn vader vertelde me dat ongelukken bijna waren gestopt. Nu ben ik 83 en woon ik in New Jersey. Bedankt voor het lezen.
Uitstekende video. Ik had nooit gedacht dat ik het verleden van 75 jaar zou kunnen zien. Te veel reinheid die keer.
In de jaren 50 en 60 reed ik in Chicago in dat soort bussen. En ik ben 93 jaar oud. En ik ben nog steeds dol op die bussen! Later reed mijn vader in die bussen.
Ik vond elk onderdeel van deze video geweldig❤❤❤❤❤ Bedankt.
Lees altijd in de reacties: "Deze mensen in deze film zijn nu allemaal dood. Nou ja, ik zat in deze film en ik ben niet dood. Ik schrijf dit..."
Mensen waren toen beschaafd, ik ben geboren in 1953
75 jaar geleden zag New York er beter uit dan nu
Dit is buitengewoon nostalgisch. Iedereen was trots op hun uiterlijk. Zo goed verzorgd
Ik hou van deze video. Ruwe beelden van het leven in de jaren 50 in New York. Geen film
100 keer mooier dan het New York van vandaag
Geen bende, geen lascars, geen groen, iedereen verhuisde voor werk of een goede reden; zelfs de straten waren schoner.
Hartelijk dank voor het zoeken en delen van deze video.
© -DIA- 33.965 || ©Dianthus »since 03.10.2008«