Christus bidt voor onbekeerden

[Forummer]

Toch kun je er dogmatisch wel van zeggen dat Christus wellicht niet bidt tegen Gods verborgen wil in. De vraag is echter of dat er voor ons iets toe doet.

De vraag is dus precies mijn vraag. Het doet ertoe of je dus kunt zeggen dat Christus bij de Vader voor je onbekeerde medemens bidt of de Vader hem een nieuw hart wil geven. Als je daar geen antwoord op kan geven kan je wat prof Baars zegt niet zeggen.

Ik herken je denkwijze vanuit mijn verleden. Toch moet ik je zeggen dat je waarschijnlijk een verkeerd of wellicht zelfs verwrongen Godsbeeld hebt.

[Herman]

Toch kun je er dogmatisch wel van zeggen dat Christus wellicht niet bidt tegen Gods verborgen wil in. De vraag is echter of dat er voor ons iets toe doet.

De vraag is dus precies mijn vraag. Het doet ertoe of je dus kunt zeggen dat Christus bij de Vader voor je onbekeerde medemens bidt of de Vader hem een nieuw hart wil geven. Als je daar geen antwoord op kan geven kan je wat prof Baars zegt niet zeggen.

Nee, dit lijkt me tekort door de bocht. Het gaat hier om 1 Johannes 2:1. Maar daar volgt ook vers 2 op. Het is de geopenbaarde wil van God, staat daar, dat de verzoening krachtig is voor de zonden van de hele wereld.
Exegetisch zul je daar wat mee moeten, zonder direct in de defensieve houding te vallen en de particuliere verzoening over de tekst heen te leggen. De oplossing die prof. Baars kiest, acht ik op zich logisch en ook niet strijdig met onze belijdenis. Daar belijden we ook dat het niet aan de kracht van de verzoening en de reikwijdte van het bloed ligt dat mensen niet zalig worden, maar aan hun ongeloof. Op grond van Hebreeën kunnen we zeggen dat de inhoud van het gebed van Jezus ook loopt langs de verzoening. Hebreeën stelt diverse malen dat Jezus in het hemels heiligdom in is gegaan, met zijn bloed, op een verse en levende weg en dat dat de grondslag is waarmee Jezus voor de Vader aanwezig is. Dat is ook de grondslag waarmee wij aardse mensen zelf de vrije toegang tot God hebben.

Dus er valt én meer te zeggen over wat God zelf heeft geopenbaard en wat dus over de geopenbaarde wil te zeggen is, en ik adviseer deze tekst te lezen in verband met onze opvattingen over verzoening. Dan kom je toch bij DL II en III/IV uit.

[Posthoorn]

Ik zie het anders. Meer zo:

Gods wil is dat redding zich uitstrekt tot allen — Jood én heiden. Zoals geschreven staat: “Ik heb U gegeven tot een Licht der heidenen, opdat Gij tot zaligheid zoudt zijn tot aan het einde der aarde” (Jes. 49:6). Paulus grijpt dit woord zelf aan in zijn zending: “Alzo heeft ons de Heere geboden: Ik heb u gesteld tot een Licht der heidenen, opdat gij zoudt zijn tot zaligheid tot aan het uiterste der aarde” (Hand. 13:47). Vanuit diezelfde roeping schrijft hij aan Timotheüs dat er gebeden moet worden voor ‘alle mensen’ — want het gaat om de breedte van Gods plan: Israël én de volken, hooggezeten en laaggeplaatst. “Want er is één God, er is ook één Middelaar Gods en der mensen, de Mens Christus Jezus” (1 Tim. 2:5). Dit is een sleutel die vaak niet goed wordt opgepakt door niet-Joodse lezers, die ‘allen’ direct westers-universeel lezen, terwijl Paulus het vanuit de profeten en zijn eigen roeping bedoelt als inclusief: alle groepen, alle volken.

Misschien zien we niet hoe grensdoorbrekend het voor Paulus’ tijdgenoten was dat de God van Israël zich in de Messias verbindt met álle volken en groepen.

Ik zou ook meer deze kant uit willen denken. Er staat ook in de Bijbel: "Tot U zal alle vlees komen." Toch zullen niet alle mensen tot God komen. Dus zo kun je Schrift met Schrift verklaren.