Evangelist schreef: ↑03 feb 2024, 17:30
De trend is onmiskenbaar dat grote gemeenten nog wel doorgroeien op bepaalde plekken. Verder zie je dat de groei uit de jaren '70, '80, '90 er compleet uit is, en groei niet meer standaard is. Je ziet ook een trek naar de Biblebelt; je ziet ook een trek van de stad naar het platteland. Eén van de factoren zou kunnen zijn dat de woningmarkt sinds de eeuwwisseling zo bar en boos is voor starters, m.n. in die gebieden waar kerkelijke gemeenten al moeite hebben om het hoofd boven water te houden. Soms vraag ik me af hoe vaak vertrekkers uit dit soort gemeenten zich realiseren wat hun vertrek doet met het bestaansrecht van de achterblijvende gemeente. Waarom zou je niet blijven, als je weet dat daardoor nog minder mensen overblijven om de ambten te vervullen, de vrijwilligerstaken, de verenigingen, etc.?
Maar de algehele trend dat de GG toch een substantieel aantal jongeren en jonge gezinnen verliezen (nog gemaskeerd door een relatief hoog geboortecijfer) gebeurt nogal eens omdat de prediking moeilijk wordt gevonden, maar nauwelijks aansluit bij het leven in de rest van de week, of verstard is. En iedereen die daar ook maar een vraag over durft te stellen, wordt als 'vijand van de waarheid' weggezet, terwijl het vaak heel betrokken leden zijn. In dat opzicht heeft de GG goud in handen met nog relatief veel jongeren en kinderen. En er zijn gelukkig ook heel wat uitzonderingen onder predikanten; zij spreken gewoon ronde, Hollandse woorden. Maar helaas hoor je toch ook nog best vaak predikanten, die een bepaalde preektoon hebben, bloemrijk taalgebruik hebben in een taalkleed dat een jaar of dertig, veertig achterloopt bij de huidige taal. Dat is allemaal zo jammer!
Verder hoor je nogal eens dat kerkenraden toch deels onbereikbare colleges zijn, met wie een gemiddeld gemeentelid behoorlijk wat afstand ervaart. Het zou moeten zijn: één van ons, maar met een bijzondere opdracht. helaas is er ook in verschillende gemeenten, en in het kerkverband als geheel, geen volwassen gesprekscultuur, waarin je stevig met elkaar van mening kan verschillen op de inhoud, maar toch als mensen onder elkaar goed, vriendelijk en volwassen met elkaar omgaat.