Maanenschijn schreef: ↑18 jan 2024, 22:54
Veel verder dan een ruim aantal glazen goede whisky ben ik niet gekomen, wat betreft het nuttigen van genotsmiddelen. En nog steeds een liefhebber.
Op mijn schoorsteenmantel wacht al jaren een forse sigaar in een glazen buisje. Met knippertje er naast. Ooit zal ik die eens proberen op te roken, bij een mooie cognac, gezeten in een schaapslederen fauteuil en knapperend haardvuur (stel ik mij zo voor) .
Hopelijk zit je dan niet in het knapperende haardvuur...
Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
HersteldHervormd schreef:Mag deze 'latente, antisemitische nazi' dan ook komen?
Nou, een ieder is in zichzelf een latente slechterik, dus lijkt me prima passen.
Dat is dogmatisch gezien inderdaad juist. Gelukkig worden de meeste bewaard voor uitingen van antisemitisme en nationaalsocialisme. Ik schuur daar volgens sommige hier wel tegen aan. Dan durf ik niet meer te komen natuurlijk. Het zou misschien wel grappig zijn om de schok te ervaren dat HH helemaal geen blonde Ariër is met een opgeschoren hoofd maar gewoon iemand met bruin haar en bruin/groene ogen.
Kom haastig tot Christus. Hij heeft zielen gereinigd die even vuil waren als die van u. – Thomas Boston
mail: broederhh@gmail.com
Na Saxenda is er al een tijdje een nieuwe trend om af te vallen: diabetesmedicatie Ozempic nemen als een manier om snel af te vallen. Hollywood-bekendheden prijzen het aan, en op sociale media gaan er genoeg filmpjes rond.
Ik sprak eerder deze week een tante. Zij was nogal van de body-positivity en vond zichzelf niet dik, maar plus size. Zij vertelde mij nu echter dolenthousiast dat ze aan de Ozempic zit, verkrijgbaar in 3 muisklikken, en al 8 kilo kwijt is.
Ik kan er met mijn verstand niet bij, maar vroeg mij zo eens af wat mijn mede-forummers van deze manier van afvallen vinden.
Is het noodzakelijk dat, ingeval van Saxenda, een fabrikant met een middel komt om mensen te helpen af te vallen en zo de obesitas-epidemie (volgens de WHO) helpt te bestrijden?
Mag/moet een overheid het gebruik van Ozempic voor deze doeleinden aan banden leggen?
Stel dat je zelf talloze vruchteloze pogingen hebt gedaan om af te vallen, hoe verleidelijk is zo'n middel voor je?
NB. Ik wil benadrukken dat deze vragen voortkomen uit persoonlijke interesse. Ik werk aan geen enkel onderzoek in dit veld en er staat ook niets in deze richting op de planning.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het ook verleidelijk vind. Als duidelijk zou zijn dat het weinig verdere risico's heeft, dan zou ik het wel wat vinden. Ik las in het RD dat je er veel minder trek van krijgt, en dat zou in mijn geval zeker een voordeel zijn.
Gaat het dan met name om het gemak? Als in: inspuiten en klaar? Of hoe moet ik dit zien?
Ik bedoel deze vraag overigens niet als verkapte kritiek, ik ben slechts benieuwd naar afwegingen.
Zelf zit ik overigens aan de totaal andere kant van het spectrum.
Ik moet juist enorm veel moeite doen om niet af te vallen. Bij een verkoudheid verlies ik zo twee kilo in een week. Ik kan dat niet missen, maar het duurt maanden eer dat er weer aan zit. Ook met veel beweging gaat het heel hard, omdat ik sneller afval dan dat er spiermassa wordt opgebouwd. Dat is niet altijd makkelijk.
Ik ben daarom ook wel een beetje allergisch voor de hele body positivity beweging, omdat het vooral éénrichtingsverkeer lijkt te zijn.
Ik blijf even bij het voorbeeld van mijn tante. Waar zij geen 'dik' meer wilde zeggen, noemde zij mij zonder aarzelen (en soms ook met afgunst had ik het idee) mager. Op verjaardagen kreeg ik nog wel eens te horen 'neem jij dat slagroomgebakje maar hoor, jij kan het hebben', of varianten hierop. Of verwijtend 'jij hoeft je niet in het zweet te werken om je weer in je badpak te vertonen'.
Ik ben éénmaal mijn geduld hierin verloren en een opmerking de andere kant op gemaakt, en op haar verjaardag nog wel. Ik hoefde geen lekkers bij de koffie, en ze zei in een kamer vol visite: 'waarom niet zeg, ik begrijp niet dat jij dit laat staan!', waarop ik vroeg of zij dit ook niet eens moest overwegen.
Dom natuurlijk, maar we hebben het uitgepraat gelukkig, en ze kwam ook wel tot inzicht dat body positivity om méér zou moeten gaan dan overgewicht accepteren. Daarom vind ik het ook wel verrassend, en ook weer niet, dat zij nu aan de Ozempic zit.