Beroepingswerk discussie [7]

[Zeeuw]

"de degraderende kijk" dat valt toch wel mee? Het gaat om de prediking, niet om de predikant toch? Dan maakt het in principe niet uit wie mag verkondigen.

Het gaat niet alleen om de verkondiging. Een goed predikant functioneert m.i., zonder aanzien van de persoon, zoals Ararat heeft beschreven. In zijn eigen besef dat hij er staat als gezant van de Heere en daarin volledig van Hem afhankelijk is.

[merel]

De catechese wordt door gemeenteleden gegeven. Toevallig zat mijn oudste afgelopen jaar in het groepje met de betreffende predikant, maar dat is niet standaard.

@ zita
Ik heb bij de predikanten van mijn jeugd die betrokkenheid in de gemeente inderdaad gezien. Mijn opa/oma hadden veel aan hem bij het sterven. De predikant van mijn vorige gemeente had deze betrokkenheid zeer zeker niet en stuurde met regelmaat mensen weg. Dat is ook behoorlijk geëscaleerd in zijn vorige gemeente

Hierdoor hebben wij inderdaad weinig behoefte aan veel inmenging van predikanten en ouderlingen. Ik kan mij daarom ook niet voorstellen dat wij bij problemen snel de predikant of ouderling zullen bellen. De laatste helemaal niet. Wij hebben nu in 5 jaar tijd 1x huisbezoek gehad . Dus daar hebben wij sowieso geen binding mee.

[Zeeuw]

De catechese wordt door gemeenteleden gegeven. Toevallig zat mijn oudste afgelopen jaar in het groepje met de betreffende predikant, maar dat is niet standaard.

@ zita
Ik heb bij de predikanten van mijn jeugd die betrokkenheid in de gemeente inderdaad gezien. Mijn opa/oma hadden veel aan hem bij het sterven. De predikant van mijn vorige gemeente had deze betrokkenheid zeer zeker niet en stuurde met regelmaat mensen weg. Dat is ook behoorlijk geëscaleerd in zijn vorige gemeente

Hierdoor hebben wij inderdaad weinig behoefte aan veel inmenging van predikanten en ouderlingen. Ik kan mij daarom ook niet voorstellen dat wij bij problemen snel de predikant of ouderling zullen bellen. De laatste helemaal niet. Wij hebben nu in 5 jaar tijd 1x huisbezoek gehad . Dus daar hebben wij sowieso geen binding mee.

Voor wat betreft dat laatste heb je al vaker aan gegeven ook weinig behoefte aan aandacht/bemoeienis vanuit de gemeente te hebben. Ik ben erg blij dat we een fijne gemeente mogen hebben, met onderlinge binding, waarin de predikant ook zeker zijn rol speelt. En ook eerlijk is als hij dingen minder goed kan. Wellicht dat dat laatste meer bij de jongere generatie predikanten hoort. Ze zijn te lang op een menselijk voetstuk gezet, wat niet goed is. Als gezant van God moet je ze hoog achten, maar als mensen mogen ze ook gewoon aangesproken worden op zaken die niet goed gaan.

[merel]

Trouwens niets ten nadele van onze predikant. Hij is een erg vriendelijke man.

[Terri]

Ik vind het oprecht heel fijn voor jullie dat er zo'n goede band is met de predikant. Ik heb veel meegemaakt in de kerk, met allerlei schorsingen, mijding van predikant, kortom ellende en gedoe.
Dat tekent je. En zorgt voor een bepaalde gereserveerdheid. Ik waardeer onze predikant absoluut, maar ik weet niet of ik het fijn zal vinden als hij b.v. aan mijn (eventuele) ziekbed zou komen. Maar houdt het maar op dat het aan mij ligt. Ik ben ook wat introvert, wellicht speelt dat een rol.
Overigens respecteer ik hem bijzonder om z'n houding t.o.v. Israël.

[Zeeuw]

Ik vind het oprecht heel fijn voor jullie dat er zo'n goede band is met de predikant. Ik heb veel meegemaakt in de kerk, met allerlei schorsingen, mijding van predikant, kortom ellende en gedoe.
Dat tekent je. En zorgt voor een bepaalde gereserveerdheid. Ik waardeer onze predikant absoluut, maar ik weet niet of ik het fijn zal vinden als hij b.v. aan mijn (eventuele) ziekbed zou komen. Maar houdt het maar op dat het aan mij ligt. Ik ben ook wat introvert, wellicht speelt dat een rol.
Overigens respecteer ik hem bijzonder om z'n houding t.o.v. Israël.

Ik ben opgegroeid in een kerk waarin bijzonder veel gebeurd is met de dominee destijds. Maar ik hecht geen algemene waarde aan die ervaring. Maar ik word inderdaad ook niet als introvert getypeerd vermoed ik zomaar

[HHR]

"de degraderende kijk" dat valt toch wel mee? Het gaat om de prediking, niet om de predikant toch? Dan maakt het in principe niet uit wie mag verkondigen.

Mee eens. Ik kan mij ook geen situatie voorstellen waarin ik/ wij een beroep zouden doen op een/onze predikant.

Onze predikant is een vriendelijke man, geen hoogvlieger in zijn preken, maar benaderbaar voor de jeugd. Verder heb ik hem in 4 jaar tijd 1x bij het kennismaken een klein half uur gesproken.

Ik begrijp hier werkelijk niets van!
Een predikant heeft drie kerntaken in de gemeente: prediking, pastoraat en catechese. De prediking wordt als het goed is deels ook gevoed door pastoraat en catechese. Daarom is een predikant minstens even veel in de gemeente als op zijn studeerkamer. Zoals @huisman al zegt: catechese is enorm belangrijk; een band met de jongeren. Een predikant zou daarom ook zoveel mogelijk zélf de catechisaties moeten geven. Verder dient een predikant de gemeente rond te gaan en bij elk hoogte- en dieptepunt in de gemeente beschikbaar en aanwezig te zijn. Al is het maar om eerst gewoon eens te luisteren; en vervolgens met een open Bijbel samen op te trekken. Dat kan in tijden van ziekte en de bezoeken die een predikant dan brengt aan huis en in het ziekenhuis; dat kan in tijden van rouw, en dan niet alleen bij het voorbereiden van een begrafenis, maar ook de stervensbegeleiding en de tijd na de begrafenis. Maar denk ook bij de geboorte van een kind, bij huwelijksproblemen of - en dat is misschien wel het belangrijkste - bij geestelijke vragen. Als er een open houding is bij de predikant, en hij is benaderbaar, dan zal een predikant ook een vraagbaak zijn voor raad en daad in elke omstandigheid van het leven. Ik weet dat de predikant van mijn jeugd dat hij het erg waardeerde als je hem liet delen in alle vreugdevolle en verdrietige zaken in je leven.

Grotendeels eens. En tegelijkertijd snap ik Merel wel.
Want als je in je gezin geen geboorten hebt, geen overlijden, geen ziekten of andere bijzondere omstandigheden spreek je eigenlijk je predikant nooit. En in een gemiddeld gezin kan dat zomaar een periode van 20 jaar zijn.
Dan preek je je predikant hooguit een keer tijdens een gemeente activiteit een paar minuten.

[Ararat]

Waar komen die vandaan? Van een gemeente die wél een predikant nodig heeft en deze onderhoudt voor jullie?

Ietwat klef aandoende lofzang:
Ik ben blij met onze predikant en zijn vrouw. We kunnen altijd laagdrempelig terecht, met onze zorgen, dingen waar we blij (pardon: dankbaar) van worden, maar ook met onze (kritische) vragen. Hij heeft veel parate kennis op allerlei vlak en is een stabiele factor. Gelukkig heeft hij een klik met veel van onze jongeren, we leren veel van en via hem. Als ik nu afscheid zou moeten nemen zou ik ze best missen.

Iets nuchterder: als onze predikant vrij is zit hij onder het gehoor of is hij elders. We hebben eigenlijk altijd een gastpredikant. En dat is ook fijn.

Een landelijk systeem welke zorgdraagt voor het onderhoud van predikanten is wat mij betreft ook prima. Daarvoor hoef ik geen eigen predikant te hebben.
Ik heb iig nog nooit de meerwaarde van een eigen predikant ervaren.

Verdrietig.

Het maakt natuurlijk ook uit of je in een kleine gemeente zit waar de predikant (bijna) iedereen bij naam kent, weet wat er persoonlijk speelt, persoonlijke contacten heeft, laagdrempelig is, en dergelijken.
Of een grote kerk waarin de predikant slecht een selectief aantal mensen kent en echt "de dominee" is. In dit geval maakt het weinig uit of je een preek van dominee X of Y hoort.

Ik snap jullie uitleg helemaal, maar dat maakt het niet minder erg. Zo zou het volgens mij niet moeten zijn.

[GerefGemeente-lid]

"de degraderende kijk" dat valt toch wel mee? Het gaat om de prediking, niet om de predikant toch? Dan maakt het in principe niet uit wie mag verkondigen.

Mee eens. Ik kan mij ook geen situatie voorstellen waarin ik/ wij een beroep zouden doen op een/onze predikant.

Onze predikant is een vriendelijke man, geen hoogvlieger in zijn preken, maar benaderbaar voor de jeugd. Verder heb ik hem in 4 jaar tijd 1x bij het kennismaken een klein half uur gesproken.

Ik begrijp hier werkelijk niets van!
Een predikant heeft drie kerntaken in de gemeente: prediking, pastoraat en catechese. De prediking wordt als het goed is deels ook gevoed door pastoraat en catechese. Daarom is een predikant minstens even veel in de gemeente als op zijn studeerkamer. Zoals @huisman al zegt: catechese is enorm belangrijk; een band met de jongeren. Een predikant zou daarom ook zoveel mogelijk zélf de catechisaties moeten geven. Verder dient een predikant de gemeente rond te gaan en bij elk hoogte- en dieptepunt in de gemeente beschikbaar en aanwezig te zijn. Al is het maar om eerst gewoon eens te luisteren; en vervolgens met een open Bijbel samen op te trekken. Dat kan in tijden van ziekte en de bezoeken die een predikant dan brengt aan huis en in het ziekenhuis; dat kan in tijden van rouw, en dan niet alleen bij het voorbereiden van een begrafenis, maar ook de stervensbegeleiding en de tijd na de begrafenis. Maar denk ook bij de geboorte van een kind, bij huwelijksproblemen of - en dat is misschien wel het belangrijkste - bij geestelijke vragen. Als er een open houding is bij de predikant, en hij is benaderbaar, dan zal een predikant ook een vraagbaak zijn voor raad en daad in elke omstandigheid van het leven. Ik weet dat de predikant van mijn jeugd dat hij het erg waardeerde als je hem liet delen in alle vreugdevolle en verdrietige zaken in je leven.

Grotendeels eens. En tegelijkertijd snap ik Merel wel.
Want als je in je gezin geen geboorten hebt, geen overlijden, geen ziekten of andere bijzondere omstandigheden spreek je eigenlijk je predikant nooit. En in een gemiddeld gezin kan dat zomaar een periode van 20 jaar zijn.
Dan preek je je predikant hooguit een keer tijdens een gemeente activiteit een paar minuten.

Gelukkig kan het ook anders. Ik weet van een GG-predikant die zeer benaderbaar is voor jong en oud en een voor GG-begrippen grote gemeente dient.

[Zita]

"de degraderende kijk" dat valt toch wel mee? Het gaat om de prediking, niet om de predikant toch? Dan maakt het in principe niet uit wie mag verkondigen.

Mee eens. Ik kan mij ook geen situatie voorstellen waarin ik/ wij een beroep zouden doen op een/onze predikant.

Onze predikant is een vriendelijke man, geen hoogvlieger in zijn preken, maar benaderbaar voor de jeugd. Verder heb ik hem in 4 jaar tijd 1x bij het kennismaken een klein half uur gesproken.

Ik begrijp hier werkelijk niets van!
Een predikant heeft drie kerntaken in de gemeente: prediking, pastoraat en catechese. De prediking wordt als het goed is deels ook gevoed door pastoraat en catechese. Daarom is een predikant minstens even veel in de gemeente als op zijn studeerkamer. Zoals @huisman al zegt: catechese is enorm belangrijk; een band met de jongeren. Een predikant zou daarom ook zoveel mogelijk zélf de catechisaties moeten geven. Verder dient een predikant de gemeente rond te gaan en bij elk hoogte- en dieptepunt in de gemeente beschikbaar en aanwezig te zijn. Al is het maar om eerst gewoon eens te luisteren; en vervolgens met een open Bijbel samen op te trekken. Dat kan in tijden van ziekte en de bezoeken die een predikant dan brengt aan huis en in het ziekenhuis; dat kan in tijden van rouw, en dan niet alleen bij het voorbereiden van een begrafenis, maar ook de stervensbegeleiding en de tijd na de begrafenis. Maar denk ook bij de geboorte van een kind, bij huwelijksproblemen of - en dat is misschien wel het belangrijkste - bij geestelijke vragen. Als er een open houding is bij de predikant, en hij is benaderbaar, dan zal een predikant ook een vraagbaak zijn voor raad en daad in elke omstandigheid van het leven. Ik weet dat de predikant van mijn jeugd dat hij het erg waardeerde als je hem liet delen in alle vreugdevolle en verdrietige zaken in je leven.

Grotendeels eens. En tegelijkertijd snap ik Merel wel.
Want als je in je gezin geen geboorten hebt, geen overlijden, geen ziekten of andere bijzondere omstandigheden spreek je eigenlijk je predikant nooit. En in een gemiddeld gezin kan dat zomaar een periode van 20 jaar zijn.
Dan preek je je predikant hooguit een keer tijdens een gemeente activiteit een paar minuten.

Een predikant die ik ken is na zijn intrede begonnen met de hele gemeente bezoeken. Uiteraard eerst waar pastorale nood is of waar hij gevraagd werd te komen. Maar verder heeft hij de lijst met gemeenteleden van oud naar jong gesorteerd, en is gewoon bovenaan begonnen. Zonder veel poespas: een telefoontje 'Bent u vanmiddag thuis? Mag ik even koffie komen drinken? Ik hoef er niets bij' en vervolgens een gesprek waarin het leven in zijn hoogte- en dieptepunten werd besproken, met aandacht voor het geestelijk leven.
Het lijkt me een heel gezonde en plezierige benadering. Op die manier bel of mail je ook eerder je dominee als je hem nog eens wilt spreken.

[Ararat]

"de degraderende kijk" dat valt toch wel mee? Het gaat om de prediking, niet om de predikant toch? Dan maakt het in principe niet uit wie mag verkondigen.

Mee eens. Ik kan mij ook geen situatie voorstellen waarin ik/ wij een beroep zouden doen op een/onze predikant.

Onze predikant is een vriendelijke man, geen hoogvlieger in zijn preken, maar benaderbaar voor de jeugd. Verder heb ik hem in 4 jaar tijd 1x bij het kennismaken een klein half uur gesproken.

Ik las de opmerking van merel eerst verkeerd. Ik las het als: beroep zou uitbrengen.

(verwijderd)

[MGG]

Mee eens. Ik kan mij ook geen situatie voorstellen waarin ik/ wij een beroep zouden doen op een/onze predikant.

Onze predikant is een vriendelijke man, geen hoogvlieger in zijn preken, maar benaderbaar voor de jeugd. Verder heb ik hem in 4 jaar tijd 1x bij het kennismaken een klein half uur gesproken.

Ik begrijp hier werkelijk niets van!
Een predikant heeft drie kerntaken in de gemeente: prediking, pastoraat en catechese. De prediking wordt als het goed is deels ook gevoed door pastoraat en catechese. Daarom is een predikant minstens even veel in de gemeente als op zijn studeerkamer. Zoals @huisman al zegt: catechese is enorm belangrijk; een band met de jongeren. Een predikant zou daarom ook zoveel mogelijk zélf de catechisaties moeten geven. Verder dient een predikant de gemeente rond te gaan en bij elk hoogte- en dieptepunt in de gemeente beschikbaar en aanwezig te zijn. Al is het maar om eerst gewoon eens te luisteren; en vervolgens met een open Bijbel samen op te trekken. Dat kan in tijden van ziekte en de bezoeken die een predikant dan brengt aan huis en in het ziekenhuis; dat kan in tijden van rouw, en dan niet alleen bij het voorbereiden van een begrafenis, maar ook de stervensbegeleiding en de tijd na de begrafenis. Maar denk ook bij de geboorte van een kind, bij huwelijksproblemen of - en dat is misschien wel het belangrijkste - bij geestelijke vragen. Als er een open houding is bij de predikant, en hij is benaderbaar, dan zal een predikant ook een vraagbaak zijn voor raad en daad in elke omstandigheid van het leven. Ik weet dat de predikant van mijn jeugd dat hij het erg waardeerde als je hem liet delen in alle vreugdevolle en verdrietige zaken in je leven.

Grotendeels eens. En tegelijkertijd snap ik Merel wel.
Want als je in je gezin geen geboorten hebt, geen overlijden, geen ziekten of andere bijzondere omstandigheden spreek je eigenlijk je predikant nooit. En in een gemiddeld gezin kan dat zomaar een periode van 20 jaar zijn.
Dan preek je je predikant hooguit een keer tijdens een gemeente activiteit een paar minuten.

Een predikant die ik ken is na zijn intrede begonnen met de hele gemeente bezoeken. Uiteraard eerst waar pastorale nood is of waar hij gevraagd werd te komen. Maar verder heeft hij de lijst met gemeenteleden van oud naar jong gesorteerd, en is gewoon bovenaan begonnen. Zonder veel poespas: een telefoontje 'Bent u vanmiddag thuis? Mag ik even koffie komen drinken? Ik hoef er niets bij' en vervolgens een gesprek waarin het leven in zijn hoogte- en dieptepunten werd besproken, met aandacht voor het geestelijk leven.
Het lijkt me een heel gezonde en plezierige benadering. Op die manier bel of mail je ook eerder je dominee als je hem nog eens wilt spreken.

Is dit niet standaard? Wij hebben altijd dominees gehad die de hele gemeente bezochten.

[TSD]

…

Ik vraag me af of dit een verstandige vraag is om te stellen. Het gevaar is dat dit van alles uitlokt aan reacties die je niet wilt.

Ik vind persoonlijk dat áls iemand als spijt zou hebben dat zijn huidige predikant destijds beroepen is, dat dit forum niet de juiste plek is om dat te ventileren.

[merel]

Ik begrijp hier werkelijk niets van!
Een predikant heeft drie kerntaken in de gemeente: prediking, pastoraat en catechese. De prediking wordt als het goed is deels ook gevoed door pastoraat en catechese. Daarom is een predikant minstens even veel in de gemeente als op zijn studeerkamer. Zoals @huisman al zegt: catechese is enorm belangrijk; een band met de jongeren. Een predikant zou daarom ook zoveel mogelijk zélf de catechisaties moeten geven. Verder dient een predikant de gemeente rond te gaan en bij elk hoogte- en dieptepunt in de gemeente beschikbaar en aanwezig te zijn. Al is het maar om eerst gewoon eens te luisteren; en vervolgens met een open Bijbel samen op te trekken. Dat kan in tijden van ziekte en de bezoeken die een predikant dan brengt aan huis en in het ziekenhuis; dat kan in tijden van rouw, en dan niet alleen bij het voorbereiden van een begrafenis, maar ook de stervensbegeleiding en de tijd na de begrafenis. Maar denk ook bij de geboorte van een kind, bij huwelijksproblemen of - en dat is misschien wel het belangrijkste - bij geestelijke vragen. Als er een open houding is bij de predikant, en hij is benaderbaar, dan zal een predikant ook een vraagbaak zijn voor raad en daad in elke omstandigheid van het leven. Ik weet dat de predikant van mijn jeugd dat hij het erg waardeerde als je hem liet delen in alle vreugdevolle en verdrietige zaken in je leven.

Grotendeels eens. En tegelijkertijd snap ik Merel wel.
Want als je in je gezin geen geboorten hebt, geen overlijden, geen ziekten of andere bijzondere omstandigheden spreek je eigenlijk je predikant nooit. En in een gemiddeld gezin kan dat zomaar een periode van 20 jaar zijn.
Dan preek je je predikant hooguit een keer tijdens een gemeente activiteit een paar minuten.

Een predikant die ik ken is na zijn intrede begonnen met de hele gemeente bezoeken. Uiteraard eerst waar pastorale nood is of waar hij gevraagd werd te komen. Maar verder heeft hij de lijst met gemeenteleden van oud naar jong gesorteerd, en is gewoon bovenaan begonnen. Zonder veel poespas: een telefoontje 'Bent u vanmiddag thuis? Mag ik even koffie komen drinken? Ik hoef er niets bij' en vervolgens een gesprek waarin het leven in zijn hoogte- en dieptepunten werd besproken, met aandacht voor het geestelijk leven.
Het lijkt me een heel gezonde en plezierige benadering. Op die manier bel of mail je ook eerder je dominee als je hem nog eens wilt spreken.

Is dit niet standaard? Wij hebben altijd dominees gehad die de hele gemeente bezochten.

Op deze wijze was ik het ook bij de CGK gewend. Binnen de PKN is dat volgens mij niet gebruikelijk.

[Ararat]

...

Ik vraag me af of dit een verstandige vraag is om te stellen. Het gevaar is dat dit van alles uitlokt aan reacties die je niet wilt.

Ik vind persoonlijk dat áls iemand als spijt zou hebben dat zijn huidige predikant destijds beroepen is, dat dit forum niet de juiste plek is om dat te ventileren.

Je hebt gelijk! Verwijderd. Dankjewel.