Wedergeboorte

[Tiberius]

Sorry, ik las het even verkeerd.

[Job]

Sorry, ik las het even verkeerd.

Geeft niet hoor, begreep het wel. Wat is wel de achtergrond van de heer Koopman? Is hij ambtsdrager? Vaak staat er een kleine bio van de geinterviewde afgedrukt, nu niet.

[Chrisje72]

Over dit onderwerp is al heel wat gesproken op het forum:


„Puriteinen hielden geloof en wedergeboorte dicht bij elkaar”
H. Koopman (61) promoveert woensdag op dit gevoelige thema.

https://www.rd.nl/artikel/1025603-purit ... bij-elkaar

Waarom is deze kwestie zo belangrijk?

„Veel predikanten in de rechterflank van de gereformeerde gezindte leren een levendmaking of wedergeboorte los van de kennis van Christus. Je bent al bekeerd, maar je kent Christus nog niet. Ik vind dat bezwaarlijk en verwarrend. Dan worden kerkgangers gerustgesteld en ingezegend op grond van enkele kenmerken, zoals verontrusting over hun staat of enige kennis van hun ellende. Maar met alle respect, zo’n visie op het geloof leert Gods Woord ons niet. Daarin lees ik: Die de Zoon heeft, die heeft het leven; die de Zoon van God niet heeft, die heeft het leven niet.”


(...)

"In deze benadering wordt het bekeringsproces soms steeds gedetailleerder beschreven en in steeds meer stapjes verdeeld. Door chronologisch ruimte te creëren tussen roeping, wedergeboorte, bekering en geloof, maken latere theologen het onnodig ingewikkeld.”

Ik vind dit een moeilijk punt. Ik ben het met het bovenstaande erg eens. Onlangs had ik een leespreek, die eindigde als volgt:

Aanbod van genade, ach mensen, het Woord is een openbaring met een verklaring. waarin de Heere zegt: dit is het leven van Mijn volk, dat moet u deelachtig zijn. Dat moet gepreekt worden. Opdat u met een heilige jaloersheid eerlijk gemaakt wordt voor God en zegt: Heere, ik ken dit niet en ik weet dit niet. Wees maar eerlijk voor God. En als er uitgangen zijn die u zelf niet kunt verklaren, dat kan, er zijn mensen die in niemandsland wonen, soms worden ze in de hebbelijkheid van het leven bij een open Woord verklaard, als je zou vragen hoor je bij het volk van God, dan zeggen ze: Nee, ik zou het niet durven zeggen. Hoor je bij de wereld? Nee, ook niet. Waar hoor je dan bij? Ik hoor nergens bij. Ja, dat kan niet. Hoor je dan misschien bij degenen van wie David zegt: Ik ben een vriend, ik ben een metgezel van allen die Uw Naam ootmoedig vrezen en leven naar uw goddelijk bevel. Dat zijn van die mensen die in niemandsland wonen. Gelukkig als je er zijn mag. Na het zure geeft hij het zoet. En kinderen Gods, in de weg van ontdekking en ontlediging eindigt u het leven als een hoopje puin en mag u God overhouden. Dan mag u met de Kerk zingen: Die na kortstondig ongeneugt, mij eindeloos verheugt. Amen.

"Na het zure geeft Hij het zoet", daar had je vermoedelijk meer over willen horen, over dat Zoet. In de woorden ervoor niet aan de orde gekomen?

Ik zie er meer een derde weg in. Niet buiten, niet binnen, maar toch zalig? (Gelukkig)

[De Rijssenaar]

Ik kwam deze tekst tegen “Maar zovelen Hem aangenomen hebben, dien heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven; Welke niet uit den bloede, noch uit den wil des vleses, noch uit den wil des mans, maar uit God geboren zijn” (Joh 1:12-13).

Of deze tekst: “Verwonder u niet dat Ik u gezegd heb: Gijlieden moet wederom geboren worden. ………………………… Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe.“ (Joh. 3:7,16).

Je hoort wel eens dat mensen dan zeggen, kijk er staat wel dat je moet geloven en dat is ook de opdracht. Maar er staat ook dat je uit God geboren moet zijn. Dat wordt dan gezien als een tegenstelling, eigenlijk zorgt er er voor dat je dus niet kunt geloven en dat je moet wachten op wedergeboorte… dat is dan de klem…. Hoe zien jullie dat? Moet je dat meer als tegengestelde zien en moet het weerhouden om te geloven? Of is het wel dat je mag geloven en dat dat dan ook de wedergeboorte is?

[KDD]

Zal er een arm verloren zondaar tot Christus komen, dat is, tot zaligheid in Hem geloven, dan moeten er drie dingen bij hem gevonden worden:
- hij moet recht hebben om te mogen,
- kracht hebben om te kunnen en
- genegenheid hebben om te willen komen.
Ontbreekt er één van deze drie zaken, dan zal nooit iemand tot Christus komen, maar gaan zij alle samen, dan komt men dadelijk.

Dat recht om te mogen komen, wordt de zondaar gegeven door de uitwendige roeping, of welmenende aanbieding, die komt tot allen, die onder de bediening van het Evangelie leven. Deze geeft aan allen grond van recht en vrijheid om tot Christus te mogen, en beveelt allen om te moeten komen. En opdat niemand zich zou uitsluiten, noch enige grond in zichzelf zou zoeken, daarom wordt deze aanbieding gedaan aan allen als zondaren. Dit, namelijk dat zij verloren, zondige Adamskinderen zijn, is de enige hoedanigheid, waarin zij beschouwd worden in de uitwendige roeping. Dus dit is het, wat elke zondaar, die onder de verkondiging van het Evangelie leeft, wie hij ook is, niemand uitgesloten, een deugdelijk en gegrond recht geeft om tot Christus te mogen en te moeten naderen.

Intussen is de zondaar dodelijk onmachtig, daarom kan hij niet komen; en boos vijandig, daarom wil hij niet komen, hoe ernstig en welmenend hij ook geroepen en genodigd wordt. Maar deze beletselen worden weggenomen door de krachtdadige hartveranderende genade, waardoor hem een vermogen wordt gegeven om te kunnen komen, en door waarachtig ontbloting en ontdekking van zichzelf, waardoor hij uit zichzelf uitgedreven, en van alles wat Christus niet is, afgedreven, heilig gedrongen en gewillig gemaakt wordt om te komen. Toen ik de laatste maal tot de vrienden gesproken heb, heb ik u de ruime, ernstige, welmenende en onbepaalde uitnodiging van Christus voorgesteld uit Jesaja 45 vers 22, waar wij lazen, hoe Jezus zondaren tot aan de einden der aarde, nodigde en toeriep, om zich naar Hem te wenden, om zich door Hem te laten zaligen.

Maar hoe moet het ons verbazen, wanneer wij zien, dat die nodiging, waarin wij een eeuwig belang hebben, door de meeste mensen versmaad en afgewezen wordt! Wat is er de reden van? Dit, dat zij de krachtdadige werking van de Heilige Geest missen. De uitwendige roeping moet gepaard gaan met een inwendige en krachtdadige roeping. Zo deze ontbreekt, dan is het eerste zonder vrucht.

[Refojongere]

Je hoort wel eens dat mensen dan zeggen, kijk er staat wel dat je moet geloven en dat is ook de opdracht. Maar er staat ook dat je uit God geboren moet zijn. Dat wordt dan gezien als een tegenstelling, eigenlijk zorgt er er voor dat je dus niet kunt geloven en dat je moet wachten op wedergeboorte… dat is dan de klem…. Hoe zien jullie dat? Moet je dat meer als tegengestelde zien en moet het weerhouden om te geloven? Of is het wel dat je mag geloven en dat dat dan ook de wedergeboorte is?

Als ik Johannes 3 lees dan wijst Jezus op de wedergeboorte en vraagt Nicodemus hoe de wedergeboorte plaats kan vinden en dan gaat Jezus spreken over geloven in Hem.

In dezelfde lijn spreken de Dordtse Leerregels (4.17). Deze zeggen kort samengevat:

1. God is het Die leven schenkt aan ons lichaam, maar dat doet hij door middel van eten en drinken. Zo ook is het God Die leven schenkt aan de ziel. Dat doet Hij door de Evangelieprediking Die ons door Zijn Geest doet eten en drinken van Christus Die het leven is.

2. Als we dat gaan scheiden dan verzoeken we God. Want door de prediking wordt de genade verleend. Je ontdekt pas dat je wedergeboren bent als je in Christus gelooft.

[Marijn_M]

Ik kwam deze tekst tegen “Maar zovelen Hem aangenomen hebben, dien heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven; Welke niet uit den bloede, noch uit den wil des vleses, noch uit den wil des mans, maar uit God geboren zijn” (Joh 1:12-13).

Of deze tekst: “Verwonder u niet dat Ik u gezegd heb: Gijlieden moet wederom geboren worden. ………………………… Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe.“ (Joh. 3:7,16).

Je hoort wel eens dat mensen dan zeggen, kijk er staat wel dat je moet geloven en dat is ook de opdracht. Maar er staat ook dat je uit God geboren moet zijn. Dat wordt dan gezien als een tegenstelling, eigenlijk zorgt er er voor dat je dus niet kunt geloven en dat je moet wachten op wedergeboorte… dat is dan de klem…. Hoe zien jullie dat? Moet je dat meer als tegengestelde zien en moet het weerhouden om te geloven? Of is het wel dat je mag geloven en dat dat dan ook de wedergeboorte is?

Ik zie het zo

Johannes 1:12–13 “Zovelen Hem aangenomen hebben, dien heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven; welke niet uit den bloede, noch uit den wil des vleses, noch uit den wil des mans, maar uit God geboren zijn.” Hieruit blijkt dat het geloof de vrucht is van het uit God geboren zijn. Wie gelooft, heeft dat niet uit zichzelf, maar uit God. Het aannemen van Christus is dus geen menselijke prestatie, maar het gevolg van een geestelijk werk van wederbarende genade.

Johannes 3:7,16 zegt aan de ene kant: "Gij moet wederom geboren worden." Maar ook: "Opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve..." Dat lijkt op een voorwaarde én een uitnodiging. En dat is het ook — maar geen tegenstelling. De wedergeboorte is nodig, en tegelijk is het geloof oprecht bevolen en de Heere Jezus wordt aangeboden als Zaligmaker.

Dus:
De Heere werkt door het Evangelie, en dus is het gelovig komen de weg waarlangs Hij wedergeboorte schenkt. (Wie helpt? Il weet niet of dit precies is wat ik bedoel)
Wachten op een ervaring van wedergeboorte vóór het geloven is dus niet Schriftuurlijk, en ook niet in lijn met de gereformeerde belijdenis.

Je mag tot Christus gaan met al je schuld, met je twijfel, met je verlorenheid. En als je tot Hem vlucht, blijkt daarin dat God Zelf je trekt — en dat je uit Hem geboren bent.

[Refojongere]

De Heere werkt door het Evangelie, en dus is het gelovig komen de weg waarlangs Hij wedergeboorte schenkt. (Wie helpt? Il weet niet of dit precies is wat ik bedoel)

Nee, het Woord/Evangelie is het zaad der wedergeboorte. De Heilige Geest maakt dat doden in dat Evangelie metterdaad de stem van de Zoon van God horen en geloven en zo leven (Joh. 5:25). Dat de Heilige Geest oren geeft om te horen is al vrucht van de wedergeboorte.

Maar daar hoeft een gelovige dus niet dogmatisch te snappen alvorens je gehoor moet geven aan het Evangelie.