Het gaat erom dat je een ander recht doet. Als je over iemand in gesprek wilt gaan als christen, dan doe je dat door recht te doen aan zijn intenties. Anders is het laster. De catechismus zegt daarover dat je je daarvan moet onthouden, tenzij dat je de zware toorn van God daarover op je wilt laden. Het is dus niet om het even hoe je het gesprek over (vermeende) dwalingen voert.Henk J schreef: ↑04 okt 2024, 10:44 We kunnen heel moeilijk doen over wat wel of niet oppervlakkig zou zijn, een atheïst kan ook een diepzinnige rede houden natuurlijk maar in Bijbels licht zal dat altijd een oppervlakkige rede zijn.
Prediking waaruit elementen van verzoening door voldoening, zonde en genade en hoe mensen daar persoonlijk deel aan krijgen ontbreken kunnen in allerlei vormen diepzinnig zijn maar zullen in Bijbels licht altijd oppervlakkig zijn. Verschuiving in de prediking leidt dan ook tot allerlei on-Bijbelse besluiten helaas, de mens laat zich dan niet meer gezeggen door Gods Woord.
Dus jouw pleidooi om niet te moeilijk te doen over welke slechte kwalificaties je aan de ander toedicht, kan ik niet goed volgen.