Preekluisterkring

[helma]

Nee. Ik ga zelf de preek ook nog eens luisteren.

[KDD]

Ik wil de preek van gisterochtend aandragen.
17 augustus 2025 morgendienst
CGK Renswoude, Ds. C.P. de Boer

Lezen: Jozua 9:1-15

Tekst: Jozua 9,14-15
14 Toen namen de mannen van hun reiskost; en zij vraagden het den mond des HEEREN niet.

15 En Jozua maakte vrede met hen, en hij maakte een verbond met hen, dat hij hen bij het leven behouden zoude; en de oversten der vergadering zwoeren hun.

Met de nadruk op vers 14b
"en zij vraagden het den mond des HEEREN niet"

Zingen:
Ps. 92: 1 en 3
Ps. 15: 1 en 4
Ps. 78: 27 en 28
Ps. 81: 12 en 13
Ps. 81: 15, 16 en 17

Jozua's verbond met Gibeon.
Het schept een:
1) Schijnvertoning
2) Schijnzekerheid

Ik vond het een confronterende preek.
En ik liep zelf eigenlijk al een paar weken hierover na te denken.
Onder andere ook door een opmerking op het forum die ging over het denken dat je de Heere aan je kant hebt staan. (Bij het wisselen van kerkverband)

Met name de opmerking die in de preek voorkwam: wat als ik een verkeerde toepassing heb gemaakt; wat is er dan wél waar van dingen die ik denk dat de Heere gesproken heeft in mijn leven.

Je hart is zo arglistig, dat kan je niet vertrouwen. Maar hóe weet je het dan wél?
En in het geval van Gibeon was het duidelijk:
"en zij vraagden het den mond des HEEREN niet"
Maar als het wél met worsteling en gebed gepaard is gegaan betekent het toch nog niet dat je je niet kan vergissen?




https://www.kerkomroep.nl/kerken/11119

Bedankt Helma! Een preek met duidelijke onderwijs en een aanmoediging tot zelfonderzoek. Het doet me denken aan een uitsprak die ik van de kansel hoorde jaren gelelden: Wij moeten ons niet afvragen of God aan onze kant staat, maar we moeten ons afvragen of wij aan Gods kant staan.

[huisman]

Ik wil de preek van gisterochtend aandragen.
17 augustus 2025 morgendienst
CGK Renswoude, Ds. C.P. de Boer

Lezen: Jozua 9:1-15

Tekst: Jozua 9,14-15
14 Toen namen de mannen van hun reiskost; en zij vraagden het den mond des HEEREN niet.

15 En Jozua maakte vrede met hen, en hij maakte een verbond met hen, dat hij hen bij het leven behouden zoude; en de oversten der vergadering zwoeren hun.

Met de nadruk op vers 14b
"en zij vraagden het den mond des HEEREN niet"

Zingen:
Ps. 92: 1 en 3
Ps. 15: 1 en 4
Ps. 78: 27 en 28
Ps. 81: 12 en 13
Ps. 81: 15, 16 en 17

Jozua's verbond met Gibeon.
Het schept een:
1) Schijnvertoning
2) Schijnzekerheid

Ik vond het een confronterende preek.
En ik liep zelf eigenlijk al een paar weken hierover na te denken.
Onder andere ook door een opmerking op het forum die ging over het denken dat je de Heere aan je kant hebt staan. (Bij het wisselen van kerkverband)

Met name de opmerking die in de preek voorkwam: wat als ik een verkeerde toepassing heb gemaakt; wat is er dan wél waar van dingen die ik denk dat de Heere gesproken heeft in mijn leven.

Je hart is zo arglistig, dat kan je niet vertrouwen. Maar hóe weet je het dan wél?
En in het geval van Gibeon was het duidelijk:
"en zij vraagden het den mond des HEEREN niet"
Maar als het wél met worsteling en gebed gepaard is gegaan betekent het toch nog niet dat je je niet kan vergissen?




https://www.kerkomroep.nl/kerken/11119

Bedankt Helma! Een preek met duidelijke onderwijs en een aanmoediging tot zelfonderzoek. Het doet me denken aan een uitsprak die ik van de kansel hoorde jaren gelelden: Wij moeten ons niet afvragen of God aan onze kant staat, maar we moeten ons afvragen of wij aan Gods kant staan.

Luister ook de middagdienst naar de vervolgstof. Hoort echt bij elkaar. Belangrijke lessen liggen erin.

[KDD]

Ook de tweede preek beluisterd. Het is een duidelijk voorbeeld van hoe door de zuivere verklaring van Gods Woord de geestelijke ervaringen van de kerk naar voren komen. Ook dat wonder van het ontvangen van genade als een rechteloze wordt duidelijk gemaakt. Met genoegen geluisterd.

[Hoopvol]

Twee bijzonder mooie preken.
Heel confronterend, zeker de eerste preek. Omdat dat toch vaak een punt is van strijd: heeft de Heere het wel echt gesproken of vergis ik me?
De tweede preek was juist meer onderwijzend. Het is zo'n groot wonder als het rechtvaardig is als je verloren gaat. Maar dat de Heere dan laat zien Wie Hij is: barmhartig en genadig, lankmoedig en groot van goedertierenheid. Dan blijft echt alleen verwondering over, dat is zo'n onuitsprekelijk wonder.
Hartelijk dank voor het delen van de preken.

[Marijn_M]

Ik vond de eerst epreek erg verwarrend. Omdat ik deze week tijd had, luisterde ik ernaar. Wilde even zeggen dat ik het een verwarrende, donkere preek vond.

[helma]

Kun je dat concretiseren?
(En eerlijk gezegd hoort de middagpreek er echt bij)

[Hoopvol]

Wij waren ook een beetje in verwarring.
De dominee maakte opmerkingen over het eigen arglistige bestaan, over het zo makkelijk bedriegen van jezelf. Hij gaf diverse voorbeelden, o.a. dat je iets leest in het Woord en er zelf een toepassing van maakt. En dat was best confronterend. Want zelf ging ik denken: heb ik het zelf verzonnen of vergis ik me toch niet?
Jozua vroeg de mond van de HEERE niet, maar toch handelde hij wel naar de Schrift. En daar ligt denk ik de oplossing. Als de Heere Zelf op Zijn woorden terug komt, als Hij het bevestigd, dan is het waar. Want in de mond van twee of drie getuigen zal alle woord bestaan. Maar als dat niet gebeurt, dan moet je het denk ik weer in de handen van de Heere terugleggen.
Maar intussen zitten de vijanden dan ook niet stil: je bedriegt je, zie je wel, het is niet waar geweest. Je maakt zelf een toepassing op hetgeen je gelezen hebt. En je maakt een toepassing naar je eigen hart.
Dat was zo ongeveer mijn verwarring. Aan de ene kant vind ik dat helemaal niet leuk, maar aan de andere kant zorgt het er weer voor dat je weer met lege handen naar de Heere toe moet en weer Zijn stem wil horen. Want dat is de stem mijns Liefsten staat er in Hooglied.

De tweede preek was juist, wat dat betreft, veel milder. Daar werd juist zo duidelijk verteld dat er een moment komt, dan moet je met alles voor de dag komen. Dan is echt alles verprutst. En dan heb ik door mijn zonden en mijn zondige bestaan de eeuwige dood verdiend. Maar als de Heere Zichzelf gaat bekend maken is dat zo'n onverdiend groot wonder. Barmhartig en genadig is de HEERE, lankmoedig en groot van goedertierenheid. En als de Heere Zelf gaat bekendmaken dat Hij zo is. Hij doet ons niet naar onze zonden en vergeld ons niet naar onze ongerechtigheden. En als je daar door heen weer Zijn stem mag horen dan is het weer onverdiend en weer zo'n bijzonder groot wonder. In die tweede preek was mijn verwarring weer helemaal weg.

[huisman]

Wij waren ook een beetje in verwarring.
De dominee maakte opmerkingen over het eigen arglistige bestaan, over het zo makkelijk bedriegen van jezelf. Hij gaf diverse voorbeelden, o.a. dat je iets leest in het Woord en er zelf een toepassing van maakt. En dat was best confronterend. Want zelf ging ik denken: heb ik het zelf verzonnen of vergis ik me toch niet?
Jozua vroeg de mond van de HEERE niet, maar toch handelde hij wel naar de Schrift. En daar ligt denk ik de oplossing. Als de Heere Zelf op Zijn woorden terug komt, als Hij het bevestigd, dan is het waar. Want in de mond van twee of drie getuigen zal alle woord bestaan. Maar als dat niet gebeurt, dan moet je het denk ik weer in de handen van de Heere terugleggen.
Maar intussen zitten de vijanden dan ook niet stil: je bedriegt je, zie je wel, het is niet waar geweest. Je maakt zelf een toepassing op hetgeen je gelezen hebt. En je maakt een toepassing naar je eigen hart.
Dat was zo ongeveer mijn verwarring. Aan de ene kant vind ik dat helemaal niet leuk, maar aan de andere kant zorgt het er weer voor dat je weer met lege handen naar de Heere toe moet en weer Zijn stem wil horen. Want dat is de stem mijns Liefsten staat er in Hooglied.

De tweede preek was juist, wat dat betreft, veel milder. Daar werd juist zo duidelijk verteld dat er een moment komt, dan moet je met alles voor de dag komen. Dan is echt alles verprutst. En dan heb ik door mijn zonden en mijn zondige bestaan de eeuwige dood verdiend. Maar als de Heere Zichzelf gaat bekend maken is dat zo'n onverdiend groot wonder. Barmhartig en genadig is de HEERE, lankmoedig en groot van goedertierenheid. En als de Heere Zelf gaat bekendmaken dat Hij zo is. Hij doet ons niet naar onze zonden en vergeld ons niet naar onze ongerechtigheden. En als je daar door heen weer Zijn stem mag horen dan is het weer onverdiend en weer zo'n bijzonder groot wonder. In die tweede preek was mijn verwarring weer helemaal weg.

Mooi beschreven. Ik was na de morgenpreek niet in verwarring maar begrijp je wel. De middagpreek hoort er inderdaad helemaal bij. Morgen gaar het verder met opnieuw twee preken uit het Bijbelboek Jozua. Zie ernaar uit.

[helma]

Ik bleef met de vraag zitten: maar hoe dan wél?
Je kan ergens om gebeden hebben en alsnog de verkeerde toepassing maken.
Hóe weet je het verschil als je je eigen hart niet kan vertrouwen...

Als je over iets geworsteld hebt voor Gods aangezicht en je krijgt krediet op God doordat bijvoorbeeld de prediking precies aansluit bij je worsteling. Je gelooft dat God een omkeer zal geven en diezelfde week gebeurt dat ook.
Toch verandert de situatie na een tijd weer en beginnen de worstelingen opnieuw.
Het (b)lijkt dat je je vergist hebt.
En áls je je vergist hebt is inderdaad de vraag: waarin heb je je dan nog meer vergist?



Ik heb een keer een boek gelezen over gebedsgenezing (geschreven door een christenarts) en daaruit bleek dat de kortstondige genezing niet zelden gebeurt door een soort van "psychologisch verklaarbare " reactie; beïnvloed door verschillende factoren. Onder andere een sterke wens dat iets zal veranderen.
Ik vond dat best een schokkend boek; wat geloof ik allemaal omdat het mij goed uitkomt?


In een ander topic ging het over mensen die van kerkverband veranderd zijn 'met toestemming van God'. Dat mensen dan het gevoel hebben er geen vragen meer over te mogen stellen. (Terwijl de andere kant het gevoel heeft dat die mensen het bij voorbaat toch al niet geloven)

En ik herken die gevoelens wel. Maar ik vind dat ook best ingewikkeld. Want hóe dan? Hóe zou je ooit zo'n ingrijpende stap kunnen maken zonder het gebed van Mozes te bidden: Indien Uw aangezicht niet mee gaat, doe ons van hier niet optrekken.
Maar ik herken ook het sceptisisme wel...ik heb ook de neiging om niet altijd gelijk te geloven als mensen zeggen dat ze iets van God gehoord hebben. Vooral als het om iets gaat waar ik zelf een andere overtuiging over heb.

Maar ook omdat ik te vaak al heb ervaren dat er na een poosje alsnog een andere keus wordt gemaakt ofzo...
Of als het inderdaad heel goed uitkomt bij de wens van iemand; het kon dan ook haast geen andere uitkomst krijgen.
Tegelijk wil ik er voorzichtig in zijn; wie ben ik om te kunnen beoordelen wat wel of niet Gods weg en wil is in het leven van anderen?

Ik heb ook wel eens gedacht dat iemand zich wel móest vergist hebben in iets wat hij vast geloofde dat de Heere gezegd had. Alles bleek feitelijk anders te zijn.
Tot later bleek(de man was al overleden) dat het tóch klopte; we wisten alleen alle feiten niet. En het was anders dan wij ingevuld hadden...

Dus ik vind het gewoon een heel lastig thema.
En ik had graag wat meer duiding gehad over hoe je het dan wél kan weten. Vooral omdat ik al een paar weken met deze dingen liep.


De middapreek vond ik erg troostvol, vooral de woorden: grimmigheid is bij Mij niet.
Er is vergeving ook voor onze verkeerde toepassingen en snelle conclusies. En ik vond het ontroerend dat de Heere genade betoonde, zowel aan Jozua als aan Gibeon.

[Hoopvol]

Hoe dan wel gedachte is erg herkenbaar. En toch heeft de dominee in de avonddienst toch wel iets over gezegd. Dat de Naam van de HEERE er toen wel bij was.

En inderdaad, als je je vergist, waarin dan nog meer? Daarom is het, denk ik, zo confronterend. Want als ik nu een verkeerde conclusie trek? Heb ik de Heere dan wel echt lief? En, heeft de Heere dan mij echt wel lief? Ken ik Hem wel? Is het wel waar geweest? En zo beginnen die twijfels bij mij vaak.
Maar toch denk ik dat de enige weg is om op Hem te zien. De Heere Jezus zegt Zelf: Zie op Mij! Zie op Mij!
En misschien is het wel te veel op het gevoel maar de enige manier om die twijfels weg te krijgen en op Hem gericht te worden is dat Hij weer spreekt tot je ziel.

Hopelijk hoor je morgen de oplossing!

[Marijn_M]

Kun je dat concretiseren?
(En eerlijk gezegd hoort de middagpreek er echt bij)

MIsschien moet ik die dan eerst luisteren. Volgende week. In deze dienst hoorde ik weinig over het verschil tussen het gebed van een gelovige en dat van iemand die de Heere nog niet kent. Het bleef hangen bij: het hart is arglistig en je kunt altijd verkeerde toepassingen maken.

Het Nieuwe Testament laat zien dat een gelovige niet alleen staat. De Geest woont in hem, getuigt met zijn geest dat hij een kind van God is, en leert hem bidden met onuitsprekelijke zuchtingen. Juist dat geeft onderscheid: wie de Geest niet heeft, mist dit getuigenis en blijft aangewezen op zichzelf; maar wie in Christus is, mag volgens de Bijbel weten dat de Geest in hem werkt en hem leidt. “Indien ons hart ons veroordeelt, God is meerder dan ons hart, en Hij weet alle dingen” (1 Joh. 3:20). Dat geeft troost als je vastloopt met jezelf.

Dat miste ik in de preek. Komt vast in deel 2 dan.

[KDD]

Kun je dat concretiseren?
(En eerlijk gezegd hoort de middagpreek er echt bij)

MIsschien moet ik die dan eerst luisteren. Volgende week. In deze dienst hoorde ik weinig over het verschil tussen het gebed van een gelovige en dat van iemand die de Heere nog niet kent. Het bleef hangen bij: het hart is arglistig en je kunt altijd verkeerde toepassingen maken.

Het Nieuwe Testament laat zien dat een gelovige niet alleen staat. De Geest woont in hem, getuigt met zijn geest dat hij een kind van God is, en leert hem bidden met onuitsprekelijke zuchtingen. Juist dat geeft onderscheid: wie de Geest niet heeft, mist dit getuigenis en blijft aangewezen op zichzelf; maar wie in Christus is, mag volgens de Bijbel weten dat de Geest in hem werkt en hem leidt. “Indien ons hart ons veroordeelt, God is meerder dan ons hart, en Hij weet alle dingen” (1 Joh. 3:20). Dat geeft troost als je vastloopt met jezelf.

Dat miste ik in de preek. Komt vast in deel 2 dan.

Gods knechten kunnen ook verkeerde toepassingen maken. Dat zien we duidelijk in de geschiedenis van Jozua.