Gereformeerde Gemeenten

[Herman]

Dat is onjuist.
Ik ken niet all GG's, maar degenen die ik ken gebruiken allemaal de vragen van Voetius bij de openbare geloofsbelijdenis. En die laten geen ruimte voor alleen maar belijdenis van de leer (of van het historische geloof, zoals het ook wel eens genoemd wordt).

Maar de verwoording is zo ouderwets, dat je het eerst moet uitleggen dat je ook bij Voetius het ware geloof moet bezitten om ja te beantwoorden. Daar zit wel een zekere discrepantie met hedendaagse formuleringen.

[Zeeuw]

Maar hoe gaat een nieuwe ontvangende gemeente er mee om?
Als mensen vanwege dwaling overkomen, hoe kunnen we dan nog zeggen we moeten verbinding zoeken?
Komen ze niet vanwege dwaling. Behoort de ontvangende kerk ze dan wel te ontvangen?

(Eerlijk is eerlijk. Ik ben wat sceptisch omdat onze gemeente inmiddels grootste deel bestaat uit mensen die in de loop van de jaren zijn overgekomen uit andere gemeenten. En tegelijkertijd een soort ontwikkeling dat mensen lid zijn ahw van een vereniging waar je vrijblijvend lid van ben en dus niet meer het idee dat je een lid ben van een lichaam en elkaar nodig hebt. En mensen dus doordeweekseactiviteiten matig tot niet bezoeken of niet vanzelfsprekend vinden dat je beteokken bent bij doordeweekse activiteiten. ) Of dat door het veranderen van kerk komt of een algemene ontwikkeling is, durf ik niet te zeggen. Wel lijkt het samen opgegaan te zijn.

Dat zie ik in onze kerk ook wel gebeuren. De overkomers van de laatste jaren zijn, met gelukkig wat uitzonderingen, een stuk minder trouw in de doordeweekse activiteiten. Soms omdat ze het niet gewend zijn, waar ik dan van denk 'daar kun je iets aan veranderen', soms omdat het 'zo druk' is. Wat mij betreft beide niet in lijn met het ja-woord op de 3e belijdenisvraag.

[GerefGemeente-lid]

Verklaart gij dat gij de leer van onze kerk, welke gij geleerd, gehoord en beleden hebt, houdt voor de ware en zaligmakende leer, overeenkomende met de Heilige Schriften?

Antwoord: ja.

In de praktijk is het regelmatig ja, maar als het mij niet meer bevalt of ik ga anders denken dan wordt het nee of ja deels.

Je bent dooplid in de GG, opgegroeid met het idee dat eigenlijk alles buiten de GG 'fout' is, dan wordt je 18 jaar en wordt er van je verwacht dat je belijdenis doet van de leer, onvolwassen en naïef als je bent voldoe je netjes aan die verwachtingen. Immers, alléén de leer in jouw kerk voldoet aan alle normen heb je altijd gehoord.

Bij het volwassen worden en eindelijk eens buiten de bubbel kijkend kom je erachter dat die leer helemaal niet zo gezond is, er in andere kerkverbanden ook mensen met een levend geloof zijn, die wél hardop mogen zeggen een kind van God te zijn, en hun geloof in het dagelijks leven in praktijk brengen. Je gaat eens ergens anders luisteren en ontdekt daar een leer die niet alleen in naam reformatorisch heet, maar ook daadwerkelijk ís.

Ja, dan ga je anders denken, dan kan het zomaar zijn dat je afstand of afscheid neemt van de ongezonde leer, waar je ooit in je naïviteit ja op hebt gezegd. Juist het veranderen geeft dan aan dat je je jawoord gestand houdt, omdat het geen belofte was nooit van kerkverband te veranderen, maar een belofte je te voegen onder de waarheid, de gezonde leer.



Is het mogelijk om de altijd maar gedoodverfde vertrekkers eens op deze manier te bekijken?

…en de gedoodverfde blijvers zijn allemaal naïeve jazeggers begrijp ik uit jouw bericht?

Tip: Probeer je eigen frustratie niet te veralgemeniseren. Daar krijg je zulke rare teksten van als jij hier neerzet.

Je legt me woorden in de mond die ik niet gezegd hebt, dus die je ook niet kunt begrijpen uit mijn bericht, tenzij je aan inlegkunde doet...

Je hebt ook nog degenen die met een bezwaard gemoed blijven, degenen die een hartelijke keus maken voor de GG, degenen die halsstarrig weigeren enige kritiek te aanvaarden, en ja er zijn ook naïeve ja knikkers die alles voor waarheid aannemen.

En dan heb ik het over een gemeente waar een voorwaardelijke prediking klinkt. Binnen de GG zijn er ook gemeenten waar die niet klinkt, dus daar zijn ook nog degenen die helemaal niet weg hoeven...

Mijn tip aan jou is dus: veralgemeniseer zelf alsjeblieft niet (uit frustratie om mijn berichten?) maar accepteer gewoon dat vertrekkers niet altijd netjes bejegend worden, en daar mag gewoon open en eerlijk over gesproken worden.

Ik val je niet persoonlijk aan ofzo, houd het dan gewoon netjes aub. Je doet nogal neerbuigend en daar houd ik niet zo van...

Je doet zelf precies zo. Er bestaan geen GG's waar een voorwaardelijk Evangelie wordt verkondigd. Stop er eens mee om dat te rondbazuinen!!

[Herman]

Er bestaan geen GG's waar een voorwaardelijk Evangelie wordt verkondigd. Stop er eens mee om dat te rondbazuinen!!

Dat is natuurlijk punt waar het inzicht van de ene afwijkt van de ander. Het is namelijk niet aan te tonen omdat het een afgeleide is van de prediking. De ene noemt dat Evangelie, de ander niet.

[Tiberius]

Dat is onjuist.
Ik ken niet all GG's, maar degenen die ik ken gebruiken allemaal de vragen van Voetius bij de openbare geloofsbelijdenis. En die laten geen ruimte voor alleen maar belijdenis van de leer (of van het historische geloof, zoals het ook wel eens genoemd wordt).

Maar de verwoording is zo ouderwets, dat je het eerst moet uitleggen dat je ook bij Voetius het ware geloof moet bezitten om ja te beantwoorden. Daar zit wel een zekere discrepantie met hedendaagse formuleringen.

Mogelijk, maar ik mag hopen dat die woorden op de belijdeniscatechisatie worden uitgelegd.
Of de catecheet begrijpt zelf die woorden niet, maar dat kan ik me niet voorstellen.

[merel]

Maar hoe gaat een nieuwe ontvangende gemeente er mee om?
Als mensen vanwege dwaling overkomen, hoe kunnen we dan nog zeggen we moeten verbinding zoeken?
Komen ze niet vanwege dwaling. Behoort de ontvangende kerk ze dan wel te ontvangen?

(Eerlijk is eerlijk. Ik ben wat sceptisch omdat onze gemeente inmiddels grootste deel bestaat uit mensen die in de loop van de jaren zijn overgekomen uit andere gemeenten. En tegelijkertijd een soort ontwikkeling dat mensen lid zijn ahw van een vereniging waar je vrijblijvend lid van ben en dus niet meer het idee dat je een lid ben van een lichaam en elkaar nodig hebt. En mensen dus doordeweekseactiviteiten matig tot niet bezoeken of niet vanzelfsprekend vinden dat je beteokken bent bij doordeweekse activiteiten. ) Of dat door het veranderen van kerk komt of een algemene ontwikkeling is, durf ik niet te zeggen. Wel lijkt het samen opgegaan te zijn.

Dat zie ik in onze kerk ook wel gebeuren. De overkomers van de laatste jaren zijn, met gelukkig wat uitzonderingen, een stuk minder trouw in de doordeweekse activiteiten. Soms omdat ze het niet gewend zijn, waar ik dan van denk 'daar kun je iets aan veranderen', soms omdat het 'zo druk' is. Wat mij betreft beide niet in lijn met het ja-woord op de 3e belijdenisvraag.

En als je van te voren al bij de predikant aangeeft dat een plek wat meer op de achtergrond een bewuste keuze is en de predikant dat heel goed begrijpt. Is jouw standpunt dan nog steeds van toepassing?

[DDD]

Dat is onjuist.
Ik ken niet all GG's, maar degenen die ik ken gebruiken allemaal de vragen van Voetius bij de openbare geloofsbelijdenis. En die laten geen ruimte voor alleen maar belijdenis van de leer (of van het historische geloof, zoals het ook wel eens genoemd wordt).

Maar de verwoording is zo ouderwets, dat je het eerst moet uitleggen dat je ook bij Voetius het ware geloof moet bezitten om ja te beantwoorden. Daar zit wel een zekere discrepantie met hedendaagse formuleringen.

Mogelijk, maar ik mag hopen dat die woorden op de belijdeniscatechisatie worden uitgelegd.
Of de catecheet begrijpt zelf die woorden niet, maar dat kan ik me niet voorstellen.

Waarom kan je je dat niet voorstellen? Kijk gewoon rond op dit forum. Ik kan me dat heel goed voorstellen.

[Tiberius]

Dat is onjuist.
Ik ken niet all GG's, maar degenen die ik ken gebruiken allemaal de vragen van Voetius bij de openbare geloofsbelijdenis. En die laten geen ruimte voor alleen maar belijdenis van de leer (of van het historische geloof, zoals het ook wel eens genoemd wordt).

Maar de verwoording is zo ouderwets, dat je het eerst moet uitleggen dat je ook bij Voetius het ware geloof moet bezitten om ja te beantwoorden. Daar zit wel een zekere discrepantie met hedendaagse formuleringen.

Mogelijk, maar ik mag hopen dat die woorden op de belijdeniscatechisatie worden uitgelegd.
Of de catecheet begrijpt zelf die woorden niet, maar dat kan ik me niet voorstellen.

Waarom kan je je dat niet voorstellen? Kijk gewoon rond op dit forum. Ik kan me dat heel goed voorstellen.

Als je niet het 16e-eeuws Nederlands beheerst, kan je beter geen catecheet zijn.

[Bobber]

Het is überhaupt een rare vraag om in te stemmen met de leer van de kerk. Een dwaling op zich lijkt me. Deze vraag heeft weinig van doen met openbare geloofsbelijdenis.

Als mensen het een dwaling vinden dan verwacht ik dat zij geen ja op deze vraag zullen antwoorden

In het topic belijdenis voor het huwelijk schetste ik in de openingspost een casus waar mensen welzeker ja zeggen. Onder grote druk. Later hoorde ik dat dit was na een zomercursus van 6 weken.

In één van de onze plaatselijke kerken kan het zelf zonder belijdenis catechese of zomercursus. Belijdenis doen is aldaar verworden tot formaliteit 'die hoort' en drukmiddel om daar in de kerk te blijven 'omdar je het hebt beloofd'. Ik begrijp uit dit gesprek dat het een uitzondering is in kerkelijk Nederland, maar het komt dus voor.

Maar niemand heeft toch beloofd bij de kerk / gemeente te blijven. Dat doe je pas als je belijdenis doet. Ik weet niet waar u woont maar is dit een kerkverband waar er bijvoorbeeld kerkvisitatie is of is het een vrije gemeente?

[merel]

Maar de verwoording is zo ouderwets, dat je het eerst moet uitleggen dat je ook bij Voetius het ware geloof moet bezitten om ja te beantwoorden. Daar zit wel een zekere discrepantie met hedendaagse formuleringen.

Mogelijk, maar ik mag hopen dat die woorden op de belijdeniscatechisatie worden uitgelegd.
Of de catecheet begrijpt zelf die woorden niet, maar dat kan ik me niet voorstellen.

Waarom kan je je dat niet voorstellen? Kijk gewoon rond op dit forum. Ik kan me dat heel goed voorstellen.

Als je niet het 16e-eeuws Nederlands beheerst, kan je beter geen catecheet zijn.

Ik denk dat jij te hoge verwachtingen hebt van een catecheet. Ik hoor bedroevende dingen terug.

[DDD]

Maar de verwoording is zo ouderwets, dat je het eerst moet uitleggen dat je ook bij Voetius het ware geloof moet bezitten om ja te beantwoorden. Daar zit wel een zekere discrepantie met hedendaagse formuleringen.

Mogelijk, maar ik mag hopen dat die woorden op de belijdeniscatechisatie worden uitgelegd.
Of de catecheet begrijpt zelf die woorden niet, maar dat kan ik me niet voorstellen.

Waarom kan je je dat niet voorstellen? Kijk gewoon rond op dit forum. Ik kan me dat heel goed voorstellen.

Als je niet het 16e-eeuws Nederlands beheerst, kan je beter geen catecheet zijn.

Daar ben ik het niet mee eens. Het is veel belangrijker dat je het hedendaags Nederlands beheerst. Los daarvan vrees ik dat voor veel catecheten in de GG geldt dat ze het beide niet beheersen, en zich in een mengelmoes van negentiende-eeuws en twintigste-eeuws Nederlands uitdrukken. Zo zijn er zelfs twee kansen op misverstanden. De catecheet begrijpt de bronteksten niet en de catechisant begrijpt de catecheet niet.

Dan krijg je ook zulke misverstanden als in het recente draadje over de RKK. Mensen kunnen zich heel plechtstatig uitdrukken, maar tegelijkertijd hun eigen woorden niet goed begrijpen.

[Tiberius]

Mogelijk, maar ik mag hopen dat die woorden op de belijdeniscatechisatie worden uitgelegd.
Of de catecheet begrijpt zelf die woorden niet, maar dat kan ik me niet voorstellen.

Waarom kan je je dat niet voorstellen? Kijk gewoon rond op dit forum. Ik kan me dat heel goed voorstellen.

Als je niet het 16e-eeuws Nederlands beheerst, kan je beter geen catecheet zijn.

Daar ben ik het niet mee eens. Het is veel belangrijker dat je het hedendaags Nederlands beheerst. Los daarvan vrees ik dat voor veel catecheten in de GG geldt dat ze het beide niet beheersen, en zich in een mengelmoes van negentiende-eeuws en twintigste-eeuws Nederlands uitdrukken. Zo zijn er zelfs twee kansen op misverstanden. De catecheet begrijpt de bronteksten niet en de catechisant begrijpt de catecheet niet.

Dan krijg je ook zulke misverstanden als in het recente draadje over de RKK. Mensen kunnen zich heel plechtstatig uitdrukken, maar tegelijkertijd hun eigen woorden niet goed begrijpen.

Beide: een catecheet moet oud- en hedendaags Nederlands beheersen, en in staat zijn om oude teksten in begrijpelijke taal voor catechisanten weer te geven, bij voorkeur op het B1-taalniveau.

[DDD]

Zo bezien, ben ik het wel met je eens. Dat heeft de voorkeur. Maar goed. Hoeveel van deze mensen zijn er? Ik zou niet geschikt zijn, want ik beheers het zestiende-eeuws Nederlands niet goed genoeg. Toch denk ik dat ik het beter begrijp dan een belangrijk deel van de predikanten en ouderlingen.

Ik vrees dus dat je ideaal onhaalbaar is.

[Zeeuw]

Maar hoe gaat een nieuwe ontvangende gemeente er mee om?
Als mensen vanwege dwaling overkomen, hoe kunnen we dan nog zeggen we moeten verbinding zoeken?
Komen ze niet vanwege dwaling. Behoort de ontvangende kerk ze dan wel te ontvangen?

(Eerlijk is eerlijk. Ik ben wat sceptisch omdat onze gemeente inmiddels grootste deel bestaat uit mensen die in de loop van de jaren zijn overgekomen uit andere gemeenten. En tegelijkertijd een soort ontwikkeling dat mensen lid zijn ahw van een vereniging waar je vrijblijvend lid van ben en dus niet meer het idee dat je een lid ben van een lichaam en elkaar nodig hebt. En mensen dus doordeweekseactiviteiten matig tot niet bezoeken of niet vanzelfsprekend vinden dat je beteokken bent bij doordeweekse activiteiten. ) Of dat door het veranderen van kerk komt of een algemene ontwikkeling is, durf ik niet te zeggen. Wel lijkt het samen opgegaan te zijn.

Dat zie ik in onze kerk ook wel gebeuren. De overkomers van de laatste jaren zijn, met gelukkig wat uitzonderingen, een stuk minder trouw in de doordeweekse activiteiten. Soms omdat ze het niet gewend zijn, waar ik dan van denk 'daar kun je iets aan veranderen', soms omdat het 'zo druk' is. Wat mij betreft beide niet in lijn met het ja-woord op de 3e belijdenisvraag.

En als je van te voren al bij de predikant aangeeft dat een plek wat meer op de achtergrond een bewuste keuze is en de predikant dat heel goed begrijpt. Is jouw standpunt dan nog steeds van toepassing?

Ik denk dat daar, als daar een reden voor is, zeker begrip voor is. Maar niet voor altijd en niet voor iedereen.

[Tiberius]

Zo bezien, ben ik het wel met je eens. Dat heeft de voorkeur. Maar goed. Hoeveel van deze mensen zijn er? Ik zou niet geschikt zijn, want ik beheers het zestiende-eeuws Nederlands niet goed genoeg. Toch denk ik dat ik het beter begrijp dan een belangrijk deel van de predikanten en ouderlingen.

Ik vrees dus dat je ideaal onhaalbaar is.

Dat is een kwestie van toerusting/opleiding.
Door onkunde en gebrek aan kennis komen de dwalingen in de kerk, denk bijvoorbeeld aan de hierboven genoemde bewering over belijdenis van de leer.