Gereformeerde Gemeenten

[Bertiel]

jaren terug is er wel eens een overzicht gedeeld van diverse kerken uit de gereformeerde gezindte, is nog wel ergens te vinden

[Bobber]

In onze HHK gaan 25 à 30 gemeenteleden aan het avondmaal op de 400 leden. Is dat veel, of is dat weinig? Het doet verdriet als je er zoveel achter ziet blijven, maar het diepste probleem is niet opgelost door dan maar iedereen aan te laten gaan. Er is bekering tot God nodig. Ik denk ook dat het niet zo veel zin heeft om een "normaal" vast te stellen. In de ene gemeente kan er significant meer geestelijk leven aanwezig zijn dan in een andere gemeente.

Je zou iedereen gunnen aan het avondmaal te mogen deelnemen op goede gronden. Maar de realiteit is dat niet iedereen het ware geloof deelachtig is, en op de juiste wijze belijdenis heeft gedaan.

Wat ik wel belangrijk vindt is hoe er aangegaan wordt, of afgebleven wordt. Wat mij betreft is een automatisme de dood in de pot. Automatisch afblijven zonder een worsteling om genade, en zonder dat er de vraag gesteld wordt: "waarom kan ik niet aangaan"? Of automatisch aangaan vanwege dat "het zo hoort als je belijdenis hebt gedaan", of omdat ik natuurlijk geloof! Zonder het besef van onwaardigheid en verlorenheid, en de toevluchtneming als rechteloze zondaar tot de borggerechtigheid van Christus. Beide automatismen zijn uit den boze.

Ik ben het met je eens. Heb je het dan over 400 belijdende leden of 400 leden/doopleden?

[J.C. Philpot]

Ik ben het met je eens. Heb je het dan over 400 belijdende leden of 400 leden/doopleden?

Doop en belijdende leden bij elkaar.

[GG links]

Hoeveel avondmaalsgangers heb je dan bijvoorbeeld in een gemiddelde GG van 500 leden?

Ik heb echt geen idee namelijk.

200 schat ik.
Bij ons dan.

We hebben zo'n 368 belijdende leden en in totaal 558 meen ik.

[pierre27]

Om terug te gaan naar de topic titel ik heb met opruimen een preek op cd gevonden van wijlen Ds. Chr. van Dam. De tekst was Romeinen 8:14. Het was een heldere uitleg. Hij zei ook in de preek dat we niet naar naarheid en zwaarheid moeten zoeken maar naar waarheid en klaarheid. Hem nog nooit gehoord maar het is wel de moeite waard.

Deze is trouwens ook erg to the point
https://www.prekenweb.nl/preek/26538

[Ararat]

Zomaar een paar vragen die bij me opkomen:

Ik ken een gemeente waar met verwachting wordt uitgekeken naar de eerste bediening na de belijdenisdienst. Is dat raar? Bijzonder? Herkenbaar?

[Bobber]

Zomaar een paar vragen die bij me opkomen:

Ik ken een gemeente waar met verwachting wordt uitgekeken naar de eerste bediening na de belijdenisdienst. Is dat raar? Bijzonder? Herkenbaar?

Ik ook, dat is herkenbaar.

[MGG]

Tot op zekere hoogte is het jammer dat kinderen niet aan het avondmaal mogen. Sommige 'moeten' jaren wachten voordat zij een kerkelijk recht krijgen.

[De Rijssenaar]

Ja, ik ben benieuwd of de Heere Jezus kinderen zou toelaten aan het Heilig Avondmaal. Ik neig naar wel! Ik heb wel eens gehoord dat discipelen waarschijnlijk ook heel jong waren

Het bijzondere is dat Hij het ingesteld heeft en dat de discipelen op dat moment nog best weinig wisten.. Naar onze maatstaven waren ze totaal ongeschikt om aan te gaan..De Heere heeft toen toch met hen het Heilig Avondmaal bediend. Hij liet daar iets van zichzelf zien.. Ze waren welkom omdat Hij bijzonder was en niet de discipelen. Dat is tegenwoordig heel anders: nu moet de mens alle kaarten op tafel leggen om te bewijzen dat hij er wel eentje is.. De tafel is heilig heilig, je komt er niet zomaar aan. Je moet goeie papieren hebben, wil je de gang maken.

Hoe denken jullie daar over? Nadruk lijkt nu meer op mens te liggen en minder op Jezus zelf. Wat Hij laat zien.. dat denk ik soms als ik het bediend zie worden. Iedereen heeft het ook altijd over wie er aan ging, welke kleuren (wel donker genoeg) mensen droegen, hoe het ging enz

[De Rijssenaar]

Inderdaad, mooi uitgelegd! Ik denk dat als je deze vraag voor zou leggen aan bepaalde dominees ter rechterzijde van bepaalde kerkverbanden het antwoord 10x zo lang zou duren en de onduidelijkheid 10x zo groot. Hoe vaak dit zinnetje als 'dooddoener' wordt gebruikt ...

De serie over de Dordtse Leerregels is overigens ook zeer aan te raden, wel iets dogmatischer maar helder uitgelegd.

Je haalt me de woorden uit de mond, maar had het niet getypt omdat ik het positief wilde houden. Maar mijn ervaring als je zulke vragen stelt, dan krijg je vaak een heel lang antwoord waar je niet echt wat mee kan… Deze dominee van het filmpje geeft echt heel kort en krachtig antwoord. Echt antwoord op de vraag… Ik ben vooral gewend dat er een heel lang antwoord komt, met de wens dat het ook voor jou ooit nog eens waar mag worden.. Dat is op zich wel gunnend van zo’n persoon, maar je komt er uiteindelijk geen steek verder mee.

Ik dacht dat jij geen ruimte zag voor een gesprek of het stellen van vragen?

Toch herken ik dit wel wat De Rijssenaar zegt vanuit vroeger en zie ik dit zeker niet als tegenstrijdigheid. Als ik het even persoonlijk maak: als er bij ons vroeger op catechisatie soms wat kritische vragen werden gesteld (die je als jongere zeker hebt) die alleen maar beantwoord werden met wat dooddoeners of meer onduidelijkheid over de zaak scheppen dan er was voor je de vraag stelde werd je toch wel geacht om niet door te vragen. Anders bestond de mogelijkheid toch wel dat er een antwoord kwam als: 'Gods volk leert het wel anders' , 'ken je er zelf al wat van?' , etc. Je kreeg op zn minst het gevoel dat je een grote zonde deed.
En ja, dan wordt je de mond wel gesnoerd als je zelf zoekende bent en zeker als jongere zijnde. Zeker tegenover een ambtsdrager die niet naast, maar boven de jongeren gaat staan!
Op een bepaald moment kan ik mij wel voorstellen dat je het gevoel krijgt dat ze je als een lastpak gaan zien bij zo'n benadering

Klopt wel een beetje. Op catechisatie vind je niet echt antwoord als je vragen hebt hoe je tot geloof komt en hoe je echt zekerheid krijgt. Het gaat meer over de leer, en daar kun je wel wat over vragen. Het is ook niet gebruikelijk om echt persoonlijke vragen te stellen hoe je tot geloof komt.. er wordt vanuit gegaan dat je daar niet echt mee bezig bent. De vragen zijn meer uiterlijk van aard: waarom geen broek, geen duivensport, geen games. Of hoe je moet reageren op mensen die zeggen dat je moet geloven, op evangelische mensen of mensen die naar PKN gaan. Dat is natuurlijk niet het echte… En je hebt ook nog druk vanuit de groep, want als je je wel persoonlijke vraag zou stellen die er echt toe doet dan wordt je er raar op aan gekeken. Dus daarom durven mensen ook niet snel wat te vragen. Echt inhoudelijke vragen dan…

Maar het kan ook wel anders. Maar dit is mij beeld. Ik hoor van vrienden dat bijvoorbeeld bij ds. Janse wel makkelijk is om te vragen. Tkan ook aan groep, type dominee liggen en cultuur liggen.

[JanRap]

In onze HHK gaan 25 à 30 gemeenteleden aan het avondmaal op de 400 leden. Is dat veel, of is dat weinig? Het doet verdriet als je er zoveel achter ziet blijven, maar het diepste probleem is niet opgelost door dan maar iedereen aan te laten gaan. Er is bekering tot God nodig. Ik denk ook dat het niet zo veel zin heeft om een "normaal" vast te stellen. In de ene gemeente kan er significant meer geestelijk leven aanwezig zijn dan in een andere gemeente.

Je zou iedereen gunnen aan het avondmaal te mogen deelnemen op goede gronden. Maar de realiteit is dat niet iedereen het ware geloof deelachtig is, en op de juiste wijze belijdenis heeft gedaan.

Wat ik wel belangrijk vindt is hoe er aangegaan wordt, of afgebleven wordt. Wat mij betreft is een automatisme de dood in de pot. Automatisch afblijven zonder een worsteling om genade, en zonder dat er de vraag gesteld wordt: "waarom kan ik niet aangaan"? Of automatisch aangaan vanwege dat "het zo hoort als je belijdenis hebt gedaan", of omdat ik natuurlijk geloof! Zonder het besef van onwaardigheid en verlorenheid, en de toevluchtneming als rechteloze zondaar tot de borggerechtigheid van Christus. Beide automatismen zijn uit den boze.

Ik ben het met je eens. Heb je het dan over 400 belijdende leden of 400 leden/doopleden?

@ JC Philpot, U schrijft mooie en ware dingen. Toch zou ik nog iets willen opmerken. U heeft het over een HHK gemeente. Nou, als we dat eens royaal en gunnend opvatten dan zouden we kunnen stellen dat u de oude Hervormde Kerk tracht voort te zetten, de planting Gods in de Nederlanden. Maar dan moeten we ook eerlijk onder ogen zien dat na de Reformatie alle belijdende leden in een Hervormde gemeente ( heette toen Gereformeerde Kerk) aan het avondmaal deelnamen. En wie niet deelnam kon bezoek verwachten om naar de reden van afblijven te informeren. En bij volhardend afblijven kwam men onder de tucht. De huidige praktijk is in de loop van eeuwen ontstaan en lijkt geestelijk, maar laten we in ieder geval vaststellen dat die praktijk absoluut niet gereformeerd is. Hiermee wil ik niet ontkennen dat u ware dingen schrijft, maar we zijn ook hierin ver van de Reformatie afgeweken. En soms vraag ik me af, willen we eigenlijk wel terug naar de Reformatie? Of voelen we ons veiliger bij de Nadere Reformatie en met name bij de late Nadere Reformatie?
Met name in die late Nadere Reformatie kreeg het zelfonderzoek, ik zou het liever een psychische zelfanalyse willen noemen, een zeer grote plaats. Een enkele keer lees ik wel eens dat vroeger de gemeenteleden geestelijker waren en meer overtuigd belijdend. Maar daar geloof ik helemaal niks van. Men leze maar eens kerkenraadsnotulen uit die vroege tijd. Er waren echt heel veel gevallen van tucht wegens: overspel, vechtpartijen, roddels, ruzies, echtelijke twisten, dronkenschap, zondagsontheiliging.

[Hoopvol]

Ja, ik ben benieuwd of de Heere Jezus kinderen zou toelaten aan het Heilig Avondmaal. Ik neig naar wel! Ik heb wel eens gehoord dat discipelen waarschijnlijk ook heel jong waren

Het bijzondere is dat Hij het ingesteld heeft en dat de discipelen op dat moment nog best weinig wisten.. Naar onze maatstaven waren ze totaal ongeschikt om aan te gaan..De Heere heeft toen toch met hen het Heilig Avondmaal bediend. Hij liet daar iets van zichzelf zien.. Ze waren welkom omdat Hij bijzonder was en niet de discipelen. Dat is tegenwoordig heel anders: nu moet de mens alle kaarten op tafel leggen om te bewijzen dat hij er wel eentje is.. De tafel is heilig heilig, je komt er niet zomaar aan. Je moet goeie papieren hebben, wil je de gang maken.

Hoe denken jullie daar over? Nadruk lijkt nu meer op mens te liggen en minder op Jezus zelf. Wat Hij laat zien.. dat denk ik soms als ik het bediend zie worden. Iedereen heeft het ook altijd over wie er aan ging, welke kleuren (wel donker genoeg) mensen droegen, hoe het ging enz

Laat je niet druk maken om wat de mensen zeggen. Dat is niet zo belangrijk.
Als Hij roept dan maakt Hij je ook gewillig. Dan is er niets wat je van de tafel weren kan. En als je dan op die tekenen mag zien en de verzekering in je hart mag gevoelen, dan is dat zo'n groot wonder. Dat Hij zegt: Wie tot Mij komt zal Ik geenszins uitwerpen. En dan is het ook echt een wonder dat je niet uitgeworpen ben. En laat die mensen dan maar lekker praten. Zeker als God Zelf zegt: Ik God ben uw God. Dat is veel belangrijker, dat God het Zelf zegt.
Overigens is het: strijd om in te komen en niet strijd om aan te gaan.

[DDD]

Je haalt me de woorden uit de mond, maar had het niet getypt omdat ik het positief wilde houden. Maar mijn ervaring als je zulke vragen stelt, dan krijg je vaak een heel lang antwoord waar je niet echt wat mee kan… Deze dominee van het filmpje geeft echt heel kort en krachtig antwoord. Echt antwoord op de vraag… Ik ben vooral gewend dat er een heel lang antwoord komt, met de wens dat het ook voor jou ooit nog eens waar mag worden.. Dat is op zich wel gunnend van zo’n persoon, maar je komt er uiteindelijk geen steek verder mee.

Ik dacht dat jij geen ruimte zag voor een gesprek of het stellen van vragen?

Toch herken ik dit wel wat De Rijssenaar zegt vanuit vroeger en zie ik dit zeker niet als tegenstrijdigheid. Als ik het even persoonlijk maak: als er bij ons vroeger op catechisatie soms wat kritische vragen werden gesteld (die je als jongere zeker hebt) die alleen maar beantwoord werden met wat dooddoeners of meer onduidelijkheid over de zaak scheppen dan er was voor je de vraag stelde werd je toch wel geacht om niet door te vragen. Anders bestond de mogelijkheid toch wel dat er een antwoord kwam als: 'Gods volk leert het wel anders' , 'ken je er zelf al wat van?' , etc. Je kreeg op zn minst het gevoel dat je een grote zonde deed.
En ja, dan wordt je de mond wel gesnoerd als je zelf zoekende bent en zeker als jongere zijnde. Zeker tegenover een ambtsdrager die niet naast, maar boven de jongeren gaat staan!
Op een bepaald moment kan ik mij wel voorstellen dat je het gevoel krijgt dat ze je als een lastpak gaan zien bij zo'n benadering

Klopt wel een beetje. Op catechisatie vind je niet echt antwoord als je vragen hebt hoe je tot geloof komt en hoe je echt zekerheid krijgt. Het gaat meer over de leer, en daar kun je wel wat over vragen. Het is ook niet gebruikelijk om echt persoonlijke vragen te stellen hoe je tot geloof komt.. er wordt vanuit gegaan dat je daar niet echt mee bezig bent. De vragen zijn meer uiterlijk van aard: waarom geen broek, geen duivensport, geen games. Of hoe je moet reageren op mensen die zeggen dat je moet geloven, op evangelische mensen of mensen die naar PKN gaan. Dat is natuurlijk niet het echte… En je hebt ook nog druk vanuit de groep, want als je je wel persoonlijke vraag zou stellen die er echt toe doet dan wordt je er raar op aan gekeken. Dus daarom durven mensen ook niet snel wat te vragen. Echt inhoudelijke vragen dan…

Maar het kan ook wel anders. Maar dit is mij beeld. Ik hoor van vrienden dat bijvoorbeeld bij ds. Janse wel makkelijk is om te vragen. Tkan ook aan groep, type dominee liggen en cultuur liggen.

Wat is er mis met duivensport? Mijn broers hebben dat jaren gedaan? Nooit gehoord van enige principiële bezwaren.

[De Rijssenaar]

@Hoopvol: Dank!

@DDD: Ik weet ook het fijne er niet van, maar volgens mij zit het in het wedstrijd element ofzo ..Maar zulke dingen kunnen per plaats /kerk ook weer verschillen.

[Tom]

Ik heb grote moeite met het artikel van ds. Van Dieren in de Saambinder over uiterlijkheden. In zijn bijdrage wordt kritisch gesproken over zaken als een "spijkerbroek bij de Heilige Doop", "witte sneakers tijdens het Heilig Avondmaal", en zelfs de mogelijkheid dat ambtsdragers in de toekomst zonder stropdas verschijnen. Eerlijk gezegd begrijp ik niet dat de redactie heeft besloten dit stuk te plaatsen in een blad dat zou moeten samenbinden.

Zelf kerk ik in een rechtse behoudende gemeente, gelegen in een echt boerengebied, waar mensen zich eenvoudig maar netjes kleden. Bij de doop dragen vaders soms hun mooiste – en ja, ook nette – spijkerbroek. Want men is hier eenvoudig. Toch lijkt ds. Van Dieren daar geen ruimte voor te zien. En wat te denken van veel midden- en linksere gemeenten, waar het dragen van witte sneakers onder nette kleding, zoals pakken en jurken, heel gebruikelijk is? Het is simpelweg de mode onder jongere mensen wereldwijd en Bijbels gezien zie ik niets fouts....