Seksueel misbruik

[Profesto]

Ik vraag me altijd af welk belang verdedigd moet worden als in dit soort gevallen geroepen wordt om de doofpot. Het belang van de daders? Van het in stand houden van de status quo?

[NorahLinde]

Als slachtoffer van seksueel misbruik binnen o.a. de familiekring, volg ik dit topic met bepaalde belangstelling en wil ik een paar dingen noemen:
- erkenning, recht dat gesproken wordt is heel veel waard
- bij de zedenpolitie wordt er zorgvuldig omgegaan met je verhaal. Ja, er wordt gevraagd naar details, maar als het moeilijk is, stellen ze gesloten vragen. Slachtofferhulp begeleidt je ook in dit proces. In therapie bespreek je ook het misbruik, maar dit gaat echt op een totaal andere manier. Naar buiten toe zeg ik heeeeeel af en toe dat ik misbruikt ben, maar meer dan dat ook niet. De schaamte is nog altijd groot.
- familie wil het vaak niet weten, maar kán het vaak ook niet geloven. Als een (close) familielid iets dergelijks doet bij een ander (close) familielid, kom je in een soort loyaliteitsconflict. Zeker als het eerstelijn familie is, heb ik ervaren dat het te moeilijk is om de waarheid onder ogen te zien. Te pijnlijk. Dat ontkennen pijnlijk is voor t slachtoffer is dan minder relevant, helaas. Het lukt mij steeds beter om compassie te hebben voor die mensen die het blijven ontkennen, ondanks dat er via het recht besloten is dat mijn verhaal inclusief bekentenis van dader waar is. Blijkbaar is het nog te moeilijk voor hen om het te geloven.
- mijn ervaring is helaas ook dat je als slachtoffer toch vaak de reactie krijgt dat je alles verzint, aandacht tekort komt enz. De dader wordt m.i. vaak gepamperd.
Ik voel me gelukkig niet meer afhankelijk van andermans oordeel of erkenning. Die kan ik mezelf nu geven. En zeker binnen de familie weiger ik om nog langer te zwijgen wat mij is aangedaan of waarom ik op bepaalde feestjes niet wil komen.

Bij mij is er na een lang en slopend proces recht gesproken en dat is mij alles waard geweest.