Gereformeerde Gemeenten

[pierre27]

Kennelijk zijn dat soort kniesoren er wel op de theologische school van de Gereformeerde Gemeenten. Dat jij dat raar vindt, verandert daar niets aan.

Daarnaast vernam ik gisteren nog bij vrienden dat het in Scherpenzeel de gewoonte was om met een chagrijnig gezicht en in het zwart gekleed aan het avondmaal te gaan. Die gewoonte ken ik niet uit mijn eigen jeugd. Dus enige diversiteit is er wel. Maar het is maar heel beperkt.

Ik denk dat het al kerknieuws zou zijn als een GG het onzevader hardop zou gaan bidden;-)

Waar je op reageert weet ik niet maar okey. Bijzondere vrienden heb jij dan die wellicht naar de brillenzaak moeten om hun ogen te laten checken. Zowel het chagrijn als de zwarte kledij herken ik niet. Ik vind het zelfs bijzonder dat je het hier zo neerzet.

Het chagrijn springt er in deze reactie ook af. Misschien doelt DDD daar wel op.

Knap dat je dit eruit kunt halen. Ik hekel het gewoon als mijn gemeente op zo'n manier beschreven wordt die ik niet herken.

[pierre27]

Goed. Ik heb nog andere vrienden die opgegroeid zijn in deze gemeente. Ik zal er nog eens zo neutraal mogelijk naar vragen.

Maar inderdaad: De boodschapper heeft het weer gedaan, maar van enige zelfreflectie of de mensen het er wellicht naar maken dat dit de indruk is, blijkt niet.

Hoe bedoel je het laatste? Feitelijk gaan niet alle avondmaalgangers bij ons in het zwart aan het avondmaal. Het gros wel in donkere kkedij maar inmiddels ook mannen met lichte colberts. En chagrijn herken ik ook niet...integendeel....

[Amstelodamense]

Goed. Ik heb nog andere vrienden die opgegroeid zijn in deze gemeente. Ik zal er nog eens zo neutraal mogelijk naar vragen.

Maar inderdaad: De boodschapper heeft het weer gedaan, maar van enige zelfreflectie of de mensen het er wellicht naar maken dat dit de indruk is, blijkt niet.

Hoe bedoel je het laatste? Feitelijk gaan niet alle avondmaalgangers bij ons in het zwart aan het avondmaal. Het gros wel in donkere kkedij maar inmiddels ook mannen met lichte colberts. En chagrijn herken ik ook niet...integendeel....

Terecht dat je reageert op berichten die op roddel zijn gebaseerd en je gemeente verdedigt. Vind het eerlijk gezegd nergens over gaan dit gesprek. Is het erg als er gemeenten zijn waar donkere kleding overheerst bij de avondmaalsgang? Wij refo's zijn erg slecht in "leven en laten leven"

[DDD]

Goed. Ik heb nog andere vrienden die opgegroeid zijn in deze gemeente. Ik zal er nog eens zo neutraal mogelijk naar vragen.

Maar inderdaad: De boodschapper heeft het weer gedaan, maar van enige zelfreflectie of de mensen het er wellicht naar maken dat dit de indruk is, blijkt niet.

Hoe bedoel je het laatste? Feitelijk gaan niet alle avondmaalgangers bij ons in het zwart aan het avondmaal. Het gros wel in donkere kkedij maar inmiddels ook mannen met lichte colberts. En chagrijn herken ik ook niet...integendeel....

Ik heb het over 40 jaar geleden. Ik heb overigens niet gezegd dat ik daar iets verkeerd aan vind, maar dat avondmaalsgangers met een lang gezicht aan tafel zitten, daar vind ik wel iets van.

Het was een bijdrage in het gesprek over acceptabele diversiteit.

[Marijn_M]

Dat is dus het punt. Dit zijn de waarnemingen van iemand daar uit de kerk. Maar ja, wat de een een lang gezicht noemt, noemt de ander 'ernstig'.

Maar in ieder geval. Het zwart is ook wel een bijzonderheid.

Zwart en donkerblauw was in mijn jeugd gebruikelijk daar. Ik weet niet hoe het nu is.
Omdat je 'de dood des Heeren verkondigt'.
Dat is in meer gemeentes de gewoonte.


Ik vind chagrijnig een erg negatief woord. Het duidt op een negatieve houding. En ik kan me gewoon niet voorstellen dat het waar is.

Ik kan me het goed voorstellen. Het is net als het zwarte pak aangeleerd gedrag. Bij ons gaat behalve de kerkenraad niemand in het zwart. Het is geen begrafenis maar een ilefdesmaaltijd. Daar mag je best met een blij gezicht aan deelnemen.

Toch zit het dichterbij een begrafenis dan bij een feest.
Het is de dood des Heeren verkondigen. Een predikant uit vroeger jaren zei het zo: Zo moet elk Avondmaal dat u meeviert, ook voor u een gang naar Golgotha’s kruis zijn. Alles in het Avondmaal wijst op de Gekruiste. Op Zijn lijden en sterven.

Dat mag best beslag krijgen in gewaad en gelaat. En nee dat hoeft van mij niet in het zwart maar het mag wel eerbied uitstralen.

Ik vind levensernst waardevol. Maar ik geloof dat het avondmaal brengt ons niet elke keer terug naar Golgotha, alsof we daar opnieuw in verdriet moeten staan. Het brengt ons dichter bij de levende Christus — Die stierf, ja, maar ook opstond, leeft, en terugkomt. Het is een viering van het nieuwe verbond in Zijn bloed, een herinnering aan onze verlossing (als we tenminste tot geloof gekomen zijn) én een vooruitblik op de grote bruiloftsmaaltijd van het Lam.

Het idee van “elke keer naar Golgotha gaan” in het avondmaal is dacht ik deels beïnvloed door de katholieke mis en mystiek volgens mij.

[De Rijssenaar]

Ik vraag me ook altijd af waarom het altijd met een bedroefd en ernstig gezicht moet. Er mag toch ook blijdschap zijn? Het zou meer om het hart moeten gaan en niet over allerlei uiterlijke dingen .. je hoort Jezus ook weinig over uiterlijke zaken waarschuwen. Wel over het hart. Dus snap nooit waarom ze voor anderen moeten bepalen hoe ze moeten kijken.. Ergens staat ook dat Jezus waarschuwt voor mensen die tijdens vasten bedroefd keken: daarvan ze Hij ook dat ze zich moesten wassen. Zoiets. Hij waarschuwde juist voor zulke dingen en eiste deze uiterlijke dingen niet

[MGG]

Ik vraag me ook altijd af waarom het altijd met een bedroefd en ernstig gezicht moet. Er mag toch ook blijdschap zijn? Het zou meer om het hart moeten gaan en niet over allerlei uiterlijke dingen .. je hoort Jezus ook weinig over uiterlijke zaken waarschuwen. Wel over het hart. Dus snap nooit waarom ze voor anderen moeten bepalen hoe ze moeten kijken.. Ergens staat ook dat Jezus waarschuwt voor mensen die tijdens vasten bedroefd keken: daarvan ze Hij ook dat ze zich moesten wassen. Zoiets. Hij waarschuwde juist voor zulke dingen en eiste deze uiterlijke dingen niet

Wie bepaalt hoe andere moeten kijken? Als je tot Christus mag komen en je op moment van avondmaal blij kijkt, dan is het prima als je met een blij gezicht aangaat.

Net als dat mensen die met een ernstig gemoed aangaan daar vrij in moeten zijn. Zonder dat het negatief geduid wordt of zelfs als chagrijnig gekwalificeerd wordt.

[Ambtenaar]

Ik vraag me ook altijd af waarom het altijd met een bedroefd en ernstig gezicht moet. Er mag toch ook blijdschap zijn? Het zou meer om het hart moeten gaan en niet over allerlei uiterlijke dingen .. je hoort Jezus ook weinig over uiterlijke zaken waarschuwen. Wel over het hart. Dus snap nooit waarom ze voor anderen moeten bepalen hoe ze moeten kijken.. Ergens staat ook dat Jezus waarschuwt voor mensen die tijdens vasten bedroefd keken: daarvan ze Hij ook dat ze zich moesten wassen. Zoiets. Hij waarschuwde juist voor zulke dingen en eiste deze uiterlijke dingen niet

Het is een cultureel iets. Mensen denken dat het zo hoort omdat ze nooit wat anders gezien hebben.

Wij hadden vroeger buren die lid waren van de GGiN. Als er uit de Bijbel gelezen werd dan klonk dat nogal huilerig. De kinderen deden gewoon hetzelfde als de vader, als zij om beurten een stuk moesten voorlezen.

Zo is het precies met kleding en blik, mensen weten niet beter omdat ze nooit anders gezien hebben. Als ze bij ons in de gemeente zouden zijn, zouden de haren hen te berge rijzen. En omgekeerd.

[Forummer]

Als God mij Zelf verzekert in Zijn Woord dat Hij mijn zonden in het diepste van de zee gooit, en er zelfs niet eens meer aan dénkt, zou Hij dan van mij verwachten dat ik er wél elke keer weer aan moet denken? Ik denk van niet. Ik ga dus blijmoedig door het leven.

Uiteraard ga ik wel door het leven met de gevolgen van mijn zonden. En dat geeft soms veel verdriet. Ik heb mensen pijn gedaan.

Dit plaats ik niet als norm of maatstaf, maar als inkijkje in mijn gedachten.

[Ad Anker]

Als God mij Zelf verzekert in Zijn Woord dat Hij mijn zonden in het diepste van de zee gooit, en er zelfs niet eens meer aan dénkt, zou Hij dan van mij verwachten dat ik er wél elke keer weer aan moet denken? Ik denk van niet. Ik ga dus blijmoedig door het leven.

Uiteraard ga ik wel door het leven met de gevolgen van mijn zonden. En dat geeft soms veel verdriet. Ik heb mensen pijn gedaan.

Dit plaats ik niet als norm of maatstaf, maar als inkijkje in mijn gedachten.

Gelukkig geen norm of maatstaf, want die is namelijk niet Bijbels. Vreugde over verlossing is niet los verkrijgbaar van de diepe wetenschap dat we zondaar zijn en zondaar blijven. De brieven van Paulus staan er vol van. Ons dagelijks gebed, ons geleerd door de Zaligmaker laat ook iets zijn van het nooit ontworsteld raken aan onze zondige aard.

[GG links]

Als God mij Zelf verzekert in Zijn Woord dat Hij mijn zonden in het diepste van de zee gooit, en er zelfs niet eens meer aan dénkt, zou Hij dan van mij verwachten dat ik er wél elke keer weer aan moet denken? Ik denk van niet. Ik ga dus blijmoedig door het leven.

Uiteraard ga ik wel door het leven met de gevolgen van mijn zonden. En dat geeft soms veel verdriet. Ik heb mensen pijn gedaan.

Dit plaats ik niet als norm of maatstaf, maar als inkijkje in mijn gedachten.

Gelukkig geen norm of maatstaf, want die is namelijk niet Bijbels. Vreugde over verlossing is niet los verkrijgbaar van de diepe wetenschap dat we zondaar zijn en zondaar blijven. De brieven van Paulus staan er vol van. Ons dagelijks gebed, ons geleerd door de Zaligmaker laat ook iets zijn van het nooit ontworsteld raken aan onze zondige aard.

Forummer mag zeker blijmoedig door het leven gaan. Dat is volgens mij ook Bijbels. Volgens mij zegt hij hetzelfde, in iets andere bewoordingen, als Ad Anker. Om zijn gedachtenspinsels als niet Bijbels weg te zetten gaat mij te ver.

[pierre27]

Als God mij Zelf verzekert in Zijn Woord dat Hij mijn zonden in het diepste van de zee gooit, en er zelfs niet eens meer aan dénkt, zou Hij dan van mij verwachten dat ik er wél elke keer weer aan moet denken? Ik denk van niet. Ik ga dus blijmoedig door het leven.

Uiteraard ga ik wel door het leven met de gevolgen van mijn zonden. En dat geeft soms veel verdriet. Ik heb mensen pijn gedaan.

Dit plaats ik niet als norm of maatstaf, maar als inkijkje in mijn gedachten.

Gelukkig geen norm of maatstaf, want die is namelijk niet Bijbels. Vreugde over verlossing is niet los verkrijgbaar van de diepe wetenschap dat we zondaar zijn en zondaar blijven. De brieven van Paulus staan er vol van. Ons dagelijks gebed, ons geleerd door de Zaligmaker laat ook iets zijn van het nooit ontworsteld raken aan onze zondige aard.

Forummer mag zeker blijmoedig door het leven gaan. Dat is volgens mij ook Bijbels. Volgens mij zegt hij hetzelfde, in iets andere bewoordingen, als Ad Anker. Om zijn gedachtenspinsels als niet Bijbels weg te zetten gaat mij te ver.

Voordat je weer verder gaat met een foute interpretatie. Ad Anker zegt toch nergens dat de gedachtenspinsels van Forummer omtrent dit niet Bijbels zijn?

[Terri]

Dit schreef Ad in zijn reactie op Forummer; "Gelukkig geen norm of maatstaf, want die is namelijk niet Bijbels".
Waar doelt die dan op?

[pierre27]

Dit schreef Ad in zijn reactie op Forummer; "Gelukkig geen norm of maatstaf, want die is namelijk niet Bijbels".
Waar doelt die dan op?

Dat een norm of maatstaf niet Bijbels is. Ik las zijn reactie zo dat hij blij was deze niet bij Forummer aan te treffen.

[DDD]

Nee, volgens mij ontbrak er volgens Ad Anker wat. Maar ik moest ook twee keer lezen, want mijns inziens waren de opmerkingen van Forummer niet onbijbels, maar hooguit niet helemaal volledig.