Generale Synode Christelijke Gereformeerde Kerken 2024

[Pjotr92]

Ik heb gezien de reacties de afgelopen tijd alleen niet het gevoel dat dat inzicht er bij 100% is. En als dat er niet is maakt dat de situatie wel ingewikkeld.

[MidMid]

Bedankt voor je antwoord. We delen best veel over de situatie. Ik denk dat dit voor een heel groot deel van de CGK geldt. Daarom zouden er een paar commissies (bestuurlijk juridisch en financieel) aan de slag moeten gaan. Breed en kundig samengesteld om de onontkoombare ontvlechting te regelen.
De ene kant is georganiseerd rondom Rijnsburg. Als nu bv Dordrecht Zuid de andere kant gaat vertegenwoordigen kunnen we de wensen van beide partijen naast elkaar leggen en kijken hoe we alles gaan regelen.

Het klinkt misschien (te) zakelijk maar de pijn en de emotie kunnen zo in de weg zitten dat het de scheiding lelijk kan gaan maken.
Beide kanten moeten zelf bepalen of ze dit alles kunnen verantwoorden in het licht van Gods Woord.

Het feit is dat 30/40% niet meer door kan en dat dit een grote invloed heeft op de andere 60/70% . Als dat inzicht er bij de 100% er is kunnen we ergens komen.

Voor mij is dit inderdaad te zakelijk. En - en dat heeft niets te maken met het niet voelen van de pijn en verwijdering - voor mij is het ontijdig.

Daaraan ligt voor mij een (blijkbaar afwijkende) visie op het kerkverband onder die zo'n zakelijke regeling niet toelaat. Scheiden kan alleen wanneer er legitieme grond is. Die zul je dus eerst samen moeten benoemen. Pas wanneer de ander niet meer als 'in Christus' wordt erkend, valt voor mij het doek.

Daarnaast is er al een bestaand tegenover voor Rijnsburg. Dit is de (be)staande structuur van classis kerken. Het initiatief rondom Dordt-Zuid is enkel het najagen van herstel van recht(Shang) in de kerken.

[Refojongere]

Pas wanneer de ander niet meer als 'in Christus' wordt erkend, valt voor mij het doek.

Pas op dat je het niet persoonlijk maakt. Je kunt niet het "In Christus" zijn het criterium maken van de zichtbare kerk. Het is wel bepalend voor de onzichtbare kerk. Het "In Christus" zijn kun je zelfs niet gelijkstellen aan de instemming met de twaalf artikelen. Denk aan interpretaties van bijv "neergedaald ter helle".

[MGG]

Bedankt voor je antwoord. We delen best veel over de situatie. Ik denk dat dit voor een heel groot deel van de CGK geldt. Daarom zouden er een paar commissies (bestuurlijk juridisch en financieel) aan de slag moeten gaan. Breed en kundig samengesteld om de onontkoombare ontvlechting te regelen.
De ene kant is georganiseerd rondom Rijnsburg. Als nu bv Dordrecht Zuid de andere kant gaat vertegenwoordigen kunnen we de wensen van beide partijen naast elkaar leggen en kijken hoe we alles gaan regelen.

Het klinkt misschien (te) zakelijk maar de pijn en de emotie kunnen zo in de weg zitten dat het de scheiding lelijk kan gaan maken.
Beide kanten moeten zelf bepalen of ze dit alles kunnen verantwoorden in het licht van Gods Woord.

Het feit is dat 30/40% niet meer door kan en dat dit een grote invloed heeft op de andere 60/70% . Als dat inzicht er bij de 100% er is kunnen we ergens komen.

Voor mij is dit inderdaad te zakelijk. En - en dat heeft niets te maken met het niet voelen van de pijn en verwijdering - voor mij is het ontijdig.

Daaraan ligt voor mij een (blijkbaar afwijkende) visie op het kerkverband onder die zo'n zakelijke regeling niet toelaat. Scheiden kan alleen wanneer er legitieme grond is. Die zul je dus eerst samen moeten benoemen. Pas wanneer de ander niet meer als 'in Christus' wordt erkend, valt voor mij het doek.

Daarnaast is er al een bestaand tegenover voor Rijnsburg. Dit is de (be)staande structuur van classis kerken. Het initiatief rondom Dordt-Zuid is enkel het najagen van herstel van recht(Shang) in de kerken.

Stelt links CGK hoge eisen aan scheiden? Ik vermoed dat op elkaar uitgekeken zijn al een legitieme grond is. Tenminste één grond die niet tot consequenties leidt.

[MidMid]

Pas wanneer de ander niet meer als 'in Christus' wordt erkend, valt voor mij het doek.

Pas op dat je het niet persoonlijk maakt. Je kunt niet het "In Christus" zijn het criterium maken van de zichtbare kerk. Het is wel bepalend voor de onzichtbare kerk. Het "In Christus" zijn kun je zelfs niet gelijkstellen aan de instemming met de twaalf artikelen. Denk aan interpretaties van bijv "neergedaald ter helle".

Hoezo maak ik iets te persoonlijk? Die opmerking snap ik oprecht niet.

Daarnaast zou ik zeggen lees je eens in op het 'nedergedaald ter helle'. Of iemand dit nu verwoordt met 'neergedaald in het rijk van de dood' en ziet als eerste trap van de verhoging, of betrekt op de diepte van het lijden aan het kruis (al klopt de chronologie hier dan niet) en daarom zegt 'nedergedaald ter helle' en het ziet als de climax van de vernedering, maakt voor mij niets uit in het erkennen van iemand als wel of niet in Christus.

Mijn visie is dat wat God heeft samengevoegd niet zomaar - en zeker niet 'bij een op elkaar uitgekeken' - uit elkaar mag worden getrokken. Daar is een serieuze reden voor nodig. En ja, ik heb een hoge visie op de kerk. Schaar mij van harte achter wat de drie brs. uit de midden gemeenten daarover in een brief aan al de CGK kerken hebben opgeschreven.

Overigens maak ik het 'in Christus' zijn niet criterium van de zichtbare kerk. Maar geef ik aan dat het niet langer erkennen van het zijn 'in Christus' van de ander voor mij de enige scheidingsgrond vormt van een verband door mensen aangegaan, maar toch ook door God gegeven.

[Middenrefo]

Pas wanneer de ander niet meer als 'in Christus' wordt erkend, valt voor mij het doek.

Pas op dat je het niet persoonlijk maakt. Je kunt niet het "In Christus" zijn het criterium maken van de zichtbare kerk. Het is wel bepalend voor de onzichtbare kerk. Het "In Christus" zijn kun je zelfs niet gelijkstellen aan de instemming met de twaalf artikelen. Denk aan interpretaties van bijv "neergedaald ter helle".

Hoezo maak ik iets te persoonlijk? Die opmerking snap ik oprecht niet.

Daarnaast zou ik zeggen lees je eens in op het 'nedergedaald ter helle'. Of iemand dit nu verwoordt met 'neergedaald in het rijk van de dood' en ziet als eerste trap van de verhoging, of betrekt op de diepte van het lijden aan het kruis (al klopt de chronologie hier dan niet) en daarom zegt 'nedergedaald ter helle' en het ziet als de climax van de vernedering, maakt voor mij niets uit in het erkennen van iemand als wel of niet in Christus.

Mijn visie is dat wat God heeft samengevoegd niet zomaar - en zeker niet 'bij een op elkaar uitgekeken' - uit elkaar mag worden getrokken. Daar is een serieuze reden voor nodig. En ja, ik heb een hoge visie op de kerk. Schaar mij van harte achter wat de drie brs. uit de midden gemeenten daarover in een brief aan al de CGK kerken hebben opgeschreven.

Overigens maak ik het 'in Christus' zijn niet criterium van de zichtbare kerk. Maar geef ik aan dat het niet langer erkennen van het zijn 'in Christus' van de ander voor mij de enige scheidingsgrond vormt van een verband door mensen aangegaan, maar toch ook door God gegeven.

Ik begrijp je gevoelens MidMid, maar je kunt het ook omdraaien. Misschien moeten we juist eerst erkennen dat ook de ander in Christus is om uit elkaar te kunnen gaan. Zoals Paulus en Barnabas. Zoals ds. Quant en ds. P.D.J. Buijs samen gewerkt hebben om de twee gemeentes in Nunspeet hun eigen weg te gunnen. Uit elkaar gaan kan namelijk ook binnen hetzelfde kerkverband. Maar dan niet meer vechtend en strijdend zoals nu.

[huisman]

Bedankt voor je antwoord. We delen best veel over de situatie. Ik denk dat dit voor een heel groot deel van de CGK geldt. Daarom zouden er een paar commissies (bestuurlijk juridisch en financieel) aan de slag moeten gaan. Breed en kundig samengesteld om de onontkoombare ontvlechting te regelen.
De ene kant is georganiseerd rondom Rijnsburg. Als nu bv Dordrecht Zuid de andere kant gaat vertegenwoordigen kunnen we de wensen van beide partijen naast elkaar leggen en kijken hoe we alles gaan regelen.

Het klinkt misschien (te) zakelijk maar de pijn en de emotie kunnen zo in de weg zitten dat het de scheiding lelijk kan gaan maken.
Beide kanten moeten zelf bepalen of ze dit alles kunnen verantwoorden in het licht van Gods Woord.

Het feit is dat 30/40% niet meer door kan en dat dit een grote invloed heeft op de andere 60/70% . Als dat inzicht er bij de 100% er is kunnen we ergens komen.

Voor mij is dit inderdaad te zakelijk. En - en dat heeft niets te maken met het niet voelen van de pijn en verwijdering - voor mij is het ontijdig.

Daaraan ligt voor mij een (blijkbaar afwijkende) visie op het kerkverband onder die zo'n zakelijke regeling niet toelaat. Scheiden kan alleen wanneer er legitieme grond is. Die zul je dus eerst samen moeten benoemen. Pas wanneer de ander niet meer als 'in Christus' wordt erkend, valt voor mij het doek.

Daarnaast is er al een bestaand tegenover voor Rijnsburg. Dit is de (be)staande structuur van classis kerken. Het initiatief rondom Dordt-Zuid is enkel het najagen van herstel van recht(Shang) in de kerken.

Ik weet dat deze mening er ook is. Dat maakt het wel lastiger om tot een zo pijnloze scheiding te komen . Ook jij kunt tientallen gemeenten opnoemen die om hun geweten niet meer door kunnen. Zij zullen v&a en de ongehoorzaamheid aan de synodebesluiten nooit kunnen dragen. Met jouw standpunt wordt het dan een lelijke breuk die lang in het deel wat de ongehoorzaamheid blijft gedogen zal doorwerken. Zeker als de twijfelaars zien dat dit deel in hun besluiten steeds meer de NGK lijn gaat volgen. En dat gaat gebeuren als de meerdere vergaderingen hun rechterflank kwijt zijn.
Gelukkig is jouw opvatting tanende in de CGK en dat is een ontwikkeling die mij hoop geeft.

[MidMid]

Pas wanneer de ander niet meer als 'in Christus' wordt erkend, valt voor mij het doek.

Pas op dat je het niet persoonlijk maakt. Je kunt niet het "In Christus" zijn het criterium maken van de zichtbare kerk. Het is wel bepalend voor de onzichtbare kerk. Het "In Christus" zijn kun je zelfs niet gelijkstellen aan de instemming met de twaalf artikelen. Denk aan interpretaties van bijv "neergedaald ter helle".

Hoezo maak ik iets te persoonlijk? Die opmerking snap ik oprecht niet.

Daarnaast zou ik zeggen lees je eens in op het 'nedergedaald ter helle'. Of iemand dit nu verwoordt met 'neergedaald in het rijk van de dood' en ziet als eerste trap van de verhoging, of betrekt op de diepte van het lijden aan het kruis (al klopt de chronologie hier dan niet) en daarom zegt 'nedergedaald ter helle' en het ziet als de climax van de vernedering, maakt voor mij niets uit in het erkennen van iemand als wel of niet in Christus.

Mijn visie is dat wat God heeft samengevoegd niet zomaar - en zeker niet 'bij een op elkaar uitgekeken' - uit elkaar mag worden getrokken. Daar is een serieuze reden voor nodig. En ja, ik heb een hoge visie op de kerk. Schaar mij van harte achter wat de drie brs. uit de midden gemeenten daarover in een brief aan al de CGK kerken hebben opgeschreven.

Overigens maak ik het 'in Christus' zijn niet criterium van de zichtbare kerk. Maar geef ik aan dat het niet langer erkennen van het zijn 'in Christus' van de ander voor mij de enige scheidingsgrond vormt van een verband door mensen aangegaan, maar toch ook door God gegeven.

Ik begrijp je gevoelens MidMid, maar je kunt het ook omdraaien. Misschien moeten we juist eerst erkennen dat ook de ander in Christus is om uit elkaar te kunnen gaan. Zoals Paulus en Barnabas. Zoals ds. Quant en ds. P.D.J. Buijs samen gewerkt hebben om de twee gemeentes in Nunspeet hun eigen weg te gunnen. Uit elkaar gaan kan namelijk ook binnen hetzelfde kerkverband. Maar dan niet meer vechtend en strijdend zoals nu.

Twee afdelingen op een gedeeld fundament en onder eenzelfde dak, ja dat kan ik dragen.
Maar dat is niet wat ik proef als men spreekt over een scheiding. Die bedoeld men vaak veel meer rigoureus.

[huisman]

Pas op dat je het niet persoonlijk maakt. Je kunt niet het "In Christus" zijn het criterium maken van de zichtbare kerk. Het is wel bepalend voor de onzichtbare kerk. Het "In Christus" zijn kun je zelfs niet gelijkstellen aan de instemming met de twaalf artikelen. Denk aan interpretaties van bijv "neergedaald ter helle".

Hoezo maak ik iets te persoonlijk? Die opmerking snap ik oprecht niet.

Daarnaast zou ik zeggen lees je eens in op het 'nedergedaald ter helle'. Of iemand dit nu verwoordt met 'neergedaald in het rijk van de dood' en ziet als eerste trap van de verhoging, of betrekt op de diepte van het lijden aan het kruis (al klopt de chronologie hier dan niet) en daarom zegt 'nedergedaald ter helle' en het ziet als de climax van de vernedering, maakt voor mij niets uit in het erkennen van iemand als wel of niet in Christus.

Mijn visie is dat wat God heeft samengevoegd niet zomaar - en zeker niet 'bij een op elkaar uitgekeken' - uit elkaar mag worden getrokken. Daar is een serieuze reden voor nodig. En ja, ik heb een hoge visie op de kerk. Schaar mij van harte achter wat de drie brs. uit de midden gemeenten daarover in een brief aan al de CGK kerken hebben opgeschreven.

Overigens maak ik het 'in Christus' zijn niet criterium van de zichtbare kerk. Maar geef ik aan dat het niet langer erkennen van het zijn 'in Christus' van de ander voor mij de enige scheidingsgrond vormt van een verband door mensen aangegaan, maar toch ook door God gegeven.

Ik begrijp je gevoelens MidMid, maar je kunt het ook omdraaien. Misschien moeten we juist eerst erkennen dat ook de ander in Christus is om uit elkaar te kunnen gaan. Zoals Paulus en Barnabas. Zoals ds. Quant en ds. P.D.J. Buijs samen gewerkt hebben om de twee gemeentes in Nunspeet hun eigen weg te gunnen. Uit elkaar gaan kan namelijk ook binnen hetzelfde kerkverband. Maar dan niet meer vechtend en strijdend zoals nu.

Twee afdelingen op een gedeeld fundament en onder eenzelfde dak, ja dat kan ik dragen.
Maar dat is niet wat ik proef als men spreekt over een scheiding. Die bedoeld men vaak veel meer rigoureus.

Dat heb je wat mij aangaat goed geproefd. Daar wil ik eerlijk en duidelijk over zijn. Misschien alleen voor een beperkte en afgebakende tijd onder één dak om de noodzakelijk dingen te regelen. Want juist het gedeelde fundament is gaan ontbreken. Als de uitleg van de Schrift zo tegengesteld is op de twee bewuste thema’s zie ik dat gedeelde fundament helaas niet meer.
Dus ja ik bedoel een meer rigoureuze scheiding vandaar ook mijn insteek omdat zakenlijk goed te regelen omdat anders de breuk gaat rafelen en juist degenen die de ongehoorzaamheid kunnen dragen nog heel lang last houden van die rafels.

Ik respecteer jouw geweten op dit punt maar ik hoop dat je ook ons geweten kunt respecteren dat wij de ongehoorzaamheid niet kunnen dragen.

[MidMid]

Even voor mijn begrip.
Uiteindelijk gaat het voor jou dan idealiter toch toe naar een acteren van beide delen in een ander (al dan niet bestaand) kerkverband?

[Middenrefo]

Hoezo maak ik iets te persoonlijk? Die opmerking snap ik oprecht niet.

Daarnaast zou ik zeggen lees je eens in op het 'nedergedaald ter helle'. Of iemand dit nu verwoordt met 'neergedaald in het rijk van de dood' en ziet als eerste trap van de verhoging, of betrekt op de diepte van het lijden aan het kruis (al klopt de chronologie hier dan niet) en daarom zegt 'nedergedaald ter helle' en het ziet als de climax van de vernedering, maakt voor mij niets uit in het erkennen van iemand als wel of niet in Christus.

Mijn visie is dat wat God heeft samengevoegd niet zomaar - en zeker niet 'bij een op elkaar uitgekeken' - uit elkaar mag worden getrokken. Daar is een serieuze reden voor nodig. En ja, ik heb een hoge visie op de kerk. Schaar mij van harte achter wat de drie brs. uit de midden gemeenten daarover in een brief aan al de CGK kerken hebben opgeschreven.

Overigens maak ik het 'in Christus' zijn niet criterium van de zichtbare kerk. Maar geef ik aan dat het niet langer erkennen van het zijn 'in Christus' van de ander voor mij de enige scheidingsgrond vormt van een verband door mensen aangegaan, maar toch ook door God gegeven.

Ik begrijp je gevoelens MidMid, maar je kunt het ook omdraaien. Misschien moeten we juist eerst erkennen dat ook de ander in Christus is om uit elkaar te kunnen gaan. Zoals Paulus en Barnabas. Zoals ds. Quant en ds. P.D.J. Buijs samen gewerkt hebben om de twee gemeentes in Nunspeet hun eigen weg te gunnen. Uit elkaar gaan kan namelijk ook binnen hetzelfde kerkverband. Maar dan niet meer vechtend en strijdend zoals nu.

Twee afdelingen op een gedeeld fundament en onder eenzelfde dak, ja dat kan ik dragen.
Maar dat is niet wat ik proef als men spreekt over een scheiding. Die bedoeld men vaak veel meer rigoureus.

Dat heb je wat mij aangaat goed geproefd. Daar wil ik eerlijk en duidelijk over zijn. Misschien alleen voor een beperkte en afgebakende tijd onder één dak om de noodzakelijk dingen te regelen. Want juist het gedeelde fundament is gaan ontbreken. Als de uitleg van de Schrift zo tegengesteld is op de twee bewuste thema’s zie ik dat gedeelde fundament helaas niet meer.
Dus ja ik bedoel een meer rigoureuze scheiding vandaar ook mijn insteek omdat zakenlijk goed te regelen omdat anders de breuk gaat rafelen en juist degenen die de ongehoorzaamheid kunnen dragen nog heel lang last houden van die rafels.

Ik respecteer jouw geweten op dit punt maar ik hoop dat je ook ons geweten kunt respecteren dat wij de ongehoorzaamheid niet kunnen dragen.

Als twee afdelingen onder één dak voor een afgebakende tijd een eerste stap is dan zou ik daar een voorstander van zijn. Die tijd kunnen we gebruiken om organisatorische en financiële dingen te regelen, maar óók om misschien toch nog een gezamenlijk fundament te ontdekken. Zodat we dan toch verder kunnen met één dak en één fundament. Laten we niet vooraf meteen alles dichttimmeren.

[DDD]

Als je zoals huisman twee kerkverbanden wilt, wat zijn dan de redenen om niet gewoon gelijk voor jezelf te beginnen? Ik ben wel benieuwd. Ik noem er alvast een paar die ik zelf kan verzinnen of heb gelezen, en ik snap dat per persoon de overwegingen verschillend kunnen zijn:

-fatsoen in de richting van de andersdenkenden (maar ja, daar staat het niet deelnemen aan de classes dan weer haaks op)

-niet hoeven betalen voor de afscheiding

-behoud van de naam van het kerkverband, als principekwestie, bijvoorbeeld omdat je zelf de enige echte voortzetting bent.

-Het midden dwingen tot een keuze, zodat het er niet op lijkt dat je zelf vertrekt, maar dat er echt een kerkscheuring plaatsvindt die dwars door de middengemeenten heengaat.

[huisman]

Als je zoals huisman twee kerkverbanden wilt, wat zijn dan de redenen om niet gewoon gelijk voor jezelf te beginnen? Ik ben wel benieuwd. Ik noem er alvast een paar die ik zelf kan verzinnen of heb gelezen, en ik snap dat per persoon de overwegingen verschillend kunnen zijn:

-fatsoen in de richting van de andersdenkenden (maar ja, daar staat het niet deelnemen aan de classes dan weer haaks op)

-niet hoeven betalen voor de afscheiding

-behoud van de naam van het kerkverband, als principekwestie, bijvoorbeeld omdat je zelf de enige echte voortzetting bent.

-Het midden dwingen tot een keuze, zodat het er niet op lijkt dat je zelf vertrekt, maar dat er echt een kerkscheuring plaatsvindt die dwars door de middengemeenten heengaat.

Voor jezelf beginnen is wel een heel platte wijze van formuleren. Omdat jij geen enkel begrip kunt tonen voor 30/40 % die de ongehoorzaamheid niet kunnen dragen in hun geweten is alles wat ik tegen jou zeg verspilde moeite.
Het begrip zou bv kunnen zijn dat de bezwaarden het verdrietig vinden dat zij als scheurmakers worden weggezet terwijl zij de besluiten van het kerkverband gehoorzamen.
Besluiten die de Schrift naspreken en in lijn zijn met de wijze waarop de CGK altijd de Schrift heeft gelezen.

[Middenrefo]

Als je zoals huisman twee kerkverbanden wilt, wat zijn dan de redenen om niet gewoon gelijk voor jezelf te beginnen? Ik ben wel benieuwd. Ik noem er alvast een paar die ik zelf kan verzinnen of heb gelezen, en ik snap dat per persoon de overwegingen verschillend kunnen zijn:

-fatsoen in de richting van de andersdenkenden (maar ja, daar staat het niet deelnemen aan de classes dan weer haaks op)

-niet hoeven betalen voor de afscheiding

-behoud van de naam van het kerkverband, als principekwestie, bijvoorbeeld omdat je zelf de enige echte voortzetting bent.

-Het midden dwingen tot een keuze, zodat het er niet op lijkt dat je zelf vertrekt, maar dat er echt een kerkscheuring plaatsvindt die dwars door de middengemeenten heengaat.

Voor jezelf beginnen is wel een heel platte wijze van formuleren. Omdat jij geen enkel begrip kunt tonen voor 30/40 % die de ongehoorzaamheid niet kunnen dragen in hun geweten is alles wat ik tegen jou zeg verspilde moeite.
Het begrip zou bv kunnen zijn dat de bezwaarden het verdrietig vinden dat zij als scheurmakers worden weggezet terwijl zij de besluiten van het kerkverband gehoorzamen.
Besluiten die de Schrift naspreken en in lijn zijn met de wijze waarop de CGK altijd de Schrift heeft gelezen.

Alles wat in overleg, met onderlinge afstemming en zo mogelijk via de kerkelijke weg gebeurt is geen scheurmakerij.

[huisman]

Even voor mijn begrip.
Uiteindelijk gaat het voor jou dan idealiter toch toe naar een acteren van beide delen in een ander (al dan niet bestaand) kerkverband?

Als ik je goed begrijp klopt dit. Maar denk dat wij beiden liever niet het woord ‘ idealiter’ hiervoor gebruiken. Idealiter zou zijn dat er een terugkeer zou komen door de besluiten rond v&a en homoseksueel samenleven te gehoorzamen. Dat wij dan in verwondering met alle 181 gemeenten mochten zeggen: en toch niet verteerd.