Profesto schreef: ↑18 dec 2023, 12:00
merel schreef: ↑18 dec 2023, 10:58
Dan werken jij en ik duidelijk in een andere 'scene' . Deze gesprekken herken ik totaal niet.
En over de spijtoptanten. Deze zijn er wel degelijk. Daar zijn afgelopen jaren diverse opinieprogramma 's over geweest van seculiere zenders. Daar hebben jij en ik het vaker over gehad.
Daarnaast wordt het transprogramma van Nederland door diverse internationale onderzoeken inmiddels onderuit gehaald. Daar heeft @edelweis ook met diverse linken op gereageerd.
Ik heb helemaal niets tegen homoseksualiteit of homo's in het algemeen en ook niet tegen transseksuelen. Beiden komen hier over de vloer. Wel vind ik dat vanuit de overheid de informatie voorziening opgedrongen wordt via scholen. De voorbeelden hiervan heb ik eerder gegeven. Voorlichting en gesprekken hierover moeten m.i. thuis plaatsvinden. En nee, dat gebeurt niet overal.
Ik ontken ook helemaal niet dat ze er zijn, maar de morele paniek staat niet in verhouding tot de aantallen die in onderzoeken komen bovendrijven. Die zijn consistent laag.
Uit mijn hoofd staat het aantal geregistreerde spijtoptanten nu iets onder de 1% terwijl andere onderzoeken weer spreken van 3%, maar dit zijn géén betrouwbaar cijfers. Het moeilijke is dat er verschillende definities en manieren van klinische registratie zijn, en veel mensen op den duur buiten beeld raken en er dus data mist. Er lopen verschillende registraties naast elkaar, en daarmee gaat er veel waardevolle informatie verloren.
Bijvoorbeeld: begeleiders die bij de transitie waren betrokken, worden niet op de hoogte gesteld van de detransitie, omdat daarbij vaak andere hulpverleners, soms ook zelfs buiten de transgenderzorg, worden betrokken. De registratie van de transitie van de oorspronkelijke begeleiders blijft dus onveranderd, terwijl die informatie in de praktijk niet het volledige beeld weergeeft. Er is dus veel data maar die is heel lastig aan elkaar te koppelen.
Daarnaast verwacht ik dat er over pakweg 10, 15 jaar weer heel nieuwe informatie los kan komen, en wetenschappelijk gezien lijkt mij dat erg interessant.
Bijvoorbeeld: een meisje van 16 dat vandaag een transitie ondergaat, en een hij wordt en dit voorbeeldig doet, valt binnen 3-5 jaar buiten de transgenderzorg omdat dit niet meer nodig is. Over 10 jaar kan hij ineens een kinderwens krijgen en spijt krijgen. Als dit een trend lijkt (ik bedoel hier niet mee dat het hip is, maar dat meer transgenders dit ervaren bij het ouder worden) en dit juist wordt geregistreerd, kan de gehele data vanuit de transgenderzorg er ineens heel anders uit gaan zien en kan er ook een veel beter onderbouwd, genuanceerd beeld gegeven worden.
De eerste voorbeelden komen nu langzaam vanuit Amerika druppelen (zie hieronder) maar is nog te fragiel om daar degelijk onderzoek mee te doen. 100 personen zijn nog niet representatief genoeg, en zou net zo'n dunne basis geven als het
Dutch model, wat ik als wetenschapper echt beschamend wankel vind.
In 2022 heeft er een
onderzoek plaatsgevonden met een groep van 100 spijtoptanten met genderdysforie die hormoontherapie of een transitie hebben ondergaan. De volledige groep heeft een detransitie ondergaan, door dan wel te stoppen met de hormoontherapie, of hersteloperaties te ondergaan indien mogelijk.
Cijfers daaruit:
55% vond dat ze onvoldoende door artsen of psychologen werden bevraagd voor hun transitie.
55% was eerder al gediagnosticeerd met een psychische aandoening (depressie, angstklachten, eetstoornis etc.).
38% ondervond dat hun genderdysforie door iets anders was veroorzaakt (zoals trauma, misbruik, andere psychische klachten).
36-42% onderdeelt dat er op psychisch gebied geen progressie werd geboekt.
Nogmaals, bovenstaande cijfers zijn te wankel om er een geheel beleid op te bouwen, maar ik vind het interessant om te zien dat op basis van
dit onderzoek lijkt dat er een nog grotere taak bij de professionals ligt.
Misschien verdient dit onderwerp, hoewel delen ervan wel degelijk met de politiek verweven zijn, een eigen draad.
