Het nut van levensbeschrijvingen of: hoe om te gaan met populariteit

[DDD]

Ik geloof niet dat ik ooit een explicietere oproep voor een doofpot heb gelezen.

Ik ook niet.

Ik vermoed dat jullie niet alles lezen.

Jawel, maar ik kan niet alles onthouden. Ik las het hele draadje zelfs twee keer.

[Wim Anker]

Ik geloof niet dat ik ooit een explicietere oproep voor een doofpot heb gelezen.

Ik ook niet.

Ik vermoed dat jullie niet alles lezen.

Jawel, maar ik kan niet alles onthouden. Ik las het hele draadje zelfs twee keer.

Ik denk dat "alles lezen" meer inhoud dan alleen dit draadje helemaal lezen.
Wel een mooi voorbeeld van tunnelvisie.

[DDD]

Daar heb je dan weer helemaal gelijk in. Mijn opmerking was niet helemaal ter zake.

Er zijn misschien nog ergere dergelijke oproepen. Wie zal het zeggen.

[MNB]

Ik heb lang getwijfeld om te reageren op dit topic. Alles bij elkaar bezien vind ik het een grote wanvertoning. We zitten hier nota-bene op een Reformatorisch forum de zonden van onze overleden medemens uitgebreid te bespreken tot ‘nut en opbouw van Gods Koninkrijk’. Dat is althans hoe één en ander naar voren gebracht wordt. Alles van een afstandje beziend zie ik vooral dat er grote pogingen worden gedaan om de uitbreiding van Gods Koninkrijk tegen te werken en dat wel degelijk onder de schijn van recht. Ten eerste vind ik een forum volslagen ongeschikt voor het bespreken van de zonden van een persoon door allemaal anonieme individuen die grote schijn geven in hun berichten zelf veel meer op te hebben met de waarheid en het belijden van schuld dan genoemde predikant en zelf op geheel anonieme wijze hier hun mening ventileren op een manier die totaal tegenstrijdig is met de Bijbelse wijze van omgang met andermans zonden. Sowieso, hoe zien we zo goed de zonden van onze naaste met die balk in onze ogen die ons zicht belemmert?

Ik geloof oprecht dat iemand die een glimpje heeft gezien van zijn eigen hart zijn mond hier houdt (mezelf ingesloten). Wat er aan zonden van de mens bekend wordt aan zijn/haar omgeving is maar een fractie van wat in het hart leeft en in ons leven heeft plaatsgevonden. Dat beseffend moeten we ook niet denken betreffende predikant of anderen te kunnen beschadigen. Elk kind van God zal direct toegeven vol van zonden te zijn. En dan zijn de zonden begaan na ontvangen genade nog veel erger (want tegen zoveel licht en genade begaan) dan uit het leven daarvoor. Echter, voor ons is de verantwoordelijkheid groot. Helpen we niet mee aan het voortbrengen van ons naasten goed gerucht, dan bezondigen we onszelf. Gaat het om een kind van God, dan maken we onze eigen ellende alleen maar groter door Gods oogappel aan te raken (Zacharia 2:8. De kanttekening geeft daarbij deze uitleg: “Die ulieden beledigt of schade aandoet, dat is zoveel alsof hij den Heere Zelven beschadigde, hetwelk Hij wreken zal.”). Wat dat betekent en wat de rechtvaardige gevolgen daarvan zijn zullen voor ons persoonlijk is het wel waard overdacht te worden zodat we ons afkeren van dit soort besprekingen.

Hoewel waarschijnlijk tegen dovemans oren, zou ik willen oproepen te stoppen met dit soort besprekingen.

[DDD]

Ik ben niet anoniem. Dat geldt voor de meeste gespreksdeelnemers hier. Dus misschien kun je je zelf even voorstellen, in plaats van anderen te beschuldigen van dingen die niet waar zijn. Dat hoeft natuurlijk niet zichtbaar op het forum, dat spreekt vanzelf.

[Job]

Ik heb lang getwijfeld om te reageren op dit topic. Alles bij elkaar bezien vind ik het een grote wanvertoning. We zitten hier nota-bene op een Reformatorisch forum de zonden van onze overleden medemens uitgebreid te bespreken tot ‘nut en opbouw van Gods Koninkrijk’. Dat is althans hoe één en ander naar voren gebracht wordt. Alles van een afstandje beziend zie ik vooral dat er grote pogingen worden gedaan om de uitbreiding van Gods Koninkrijk tegen te werken en dat wel degelijk onder de schijn van recht. Ten eerste vind ik een forum volslagen ongeschikt voor het bespreken van de zonden van een persoon door allemaal anonieme individuen die grote schijn geven in hun berichten zelf veel meer op te hebben met de waarheid en het belijden van schuld dan genoemde predikant en zelf op geheel anonieme wijze hier hun mening ventileren op een manier die totaal tegenstrijdig is met de Bijbelse wijze van omgang met andermans zonden. Sowieso, hoe zien we zo goed de zonden van onze naaste met die balk in onze ogen die ons zicht belemmert?

Ik geloof oprecht dat iemand die een glimpje heeft gezien van zijn eigen hart zijn mond hier houdt (mezelf ingesloten). Wat er aan zonden van de mens bekend wordt aan zijn/haar omgeving is maar een fractie van wat in het hart leeft en in ons leven heeft plaatsgevonden. Dat beseffend moeten we ook niet denken betreffende predikant of anderen te kunnen beschadigen. Elk kind van God zal direct toegeven vol van zonden te zijn. En dan zijn de zonden begaan na ontvangen genade nog veel erger (want tegen zoveel licht en genade begaan) dan uit het leven daarvoor. Echter, voor ons is de verantwoordelijkheid groot. Helpen we niet mee aan het voortbrengen van ons naasten goed gerucht, dan bezondigen we onszelf. Gaat het om een kind van God, dan maken we onze eigen ellende alleen maar groter door Gods oogappel aan te raken (Zacharia 2:8. De kanttekening geeft daarbij deze uitleg: “Die ulieden beledigt of schade aandoet, dat is zoveel alsof hij den Heere Zelven beschadigde, hetwelk Hij wreken zal.”). Wat dat betekent en wat de rechtvaardige gevolgen daarvan zijn zullen voor ons persoonlijk is het wel waard overdacht te worden zodat we ons afkeren van dit soort besprekingen.

Hoewel waarschijnlijk tegen dovemans oren, zou ik willen oproepen te stoppen met dit soort besprekingen.

Beste MNB, bedankt voor je inbreng die het overwegen waard is. Waar ik benieuwd naar ben: wat bedoel je met dat er grote pogingen worden gedaan om de uitbreiding van Gods Koninkrijk tegen te werken? Hoe wordt de uitbreiding van Zijn Koninkrijk concreet belemmerd door dit gesprek?

Wat vind je ervan dat het RD hierover heeft gepubliceerd?

[Forummer]

Ik heb lang getwijfeld om te reageren op dit topic. Alles bij elkaar bezien vind ik het een grote wanvertoning. We zitten hier nota-bene op een Reformatorisch forum de zonden van onze overleden medemens uitgebreid te bespreken tot ‘nut en opbouw van Gods Koninkrijk’. Dat is althans hoe één en ander naar voren gebracht wordt. Alles van een afstandje beziend zie ik vooral dat er grote pogingen worden gedaan om de uitbreiding van Gods Koninkrijk tegen te werken en dat wel degelijk onder de schijn van recht. Ten eerste vind ik een forum volslagen ongeschikt voor het bespreken van de zonden van een persoon door allemaal anonieme individuen die grote schijn geven in hun berichten zelf veel meer op te hebben met de waarheid en het belijden van schuld dan genoemde predikant en zelf op geheel anonieme wijze hier hun mening ventileren op een manier die totaal tegenstrijdig is met de Bijbelse wijze van omgang met andermans zonden. Sowieso, hoe zien we zo goed de zonden van onze naaste met die balk in onze ogen die ons zicht belemmert?

Ik geloof oprecht dat iemand die een glimpje heeft gezien van zijn eigen hart zijn mond hier houdt (mezelf ingesloten). Wat er aan zonden van de mens bekend wordt aan zijn/haar omgeving is maar een fractie van wat in het hart leeft en in ons leven heeft plaatsgevonden. Dat beseffend moeten we ook niet denken betreffende predikant of anderen te kunnen beschadigen. Elk kind van God zal direct toegeven vol van zonden te zijn. En dan zijn de zonden begaan na ontvangen genade nog veel erger (want tegen zoveel licht en genade begaan) dan uit het leven daarvoor. Echter, voor ons is de verantwoordelijkheid groot. Helpen we niet mee aan het voortbrengen van ons naasten goed gerucht, dan bezondigen we onszelf. Gaat het om een kind van God, dan maken we onze eigen ellende alleen maar groter door Gods oogappel aan te raken (Zacharia 2:8. De kanttekening geeft daarbij deze uitleg: “Die ulieden beledigt of schade aandoet, dat is zoveel alsof hij den Heere Zelven beschadigde, hetwelk Hij wreken zal.”). Wat dat betekent en wat de rechtvaardige gevolgen daarvan zijn zullen voor ons persoonlijk is het wel waard overdacht te worden zodat we ons afkeren van dit soort besprekingen.

Hoewel waarschijnlijk tegen dovemans oren, zou ik willen oproepen te stoppen met dit soort besprekingen.

Ik denk toch dat je door een bepaalde bril naar deze discussie kijkt, en daardoor verkeerde conclusies trekt.

Ik denk dat niemand er hier aan twijfelt of ds P Blok heeft genade ontvangen, en niemand hier wil (als dat al mogelijk zou zijn) hem postuum die genade afnemen.
Wat wel vragen oproept is hoe hij persoonlijk en het kerkelijk instituut met die genade omgegaan is. Of die handelswijze wellicht het koninkrijk van God geschaad heeft is zeker het overdenken waard. Niet om iemand persoonlijk te beschadigen, maar om van te leren en te voorkomen dat dit weer kan gebeuren. Dat geldt net zo goed voor de cultuur die ontstaan is rond -invloedrijke- personen als ds P Blok. Door die cultuur te analyseren en te benoemen waar dingen fout gaan, beschadigen we niet een persoon of kerkverband, maar helpen we ze. Al kan ik me wel voorstellen dat het onveilig voelt wanneer er aan het veilig gecreëerde cultuurtje gemorreld wordt, en het kerkverband dat zelf op dit moment het nog niet als helpend ervaart. Ik verwacht wel dat op termijn ingezien gaat worden dat 'het eigene' eigenlijk niet meer is dan 'het grote eigen gelijk' en dat dit losgelaten gaat worden. Processen als deze kunnen daaraan bijdragen en zijn dus helpend, al wordt vaak het tegenovergestelde beweerd. Willen leren van fouten is een vruchtbaarder houding dan alles in een doofpot willen stoppen.

En natuurlijk mogen we meewegen dat de cultuur van toen anders was dan die van nu, waardoor personen tot andere daden of conclusies kwamen dan we nu zouden doen. Een ex-collega van me zei vaak: "achteraf is iedereen slim"...

Terug naar ds P Blok: hij mag nu juichen voor Gods troon, en wij mogen leren van de dingen die fout zijn gegaan. Daarmee wordt de genade niet minder, alleen maar meer!

Overigens horen we te leren van alle fouten, te beginnen van die van onszelf.

Dat niet willen leren van het verleden baart me op een ander vlak ook wel grote zorgen. Het is 80 jaar geleden dat we zeiden: "dit nooit meer", maar we zien het antisemitisme weer in rap tempo toenemen. Hoe lang is 'nooit' dan eigenlijk...?

[MNB]

Ik heb lang getwijfeld om te reageren op dit topic. Alles bij elkaar bezien vind ik het een grote wanvertoning. We zitten hier nota-bene op een Reformatorisch forum de zonden van onze overleden medemens uitgebreid te bespreken tot ‘nut en opbouw van Gods Koninkrijk’. Dat is althans hoe één en ander naar voren gebracht wordt. Alles van een afstandje beziend zie ik vooral dat er grote pogingen worden gedaan om de uitbreiding van Gods Koninkrijk tegen te werken en dat wel degelijk onder de schijn van recht. Ten eerste vind ik een forum volslagen ongeschikt voor het bespreken van de zonden van een persoon door allemaal anonieme individuen die grote schijn geven in hun berichten zelf veel meer op te hebben met de waarheid en het belijden van schuld dan genoemde predikant en zelf op geheel anonieme wijze hier hun mening ventileren op een manier die totaal tegenstrijdig is met de Bijbelse wijze van omgang met andermans zonden. Sowieso, hoe zien we zo goed de zonden van onze naaste met die balk in onze ogen die ons zicht belemmert?

Ik geloof oprecht dat iemand die een glimpje heeft gezien van zijn eigen hart zijn mond hier houdt (mezelf ingesloten). Wat er aan zonden van de mens bekend wordt aan zijn/haar omgeving is maar een fractie van wat in het hart leeft en in ons leven heeft plaatsgevonden. Dat beseffend moeten we ook niet denken betreffende predikant of anderen te kunnen beschadigen. Elk kind van God zal direct toegeven vol van zonden te zijn. En dan zijn de zonden begaan na ontvangen genade nog veel erger (want tegen zoveel licht en genade begaan) dan uit het leven daarvoor. Echter, voor ons is de verantwoordelijkheid groot. Helpen we niet mee aan het voortbrengen van ons naasten goed gerucht, dan bezondigen we onszelf. Gaat het om een kind van God, dan maken we onze eigen ellende alleen maar groter door Gods oogappel aan te raken (Zacharia 2:8. De kanttekening geeft daarbij deze uitleg: “Die ulieden beledigt of schade aandoet, dat is zoveel alsof hij den Heere Zelven beschadigde, hetwelk Hij wreken zal.”). Wat dat betekent en wat de rechtvaardige gevolgen daarvan zijn zullen voor ons persoonlijk is het wel waard overdacht te worden zodat we ons afkeren van dit soort besprekingen.

Hoewel waarschijnlijk tegen dovemans oren, zou ik willen oproepen te stoppen met dit soort besprekingen.

Beste MNB, bedankt voor je inbreng die het overwegen waard is. Waar ik benieuwd naar ben: wat bedoel je met dat er grote pogingen worden gedaan om de uitbreiding van Gods Koninkrijk tegen te werken? Hoe wordt de uitbreiding van Zijn Koninkrijk concreet belemmerd door dit gesprek?

Wat vind je ervan dat het RD hierover heeft gepubliceerd?

Dag Job,


Laat ik vooropstellen niet te willen beweren dat we hier allemaal met de slechtste bedoelingen deelnemen aan dit gesprek. Motivatie kan ook zijn dat men uit liefde voor kerkverband en/of predikant of voor zichzelf graag helderheid zou willen hebben over hoe het echt zit. Ik kan dat begrijpen, maar daarmee vind ik deze discussie niet minder misplaatst en blijft ze mijns inziens op een wijze gevoerd worden die tegenover de wijze staat waarmee Gods Woord wil dat wij omgaan met eigen en andermans zonden. Nogmaals, daar is een forum mijns inziens een van de slechtste plaatsen voor al weten jullie blijkbaar bijna allemaal van elkaar wie wie is zoals ik opmaak uit het bericht van DDD. Al vind ik dat dit helemaal geen gespreksonderwerp zou moeten zijn op deze manier (met naam en toenaam sprekend over een persoon en zijn specifieke zonden), spreek dan liever met elkaar af en bespreek dit onderwerp onderling, al denk ik dat we duizend keer beter onze tijd kunnen besteden om tot onszelf in te keren en te overdenken wie we zelf zijn tegenover God.


Wat ik bedoel met mijn opmerking dat er grote pogingen worden gedaan om de uitbreiding van Gods Koninkrijk tegen te werken bedoel ik het volgende: Mensen zijn op verschillende manier betrokken bij deze discussie. Ik heb het dan over de personen die op een actieve wijze hun bijdrage leveren of meelezen. Er zijn mogelijk mensen onder die met vrucht voor hun eigen ziel onder zijn prediking hebben gezeten. Hoewel niet goed (maar dat is de theorie, de praktijk van het leven laat zich niet uittekenen op basis van theoretisch geredeneer), maar deze mensen kunnen in (grote) geestelijke vertwijfeling raken. Want als een knecht van God grote zonden begaat, is zijn prediking dan wel waar. En als dat niet het geval is, hoe kan ik dan met vrucht onder zijn gehoor hebben gezeten. Bedrieg ik mezelf niet en beeld ik me niet maar wat in.

Verder zijn er ook mensen die meelezen en die zich bevestigd zien in de hypocrisie van die strenge christenen die zelf net zo slecht (of slechter) zijn als (dan) de wereld. Die worden bevestigd in hun afkeer van het Reformatorsche deel van het Christendom. Dat zijn zowel mensen binnen als buiten de kerk.

Daarnaast zijn er veel jongeren die twijfelen over het feit of ze überhaupt bij de kerk blijven. Zij zien hierin mogelijk een goede reden om dat hypocriete gebeuren achter zich te laten.


En dan weet ik nog steeds niet of men inhoudelijk recht doet aan de situatie. Ik meen een citaat van je te hebben gelezen uit de levensbeschrijving waarin genoemde schrijver met een enkele zin terugblikt op deze periode. Ik zou dat soort zinnen niet te snel af willen doen als algemeenheden waarin geen ware schuld wordt beleden. God brengt al Zijn kinderen in de schuld. Dat wordt niet op elk ogenblik van de dag zo beleefd helaas, maar wanneer het er is dan zijn er geen woorden om dat uit te drukken en zegt men meer met weinig dan met veel woorden. Laten we dan wegblijven van het beoordelen van iemands leven op basis van wat wij ervan kunnen zien. Waar God genade schenkt in een hart, daar worden diepten en hoogten gekend die niet van papier zijn af te lezen maar die plaatsvinden tussen God en de ziel.

[Profesto]

Ik denk dat je nu predikanten in het algemeen en misschien deze predikant in het bijzonder wel een heel grote rol geeft in het geestelijk leven van de toehoorders. Wellicht gaan degenen die daar met iets meer nuchterheid in staan daarom makkelijker om met openheid over het verleden.

[DDD]

Exact. Ik was net zoiets aan het schrijven, maar aangezien ik nog meer te melden heb, plaats ik het maar helemaal.

Ik heb geen idee aan de hand waarvan je de deelnemers nu indeelt, maar ik vind het een typische groupthink-manier van kijken.

Ik heb me nog geen moment druk gemaakt om de vraag of ds. P. Blok wel of geen kind van God was. Dat op zich is al een manier van kijken die ver van mij afstaat. Waar deze dominee trouwens ook zelf aanleiding voor gaf, door in zijn geschriften geregeld meer de spectaculariteiten dan de vrucht van de Geest aan de orde te stellen.

Überhaupt is het idee dat een dominee zelf waar gelovig moet zijn om het heil te bemiddelen, mijns inziens onjuist. Het gaat om de inhoud van het evangelie. Ik pleit er niet voor om ongelovige predikanten te hebben, want die zullen -naar ik aanneem- niet geroepen zijn tot het ambt, en het zijn ook geen goede voorbeelden van geloof, maar het is belangwekkender wát er gezegd wordt op de preekstoel.

Ik herken mij verder totaal niet in jouw indeling en als het gaat om mensen die afhaken: dat zal mijns inziens gemiddeld genomen meer samenhangen met een gebrek aan zelfreinigend vermogen in de kerkgemeenschap dan met het bespreken van dominees uit een (ver) verleden.

Je hele manier van schrijven getuigt in mijn beleving van een idee over dominees op een voetstuk waar ik mij totaal niet in herken.

[helma]

Meerdere mensen hebben veel zegen ontvangen uit een uitspraak van Kajafas. Of van mopperende Farizeeën toen Jezus bij een tollenaar in huis kwam. Of van uitspraken van Bileam.
Niet de boodschapper zorgt voor het waarheidsgehalte van een geestelijke ervaring, maar de boodschap zelf.
Ik denk dat het inderdaad niet gezond is als we te grote verwachtingen hebben van een mens die (s)preekt. Want dan vallen we om als de persoon in kwestie ook zondaar blijkt te zijn die van genade moet leven.
Misschien is daarom voor sommigen de schok ook wel zo groot. Als we predikanten op een voetstuk zetten zien we niet meer dat ook zij het van genade moeten hebben. En creëren we een ongezond klimaat waarin je 'bijzondere kinderen van God' krijgt die haast onaantastbaar zijn geworden.

[MNB]

Exact. Ik was net zoiets aan het schrijven, maar aangezien ik nog meer te melden heb, plaats ik het maar helemaal.

Ik heb geen idee aan de hand waarvan je de deelnemers nu indeelt, maar ik vind het een typische groupthink-manier van kijken.

Ik heb me nog geen moment druk gemaakt om de vraag of ds. P. Blok wel of geen kind van God was. Dat op zich is al een manier van kijken die ver van mij afstaat. Waar deze dominee trouwens ook zelf aanleiding voor gaf, door in zijn geschriften geregeld meer de spectaculariteiten dan de vrucht van de Geest aan de orde te stellen.

Überhaupt is het idee dat een dominee zelf waar gelovig moet zijn om het heil te bemiddelen, mijns inziens onjuist. Het gaat om de inhoud van het evangelie. Ik pleit er niet voor om ongelovige predikanten te hebben, want die zullen -naar ik aanneem- niet geroepen zijn tot het ambt, en het zijn ook geen goede voorbeelden van geloof, maar het is belangwekkender wát er gezegd wordt op de preekstoel.

Ik herken mij verder totaal niet in jouw indeling en als het gaat om mensen die afhaken: dat zal mijns inziens gemiddeld genomen meer samenhangen met een gebrek aan zelfreinigend vermogen in de kerkgemeenschap dan met het bespreken van dominees uit een (ver) verleden.

Je hele manier van schrijven getuigt in mijn beleving van een idee over dominees op een voetstuk waar ik mij totaal niet in herken.

Blijkbaar is het je vreemd door de bediening van Gods Woord door de mond van Gods knechten in grote mate gesticht te zijn. Dat dit liefde tot Gods knechten teweeg brengt is dan niet alleen vanzelfsprekend maar is een helder kenmerk van het werk van de Heilige Geest in het hart van een mens. Lees daarvoor ook de brieven van Johannes na die dit veelvuldig benadrukt als één van de meest heldere kenmerken van genade. Wat de liefde dan allemaal uitwerkt kun je zelf in 1 Korinthe 13 lezen. Op dit forum wordt het tegenovergestelde zichtbaar.

Niet alle liefhebben van Gods knechten is een op een voetstuk plaatsen van deze personen. Niet alle ‘niet willen spreken van de zonden van de naaste’ is een ‘in de doofpot stoppen’ van de zonden. Maar ook is niet alle spreken van de zonden van onze naasten is een teken van geestelijk leven, eerder van het tegenovergestelde. Vergelijk het spreken op dit forum eens met het spreken van 1 Korinthe 13.

[Henk J]

Wat ik bedoel met mijn opmerking dat er grote pogingen worden gedaan om de uitbreiding van Gods Koninkrijk tegen te werken bedoel ik het volgende: Mensen zijn op verschillende manier betrokken bij deze discussie. Ik heb het dan over de personen die op een actieve wijze hun bijdrage leveren of meelezen. Er zijn mogelijk mensen onder die met vrucht voor hun eigen ziel onder zijn prediking hebben gezeten. Hoewel niet goed (maar dat is de theorie, de praktijk van het leven laat zich niet uittekenen op basis van theoretisch geredeneer), maar deze mensen kunnen in (grote) geestelijke vertwijfeling raken. Want als een knecht van God grote zonden begaat, is zijn prediking dan wel waar. En als dat niet het geval is, hoe kan ik dan met vrucht onder zijn gehoor hebben gezeten. Bedrieg ik mezelf niet en beeld ik me niet maar wat in.

Je laatste door mij geciteerde zinnen begrijp ik niet zo goed. We weten uit de Schrift toch allang dat ook Gods knechten in zonden vallen? Als iemand echt de kerk de rug toekeert en bijvoorbeeld imam wordt dan kan ik me de vragen wel voorstellen maar dat is hier helemaal niet aan de orde. Heb daar eerlijk gezegd helemaal geen moeite mee. Meer moeite heb ik met het toedekken van zonden om welke reden dan ook. Maar ik heb ook moeite met een moderne heksenjacht dus dit topic is voor mij ook wel ingewikkeld soms.

[MNB]

Als we predikanten op een voetstuk zetten zien we niet meer dat ook zij het van genade moeten hebben. En creëren we een ongezond klimaat waarin je 'bijzondere kinderen van God' krijgt die haast onaantastbaar zijn geworden.

Dit ben ik ook zeker met je eens, en ook dat het goed is om eens grondig met mensen onderuit te gaan om het niet van mensen te verwachten maar van God alleen.

Waar ik echter tegen ageer is de bijdrage die op dit forum wordt geleverd om predikanten van hun voetstuk af te helpen. Ik zeg niet dat God dit niet ten goede kan gebruiken. Ik zeg dat dit werk dat mensen hierin verrichten een slecht werk is met grote gevaren/gevolgen voor onze eigen ziel.
We zien graag mensen met dominees onderuit gaan, maar een mens die met zichzelf onderuit is gegaan gaat zijn mond houden.
Het is niet goed als we dominees op een voetstuk plaatsen. Het is veel slechter ons zelf (heimelijk) op een voetstuk te plaatsen door er een bijdrage aan te leveren om een ander er vanaf te halen. Dat gebeurt hier mijns inziens. Soms is het expliciet met vermaak, soms is het uiterst subtiel met 'veel pijn in het hart' en 'verdrietig makend'.

[Profesto]

Exact. Ik was net zoiets aan het schrijven, maar aangezien ik nog meer te melden heb, plaats ik het maar helemaal.

Ik heb geen idee aan de hand waarvan je de deelnemers nu indeelt, maar ik vind het een typische groupthink-manier van kijken.

Ik heb me nog geen moment druk gemaakt om de vraag of ds. P. Blok wel of geen kind van God was. Dat op zich is al een manier van kijken die ver van mij afstaat. Waar deze dominee trouwens ook zelf aanleiding voor gaf, door in zijn geschriften geregeld meer de spectaculariteiten dan de vrucht van de Geest aan de orde te stellen.

Überhaupt is het idee dat een dominee zelf waar gelovig moet zijn om het heil te bemiddelen, mijns inziens onjuist. Het gaat om de inhoud van het evangelie. Ik pleit er niet voor om ongelovige predikanten te hebben, want die zullen -naar ik aanneem- niet geroepen zijn tot het ambt, en het zijn ook geen goede voorbeelden van geloof, maar het is belangwekkender wát er gezegd wordt op de preekstoel.

Ik herken mij verder totaal niet in jouw indeling en als het gaat om mensen die afhaken: dat zal mijns inziens gemiddeld genomen meer samenhangen met een gebrek aan zelfreinigend vermogen in de kerkgemeenschap dan met het bespreken van dominees uit een (ver) verleden.

Je hele manier van schrijven getuigt in mijn beleving van een idee over dominees op een voetstuk waar ik mij totaal niet in herken.

Blijkbaar is het je vreemd door de bediening van Gods Woord door de mond van Gods knechten in grote mate gesticht te zijn. Dat dit liefde tot Gods knechten teweeg brengt is dan niet alleen vanzelfsprekend maar is een helder kenmerk van het werk van de Heilige Geest in het hart van een mens. Lees daarvoor ook de brieven van Johannes na die dit veelvuldig benadrukt als één van de meest heldere kenmerken van genade. Wat de liefde dan allemaal uitwerkt kun je zelf in 1 Korinthe 13 lezen. Op dit forum wordt het tegenovergestelde zichtbaar.

Niet alle liefhebben van Gods knechten is een op een voetstuk plaatsen van deze personen. Niet alle ‘niet willen spreken van de zonden van de naaste’ is een ‘in de doofpot stoppen’ van de zonden. Maar ook is niet alle spreken van de zonden van onze naasten is een teken van geestelijk leven, eerder van het tegenovergestelde. Vergelijk het spreken op dit forum eens met het spreken van 1 Korinthe 13.

Wat een nare ad hominem in je eerste zin. Het haalt je hele verdere betoog onderuit.