Het loslaten van een bijbelse lijn

[Marnix]

Precies, dus heb ik daarom (omdat het persoonlijk licht) moeite met zulke openbare uitspraken.

Het is niet verboden..... :roll:

Ik kan het goed verdedigen. Het gaat hier om evangelieloze prediking waar het volk van God met al hun eigenschappen centraal staat, maar ook de valse gelovigen, de ongelovigen, de verschillende standen in het genadeleven, de verschillende wegen tot het verderf en natuurlijk de wet en de eis tot een hartelijk leedwezen.
Dat lijkt in de verste verte niet meer op de prediking van Paulus in bijv. de Romeinenbrief.
Zelfs wiskundig gezien kun je zien dat de prediking afbrekend is. Er is een continue afname van avondmaalsgangers in deze gemeente.

Kaw,

M.i. is je hypothese onjuist. Paulus noemde de ongelovigen niet 'gemeente van Christus', maar hij schreef alleen maar aan de gelovigen, aan de gemeente van Christus. Ongelovigen vielen bij hem gewoon buiten de boot. De brieven van Paulus zijn m.i. geen Evangeliën waar ongelovigen opgeroepen worden tot geloof en bekering, maar onderwijzende brieven aan de jonge gemeenten.

Als Paulus dan schrijft over zijn ellende en daarbij de wij-vorm gebruikt, omdat dat ook voor de gemeente van Christus geldt, dan geldt dat idd ook voor de gemeente van nu, ja dat geldt voor iedereen. De verlossing in Christus is helaas, helaas, geen realiteit voor de gemeenten van nu, dus is het m.i. niet meer dan terecht dat de predikant daar de scheiding (op basis van de Christus-kennis) door de gemeente laat gaan.

Tja, en waardoor wordt dat veroorzaakt? Door de gemeente alleen? Of is het ook een gevolg van de prediking geweest? Als je mensen maar lang genoeg instampt dat ze geen echte gelovigen zijn, gaan ze er vanzelf in geloven. En dan vinden wij het raar dat de situatie anders is dan in de tijd van Paulus, terwijl we dat zelf in de hand werken. Kom op, als we kijken naar toen en nu, kunnen we er toch niet omheen dat er iets grondig mis is in de gemeente, maar ook in de prediking?

Maar nee, dat wil men niet zien. Dat er nog zo weinig mensen aan het avondmaal gaan, dat nog zoveel mensen zich oprechte of wedergeboren christenen durven noemen... we zijn het normaal gaan vinden, we hebben het geaccepteerd en als nieuwe standaard boven de bijbelse lijn verheven. En is iemand het hier niet mee eens, probeert iemand deze misstanden in de kerk aan te kaarten en mensen wakker te schudden dat er dingen flink fout gaan, dan veroordeeld de synode dit gewoon. Niet volgen van de onalgemeen-onchristelijke kerkelijke weg.

Waar is het mis gegaan? We kennen de bijbel zo goed maar zijn soms echt een stel farizeers.... we dwalen en zijn te eigenwijs en arrogant om dat in te zien.

[Kaw]

Stel je voor dat we in het OT leefde en dat we een profeet zouden tegen komen die het volgde aan ons zou preken: Israel, jullie leven in zonden! Keer terug naar God!
In ons geval zouden we zeggen:
We dienen niet allemaal God, dus de aanspreektitel klopt niet. Daarmee is tegelijkertijd aangetoont dat dit een remonstrante houding is.

Nee, allen zijn we gedoopt en daarom hebben we geen enkele mogelijke reden om in de zonden te blijven. Lees Rom. 6 er maar op na: Wat zullen wij dan zeggen? Zullen wij in de zonde blijven, opdat de genade te meerder worde?
Dat zij verre. Wij, die der zonde gestorven zijn, hoe zullen wij nog in dezelve leven?
Of weet gij niet, dat zovelen als wij in Christus Jezus gedoopt zijn, wij in Zijn dood gedoopt zijn?

Daarom durf ik de stelling te lanceren dat de houding in de kerk verkeerd is. We negeren de betekenis en de beloften van de doop, we negeren de ruimte en de onmetelijke kracht die Christus ons aanbiedt, we negeren de eis van God dat we geloven moeten en we trekken vervolgens de conclussie dat het daarom beter is om van het idee af te stappen dat een plaatselijke gemeente aanspreekbaar moet zijn als Gemeente van Christus. Een zelfgekozen rechtvaardiging van ongeloof.

[Marnix]

Inderdaad. Maar er zou denk ik net zo slecht naar geluisterd worden als Israel vaak naar de profeten van toen luisterde. Die profeet zou veroordeeld worden omdat hij tegen de "kerkleer" inging en niet de kerkelijke procedure zou volgen.

[Afgewezen]

Er zijn twee oplossingen mogelijk:
1. bekering
2. jezelf (laten) aanpraten dat je een gelovige bent

[Kaw]

Er zijn twee oplossingen mogelijk:
1. bekering
2. jezelf (laten) aanpraten dat je een gelovige bent

Afgewezen,

Waarom heb je punt 2 opgetypt? Wat is je boodschap? Je weet dat punt 2 geen oplossing is.

Maar laten we punt 1 bij de hand nemen. In het OT is bekering altijd het antwoord geweest op Gods toorn over de zonden van het volk. In het NT lezen we in Jac. 4 dat dit nog steeds de weg is om in het reine te komen voor God. (Daarin is Jezus natuurlijk de weg, het middel en de pleiter) Maar geeft de bijbel ons de ruimte tot bekering? Ja, zullen we waarschijnlijk met zijn allen zeggen. Er staat immers nergens een voorbeeld van iemand die zich wilde bekeren, maar die buiten zichzelf een reden had (God?) waardoor hij het niet kon. Ook was tijd geen punt van discussie. Bekering was altijd een daad van nu veranderen. Van het volk Israel die de afgoden uit hun midden verbanden tot de pinkterdag waar 3000 mensen voor Christus kozen. Hebben we dan roem om onze eigen bekering? Neen! Want zonder God zouden we ons niet kunnen bekeren. De bijbel laat echter zien dat bekering in geen geval onmogelijk is. Om dit dan als onmogelijkheid te presenteren is een uitvinding van de duivel, om het onbekeerde in slaap te sussen. Je kunt je hier en nu bekeren, de verkeerde cd's in de prullebak doen, de DVD's weggooien, de radiozender veranderen in iets bekoorlijks, je verkeerde internetsites/bestanden deleten, stoppen met liegen, stelen en roddelen, je voor God verootmoedigen en je leven te veranderen. Er is helemaal niemand en zeker God niet die je tegen houdt. Hij wil zelfs dit heilige voornemen zegenen en voleinden. Dit geldt ook op kerkelijk niveau. We kunnen elk moment ons verootmoedigen en ons hoofd buigen voor God, zodat er weer met "wij" gesproken kan worden in de prediking. Niemand houdt ons tegen.
Alleen willen we niet en maken we er een vroom sausje van.

[Afgewezen]

Waarom heb je punt 2 opgetypt? Wat is je boodschap? Je weet dat punt 2 geen oplossing is.

Dat is ook zo. Maar neem het dan predikanten niet kwalijk als ze gemeenten niet als een verzameling van gelovigen zien.

[Kaw]

Waarom heb je punt 2 opgetypt? Wat is je boodschap? Je weet dat punt 2 geen oplossing is.

Dat is ook zo. Maar neem het dan predikanten niet kwalijk als ze gemeenten niet als een verzameling van gelovigen zien.

Maar waar lees je dat ik ze dat kwalijk neem? Ik neem het kwalijk dat dit geaccepteerd wordt als normale situatie.

[Afgewezen]

Maar waar lees je dat ik ze dat kwalijk neem? Ik neem het kwalijk dat dit geaccepteerd wordt als normale situatie.

Je wekte de indruk:

Toch wordt ze elke zondag weer hevig aangevallen door de "ontledende, afbrekende" prediking, waar de dominee er van uit gaat dat de luisteraar onbekeerd is, of valselijk bekeerd is. (geen HHK overigens) Hierdoor vraagt ze zich nog elke dag af of ze wel correct bekeerd is, terwijl ze veel beter zo kunnen (en mogen) leven in de vreugde en rust van het leven van een kind van God.

[Marnix]

Waarom heb je punt 2 opgetypt? Wat is je boodschap? Je weet dat punt 2 geen oplossing is.

Dat is ook zo. Maar neem het dan predikanten niet kwalijk als ze gemeenten niet als een verzameling van gelovigen zien.

Er is nog een derde mogelijkheid. Mensen aanpraten dat ze onbekeerd zijn.

Ik weet dat dit moeilijk te accepteren is, maar het blijkt wel zo te zijn. En daar heeft Van der Zwaag het dus ook over..... Christus genade wordt door mensen versmald doorgegeven, zijn evangelie wordt voor velen, wordt gemaakt tot evangelie voor enkelen, en zijn lichte juk wordt door mensen gepreekt als een zwaar juk.

Ik neem het de predikanten kwalijk dat ze het blijkbaar gewoon zijn gaan vinden dat maar enkelen in de gemeente wedergeboren zijn, dat ze er op focussen hoe moeilijk het is om wedergeboren te worden, hoe klein de kans is dat je dit overkomt.... en ze zich er bij neer lijken te leggen dat het nou eenmaal zo is en hiermee indirect zelfs God de schuld geven want tja, de mens kan niks doen, God moet mensen bekeren.....

Ik neem het de predikanten kwalijk dat ze de bijbelse lijn hebben losgelaten en een eigen lijn van de nadere reformatie hebben gevolgd.

En dan is mensen als gemeente van Christus aanspreken heel wat anders dat ze geloof aanpraten. Nogmaals, Paulus sprak gemeenten ook aan als gemeente van Christus, geliefd door Hem, uitverkoren door God..... terwijl er vanalles mis was in die gemeenten en terwijl hij mensen oproept tot verandering, tot volharding in geloof etc. Ondanks dat noemde hij hen al gemeente, van en geheiligden in Christus. Wat zijn we dan nu ver afgedwaald.

[Kaw]

Maar waar lees je dat ik ze dat kwalijk neem? Ik neem het kwalijk dat dit geaccepteerd wordt als normale situatie.

Je wekte de indruk:

Toch wordt ze elke zondag weer hevig aangevallen door de "ontledende, afbrekende" prediking, waar de dominee er van uit gaat dat de luisteraar onbekeerd is, of valselijk bekeerd is. (geen HHK overigens) Hierdoor vraagt ze zich nog elke dag af of ze wel correct bekeerd is, terwijl ze veel beter zo kunnen (en mogen) leven in de vreugde en rust van het leven van een kind van God.

Oke, laat ik me verduidelijken. Je kunt het separeren te ver doorvoeren waardoor je de echte kinderen van God gaat zitten aanvallen. Neem nu: "ik doe mijn bed den gansen nacht zwemmen; ik doornat mijn bedstede met mijn tranen." Gods volk doornat de bedstede geduriglijk, de ganse nacht met hun tranen in oprechte droefheid naar God. Nou, wie lukt dat? Gods volk kan op zijn hoogst zeggen dat het wel eens voorgekomen is, maar standaard is het niet. Of de onderscheidingen in de droefheden. Je mag niet wenen om je zonden, maar alleen om God. Bestraffing van zonden, of het aanzeggen van de straf en dan vervolgens bekering, is nooit een waarachtige bekering, want dit is droefheid naar de wereld. Wie kan er spreken over spontane bekering? Het OT? Hebben de Nineveers zich spontaan bekeerd? Was dat niet uit angst voor Gods gericht? Is dat hun kwalijk genomen? Wie kan wel spreken over een bekering, enkel en alleen om God en niet om eigen lijfsbehoud? Ga jezelf maar eens na! Wie kan dan nog bekeerd zijn?

[Corydoras]

Kaw, nog even een vraag:


Dit

Je kunt je hier en nu bekeren, de verkeerde cd's in de prullebak doen, de DVD's weggooien, de radiozender veranderen in iets bekoorlijks, je verkeerde internetsites/bestanden deleten, stoppen met liegen, stelen en roddelen

zijn uitwendige veranderingen, relatief makkelijk te doen, maar hoe zie je dit

je voor God verootmoedigen

dan? Hoe kan iemand zijn eigen trots breken?

[Marnix]

Zit er dan geen verband tussen die zaken? Je doet toch niet zomaar die dingen weg? Dat heeft toch een oorzaak? Wat KAW beschrijft is toch een gevolg van, niet een oorzaak tot?

[Miscanthus]

Je kunt je hier en nu bekeren, de verkeerde cd's in de prullebak doen, de DVD's weggooien, de radiozender veranderen in iets bekoorlijks, je verkeerde internetsites/bestanden deleten, stoppen met liegen, stelen en roddelen

...zijn uitwendige veranderingen, relatief makkelijk te doen, maar ...

Makkelijk te doen? Als het dan zo makkelijk is, waarom doen velen het dan niet?
Waarom zou je uberhaubt doen?

[Corydoras]

Je kunt je hier en nu bekeren, de verkeerde cd's in de prullebak doen, de DVD's weggooien, de radiozender veranderen in iets bekoorlijks, je verkeerde internetsites/bestanden deleten, stoppen met liegen, stelen en roddelen

...zijn uitwendige veranderingen, relatief makkelijk te doen, maar ...

Makkelijk te doen? Als het dan zo makkelijk is, waarom doen velen het dan niet?
Waarom zou je uberhaubt doen?

Ik schreef ook relatief makkelijk. Relatief tov van de verandering van je hart.

Uitwendig kun je zelf een heel eind komen (denk aan de rijke jongeling: "al deze dingen heb ik onderhouden van mijn jonkheid af; wat ontbreekt mij nog?"), en daar kun je 1001 redenen voor hebben, maar dat is wat anders dan verandering van je hart, verootmoediging voor God. En dáár ging het mij om:

Hoe kan iemand zijn eigen trots breken?

[Miscanthus]

Je kunt je hier en nu bekeren, de verkeerde cd's in de prullebak doen, de DVD's weggooien, de radiozender veranderen in iets bekoorlijks, je verkeerde internetsites/bestanden deleten, stoppen met liegen, stelen en roddelen

...zijn uitwendige veranderingen, relatief makkelijk te doen, maar ...

Makkelijk te doen? Als het dan zo makkelijk is, waarom doen velen het dan niet?
Waarom zou je uberhaubt doen?

Ik schreef ook relatief makkelijk. Relatief tov van de verandering van je hart.

Uitwendig kun je zelf een heel eind komen (denk aan de rijke jongeling: "al deze dingen heb ik onderhouden van mijn jonkheid af; wat ontbreekt mij nog?"), en daar kun je 1001 redenen voor hebben, maar dat is wat anders dan verandering van je hart, verootmoediging voor God. En dáár ging het mij om:

Hoe kan iemand zijn eigen trots breken?

beste Corydoras,

Ik ben het een beetje met je eens, alleen denk ik niet dat het zo te scheiden is als jij doet. Ik denk niet dat de jongeling al een eind was.... HIj had een schat op aarde en niet in de hemel.
Er is niets zo moeilijk al sterven aan jezelf, je eigen lusten en begeerten overboord zetten om alleen Zijn wil te doen.
Afstand doen, van waar je hart aan vastzit doet toch geen mens?
Dat kan alleen door een veranderde gezindheid van het hart, door een hart waar liefde woont.
Het kan alleen uit liefde en dankbaarheid voor Hem, die ons eerst heeft liefgehad. Er wordt geen mens door de werken der wet zalig, maar alleen door het geloof in Jezus. En de vrucht daarvan is dat we alleen voor en vanuit Hem willen leven.
Dus netjes leven zonder Jezus is waardeloos en hard werken. De Heere Jezus beminde jongeling niet voor niets. Geloof in Jezus en zonde gaan niet samen, hoewel het soms strijden is tussen vlees en geest. En ook het wegdoen van die zonden is onderdeel daarvan, zoals het doopsformulier ons zegt: de oude mens hoe langer hoe meer afsterven en in nieuwigheid des levens wandelen.