Gereformeerde Gemeenten

[Zeeuw]

Ik ben het met je eens dat het een domme vraag was. Maar domme mensen mogen er ook zijn, en daarnaast: iedereen stelt wel eens een domme vraag. Ik vind een grapje volhouden alsof het serieus is, als de ander daar oprecht geshockeerd van is, toch op zijn zachtst gezegd, misleidend.

Ik vind het niet dramatischer dan zondag 43 zelf. Maar goed. Misschien is het ook in reactie op een ander draadje, waarin ik bij wijze van grapje als leugenaar word neergezet.

Knap dat je via een beeldscherm iemands oprechte shocage kunt voelen. Dat laatste durf ik niet te zeggen. Dat kwam vast niet van mij.

[Zeeuw]

Je mogen het uiteraard een domme vraag vinden, be my quest. Toch is het een probleem dat opvallend is en dat men liever omzeilt.
Een levenswijze die ineens ruimer wordt bij het veranderen van kerkverband, de voorbeelden daarvan zijn legio.
Dat roept de vraag op: waarom veranderen onze grenzen als de context verandert.
Dit terwijl men de mond vol heeft over de doop, de beloften, het evangelie etc. En hoe dit letterlijk gelezen zou moeten worden, zonder al te veel bevinding.
Maar zodra het over de wet gaat, lijkt die ineens niet meer zo letterlijk. De wet wordt gereduceerd tot een leefregel die vaak genegeerd wordt als die niet in de smaak valt.
Want ja, in de Tien Geboden staat niets over Netflix (of allerlei andere verleidingen en grenzen die we maar al te graag verleggen), dus dat lijkt dan geen probleem.

Zoals je hem neerzette, was het wellicht niet dom, maar voegde het totaal niets toe. Het was een flauwe manier met enorm veel steken onder water. Het fatsoenlijk toelichten om het gesprek verder te brengen: prima. Dan kan er ook weer op worden gereageerd.

[Rido91]

Je mogen het uiteraard een domme vraag vinden, be my quest. Toch is het een probleem dat opvallend is en dat men liever omzeilt.
Een levenswijze die ineens ruimer wordt bij het veranderen van kerkverband, de voorbeelden daarvan zijn legio.
Dat roept de vraag op: waarom veranderen onze grenzen als de context verandert.
Dit terwijl men de mond vol heeft over de doop, de beloften, het evangelie etc. En hoe dit letterlijk gelezen zou moeten worden, zonder al te veel bevinding.
Maar zodra het over de wet gaat, lijkt die ineens niet meer zo letterlijk. De wet wordt gereduceerd tot een leefregel die vaak genegeerd wordt als die niet in de smaak valt.
Want ja, in de Tien Geboden staat niets over Netflix (of allerlei andere verleidingen en grenzen die we maar al te graag verleggen), dus dat lijkt dan geen probleem.

Andersom is ook waar: er zijn ook mensen ter rechterzijde van de gereformeerde gezindte die de wet zeer serieus nemen en tot in de puntjes weten hoe het zit (vooral richting anderen) maar zodra het Evangelie gaat spreken vervalt diezelfde drang om alles zo letterlijk mogelijk te lezen. Dan opeens komen de voorwaarden, bezwaren, de mitsen en de maren. Het Evangelie hoeft dan niet zo letterlijk te worden genomen als de wet.

En zolang een Netflix film niet indruist tegen een of meerdere geboden is daar in principe niks mis mee want er staat nergens letterlijk in de Tien Geboden dat een Netflix abonnement op zichzelf verboden is.

[Bourdon16]

Ik vraag mij af of een netflix abonnement samengaat met een nauwgezet christelijk leven. Maar dat geldt voor heel veel dingen en ik heb er niet direct een oordeel over.

Nu valt mij wel op dat netflix en tvgemist oid volop wordt bekeken in refoland. En niet eens meer stiekem.

[De Rijssenaar]

Ik heb ook wel een Netflix account gehad, maar je kunt eigenlijk niks normaals kijken. Heel veel is dan soms nog op randje, maar denk dat je die randgevallen dan beter niet kunt kijken…

Sommigen zeggen ook als je Thrillers of Romans leest moet een verfilming ook kunnen, dat klinkt logisch.. maar op basis van men gevoel kan ik dat toch niet zeggen.

[Forummer]

Ik vraag mij af of een netflix abonnement samengaat met een nauwgezet christelijk leven. Maar dat geldt voor heel veel dingen en ik heb er niet direct een oordeel over.

Nu valt mij wel op dat netflix en tvgemist oid volop wordt bekeken in refoland. En niet eens meer stiekem.

Persoonlijk denk ik niet dat dit samengaat. Zelfs sommige films op New Faith Network lijken mij discutabel.

[Forummer]

Ik heb ook wel een Netflix account gehad, maar je kunt eigenlijk niks normaals kijken. Heel veel is dan soms nog op randje, maar denk dat je die randgevallen dan beter niet kunt kijken…

Sommigen zeggen ook als je Thrillers of Romans leest moet een verfilming ook kunnen, dat klinkt logisch.. maar op basis van men gevoel kan ik dat toch niet zeggen.

Niet op gevoel afgaan. Onderzoek het, dan kun je het onderbouwen.

Verfilmingen zijn trouwens zelden een getrouwe weergave van het boek.

[CvdW]

Nee.

Pas je dan nog wel binnen RF? Deze vraag stel ik aan de hand van hier boven geschreven antwoorden.

Wie weet he.

De grens tussen een grapje en de zware toorn van God op je laden, is bij jou erg dun, of ontbreekt, net als bij huisman. Ik denk dat CvdW dat mee moet wegen.

Ik kon het mij niet voorstellen, daarom schreef ik ook aan de hand van hier boven geschreven antwoorden.
Het was dus als een grap bedoeld. Ik vind er weinig grappigs aan.

[DDD]

De andere kant is, dat jouw vraag misschien wel een open deur was?

[Simon0612]

Je mogen het uiteraard een domme vraag vinden, be my quest. Toch is het een probleem dat opvallend is en dat men liever omzeilt.
Een levenswijze die ineens ruimer wordt bij het veranderen van kerkverband, de voorbeelden daarvan zijn legio.
Dat roept de vraag op: waarom veranderen onze grenzen als de context verandert.
Dit terwijl men de mond vol heeft over de doop, de beloften, het evangelie etc. En hoe dit letterlijk gelezen zou moeten worden, zonder al te veel bevinding.
Maar zodra het over de wet gaat, lijkt die ineens niet meer zo letterlijk. De wet wordt gereduceerd tot een leefregel die vaak genegeerd wordt als die niet in de smaak valt.
Want ja, in de Tien Geboden staat niets over Netflix (of allerlei andere verleidingen en grenzen die we maar al te graag verleggen), dus dat lijkt dan geen probleem.

Andersom is ook waar: er zijn ook mensen ter rechterzijde van de gereformeerde gezindte die de wet zeer serieus nemen en tot in de puntjes weten hoe het zit (vooral richting anderen) maar zodra het Evangelie gaat spreken vervalt diezelfde drang om alles zo letterlijk mogelijk te lezen. Dan opeens komen de voorwaarden, bezwaren, de mitsen en de maren. Het Evangelie hoeft dan niet zo letterlijk te worden genomen als de wet.

En zolang een Netflix film niet indruist tegen een of meerdere geboden is daar in principe niks mis mee want er staat nergens letterlijk in de Tien Geboden dat een Netflix abonnement op zichzelf verboden is.

Als je die mensen kent, aan jou de taak om ze op hun dwaling te wijzen! Je laatste alinea ben ik het totaal met oneens. Die films zijn op 1 hand te tellen en dan nog is het uitsluitend tijdverdrijf.

[CvdW]

De andere kant is, dat jouw vraag misschien wel een open deur was?

Wanneer de vraag was geweest:
* Bestaat God?
* Nee
* Meen je dat echt?
* Ja
Zou dit ook als een grap worden opgevat?
Het gaat niet om een open deur, maar over zonde. Daar moet ik niet lichtvaardig over denken. Laten we op RF serieus zijn. Er zijn topics die luchtiger van aard zijn.

[merel]

Je mogen het uiteraard een domme vraag vinden, be my quest. Toch is het een probleem dat opvallend is en dat men liever omzeilt.
Een levenswijze die ineens ruimer wordt bij het veranderen van kerkverband, de voorbeelden daarvan zijn legio.
Dat roept de vraag op: waarom veranderen onze grenzen als de context verandert.
Dit terwijl men de mond vol heeft over de doop, de beloften, het evangelie etc. En hoe dit letterlijk gelezen zou moeten worden, zonder al te veel bevinding.
Maar zodra het over de wet gaat, lijkt die ineens niet meer zo letterlijk. De wet wordt gereduceerd tot een leefregel die vaak genegeerd wordt als die niet in de smaak valt.
Want ja, in de Tien Geboden staat niets over Netflix (of allerlei andere verleidingen en grenzen die we maar al te graag verleggen), dus dat lijkt dan geen probleem.

Andersom is ook waar: er zijn ook mensen ter rechterzijde van de gereformeerde gezindte die de wet zeer serieus nemen en tot in de puntjes weten hoe het zit (vooral richting anderen) maar zodra het Evangelie gaat spreken vervalt diezelfde drang om alles zo letterlijk mogelijk te lezen. Dan opeens komen de voorwaarden, bezwaren, de mitsen en de maren. Het Evangelie hoeft dan niet zo letterlijk te worden genomen als de wet.

En zolang een Netflix film niet indruist tegen een of meerdere geboden is daar in principe niks mis mee want er staat nergens letterlijk in de Tien Geboden dat een Netflix abonnement op zichzelf verboden is.

Als je die mensen kent, aan jou de taak om ze op hun dwaling te wijzen! Je laatste alinea ben ik het totaal met oneens. Die films zijn op 1 hand te tellen en dan nog is het uitsluitend tijdverdrijf.

Wat is het verschil tussen een film en een boek over hetzelfde onderwerp?

[GG links]

Nu valt mij wel op dat netflix en tvgemist oid volop wordt bekeken in refoland. En niet eens meer stiekem.

Over tv-gebruik wordt bij ons op de huisbezoeken niets meer gezegd gelukkig.

[J.C. Philpot]

Ik vraag mij af of een netflix abonnement samengaat met een nauwgezet christelijk leven. Maar dat geldt voor heel veel dingen en ik heb er niet direct een oordeel over.

Nu valt mij wel op dat netflix en tvgemist oid volop wordt bekeken in refoland. En niet eens meer stiekem.

Persoonlijk denk ik niet dat dit samengaat. Zelfs sommige films op New Faith Network lijken mij discutabel.

Dat denk ik ook. En het laat zien dat "refoland" volkomen uitgehold is. Nog een uiterlijke kerkgang en gewoonten, maar de kracht van de godzaligheid wordt verloochend.

Op dit moment bouwen we nog nieuwe kerken. Ik vermoed dat menselijkerwijs die goed gevulde kerken over 30 jaar een stuk leger zijn, gezien de bovenstaande voortekenen van uitholling en secularisering.

[Simon0612]

Je mogen het uiteraard een domme vraag vinden, be my quest. Toch is het een probleem dat opvallend is en dat men liever omzeilt.
Een levenswijze die ineens ruimer wordt bij het veranderen van kerkverband, de voorbeelden daarvan zijn legio.
Dat roept de vraag op: waarom veranderen onze grenzen als de context verandert.
Dit terwijl men de mond vol heeft over de doop, de beloften, het evangelie etc. En hoe dit letterlijk gelezen zou moeten worden, zonder al te veel bevinding.
Maar zodra het over de wet gaat, lijkt die ineens niet meer zo letterlijk. De wet wordt gereduceerd tot een leefregel die vaak genegeerd wordt als die niet in de smaak valt.
Want ja, in de Tien Geboden staat niets over Netflix (of allerlei andere verleidingen en grenzen die we maar al te graag verleggen), dus dat lijkt dan geen probleem.

Andersom is ook waar: er zijn ook mensen ter rechterzijde van de gereformeerde gezindte die de wet zeer serieus nemen en tot in de puntjes weten hoe het zit (vooral richting anderen) maar zodra het Evangelie gaat spreken vervalt diezelfde drang om alles zo letterlijk mogelijk te lezen. Dan opeens komen de voorwaarden, bezwaren, de mitsen en de maren. Het Evangelie hoeft dan niet zo letterlijk te worden genomen als de wet.

En zolang een Netflix film niet indruist tegen een of meerdere geboden is daar in principe niks mis mee want er staat nergens letterlijk in de Tien Geboden dat een Netflix abonnement op zichzelf verboden is.

Als je die mensen kent, aan jou de taak om ze op hun dwaling te wijzen! Je laatste alinea ben ik het totaal met oneens. Die films zijn op 1 hand te tellen en dan nog is het uitsluitend tijdverdrijf.

Wat is het verschil tussen een film en een boek over hetzelfde onderwerp?

Dat verschil kan zeer groot zijn. Denk aan taalkeuze en verhaallijn. Maar misschien bedoel je een boek wat identiek is aan een film? Als daar idd dezelfde zonden in voorkomen dan is dat simpel, boek de haard in.