
Wat doen we vandaag?
Re: Wat doen we vandaag?
Na bijna 14 jaar véél liefde, trouw en plezier van ons boomertje Puck te hebben gekregen; vandaag afscheid moeten nemen 

Stil mijn ziel wees stil, en wees niet bang voor de onzekerheid van morgen. God omgeeft je steeds, Hij is erbij, in je beproevingen en zorgen!
Re: Wat doen we vandaag?
Heel verdrietig, sterkte!
Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
Re: Wat doen we vandaag?
Ah...dat is niet makkelijk. Sterkte!Orchidee schreef:Na bijna 14 jaar véél liefde, trouw en plezier van ons boomertje Puck te hebben gekregen; vandaag afscheid moeten nemen
Re: Wat doen we vandaag?
Vervreemdend, woorden als "sterkte" en termen als "afscheid genomen" bij een huisdier.
Re: Wat doen we vandaag?
'Iets' waar je 14 jaar voor gezorgd hebt en liefde van ontvangen heb raak je kwijt. Waar je aan gehecht bent geraakt. Dat kan heel aangrijpend zijn. Ik zou het eerder vreemd vinden als iemand daar niet verdrietig van zou zijn. De rechtvaardige kent het leven van zijn beesten. Daaruit spreekt toch ook verbondenheid?
Het is ook een stukje van de gebrokenheid van het leven na ónze zondeval. Dat voel ik altijd als ik dierenleed zie. De schepping zucht...
Het is ook een stukje van de gebrokenheid van het leven na ónze zondeval. Dat voel ik altijd als ik dierenleed zie. De schepping zucht...
Re: Wat doen we vandaag?
Dat zegt genoeg over jou Wim.
Ik ben vandaag een dagje op en neer naar Hamburg. Gelukkig gevlogen.
Ik ben vandaag een dagje op en neer naar Hamburg. Gelukkig gevlogen.
Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
Re: Wat doen we vandaag?
Natuurlijk. Ik zou het ook niet eenvoudig vinden als onze hond dood zou gaan. Je hecht inderdaad en je mag gerust een stukje verdriet voelen.helma schreef: ↑19 sep 2024, 08:25 'Iets' waar je 14 jaar voor gezorgd hebt en liefde van ontvangen heb raak je kwijt. Waar je aan gehecht bent geraakt. Dat kan heel aangrijpend zijn. Ik zou het eerder vreemd vinden als iemand daar niet verdrietig van zou zijn. De rechtvaardige kent het leven van zijn beesten. Daaruit spreekt toch ook verbondenheid?
Het is ook een stukje van de gebrokenheid van het leven na ónze zondeval. Dat voel ik altijd als ik dierenleed zie. De schepping zucht...
Re: Wat doen we vandaag?
Hier ben ik het wel mee eens.helma schreef: ↑19 sep 2024, 08:25 'Iets' waar je 14 jaar voor gezorgd hebt en liefde van ontvangen heb raak je kwijt. Waar je aan gehecht bent geraakt. Dat kan heel aangrijpend zijn. Ik zou het eerder vreemd vinden als iemand daar niet verdrietig van zou zijn. De rechtvaardige kent het leven van zijn beesten. Daaruit spreekt toch ook verbondenheid?
Het is ook een stukje van de gebrokenheid van het leven na ónze zondeval. Dat voel ik altijd als ik dierenleed zie. De schepping zucht...
Maar daarmee hoeven we dieren - (ook) in woordgebruik - niet te "vermenselijken". En dergelijk woordgebruik "vereenzelvigd" mensen met dieren m.i. en is een uiting van een cultuur die mensen als een diersoort ziet. Daar moeten we niet aan mee willen doen.
En een tekst: "De rechtvaardige kent het leven van zijn beesten" citeren om aan te "suggereren" dat de bijbel zegt dat de verwoording moet zijn: "Hebben we afscheidt moeten nemen van...... <dier> i.p.v. Mijn <dier> is dood?
Ik heb het over verwoording he!
(Overigens geld het ook voor de bewering "liefde van ontvangen hebt". Ook dat maakt of de liefde mensen plat of vermenselijkt de "trouw" van een dier).
Afijn, hier kan een heel topic over gevoerd worden. Over de het instinct van dieren die emotionele gesteldheid van mensen zo goed herkent en daarop reageert, is dat liefde? Over het onderscheidt tussen "beesten" (wat hier de tekst gebruikt) en dieren. Hoe was dat vroeger? Nu is beest, voor een huisdier, bij ons een soort "scheldwoord" toch? Over het "africhten" wat wij nu noemen "aanhankelijkheid".
Re: Wat doen we vandaag?
Ik schreef toch geen 'gecondoleerd'?
Re: Wat doen we vandaag?
Afscheid nemen komt voor dat dood gaan toch? Als ik onze hond weg zou brengen voor een spuitje mochten de kinderen vooraf allemaal die hond nog een laatste knuffel geven. Dat wil niet zeggen dat je de hond vermenselijkt, maar dat je gewoon normaal afscheid neemt van een dier dat tig jaar in je gezin rondliep.Wim Anker schreef: ↑19 sep 2024, 08:56Hier ben ik het wel mee eens.helma schreef: ↑19 sep 2024, 08:25 'Iets' waar je 14 jaar voor gezorgd hebt en liefde van ontvangen heb raak je kwijt. Waar je aan gehecht bent geraakt. Dat kan heel aangrijpend zijn. Ik zou het eerder vreemd vinden als iemand daar niet verdrietig van zou zijn. De rechtvaardige kent het leven van zijn beesten. Daaruit spreekt toch ook verbondenheid?
Het is ook een stukje van de gebrokenheid van het leven na ónze zondeval. Dat voel ik altijd als ik dierenleed zie. De schepping zucht...
Maar daarmee hoeven we dieren - (ook) in woordgebruik - niet te "vermenselijken". En dergelijk woordgebruik "vereenzelvigd" mensen met dieren m.i. en is een uiting van een cultuur die mensen als een diersoort ziet. Daar moeten we niet aan mee willen doen.
En een tekst: "De rechtvaardige kent het leven van zijn beesten" citeren om aan te "suggereren" dat de bijbel zegt dat de verwoording moet zijn: "Hebben we afscheidt moeten nemen van...... <dier> i.p.v. Mijn <dier> is dood?
Ik heb het over verwoording he!
(Overigens geld het ook voor de bewering "liefde van ontvangen hebt". Ook dat maakt of de liefde mensen plat of vermenselijkt de "trouw" van een dier).
Afijn, hier kan een heel topic over gevoerd worden. Over de het instinct van dieren die emotionele gesteldheid van mensen zo goed herkent en daarop reageert, is dat liefde? Over het onderscheidt tussen "beesten" (wat hier de tekst gebruikt) en dieren. Hoe was dat vroeger? Nu is beest, voor een huisdier, bij ons een soort "scheldwoord" toch? Over het "africhten" wat wij nu noemen "aanhankelijkheid".
Re: Wat doen we vandaag?
Woorden doen er toe, dat is mijn punt. En voor het klakkeloos napraten van PvdD taal en de - onderliggende ideologie - overnemen dient gewaakt te worden.
Overigens geld dit ook voor de idee dat emoties pas legitiem zijn als ze op fora worden gedeeld.
Overigens geld dit ook voor de idee dat emoties pas legitiem zijn als ze op fora worden gedeeld.