Ik ben niet positief over persoonlijke behoefte aan een bewuste geloofsbeleving. Het christelijk geloof draait niet primair om onze persoonlijke gevoelens of ervaringen. En los van wat je noemt, denk ik dat de pijl verder ligthuisman schreef: ↑10 jun 2024, 20:36Het is een stuk diverser dan dit. Ik ken GKv’ers, NGK’ers, OGG’ers CGK’ers GG’ers en PKN’ers van diverse modaliteiten die de keus voor overdoop hebben gemaakt. Geloof niet dat daarin beperkt onderwijs over de doop een belangrijke oorzaak was.Arja schreef: ↑10 jun 2024, 20:18 Uit wat jullie zeggen over de oorzaak van de overdoop maakte ik deze stelling:De keuze voor overdoop onder gereformeerden wordt voornamelijk veroorzaakt door beperkt onderwijs over de doop, de invloed van baptistische gemeenschappen, en een persoonlijke behoefte aan een bewuste geloofsbeleving. Dit wordt versterkt door een betekenisverarming van de doop binnen gereformeerde kerkverbanden, waardoor de deur naar overdoop open blijft staan.
Vaak speelt wat jij positief noemt “persoonlijke behoefte aan een bewuste geloofsbeleving” maar wat je ook negatief individualisme kunt noemen.
De kinderdoop is geen los onderwerp in de gereformeerde theologie. Denk dat de gereformeerde theologie in haar samenhang veelal niet meer gekend en dus niet meer “beleefd” wordt. Dan worden het losse leerstellingen die elk inwisselbaar worden zonder dat daarmee het gereformeerde gebouw instort.
Bij de onder ons gewaardeerde baptisten (Spurgeon/Bunyan/Philpot) uit de Angelsaksische traditie had het vaak te maken met de dwaling omtrent de doop in de Staatskerk (Anglicaanse). Denk dat het heden ten dage veel complexer ligt.
