Wim Anker schreef: ↑31 mar 2023, 16:04
40 jaargangen kerkbladen van diverse snit (zelfde afkomst maar gevolueerd naar diverse soorten zeg maar) bij de grof vuil gebracht.
Wim Anker schreef: ↑31 mar 2023, 16:04
40 jaargangen kerkbladen van diverse snit (zelfde afkomst maar gevolueerd naar diverse soorten zeg maar) bij de grof vuil gebracht.
en vele andere uitgaven van de banier.
Het is gelukkig papier. Van het geëvolueerde snit heb ik de eerste gebonden jaargang bewaard. Ik ben toch wel nieuwsgierig naar de 'verantwoording' van de scheuring.
We hadden ze eigenlijk ritueel moeten verbranden. Maar goed, nu wordt het gerecycled en wie weet wat er op het gerecycelde papier gedrukt wordt.
Denken....
Ja, denken is ook wat. Denken is niet niets.
Denk alleen al aan denkers uit de oudheid, wie denkt niet aan Socrates, Plato of Aristoteles.
Niet dat ik de denkwijze van de genoemden overneem, maar er is ook nog zoiets als een realistisch denken.
De beschouwing van de vele geluiden die thans tot ons komen via de gedrukte media maar ook vermenigvuldigen mijn gedachten wel eens als we denken over de 'moderne media'. Ja denken, dat kan wel eens goed zijn, ook over de moderne media.
Denken dus... en niet aan oppervlakte blijven.
Ik wens iedereen gezonde gedachten toe, inclusief mezelf.
Robbie schreef: ↑01 apr 2023, 10:55
Patatapan schoonmaken. En ondertussen nadenken. Heel hard nadenken over een onmogelijke keuze. Kort gezegd: iedereen heeft pijn. Voor wie kies je dan?
Verstuurd vanaf mijn SM-A202F met Tapatalk
Voor de ander, en zelf neem je het grootste stuk van de pijn. Ziende op Christus, Die de grootste "pijn" ook op Zich nam. Anders gaat het niet lukken.
Bedankt. Bidden is idd het belangrijkste. En zien op de lijdende Borg ook.
En pijnlijk en ingewikkeld blijft het: kies je voor kind A (thuis) of kind B (in pleegzorg met weinig En pijnlijk contact.
Het is wel de vraag of jij zelf inderdaad een keuze moet maken. Soms dringen andere mensen daarop aan, of dringen ze jou een keuze op. Maar het is maar zelden dat je daar ook zelf toe verplicht bent.
Natuurlijk kun je bij bijvoorbeeld een incestpleger die geen berouw heeft niet beide kinderen thuis uitnodigen alsof er niets aan de hand is, maar in veel gevallen zijn het kinderen die ouders opdringen dat zij moeten kiezen. Dat moet je je mijns inziens niet laten aanleunen.
Dat andere mensen zelf een keuze maken, gaat namelijk dan aan de moeilijke keuze vooraf. En dan ligt ook bij hén de verantwoordelijkheid voor de consequenties, niet bij degene die 'niet wil kiezen'.
Robbie schreef: ↑01 apr 2023, 12:31
Bedankt. Bidden is idd het belangrijkste. En zien op de lijdende Borg ook.
En pijnlijk en ingewikkeld blijft het: kies je voor kind A (thuis) of kind B (in pleegzorg met weinig En pijnlijk contact.
Verstuurd vanaf mijn SM-A202F met Tapatalk
Sterkte. Een keuze die een ander niet voor je kan maken.